bende öyle düşünüyorum , aksini düşünseydim evliliğime noktayı koyardım canım cok sagolPedagog a danisin mutlaka baskasindan öğrenmesin sizden duysun babası yine babasi biyolojik babasi degil sadece
evet orayada danışmıştım ama orada bazıları ya da cogunluk bu gercegı soylemekten yana degıl cunku onlar kımlıklerıde uzerlerıne alabılıyor , kayıtlı oldugu yer ana baba ustune.kk da evlat edinenlerin platformu var okursanız ya da sorarsanız kesinlikle yardımcı olurlar. zira hepsi pedagog desteğiyle çocuklarına söylüyorlar her şeyi ya da söylemeye hazırlanıyorlar.. size de cesaret verir. bir de sizinki biraz daha kolay hem biyolojik anne olmanın avantajıda var.. Rabbim işinizi kolaylaştırsın yavrunuza olgunlukla karşılama gücü versin..
cok sagol canımcanım en doğru kararı aldın bence tebrik ederim
senin adına çok sevindim
bence sen rahat ve mutlu olursan çocukta mutlu olur, çocuklar bizim tepkimizi sünger gibi çekiyor, sen bu olayın normal olduğunu insanların boşanıp tekrar başka insanlarla evlenebileceğini, önemli bağın sevgi olduğunu vs gülümseyerek anlatırsın. ama bence asla asla öz babasının onu aramadığını sormadığını hiç görmediğini vs söyleme çünkü bu yaşlarda çocuklar hep suçu kendilerinde ararlar, bir makalede okumuştum anne baba boşanmalarında çocuklar hep kendi suçları yüzünden boşanmanın gerçekleştiğine inanırlarmış , senin oğlunun yaşıda tam bu yaş. öz babası ile ilgili hiç yorum yapma bence bir de pedagog adem güneş var bilirsin belki makaleleri çok güzel, ondan randevu al bir görüş ya da makalelerini oku senin durumuna benzer bir yazısı vardır mutlaka.
bence oğlun bu durumu öğrenince önce senin tepkine bakacak. bu olay seni üzüyorsa 'annem üzülüyor demek ki üzücü bir durum' diye nitelendirecek ama sen önemsemeyerek anlatırsan bence hiç üzülmeyecek. adem güneşim makalelerini okudum çok hoşuma gitti sanırım akademisyen , sen neden hoşlanmıyorsun merak ettim.bende öyle düşünüyorum , aksini düşünseydim evliliğime noktayı koyardım canım cok sagol
evet orayada danışmıştım ama orada bazıları ya da cogunluk bu gercegı soylemekten yana degıl cunku onlar kımlıklerıde uzerlerıne alabılıyor , kayıtlı oldugu yer ana baba ustune.
benım onların cocuklarından daha sanslı cocugum bu sanssa eger en azından bır taraf bıyolojık, ama ben onlarla esıt konumda degılım mesela bunun daha cok acısını sıkıntısını ben yasarım . esım her zaman destek hep destek ama bence genede ne yasadıgımı noktası vırgulune kadar hıssedemeyecek
cok sagol canım
pedagog eslıgınde devam edıcem herseye onun harıcınde bırsey anlatmayı dusunmuyorum , cocugum daha sonra butun gerceklerı mutlaka bır gun ogrenecek ogrenmelı. cunkı bız sucsuzduk hadı bende suclu olayım ama bu evlılıgın bıtısıne sebeb kısı ben degılım veya benım tarafımdan yasanan olaylar degıl. adem gunesı bılıyorum ama cokta hoslanmıyorum kıtaplarından ama genede bakıcam . 1 fıkır 1 fıkırdır dıyerekten
konusma ya da yazım seklı benı cezbetmıyor belkıde erkek oldugu ıcınb oyle dusunuyorum kaba gelıyor banabence oğlun bu durumu öğrenince önce senin tepkine bakacak. bu olay seni üzüyorsa 'annem üzülüyor demek ki üzücü bir durum' diye nitelendirecek ama sen önemsemeyerek anlatırsan bence hiç üzülmeyecek. adem güneşim makalelerini okudum çok hoşuma gitti sanırım akademisyen , sen neden hoşlanmıyorsun merak ettim.
bence bi uzman kontrolünde uzamana danısarak söyleyinMerhaba
coğu kişi bilir ama ben şöyle herkes yorum yapabilsin diye özet gececeğim.
-ilk evliliğim 3 sene kadar sürdü ve doğumdan sonra ayrıldık.
