• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çıkmazdayım, burada her günüm ölüm gibi.

Seni o kadar iyi anlıyorum ki.. Asla imkansız değil yaparsın.
Ben de ailemle ilgili sorunlar yaşıyordum. Üniversite tercihimde beni zorla sevmediğim bir şehire ve bölüme gönderdiler. Ben de o zaman daha 17 yaşındayım ve kafa tutamadım. Bu arada üniversite sınavında ilk 1000'e girmiştim yani neredeyse nereyi istesem girebiliyordum. Sonra 1 sene aşırı mutsuz geçirdim. O senenin sonunda tekrar sınava girip başka üniversiteye başka bölüme ve başka şehire gittim. Ailem destek olmayız dedi, namus meselesine çevirdiler.
Neyse ben yabancı dilim olduğu için çeviri yaptım, dizi sitelerine falan alt yazı yaptım, bir sürü vakıftan çok rahat burs buldum çünkü üniversitem baya isimli bir üniversiteydi, derecem ve ortalamam da çok iyiydi. Özel ders verdim. Oyun ablalığı yaptım. Anketörlük yaptım. Ne bulduysam yaptım yani. Bu arada çalışarak o okul bitmez diyenlere kulak asma. Alanımdaki en iyi üniversiteden 3, 94 ortalama ile 1.mezun oldum. Para bile biriktirmiştim yurtdışı doktora başvuruları için. Şimdi araştırma görevlisiyim. Atanmadan evvel neredeyse bir 8 ay daha böyle idare ettim yüksek lisansa başladığım için sonra kadro açıldı kazandım atandım şükür bir nebze kurtardım kendimi.
Teşekkür ederim beni anladınız, çok iyi geldiniz hep mutlu olun.
 
Bakın yardımcı olmak istiyorsunuz teşekkür ederim. Daha 20 yaşıma bile gelmedim ama psikolojik ve fiziksel olarak çok çöktüm. Her gün küfür psikolojik şiddet aşağılama ile ozsaygimi kaybettim. Hep ağlıyorum, bu yaşadıklarımı anlatabilecegim birisi yok cevremde. Hep susuyorum azıcık konuşmaya kalksam tehdit ediliyorum zorbalığa uğruyorum, canımı versem daha mı iyi olacak?
Onu aklından bile geçirme.
Diline bile getirme.
Sakın...
 
Bu arada vakıf burs başvurularında ailenin durumu iyiyse çıkmama ihtimali var. Not kısmıma yaşadığın zorlukları bu sebeple ailenin destek olmadığı belirt. Ortalaman da iyiyse en azından mülakata çağırırlar orada derdini anlatırsın iyice.

Benim ailemin yatları katları olup bana bir faydası olmadığı için mülakatlarda her şeyi kabaca anlattım. Bu sebeple bursa ihtiyacım olduğuna ikna ettim.
 
Rahat birakmamasinin en öncelikli sebebi para. Tercih zamani benim seni dışarda okutacak havaya serpecek param yok dedi. ( fakir bir aile değiliz kendisinin huyu bu canı gitsin parasi gitmesin ister.) Param şimdi olunca ve yatay gecis yapınca en fazla bir ay hır gür yaparlar gibi geliyor. Evden bir kişi gidince mutlu bile olurlar. Haklısınız iş konusunda önyargılı davranmışım onu da aklımda tutacağım, okuduğum fakültede çoğu üniversitede devam zorunluluğu yok ama zaten ben okul varken calismaktam bahsetmedim yazin dedim. Onun disinda da krediyle idare ederim. Çünkü babasi sadece yurt parasini odeyip krediyle 1 ay gecinen cok arkadasim var lüks bir hayat beklemiyorum. Tembel bir ogrenci degilim, derslerimi gececegime inaniyorum.
O halde bak sana denemek için tavsiye. Bu yaz bir işe gir market vs bakalım babanın yaklaşımı nasıl olacak. Çünkü senin anlatımından ben ailenin erkek evlat düşkünü olup kızına da namus bekçiliği yaptığını hissettim. Eğer ben haklı çıkarsam (*inşallah çıkmam ) markette çalışmana bile izin vermeyecek baban oku bitir avukatlık yap diyecek sana

O yüzden hukuk bürosunda iş bak diyorum sana kendi mesleğimi öğreniyorum dersin o zaman laf edemez. Çalışsın zaten ilerde bu işi yapacak der.

