- 8 Ocak 2009
- 8.237
- 36
beni yazmayın ozamann ben erken gitmek istemiyorummmm(((
annemden ayrılamam.... senağlamasenağlama
ve en sonunda anlamış :roflol:
biliyom esma anladımmm da sen bi türlü anlamıyonn ben ilk seferinde anlamıştım zaten :roflol:
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Çeyiz hazırlığı ve fikir paylaşımlarımız (Sohbet bölümü)
- Konu Sahibi isaura
- Başlangıç Tarihi
ve en sonunda anlamış :roflol:
biliyom esma anladımmm da sen bi türlü anlamıyonn ben ilk seferinde anlamıştım zaten :roflol:
- 17 Mart 2008
- 3.031
- 0
Kıss orayada bakıyorum burayada bakıyorum 5 kez de üye oldum ama yok beğenmediler beni herhalde mafoldumben
- 20 Şubat 2009
- 5.433
- 0
Herkese selam opuyorumnanaktan
Nisan yağmuru dün geçmişi yarım yamalak okuduğumdan kaçırmışım. Doğumgünün kutlu olsun canım nice güzel yaşlara eriş
Bugün yalnız kahvaltı yapmamanın keyfini yaşadım. Dün kardeşim bizde kaldı, sınavı vardı kocişle çalıştılar.Az önce kahvaltımızı yaptıkkaydirigubbakcemile2 Şimdi o okula gidicek ben de toparlanıp hastaneye...
Bu hastanelere bi kere bulaşınca kurtulamıyosun ki
Dün kociş de muayene olmuştu bilgisayarlı tomogrofi çekildi gidip onun sonuçlarını alıp doktora göstericem
Nisan yağmuru dün geçmişi yarım yamalak okuduğumdan kaçırmışım. Doğumgünün kutlu olsun canım nice güzel yaşlara eriş
Bugün yalnız kahvaltı yapmamanın keyfini yaşadım. Dün kardeşim bizde kaldı, sınavı vardı kocişle çalıştılar.Az önce kahvaltımızı yaptıkkaydirigubbakcemile2 Şimdi o okula gidicek ben de toparlanıp hastaneye...
Bu hastanelere bi kere bulaşınca kurtulamıyosun ki
Dün kociş de muayene olmuştu bilgisayarlı tomogrofi çekildi gidip onun sonuçlarını alıp doktora göstericem
- 5 Ocak 2008
- 68.595
- 17
- 5 Ocak 2008
- 68.595
- 17
jean cnm ben esenlerde oturuyorum
benım semtımde cok yer var alabıldığım
en son ıstanbul forum acıldı guzel ındırımlı seyler var
evt kucuk ev aletı alma
ayy düğünüm yaklastı heycandan onu dusunemedım bıle
iççamasrlarıda alabılırsın
pıjama takımları falan
bakırköyde cok guzellerı var
benım semtımde cok yer var alabıldığım
en son ıstanbul forum acıldı guzel ındırımlı seyler var
evt kucuk ev aletı alma
ayy düğünüm yaklastı heycandan onu dusunemedım bıle
iççamasrlarıda alabılırsın
pıjama takımları falan
bakırköyde cok guzellerı var
- 10 Kasım 2007
- 11.953
- 2
- 39
tühh tühhh banada demin mail geldi hemen aklıma sen geldin yazayımd edim ama geç kalmışım olsun önemli olan okumak
banada aynı şey oluyor merak etme
tüm kitap severlere oluyordur
öff az kaldı bitecek falan diye içerlerimm
btince yorum yazarsan sevinirim. bende almayı planlıyorum elimdeki kitaplar bitince yerimseniben
- 29 Aralık 2008
- 8.505
- 3
hadigözün aydın
kaydeyyım asklmn evde olduu ılk paar kısmetse haftaya yapcam yuppi
esma buyur cnm
ben bazen geldıgımde ıişten baslamıs oluyor
ama deniz cok cırkın yakaydirigubbakcemile3
- 10 Kasım 2007
- 11.953
- 2
- 39
canım tam 3 defa kayıt oldun herhalde kuzucum çünkü ha bre bana mail geliyor. 3 tane geldi bu kişi üye oldu sizi referans gösterdi diye.
dur bir davette ben göndereyim sen referans gösterme madem birde öyle deneyelim...
sultancım balım mailini kontrol et kuzucum
- 29 Aralık 2008
- 8.505
- 3
teşekkür ederim canım. opuyorumnanaktan
- 29 Aralık 2008
- 8.505
- 3
- 10 Kasım 2007
- 11.953
- 2
- 39
canım hayırlısı olsun :1hug:
- 15 Ocak 2009
- 5.767
- 0
yaa bende çok üzüldüm. üstüne bide otibis annemlerin o tarafta diye iyice bunalıma girdim .