-bıyolojik baba , oglumla iletişime hiç geçmedi , geçmediği gibi benim bütün çağrılarıma kayıtsız kaldı
-oglum 13 aylıkken bir erkekle ilişkiye başladım
- oplum 15-16 aylıkkenden beri baba diyor ve öyle biliyor
-oğlum 2.5 yasındayken evlendik
-şuanda 3 senedir evliyim , başka cocugumuz yok henüz
- eşim ve oğlum ve ben gayet normal bir yaşamın parçasıyız, kötü davranış , ne bilim engelleme , dışlama , benimseyememe durumu yok
- 5 senedir biyolojik babadan görme , maddi manevi herhangi manada hayatımızda yok ama ölmedide yaşıyor biryerlerde
- oglumun soyadı başka benimki başka eşimin başka(biliyorum cok karmasık ama ben yabancıyım soyadım yabancı , oğlumunki bıyolojik babadan gelen , eşiminkide kendi soyadı,soyadını istesem alırım mahkeme yoluyla ama ben şuanda aranmadığı için gayet normal istediğimiz gibi bir cocuk yetistiyoruz mahkemeyle onları kanırtıp aramadıkları cocugu ınatla arasınlar ıstemıyorum)
- yüklü miktarda nafaka borcu var almıyorum ,aramıyorum ,peşine düşmüyorum - düşmeyeceğim
- oglum bu sene özel bir anaokula gitti ve soyadı ona ögretilmedi isteğimiz doğrultusunda
- bu senede devlette bir anaokuluna gidecek hadi bu senede öğrenmedi diyelim
- 2 sene sonra ılkokula baslayacak.6.30-7 yasında
oğlum her aksam eve babası geldiğinde babaaaa diye koşuyor her ikimizde çok seviyor yahu bu cocuk ne kadar sevebilir ki dememeli biz ona ne veriyorsak oda aynı şekilde bize karşılığını veriyor.
düğün resimlerimiz var oğlum ben burada karnındamıydım diyor , yo diyorum babanında seninde elini tutup gittim ben düğüne diyorum ki onu hiç bir şekilde kandırmış olmayayım diye. Ya da evlenmeden cocuk olmaz diye düşünmesin diye.
Şimdi sorun su , bu cocugum illaki gerceği öğrenecek biliyorum ama bunu ne zaman öğrenmeli yaş olarak sizce ne zaman uygun?
yaşadığımız yerde tabiki bu gerceği biliyorlar hani ona dışarıdan soylenmesını ıstemem guvenı kırmak istemem ama bu tarz yazılar arastırdıgımda daha cok evlatlık edinilen cocuklar üzerinden anlatıldığı için anlayamıyorum.
Belki cevrenizdede vardır anlatacağınız birşeyler olabilir.
Not : oğlumun bu gerçeği öğrenmesinden cok korkmuyorum , ama korkuyorum yani. tepkisinden ziyade tertemiz kalbinin bu şekilde olaylarla dolmasını istemiyorum ama mecburuz.
teşekkürler
Çok benzer bir durumu ilkokul arkadasım yaşamıştı ,
öz annesi ; kız arkadaşımı ve babasını, kız henüz birkaç yaşındayken bırakıp kaçmış ve bu zaman zarfında arayıp sormamış, görmeye dahi gelmemiş ,
babası ve babaannesi de ; çocuk henüz küçük olduğu için gidip Köyden başka bir hanım getirmişler, bu senin annen demişler ..
fakat çocuk küçük de olsa, öz annesinin simasını hatırlıyor olduğundan, onu inandırmak için ; annenin yüzü yandı , ameliyat oldu vs vs bir tür kandırmaca içine girmişler .. Çocuk da, aklında soru işaretleri kalsa da kabullenmiş tabii ki.
Ta ki, ilkokul yaşına gelene kadar , bazı çocuklar ailelerinden duyup gördüklerinden ötürü mü bilemiyorum , çok çok acımasız olabiliyorlar .
O günü çok net hatırlıyorum , ben sınıf başkanıydım, kimliklerdeki bilgileri Öğretmenin söylediği bir evrağa kaydediyordum,
kız arkadaşımın sırası geldiğinde, senin annenin ismi ne diye sormaya başladı çocuklar , o da şimdiki annesini söyledi tabii ve çocuklar ; annenin ismi o değil, kimlikte başka bir şey yazıyor diyerek alay ettiler , Kızın o anki durumu hiç gözümün önünden gitmez ..
Bu olaydan sonra ve evvelinden annesinin yüzünü anımsaması gerçeği ile; kızın kendisine bakan annesi ile arası o dönem bayağı bozuldu , annesi çocuğuna öz anne gibi bakmasına rağmen , gerçeklerin kendisinden saklanması çocuğu en çok yaralayan oldu...
Günlerce öz annesini aradı , buldu görüştü , tabii ki o yaşa kadar bir gün dahi kızını merak etmemiş olan kadın , bulduktan sonra da istemedi kızını...
Çocuk, uzun bir dönem Araf'ta Yaşadı ..