İnsan psikolojisi çok farklıdır. Ben sana dezavantajlarını avantaja dönüştür demek istiyorum. Okul bitene kadar tamamen evden ayrılma evdeki nimetleri kullan (bedava yeme içme barınma) o arada da hukuk bürosunda yeni insanlar tanı arkadaş edin mutlu ol. Bu daha kolay değil mi ?
 
Niye sizi eksilemişler anlamadım. Ben şey düşündüm, bu arkadaşın babası okutmak istemese bir ÖSYM hesabının olmasına bile izin vermez. Dışarısı gerçekten çok kötü, bir delilik eder de bu haliyle evden kaçarsa o deli babasını bile arar hale gelir bu kız. Neler görüyorum çevremde.
"Bu kız". Kötü cümleler kuruyorsunuz hanımefendi bir delilik yapacagimi hangi cumlemden anladiniz? Namusumla şerefimle okumak istiyorum sadece. Çevremden görüp kötülüklere kayacak birisi olsaydim simdiye coktan yapmistim. Zira yasadiklarimi hayvan baglasaniz cekmez. Yorumunuz icin tesekkur ederim.
 
Teşekkür ederim beni anladınız, çok iyi geldiniz hep mutlu olun.
Rica ederim. Kendim gibi birini görünce çok duygulanıyorum lütfen özgüveninizi kaybetmeyin. Bunları başardıktan sonra zaten karada bana ölüm yok diyeceksiniz. Ben şimdi dönüp bakıyorum da yanımda kimse kalmasa ben yine ayakta kalırım bir şekilde. Bu güveni hissetmek müthiş bir şey. Kimse size zarar veremez o noktadan sonra.
 
O halde bak sana denemek için tavsiye. Bu yaz bir işe gir market vs bakalım babanın yaklaşımı nasıl olacak. Çünkü senin anlatımından ben ailenin erkek evlat düşkünü olup kızına da namus bekçiliği yaptığını hissettim. Eğer ben haklı çıkarsam (*inşallah çıkmam ) markette çalışmana bile izin vermeyecek baban oku bitir avukatlık yap diyecek sana

O yüzden hukuk bürosunda iş bak diyorum sana kendi mesleğimi öğreniyorum dersin o zaman laf edemez. Çalışsın zaten ilerde bu işi yapacak der.

İnsan psikolojisi çok farklıdır. Ben sana dezavantajlarını avantaja dönüştür demek istiyorum. Okul bitene kadar tamamen evden ayrılma evdeki nimetleri kullan (bedava yeme içme barınma) o arada da hukuk bürosunda yeni insanlar tanı arkadaş edin mutlu ol. Bu daha kolay değil mi ?
Ama onlarla beraber yaşayınca her şeyime karışıyorlar. Okuldan sonra orda calisirsam eve gelme saatime karisirlar. Yazin okul olmadigi icin gunduz calisirim. Ki hep calissam onlarla yasarken parami elimden alirlar zaten. Evde yeme içme barınma kolay ama bahsettigim şey şiddet hakaret küfür aşağılama. Aklımı yiyecek seviyeye geldim.
 
Bakın yardımcı olmak istiyorsunuz teşekkür ederim. Daha 20 yaşıma bile gelmedim ama psikolojik ve fiziksel olarak çok çöktüm. Her gün küfür psikolojik şiddet aşağılama ile ozsaygimi kaybettim. Hep ağlıyorum, bu yaşadıklarımı anlatabilecegim birisi yok cevremde. Hep susuyorum azıcık konuşmaya kalksam tehdit ediliyorum zorbalığa uğruyorum, canımı versem daha mı iyi olacak?
Canım bak bizde çok farklı şeyler yaşamadık ben daha sorunu yaşadım inan ki. Seni anlıyorum ama en azından barındığın bir ev var. Benim o da yoktu. Kanser hastası annemle kaldım ortada. Bunları anlatmak istemiyorum hem çalıştım hem okudum hemde cenazemi kaldırdım ben. Hayat çok zor. Biraz sakin ol. Kaçış yolları bul ama elindeki lerden olmadan. Daha ne diyeyim ben sana... Bekle birazcık geçecek hepsi
 