Allah sabır versin yakıınlarına
günaydın kızlar
böcük hayırlı olsun fırının
erva çeyizlerini hayırlısıyla kullanmayı nasip etsin Rabbim..
bende 20 tane war tülbent yetermi kızlar ya
dağıtmam gereken çok yer olcak aslında bana hiç kalmıcak :1no2:
hafta sonu teyzemi yağlamam gerekiyo biraz bi 10 tane yapsın bana
vereceğin adresler çoksa yetmez canım
ama hediyee verdiklerini zaten bu 20nin dışında dandiklerden şaaparsın dimiya benim 90 kusur tane vardı öylece duruyo hatta annem abartmış bi o kadarda abimin çeyizine ayırmış
çeyiz serceksen göstermelik ablanınkileri falan serersiniz canım yoksa az olsun öz olsun :lepi:
anam biiz el mel öpmedik yahu uzzak oluncada hem iyi hem kötü
kız cadıııı nerden çıkardın seni sevmeyen ölsün lahanam Şeniz Şeniz
lahanam lahanam kara lahanam
brüksellimisin kastamonulumu
nerden gelir bu güzelliğin suyu
gel yanıma yiyiwerem
üstüne sıkam limon suyu opuyorumnanaktan opuyorumnanaktan
- 28 Haziran 2008
- 6.102
- 1
bende size bir nostalji yapayım...
7 aralık cuma dedeciğim ölüm günüydü.bu aralık iki sene ldu...
yokluğu her daim içimde,kalbimde.
onu kaybettiğimde bir yazı yazmıştım paylamak istedim.
vaktinize,gözlerinize kıyıp okursanız sevinirim...
BİR CUMA VAKTİ…
Rahman’ın huzuruna durmak için, geçen haftadan beklenen bir Cuma vakti. Gusullenmiş bir beden, günler önceden dolapta yerini almış bir takım elbise, boyanmış ayakkabılar, yatıştırmak için limon sürülmüş parlak saçlar ve hiçbir zaman çıkarmadığın kravatın. Hazırsın işte. Hiçbir eksik yok mahallelinin ‘bakın ya yine damat gibi geliyor’ sözlerini söylemesi için.
Herkes sana selamda şimdi.
Beş vakit arşınladığın cami yolunun müdavimi kediler, seher vakti avluda gelmeni bekleyen semtimizin kuşları, top oynarken yiyecekleri azardan korunmak için senden önce davranıp halini hatırını soran mahalle çocukları. Herkes orada.
/Sen nerdesin/…
Şimdi saklambaç oynuyoruz. Ben ebe oluyorum, sen saklanan. Yumuyorum gözlerimi.
Yokluğuna, gitmelerine, tek başınalığıma kapadığımı bilmeden gözlerimi ebe oluyorum. Kandırmayacaksın beni. Nerde olursan ol hayatta hiç yalnız bırakmadığın, sana sırtlarını dayamasına her zaman izin verdiğin güllerini soldurmayacaksın. Boğazlarına kocaman bir düğüm koymayacaksın mesela. Yine bıktıracaksın öpmelerinden, yalnız bırakmamalarından. Ama çıkacaksın saklandığın yerden. Buradayım şaka yaptım deyip biraz kızgın boynuna sarılmama keyifleneceksin. Gitmem bir daha diyeceksin.
/Ama gideceksin/…
Günlerden Cuma, vakitlerden akşam ezanı vakti.
Sen rahmana yürürken habersizim her şeyden. Yine aynı kavgalar, yine aynı telâşeler, yine aynı iç sıkıntısı.
Çalma tonu acı haykıran beklenen telefonlar, sana aslında ’o artık yok ‘diyen gözlerine inat, ’sadece biraz ağırmış’ diyen ağızlar ve ertelenemeyen, gittikçe daha da uzayan yolar.
