Cinsellik olmadığı için her hareketi batıyor...

İyi de adam sizin istediğiniz gibi bir adam değil ki, cinsellik yaşasanız ne yaşamasanız ne?
Pasif buluyorsunuz, davranışlarını beğenmiyorsunuz, heyecan duymuyorsunuz, aşık değilsiniz ama evlenebilme ihtimaliniz de var.
Çelişkilerle dolusunuz. Adamı bilmem ama siz bu ilişkiyi devam ettirerek hata yapıyorsunuz. Sırf yeni biriyle tanışmaya üşendiğiniz için bununla evlenecek gibi bir havadasınız. :KK53:
 
ben konuyu tam olarak anlamadım. senin bir ilişkiden beklentilerin neler? her kararı bana bırakır derken ne gibi kararlar mesela? bu hafta sonu şuraya kaçalım, bu akşam şu mekanda yemek yiyelim gibi planlar yapmıyor mu? cinselliğin olmaması zaten ciddi sorun. sevgilimle aynı ortamda arkadaş gibi takılacaksam ne gerek var öyle sevgiliye? insan sevgilisinin varlığını hayatında hissetmeli.
 
Ben o kadarda anormal bişi göremedim ya. Yapı gereği sakin biri olabilir. Benim erkek arkadaşım ilişkinin en başlarında atıyorum özel gün kutlamazken şimdi hiç özel güne gerek olmadan hediye vs alır. E ben özel günlere önem veririm düşünüldüğümü hissetmem isterim vs demesem öyle devam ederdi. İletişimsizlik var bence aranızda
 
Merhaba. 10 aylık bir ilişkim var. 32 yaşındayım sevgilim benden 2 yaş küçük. uygulamadan tanışıp ilk görüşmede sevgili olduk onun lafıyla. hiç flört vs etmeden. iyi, sakin çocuk deyip kabul ettim. çünkü insanlarla tanışmaktan özellikle cinsellik odaklı insanlara denk gelmekten çok sıkılmıştım. ama bununla da 6 aydır hiç sevişmiyoruz. öpüşmüyoruz bile. yanaktan ve dudaktan bi küçük muck öpücük o kadar. ilk 1-2 ay da bi şey olmadı. hatta o aşamalara ben getirdim desem yeridir. o 1-2 aylık süreçte de 4 kere falan birlikte olduk.
sonra hastalıklar vs derken araya sürekli zaman girmeye başladı ve benim içimde istek kalmadı. bilmiyorum belki de bilinç altımda kendimi arzulanmayan kadın olarak görmek beni itti.
şimdi de her hareketi batıyor. özgüvensiz ve pasif bi insan. hep benim atak yapmamı bekliyor. her kararı benim almam lazım. sanki sevgilim değil de süs köpeğim. beraber yemek ye, dizi izle, çay kahve iç bu kadar. bi de sürekli seni çok seviyorum sensiz olamam evlencez biz vs diyor. mağazaya giriyorum, labirent çiziyorum dursun diye ama yok kuyruk gibi peşimde dolaşıyor.
bana aşık değilmiş de bağımlıymış gibi hissettiriyor. yalnız kalmasını önlüyorum sanki onun. her kararı bana bırakması, sürekli peşimde dolaşması, sürekli çocuk gibi ilgimi çekmeye çalışması (eli masaya çarpmıştır ben göreyim diye aaahh ahh yapar 4 yaşında gibi) "ayrılık kaygısı" gibi bir durum yaşadığını düşündürtüyor.
bu ilişkiden verim alamıyorum. aramızda bi duvar var gibi hissediyorum. ama bir yandan da ayrılıp onu çevremden çıkarmak, yeni insanlarla tanışmak vs zor geliyor. ailem de artık benim evlenmemi istiyor ve buna uygun biri olduğunu düşünüyordum hep. ama bu uyumsuzluğu nasıl aşarım bilmiyorum.
Bu adamla evli olduğunuzu düşünsenize.
 
her kararı bana bırakması, sürekli peşimde dolaşması, sürekli çocuk gibi ilgimi çekmeye çalışması (eli masaya çarpmıştır ben göreyim diye aaahh ahh yapar 4 yaşında gibi)
Sizi annesi yerine koymuş sanırım. Annesi hayatta mı? Annelik yapmaya razıysanız devam edin. Yok ben yapamam diyorsanız ilişkiyi bitirin. Bu adam anne arıyor kendisine.
Ayrıca arzulanmamak katlanacak bir şey olmadığı gibi içinde cinsellik olmayan şeye de evlilik denemez.
 