Ama onlarla beraber yaşayınca her şeyime karışıyorlar. Okuldan sonra orda calisirsam eve gelme saatime karisirlar. Yazin okul olmadigi icin gunduz calisirim. Ki hep calissam onlarla yasarken parami elimden alirlar zaten. Evde yeme içme barınma kolay ama bahsettigim şey şiddet hakaret küfür aşağılama. Aklımı yiyecek seviyeye geldim.
O zaman şansını dene ama ben şans göremiyorum. Seni evden işe göndermeyen baba başka şehirde okuyacağım dediğinde seni evden bile çıkaracağını sanmıyorum. Korkum böyle evden ayrılacağım derken elindeki okuldan da olma
 
Canım bak bizde çok farklı şeyler yaşamadık ben daha sorunu yaşadım inan ki. Seni anlıyorum ama en azından barındığın bir ev var. Benim o da yoktu. Kanser hastası annemle kaldım ortada. Bunları anlatmak istemiyorum hem çalıştım hem okudum hemde cenazemi kaldırdım ben. Hayat çok zor. Biraz sakin ol. Kaçış yolları bul ama elindeki lerden olmadan. Daha ne diyeyim ben sana... Bekle birazcık geçecek hepsi
Başınız sağ olsun, anladığım kadarıyla anneniz size destekçiymiş. Benim annemin nasıl birisi olduğunu görmek istiyorsanız rica ederim ilk konumu okuyun. Üzüldüm size ama başarmışsınız mutluluklar dilerim :)
 
Dediklerinize katılıyorum ama kardeşlerim erkek. Diğer konularımda bahsetmistim burda tekrar detaya girmek istemedim ama bendsn 4 yaş küçük erkek kardeşime kimse gıkını çıkarmıyor o benden çok özgür ona laf edilmiyor. Ataerkil bir ailede yaşıyorum. Babamın gücü bana ve anneme yetiyor. Anneminse sadece bana. Mesela benden 4 yaş küçük kardeşime şu anda ailem tarafindan dışarda üniversiteni okursun oğlum sana araba alırız falan diyorlar. Eşit degiliz malesef. Ha şundan da bahsetmej istiyorum babam ya da annem üstüme yürürken kardeşim hicbir yapmiyor demiyor herkesin gücü bana yetiyor iste :KK43:
19 yaşındasın 15 yaşında bir erkek için ailenin yaptığı ayrımcılığı görmezden geleceksin yapacak başka hiçbir şeyin yok. Ayrıca o yaştaki bir çocuğun da seni savunmasını beklemen de saçma daha karakteri oturmamış bir çocuk. Büyük ihtimal de şımartılmış. Ben de ataerkil bir ailede büyüdüm ve neyse ki senin babanın kopyası olan bir abin yok şükret ben bir de abiyle uğraştım. Şükür edebiyatını pek sevmem ben ama eğitim hayatımı hep böyle geçirdim. Okula giderim yol parasının kuruşlarını böyle önüme tek tek atardı. Sayarak. Daha fazlasını hak etmiyorsun derdi. Ve bunu hergün yapardı. Hala masaya bozuk para değdi mi içim cız eder o ses aklıma gelir. O zamanlar da çocuktum ve yol parası bile olmadan okula yürüyerek gelen arkadaşlarım var derdim. Şükrederdim. Sen de öyle yap. 3 yıl beş yıl göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor. Çalışmak istiyorsan çalış kafanı dağıtacak bir şeyler bul. Bir küfür nedir ki Allah aşkına? Babası tarafından istismar edilen çocuklar var bu dünyada. Ablanı dinle evinde kal. Bu günleri ilerde hatırlayıp hüzünlenirsin. Ama tek başına başka bir şehirde bir kadın olarak maaşsız yaşamaktan iyidir. Sana vereceğim başka tavsiyem yok. 19 yaşındasın daha olgun karara verecek yaşta değilsin. Biri sana ergen diyince o kadar içerlenmen de bu yüzden. Zaman geçiyor her şey unutuluyor. Önemli olan sağlığını korumak. Kendine çok dikkat et. Umarım bir hata yapmazsın.
 