Hep bilirim on beş dakika sürerdi iş yerinden evin yolu. Neden bu sefer bu kadar çekilmez oldu. Neden kimse konuşmuyor. Neden bakmıyorlar yüzüme. Neden içime yine o ölüm ağırlığı oturdu.
Neden…
Şimdi her şey silik hafızamda ya oradasın ya da yoksun.
Ya bizi bırakıp gittin, ya da bütün zorluklarına rağmen devam dedin.
İki şık var önümde, iki yol.
Önceden belirli kaderimizde.
Ve evin kapısındayım.
Kapının önü bir hayli kalabalık. Yabancı değilim gördüğüm sahneye. En bilindik hali bu bir hastalığın, bir kavganın ya da bir düğünün. Yani o telâşe her bir ayakkabıda. Başınız sağ olsun bizde buradayız, yanınızda sıkıntısı.
Aralıyorum kapıyı. Sessiz herkes. Herkes, bir köşeye serilmiş sessizce gözyaşı döküyor. Herkes, biraz daha erken duymanın verdiği alışıklık dudaklarını kemiriyor. Ben senin olduğun odaya süzülüyorum. Her zaman üzerinde oturduğun koltuk bomboş bu sefer. Sen aksine onun ayakucuna serilmiş yatıyorsun. Bembeyaz paklamışlar her yanını. Bembeyaz süslemişler. Babaannemin ölümünden sonra hiç çıkmadığın caminden yana çevirmişler yüzünü. Emeklerinin geçtiği caminden yana.
Ben geldim bak diyorum, yanına geldim. Örtünü kaldır da göreyim gül çehreni diyorum. Hiç korkmuyorum. Akşam yanımda nefes alıp yaşadığını bildiğim insandan korkulur mu diyorum annemim sabır kızım sözlerine. Alnından öpüyorum seni. Daha soğumamış tenin içimi ısıtıyor. Bıraksalar günlerce kalabilirim yanında. Bıraksalar bende gelirim bizi bırakıp gittiğin yere.’hakkını helal et dede’ diyorum, bize hakkını helal et. Biliyorum duyuyorsun bizi. Biliyorum ki her zaman bizi arayan gözlerin yine bir yerlerden izliyor bizi. Biliyorum…
Şimdi gidiyorsun…
Adının kocamanlığı yakıyor içimizi. Bir daha soluğunu duyamamak, camdan bakışını görememek, hayırlı geceler dualarında yumamamak gözlerimizi. Annemin sözleri inliyor kulaklarımda.
’evimizin balkonu çöktü ‘ diyor.
Sapasağlam tutunduğumuz ipimiz avuçlarımızdan kayıp gitti.
Son nefesinde bile hala umudunuzu yitirmeyin, ben her zaman yanınızda olacağım diye güç veren soluk kesildi.
Ölüm aniden geldi dede.
Hiç haber vermeden geldi.
Bir Cuma günü geldi hem de.
Aldı ve gitti…
(merhum ve merhume sıfatına yakışmayan her ruh adına…
7 aralık cuma dedeciğim ölüm günüydü.bu aralık iki sene ldu...
yokluğu her daim içimde,kalbimde.
onu kaybettiğimde bir yazı yazmıştım paylamak istedim.
vaktinize,gözlerinize kıyıp okursanız sevinirim...
BİR CUMA VAKTİ…
Rahman’ın huzuruna durmak için, geçen haftadan beklenen bir Cuma vakti. Gusullenmiş bir beden, günler önceden dolapta yerini almış bir takım elbise, boyanmış ayakkabılar, yatıştırmak için limon sürülmüş parlak saçlar ve hiçbir zaman çıkarmadığın kravatın. Hazırsın işte. Hiçbir eksik yok mahallelinin ‘bakın ya yine damat gibi geliyor’ sözlerini söylemesi için.
Herkes sana selamda şimdi.
Beş vakit arşınladığın cami yolunun müdavimi kediler, seher vakti avluda gelmeni bekleyen semtimizin kuşları, top oynarken yiyecekleri azardan korunmak için senden önce davranıp halini hatırını soran mahalle çocukları. Herkes orada.
/Sen nerdesin/…
Şimdi saklambaç oynuyoruz. Ben ebe oluyorum, sen saklanan. Yumuyorum gözlerimi.
