Velim kendini oldurdugunde eşinin iş yerinden çalıştığım okulu aradılar ve öğle yemeği için kesinlikle çocuğunu eve gondermememizi söylediler.Olay yeri inceleme,rahmetlinin naaşı hala evin salonunun içindeydi..o zaman biri anasinifinda biri ilkokulda olan çocuklarını alıp bir komşularının evine götürduler ve "annen hastalandı doktora gitti " dediler. Rehberlik öğretmeni olarak çocuklara durumu benim söylememi istendi..böyle bir şey çocuğa nasıl söylenir?Gittim çocukların misafir olduğu eve dondum kaldim..ağzımdan ne birşey çıkıyor ne kolumu kaldırıp saçlarını oksayabiliyorum..oylece izledim onlari. Cocuklar ev sahibinin çocukları ile biraz oyun oynuyorlar sonra kapı calininca "annem geldi " diye kapiya koşuyorlar ..tek tek insanların yuzunu inceleyip yolunda gitmeyen şeyin ne olduğuna yönelik bir ip ucu ariyorlardi
Ben ilk defa bir ölüden nefret ettim ..çocuklarına yaşattıgi ve ileride yaşatacaklari için !! Çocuklarının asla yasayamayacagi şeyler ve buna o sebep olduğu için bir ölüden nefret ettim..onlara böyle bir aile mirası bıraktığı için ..son görüşüm oldu onları..geçen haftalarda düşündüm onu ...canına kiydigi aydi ..6 yıl olmuş