O zaman şansını dene ama ben şans göremiyorum. Seni evden işe göndermeyen baba başka şehirde okuyacağım dediğinde seni evden bile çıkaracağını sanmıyorum. Korkum böyle evden ayrılacağım derken elindeki okuldan da olma
Erkek kardeşime her şey serbest ama beni okula bile mi göndermeyecek. Ben sesimi cikarmazsam dediginizi yapabilir haklisiniz ama artık susmamayi düşünüyorum, hasta ruhlu adama bana ettiği her küfürden sonra cevap vericem isterse dövsün umrumda değil eskisi kadar ezilen birisi olmak istemiyorum.
 
Başınız sağ olsun, anladığım kadarıyla anneniz size destekçiymiş. Benim annemin nasıl birisi olduğunu görmek istiyorsanız rica ederim ilk konumu okuyun. Üzüldüm size ama başarmışsınız mutluluklar dilerim :)
Annemin maddi gücü yoktu ağır hastaydı. Sen hala en kötü hayat benim sanıyorsun yaşadığın bunalımla. Biraz sakinleş emin ol senin ki en kötüsü değil. Benim ki de değil....

Çok daha beterleri var inan. O yüzden mantıklı düşün. Evinden hiç ayrılmamış bir insan için herşeyi yakıp yıkmak kolay değil.
 
Rahat birakmamasinin en öncelikli sebebi para. Tercih zamani benim seni dışarda okutacak havaya serpecek param yok dedi. ( fakir bir aile değiliz kendisinin huyu bu canı gitsin parasi gitmesin ister.) Param şimdi olunca ve yatay gecis yapınca en fazla bir ay hır gür yaparlar gibi geliyor. Evden bir kişi gidince mutlu bile olurlar. Haklısınız iş konusunda önyargılı davranmışım onu da aklımda tutacağım, okuduğum fakültede çoğu üniversitede devam zorunluluğu yok ama zaten ben okul varken calismaktam bahsetmedim yazin dedim. Onun disinda da krediyle idare ederim. Çünkü babasi sadece yurt parasini odeyip krediyle 1 ay gecinen cok arkadasim var lüks bir hayat beklemiyorum. Tembel bir ogrenci degilim, derslerimi gececegime inaniyorum.
Yazları çalışırsan kışın da kredinle geçinip üstüne biriktirdiklerinden koyarsan olur tabi. Ama planda hiç birşey ters gitmemeli. Devlet yurdu çıkmalı ve her yaz az buçuk iş bulup kenara atmalısın. O yüzden iyice düşünüp tartman lazım.

Ama evden çıkıp gitmesen bile okul açılana kadar çalışmak seni rahatlatır. Hem maddi hem de zihinsel olarak biraz kendine gelirsin. Önceki konunu biliyorum. Yaşadıkların çok çok zor. Sadece fevri karar verme. Ama yapmak istediğin şey çok da imkansız bir hayal değil. Ailesinden hiç destek almadan örgün eğitimi tamamlayıp bitiren binlerce öğrenci vardır memlekette. Sadece dediğim gibi çıkan en küçük bir pürüzle yalnız başedebilmelisin.
 