Yokluğuna, gitmelerine, tek başınalığıma kapadığımı bilmeden gözlerimi ebe oluyorum. Kandırmayacaksın beni. Nerde olursan ol hayatta hiç yalnız bırakmadığın, sana sırtlarını dayamasına her zaman izin verdiğin güllerini soldurmayacaksın. Boğazlarına kocaman bir düğüm koymayacaksın mesela. Yine bıktıracaksın öpmelerinden, yalnız bırakmamalarından. Ama çıkacaksın saklandığın yerden. Buradayım şaka yaptım deyip biraz kızgın boynuna sarılmama keyifleneceksin. Gitmem bir daha diyeceksin.
/Ama gideceksin/…
Günlerden Cuma, vakitlerden akşam ezanı vakti.
Sen rahmana yürürken habersizim her şeyden. Yine aynı kavgalar, yine aynı telâşeler, yine aynı iç sıkıntısı.
Çalma tonu acı haykıran beklenen telefonlar, sana aslında ’o artık yok ‘diyen gözlerine inat, ’sadece biraz ağırmış’ diyen ağızlar ve ertelenemeyen, gittikçe daha da uzayan yolar.
Hep bilirim on beş dakika sürerdi iş yerinden evin yolu. Neden bu sefer bu kadar çekilmez oldu. Neden kimse konuşmuyor. Neden bakmıyorlar yüzüme. Neden içime yine o ölüm ağırlığı oturdu.
Neden…
Şimdi her şey silik hafızamda ya oradasın ya da yoksun.
Ya bizi bırakıp gittin, ya da bütün zorluklarına rağmen devam dedin.
İki şık var önümde, iki yol.
Önceden belirli kaderimizde.
Ve evin kapısındayım.
Kapının önü bir hayli kalabalık. Yabancı değilim gördüğüm sahneye. En bilindik hali bu bir hastalığın, bir kavganın ya da bir düğünün. Yani o telâşe her bir ayakkabıda. Başınız sağ olsun bizde buradayız, yanınızda sıkıntısı.
Aralıyorum kapıyı. Sessiz herkes. Herkes, bir köşeye serilmiş sessizce gözyaşı döküyor. Herkes, biraz daha erken duymanın verdiği alışıklık dudaklarını kemiriyor. Ben senin olduğun odaya süzülüyorum. Her zaman üzerinde oturduğun koltuk bomboş bu sefer. Sen aksine onun ayakucuna serilmiş yatıyorsun. Bembeyaz paklamışlar her yanını. Bembeyaz süslemişler. Babaannemin ölümünden sonra hiç çıkmadığın caminden yana çevirmişler yüzünü. Emeklerinin geçtiği caminden yana.
Ben geldim bak diyorum, yanına geldim. Örtünü kaldır da göreyim gül çehreni diyorum. Hiç korkmuyorum. Akşam yanımda nefes alıp yaşadığını bildiğim insandan korkulur mu diyorum annemim sabır kızım sözlerine. Alnından öpüyorum seni. Daha soğumamış tenin içimi ısıtıyor. Bıraksalar günlerce kalabilirim yanında. Bıraksalar bende gelirim bizi bırakıp gittiğin yere.’hakkını helal et dede’ diyorum, bize hakkını helal et. Biliyorum duyuyorsun bizi. Biliyorum ki her zaman bizi arayan gözlerin yine bir yerlerden izliyor bizi. Biliyorum…
Şimdi gidiyorsun…
Adının kocamanlığı yakıyor içimizi. Bir daha soluğunu duyamamak, camdan bakışını görememek, hayırlı geceler dualarında yumamamak gözlerimizi. Annemin sözleri inliyor kulaklarımda.
’evimizin balkonu çöktü ‘ diyor.
Sapasağlam tutunduğumuz ipimiz avuçlarımızdan kayıp gitti.
Son nefesinde bile hala umudunuzu yitirmeyin, ben her zaman yanınızda olacağım diye güç veren soluk kesildi.
Ölüm aniden geldi dede.
Hiç haber vermeden geldi.
Bir Cuma günü geldi hem de.
Aldı ve gitti…
(merhum ve merhume sıfatına yakışmayan her ruh adına…
- 10 Kasım 2007
- 11.953
- 2
- 39