Yeminle ben gibisin.. vallahi birseylere derman kalmamis😐😂 ugrasmak kilimi dahi kipirdatmak istemiyorum😐😂
1 ay sonra 40 oluyorum yoruldum artık. Rutin ve mutlu bir hayat istiyorum, gaza getirilip sokaklara vurmak istiyorum, çocuklar büyüdü gezip tozayım istiyorum. Ömür boyu 3 5 ayda bir adam mı formatlayacağım. Sepetler kafamı dinlerim daha kolay.

32 yaşında insan olgunlaştıracağı adamla cebelleşmez, o 20li yaşların ilk yarısına has bir durum. 30undan sonra bulacağın olmuş olmalı, bebe yapacağın yaşta koca büyüterek zaman kaybedilmez.
 
Aşamazsın, evlenmiş olmak için bile evlenilmez bununla, evlat edineceğim dersen ayrı tabi. Yeni ilişki aramaya üşeniyorsan hiç şikayet etme evlen ama beklentin olmasın, malzeme bu, hem aseksüel hem pasif hem nazlı, buna bakacağına sperm bankasından hamile kal, en azından evladım dersin. Düzelir diye kesinlikle bekleme 30 yaşından sonra hiç kimse evrim geçirmez
1+
 
Kopan bir ipe sımsıkı bir düğüm atarsanız, ipin en sağlam yeri o düğümdür ama o ipe ne zaman dokunsanız, canınızı acıtan tek yer, yine o düğümdür."
Bırakın, kurtulun. Hayat güzel.
Net.

Harikaymış.

Konu sahibi benzer bir ilişkim olmuştu, karşındaki dürüst olmayabilir. İçten pazarlıklı olabilir. Sonradan daha karaktersiz çıkabilir sal ipini, gitsin.
 
Merhaba. 10 aylık bir ilişkim var. 32 yaşındayım sevgilim benden 2 yaş küçük. uygulamadan tanışıp ilk görüşmede sevgili olduk onun lafıyla. hiç flört vs etmeden. iyi, sakin çocuk deyip kabul ettim. çünkü insanlarla tanışmaktan özellikle cinsellik odaklı insanlara denk gelmekten çok sıkılmıştım. ama bununla da 6 aydır hiç sevişmiyoruz. öpüşmüyoruz bile. yanaktan ve dudaktan bi küçük muck öpücük o kadar. ilk 1-2 ay da bi şey olmadı. hatta o aşamalara ben getirdim desem yeridir. o 1-2 aylık süreçte de 4 kere falan birlikte olduk.
sonra hastalıklar vs derken araya sürekli zaman girmeye başladı ve benim içimde istek kalmadı. bilmiyorum belki de bilinç altımda kendimi arzulanmayan kadın olarak görmek beni itti.
şimdi de her hareketi batıyor. özgüvensiz ve pasif bi insan. hep benim atak yapmamı bekliyor. her kararı benim almam lazım. sanki sevgilim değil de süs köpeğim. beraber yemek ye, dizi izle, çay kahve iç bu kadar. bi de sürekli seni çok seviyorum sensiz olamam evlencez biz vs diyor. mağazaya giriyorum, labirent çiziyorum dursun diye ama yok kuyruk gibi peşimde dolaşıyor.
bana aşık değilmiş de bağımlıymış gibi hissettiriyor. yalnız kalmasını önlüyorum sanki onun. her kararı bana bırakması, sürekli peşimde dolaşması, sürekli çocuk gibi ilgimi çekmeye çalışması (eli masaya çarpmıştır ben göreyim diye aaahh ahh yapar 4 yaşında gibi) "ayrılık kaygısı" gibi bir durum yaşadığını düşündürtüyor.
bu ilişkiden verim alamıyorum. aramızda bi duvar var gibi hissediyorum. ama bir yandan da ayrılıp onu çevremden çıkarmak, yeni insanlarla tanışmak vs zor geliyor. ailem de artık benim evlenmemi istiyor ve buna uygun biri olduğunu düşünüyordum hep. ama bu uyumsuzluğu nasıl aşarım bilmiyorum.
Siz ne istediginizi bilmiyorsunuz.

Hem, cinsellik icin birliktelik isteyenlere denk gelmekten biktim o yuzden sevgilimi bu anlamda seviyorum diyorsun
Hem de, 1_2 ayda 4 kere birlikte olduk cok az, beni arzulamadigini dusunuyorum, opusmeye bile hevesi yok diyorsun..