19 yaşındasın 15 yaşında bir erkek için ailenin yaptığı ayrımcılığı görmezden geleceksin yapacak başka hiçbir şeyin yok. Ayrıca o yaştaki bir çocuğun da seni savunmasını beklemen de saçma daha karakteri oturmamış bir çocuk. Büyük ihtimal de şımartılmış. Ben de ataerkil bir ailede büyüdüm ve neyse ki senin babanın kopyası olan bir abin yok şükret ben bir de abiyle uğraştım. Şükür edebiyatını pek sevmem ben ama eğitim hayatımı hep böyle geçirdim. Okula giderim yol parasının kuruşlarını böyle önüme tek tek atardı. Sayarak. Daha fazlasını hak etmiyorsun derdi. Ve bunu hergün yapardı. Hala masaya bozuk para değdi mi içim cız eder o ses aklıma gelir. O zamanlar da çocuktum ve yol parası bile olmadan okula yürüyerek gelen arkadaşlarım var derdim. Şükrederdim. Sen de öyle yap. 3 yıl beş yıl göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor. Çalışmak istiyorsan çalış kafanı dağıtacak bir şeyler bul. Bir küfür nedir ki Allah aşkına? Babası tarafından istismar edilen çocuklar var bu dünyada. Ablanı dinle evinde kal. Bu günleri ilerde hatırlayıp hüzünlenirsin. Ama tek başına başka bir şehirde bir kadın olarak maaşsız yaşamaktan iyidir. Sana vereceğim başka tavsiyem yok. 19 yaşındasın daha olgun karara verecek yaşta değilsin. Biri sana ergen diyince o kadar içerlenmen de bu yüzden. Zaman geçiyor her şey unutuluyor. Önemli olan sağlığını korumak. Kendine çok dikkat et. Umarım bir hata yapmazsın.
Teşekkür ederim inşallah yapmam. Olay bir küfür hakaret siddetten ibaret degil, ben olaylari basit anlattım sanırım benim hatam ama babam hasta ruhlu bir adam.
 
"Bu kız". Kötü cümleler kuruyorsunuz hanımefendi bir delilik yapacagimi hangi cumlemden anladiniz? Namusumla şerefimle okumak istiyorum sadece. Çevremden görüp kötülüklere kayacak birisi olsaydim simdiye coktan yapmistim. Zira yasadiklarimi hayvan baglasaniz cekmez. Yorumunuz icin tesekkur ederim.
Anlıyorum. Ama ayağını yere sağlam basmalısın. Dışardakı hayat bildiğin gibi değil. Birikim yapmadan, arkana birkaç kişi almadan öyle pat diye çıkarsan evden sıkıntı yaşarsın. Yalnız bir genç kızın kokusunu alır aç köpekler. Bir cevabında gördüm baban çalışmana izin verirmiş. Sağlam temiz bir iş bulabiliyorsan bul. Ama aldığın ücretin tamamını sakın kimseye söyleme. At bankaya hatta altın hesabı aç biriksin. O kadar sıkmışsın az daha sık dişini. Kendini geliştirip işini garanti eder hale gelince birikimlerinle rahat rahat ayrılırsın evden. Sadece para değil insan da biriktir. Bunu yaparken de asla herkesi kendin gibi bilme. Bak kendi anne baban neler yapıyo oradan pay biç.

Hem elin para görmeye başladığı andan itibaren o baban melek olacak melek. Para her ayıbı örter her kapıyı açar maalesef.
 
Merhabalar, zaman zaman bahsettiğim üzere sağlıklı bir aile yapısı içinde büyümüyorum. 19 yaşındayım, hukuk okuyorum ailemin olduğu şehirde, tercih yapılırken ösym şifremi bile bilmiyordum, babam bana hiçbir şey sormadan tek tercih yaparak bulunduğumuz şehri (doğudayız) yazdı. Hayatım hakkında hiçbir söz hakkım olmadı. Annemle babam her gün kavga kıyamet yaşıyorlar. Babam çok küfürbaz ve dediği şeyleri asla kimse çekemez emin olun. Aklınızın alamayacağı şeyleri evde bağırarak söylüyor. En büyük çocuğum, annem çalışmıyor evde bir söz hakkı yok babamın bu baskılarına karşı sinirini benden çıkarıyor. Yani evde benden güçsüz kim varsa onu ezerim mantığı hakim.