Bu tür Olayların çocuktan Saklanması veya geç söylenmesi, çocukları daha çok yaralıyor , çünkü küçük de olsalar herşeyi anlıyor onlar ..
Biz evlerine gittiğimizde , annesinin gelinliği ile olan fotografını getirirdi , bakın sizin de böyle annenizle gelinlikli fotoğrafınız var mı diye bize sorardı , ben de ne cevap vereceğimi bilemezdim üzülmesin diye ..
Insallah oğlunuz ilk okula başlamadan bu işi halledersiniz ve hiçbir sıkıntı yaşamazsınız ..
Aklınızdaki acaba hiç mi söylemesek fikrinin , kesinlikle doğru olmayacağının örneğini aktarmak istedim.. Çünkü çocuklar çok acımasız...
Allah yardımcınız olsun, insallah
Sıkıntısız sorunsuz atlatırsınız bu dönemi..
Hersey bir biri ile bağlantılı bir bütün .Ege'nin nasıl bir çocuk olduğu ,aile hayatınızın nasıl olduğu ,eşinin Ege'ye nasıl davrandığı ,Ege'nin baba kavramını nasıl algıladigi ne anlamlar yüklediği, suan ki iç dünyasında yaşadığı ama belli edemediği herhangi bir eksiklik olup olmadığı ,ve gerçekten ne kadar mutlu bir çocuk yaşadığı hayattan ailesinden ne kadar memnun ? Evet daha çok küçük ama iç dünyası o kadar büyük ve geniş ki hersey düşünebilir sadece paylaşmaz.Evet bu gerçek soylenmeli doğru zamanda doğru bir anlatım şekli ile en az hasar ile atlatilabilecek şekilde soylenmeli. Bunu da alacağınız uzman desteğinde olması gerektiği şekilde yapacaksinizdir. Ben çok sabır diliyorum .Siz anne olarak endişeli kaygılı korku duyuyorsunuz.Ama bunu yaşayan nice insanlar var .Bugünlerde geçer .Eşiniz ve siz anlaşma uyum içerisinde oldukça ege de ogrendiginde kolay bir süreç geçirecektir.
Arkadasım , evet şimdi mutlu çok şükür, mutlu bir Evliliği var, iki de yavrusu var .. Allah daim etsin..Aslında olaylar boyle gelısmedı ama neredeyse tıpa tıp aynı
Oglum kucuckken evlendım , hanı babasız kalmasın dıye ama sırf bu yuzden degıl ben severek ısteyerek evlendım esımle.
oglum bır kac ay sonra hep oda bızleydı sevgılıyken baba bababa dıye kostu , o gunden sonrada hep baba dedı. belkı suanda degıl ama daha sonra evlenıp beraber oturmaya basladıgımızı hatırlar belkı dıye dusunuyorum bılmıyorum. sızınkı mesela sımayı hatırlıyormus benımkı bıyolojık babayı bılmıyor ama o surecı ananemlerle oturuyoruz surecını belkı hatırlar.
umarım arkadasınız cok mutludur. bızımde gelınlıkler fotograflarımız var hatta evın heryerınde , suanda algılamıyor olduramıyor anlasılan cunku ben bak anne gelın olmus bır egenın elınden bırde babasının elınden tutmus dıyorum .
sızınkı ne nıyetle gosterıyordu acaba gelınlıklı resımlerı sonradan mı , yoksa hıc ogrenmeden mı gosterıyordu
hiç bişey yapmadımkonu haziranda açılmış şimdi ne aşamadasınız neye karar verdiniz ?
ya en doğrusu bi pedogog yardımıyla hareket etmek, mesela banada kimse annemle babamın 1 yaşında boşandıklarını karşısına alıp anlatmamıştı ama şimdiki çocuklar daha hassas okula başlamasınada az kaldıysa dediğiniz giibi sormaya başlayabilir neden soyisimlerimiz farklı diye Allah yardımcınız olsun umarım çok olgun atlatır bu konuşmayı bu süreci :)hiç bişey yapmadım
bu cumartesı pedagoga gıdecegım
10 hazıranda ranevuma gıdemedım acıl saglık durumlarımdan oturu amelıyat oldum.
karar degıl aslında bu ısın sonu bellı er ya da gec ogrenecek. ama nerede nasıl kım soylıcek bunu bılmıyorum. Uyusam dıyorum butun bunlar gecene kadarda uyanmasam
Geçmiş olsun :) Bence dediğim gibi küçük yaşta söylemek daha doğru büyüdükçe anlatmak zorlaşır...daha hıc bısey yapmadım canım oylece sıkıntı ıyıce bastı benı o sırada amelıyat oldumıyılestım derken tatıle gıttık bır zorunlu erteleme durumundan cıkmak ıstıyorum artık cunku banada yazık bende ınsanım
ferahlıyamıyorum