Abaza mi istiyorsun yoksa temiz,duzgun,seni seven birini mi istiyorsun?
Abaza istiyorsan sokakta onlardan cok var zaten !

Ben 35 yasindayim, ama dusuncelerin ve davranislarin cok ergence geldi bana. 25 ler gibi daha çok...
Sizin iş olmaz, sen onu yönlendirmekten bıkmıssin. Adami pesinde köle etmissin, o da sana inanmis.
Sana;
tuttugunu koparan,seni pesinde kosturan,seni yöneten, hoyt deyip oturtan bi adam lazim!
Sevgilin bu kriterlerde degil
Adama da yazık etme evlenmeyeceksen. Kimsenin vebaline girme ,yazık.
Ayrilmalisin yol yakınken
 
Siz ne istediginizi bilmiyorsunuz.

Hem, cinsellik icin birliktelik isteyenlere denk gelmekten biktim o yuzden sevgilimi bu anlamda seviyorum diyorsun
Hem de, 1_2 ayda 4 kere birlikte olduk cok az, beni arzulamadigini dusunuyorum, opusmeye bile hevesi yok diyorsun..

Abaza mi istiyorsun yoksa temiz,duzgun,seni seven birini mi istiyorsun?
Abaza istiyorsan sokakta onlardan cok var zaten !

Ben 35 yasindayim, ama dusuncelerin ve davranislarin cok ergence geldi bana. 25 ler gibi daha çok...
Sizin iş olmaz, sen onu yönlendirmekten bıkmıssin. Adami pesinde köle etmissin, o da sana inanmis.
Sana;
tuttugunu koparan,seni pesinde kosturan,seni yöneten, hoyt deyip oturtan bi adam lazim!
Sevgilin bu kriterlerde degil
Adama da yazık etme evlenmeyeceksen. Kimsenin vebaline girme ,yazık.
Ayrilmalisin yol yakınken
Temiz duygularla hareketli bir yatak odası aynı anda olamıyor mu, neden ikisi arasında tercih yapmak zorunda olunsun ki, hem hayatı yönlendirebilen, hem tutkulu, hem duygulu ilişki de mümkün. Konu sahibinin karşısındaki yetişkin değil ki, kendi kararları ve istekleri yok.
 
Temiz duygularla hareketli bir yatak odası aynı anda olamıyor mu, neden ikisi arasında tercih yapmak zorunda olunsun ki, hem hayatı yönlendirebilen, hem tutkulu, hem duygulu ilişki de mümkün. Konu sahibinin karşısındaki yetişkin değil ki, kendi kararları ve istekleri yok.
Olabilir tabiki niye olmasin.

Ama konu sahibinin ustune atlayan birisi onun ilgisini cekecekmis /heyecanlandiracakmis gibi geldi bana.
Bu konuda tecrubeli biri ,aldigini aldiktan sonra monotana bagladik artik deyip baska arayislara girebilir. Oylesinin aşk ,sevgi umurunda olmuyor genelde.

Temiz duygular besleyen birinin icinde , derinliklerde boyle bir cevher cikarsa ne ala...

Ama konu sahibiyle sevgilisi birbirine cok alakasizlar. Adama acıyor, zavallı goruyor, annesiymis de ondan ilgi bekliyormus gibi dusunuyor. Insan acıdigi,zavalli gibi gordugu biriyle nasil evlenebilir ki?
Ten uyumlari yok bir kere.
Onu gorunce heyecanlanmiyor,özledigini de pek sanmiyorum. Tıkanmis bir iliski..
Gezip tozup arkadaslik'tan otesi olmazmis gibi..
Ozetle, zıt katakterler ve uyumsuzlar.
Oyle bir adamla,
naif ,kendi halinde kendi iç dunyasina dönüķ biri daha iyi anlasir
 