Küçük kardeşlerim var, kalabalık bir aileyiz annem de babam da artık küçük çocuk sesini kaldıramıyorlar, dün akşam 7 yaşındaki kardeşim balkona çıktığı için babam onu dövdü :KK43: Evde en iyi ihtimalle hepimize gerizekalı, senin aklın yok, deli, Allah canını alsın şekilde bağırıyor evet küçük çocuklara dahil. Kaçta uyuyup uyanacağınıza, ne zaman yiyeceğimize her şeye karışan ebeveynler. Hayatımdaki hiçbir şeyde benim söz hakkım yok. Asalak gibi yaşıyorum şu an. Evde uğradığım baskıya artık o kadar katlanmıyorum ki stresten saçlarım döküldü sonra her üzüldüğümde şiddetli mide ağrılarım başladı şimdi de son 1 aydır ellerimde vitiligoya benzeyen beyazlaşmalar başladı, gittikçe büyüyorlar her şey yetmezmiş gibi bir de bu başladı :KK43: Burası bir cehennem. Geçen yaz biraz başımı kaldırıp isteklerimi söylediğimde annem sinir krizi geçirip üstüme atladı tırnaklarıyla kollarımı çizdi ( o zaman fotoğrafını çekmiştim hala duruyorlar). Uğradığım psikolojik şiddet artık çok fazla. Her gün üzüntüden kendimi yiyip bitiriyorum. Ortalama bir üniversite sınav puanım var ayni bölümü birçok şehirde kazanabiliyorum. Bu yüzden sınav puanımla merkezi yatay geçiş yapmak istiyorum. Bu sene kyk kredisi aldım şu anda hesabımda 550 tl var, güz dönemi üniversite başlayana kadar hiç harcamasam 2500 tl birikir. Şu anda bana sokağa çıkma yasağı var ama yasak kalkınca hazirandan sonra çalışıp para biriktirmek istiyorum. Kaçıp kurtulmak istiyorum burdan, daha fazla sabredemiyorum kendime zarar vermekten korkuyorum :KK43:

Nerde çalışabilirim? Nerde iş bulabilirim? Ne kadar para biriktirebilirim ve bu bana yeter mi? Onlar izin vermeyeceği için destek olmayacaklar tamamen kendi kazanacağım parayla baş başa kalacağım yani, biriktirdiğim parayla gittiğim şehirde yurda yerleşmem ve gelecek yaza kadar beni kyk kredimle beraber idare etmesi lazım gerçi okurkende çalışabilirim bilmiyorum şu an tek dileğim burdan gidebilmek. Hayatımda hiç çalışmadım bir deneyimim yok yani, nereye başvurabilirim ne yapabilirim? Lütfen kendimi iyi ve güçlü hissedecek cümlelere ihtiyacım var, bu dört duvar arasında her gün ağlayarak öleceğimi düşünüyorum. Teşekkür ederim.
Sana özel mesaj atamıyorum, bana özelden ulaşır mısın?
 
Teşekkür ederim inşallah yapmam. Olay bir küfür hakaret siddetten ibaret degil, ben olaylari basit anlattım sanırım benim hatam ama babam hasta ruhlu bir adam.
Sadece küfür şiddet bile olsa basit değil canım zaten. Çocuğunu istismar eden babalar var ve seninki etmiyor diye bir karşılaştırmamı olur allah aşkına boşver. Bu karşılaştırmayı yapanlar evlenip dayak yiyenlere de kocan eve para getiriyor, aldatmıyor ne boşanması ne yaparsın kadın başına diye akıl veriyor. Kadın başına her şeyi de bal gibi başarırsın. Küfür hakaret içerisinde ruh sağlığını kaybetmekten iyidir.
 
Yazları devlet yurtları kapalı olur o dönem nerede kalmayı düşünüyosunuz.
Avukatlık bürosunda çalış denmiş ama, ablam avukatlık stajı yaparken maaş almak bir kenara yemek ücretini bile kendi ödüyordu. Okul bittikten sonra da iş öğretiyorum zaten diyip beş kuruş paraya çalıştırırlar. Yani kolay değil o iş.
 
Back