Merhaba. 10 aylık bir ilişkim var. 32 yaşındayım sevgilim benden 2 yaş küçük. uygulamadan tanışıp ilk görüşmede sevgili olduk onun lafıyla. hiç flört vs etmeden. iyi, sakin çocuk deyip kabul ettim. çünkü insanlarla tanışmaktan özellikle cinsellik odaklı insanlara denk gelmekten çok sıkılmıştım. ama bununla da 6 aydır hiç sevişmiyoruz. öpüşmüyoruz bile. yanaktan ve dudaktan bi küçük muck öpücük o kadar. ilk 1-2 ay da bi şey olmadı. hatta o aşamalara ben getirdim desem yeridir. o 1-2 aylık süreçte de 4 kere falan birlikte olduk.
sonra hastalıklar vs derken araya sürekli zaman girmeye başladı ve benim içimde istek kalmadı. bilmiyorum belki de bilinç altımda kendimi arzulanmayan kadın olarak görmek beni itti.
şimdi de her hareketi batıyor. özgüvensiz ve pasif bi insan. hep benim atak yapmamı bekliyor. her kararı benim almam lazım. sanki sevgilim değil de süs köpeğim. beraber yemek ye, dizi izle, çay kahve iç bu kadar. bi de sürekli seni çok seviyorum sensiz olamam evlencez biz vs diyor. mağazaya giriyorum, labirent çiziyorum dursun diye ama yok kuyruk gibi peşimde dolaşıyor.
bana aşık değilmiş de bağımlıymış gibi hissettiriyor. yalnız kalmasını önlüyorum sanki onun. her kararı bana bırakması, sürekli peşimde dolaşması, sürekli çocuk gibi ilgimi çekmeye çalışması (eli masaya çarpmıştır ben göreyim diye aaahh ahh yapar 4 yaşında gibi) "ayrılık kaygısı" gibi bir durum yaşadığını düşündürtüyor.
bu ilişkiden verim alamıyorum. aramızda bi duvar var gibi hissediyorum. ama bir yandan da ayrılıp onu çevremden çıkarmak, yeni insanlarla tanışmak vs zor geliyor. ailem de artık benim evlenmemi istiyor ve buna uygun biri olduğunu düşünüyordum hep. ama bu uyumsuzluğu nasıl aşarım bilmiyorum.
Eee kendi tespitini kendin yapmışsın zaten.bize laf kalmamış ki.
 
haklısınız ayaklarım yerden kesilmiyor, içim kıpırdamıyor, karnıma kramplar girmiyor hiç. mesele seks değil o insanın eli eline değdiğinde bile elektrik çarpması lazım ama yok trafo soksam yine çarpmaz
Sen de abartma o ancak 13,14 yaşlarında oluyor.bu yaştan sonra cinselliğin en uç noktasından keyif alabiliyorsan şükret.
 
Merhaba. 10 aylık bir ilişkim var. 32 yaşındayım sevgilim benden 2 yaş küçük. uygulamadan tanışıp ilk görüşmede sevgili olduk onun lafıyla. hiç flört vs etmeden. iyi, sakin çocuk deyip kabul ettim. çünkü insanlarla tanışmaktan özellikle cinsellik odaklı insanlara denk gelmekten çok sıkılmıştım. ama bununla da 6 aydır hiç sevişmiyoruz. öpüşmüyoruz bile. yanaktan ve dudaktan bi küçük muck öpücük o kadar. ilk 1-2 ay da bi şey olmadı. hatta o aşamalara ben getirdim desem yeridir. o 1-2 aylık süreçte de 4 kere falan birlikte olduk.
sonra hastalıklar vs derken araya sürekli zaman girmeye başladı ve benim içimde istek kalmadı. bilmiyorum belki de bilinç altımda kendimi arzulanmayan kadın olarak görmek beni itti.
şimdi de her hareketi batıyor. özgüvensiz ve pasif bi insan. hep benim atak yapmamı bekliyor. her kararı benim almam lazım. sanki sevgilim değil de süs köpeğim. beraber yemek ye, dizi izle, çay kahve iç bu kadar. bi de sürekli seni çok seviyorum sensiz olamam evlencez biz vs diyor. mağazaya giriyorum, labirent çiziyorum dursun diye ama yok kuyruk gibi peşimde dolaşıyor.
bana aşık değilmiş de bağımlıymış gibi hissettiriyor. yalnız kalmasını önlüyorum sanki onun. her kararı bana bırakması, sürekli peşimde dolaşması, sürekli çocuk gibi ilgimi çekmeye çalışması (eli masaya çarpmıştır ben göreyim diye aaahh ahh yapar 4 yaşında gibi) "ayrılık kaygısı" gibi bir durum yaşadığını düşündürtüyor.
bu ilişkiden verim alamıyorum. aramızda bi duvar var gibi hissediyorum. ama bir yandan da ayrılıp onu çevremden çıkarmak, yeni insanlarla tanışmak vs zor geliyor. ailem de artık benim evlenmemi istiyor ve buna uygun biri olduğunu düşünüyordum hep. ama bu uyumsuzluğu nasıl aşarım bilmiyorum.

6 ay seks olmaması çok tuhaf cidden. Hastalıklar dediğiniz geçerli sebepler mi? Bir de görüşme sıklığınız ne? Arada seks olmasa da sık sık görüşüyor musunuz düzenli?
 
X