- 24 Mayıs 2008
- 3.721
- 5.931
Zaten buraya ne konu açsan illaki bir eleştiri geliyo ona alıştım artık :) bana göre arkadaşlık birbirini arayıp sormayı gerektirir isteyen katılır,isteyen katılmaz bu benim fikrim.Başkaları önemsiz bulabilir ama ben önem veriyorum bu tarz şeylere.Ve bundan sonra herkesede ona göre davranıcam.Sizi baya yanlış şekilde anlayan garip garip yazanlar olmuş allahımmm ben de sizin gibş olduğum için sizi anlıyorum arkadaşlarıma çok önem veririm gereksiz boş arkadaşlık kurmam 3,5 sayılı olsun ama tam öz dürüst güvenilir olsun isterim gerisi boş artık insan belli yaştan sonra böyle düşünüyor bence , ben bana işine geldiği gibi davranan insanları hayatımdan çıkardım diğer arkadaşlarımda zor zamanlarında yanlarında olurum onlarda benim e zaten dostluk bunu gerekitiri her şekilde birbirini anlamak bence sizde size nasıl davranıyorlarsa sizde aynısını yapın demiycem bence saçma gereksiz baktınız gerçekten sorun onlarda çıkarın gitsin
Yalnız değilsin demek için geldim.Biraz uzun olabilir o yüzden baştan söyliyim kızlar.Ama canım çok sıkkın buraya dökmek istiyorum içimi.
Başlıktanda anlaşılacağı üzere çevremde düzgün bir tane arkadaşım yok.Daha doğrusu dost diyebileceğim kimse yok.Ben arkadaşlığa çok önem veren bir insanım ne zaman bir arkadaşım çağırsa giderim,buluşurum,vakit ayırırım yani.
Ama ben ne zaman birine dışarı çıkalım diye bir teklifte bulunsam hep bir bahaneler.
Ya da arkadaşlarımı hep ben arıyorum mesela ben aramasam doğru düzgün arayanım soranım yok bu durum beni gerçekten çok üzüyor.
İlgi meraklısı değilim sürekli beni arasınlar,benle olsunlar,odak noktası ben olayım gibi bir beklentim asla yok.Zaten öyle bir beklentim olsa çok çocukça olurdu.Herkesin kendi hayatı,koşturmacası var onunda farkındayım.Ama şu telefonlar her dakika elimizde,nerdeyse yapışık yaşar olduk.2 dk'yı ayırıp bir aramak ya da arada bir mesaj atmak mesela çok mu zor?
Görüyorum dışarıda fellik fellik gezip tozuyolar bana gelince hep bir bahane.
Bazen mesaj atıyorum bakmadıkları ya da görüldü yapıp bıraktıkları oluyo mesela.
Belliki arkadaşların seni sevmiyor o zaman diyeceksiniz e işlerine gelince aramasını biliyorlar ama? Ve asla hiç biriyle bir kavgam,tartışmam bile yok yemin olsun.
Kardeşim ameliyat oldu bugün arkadaşım sosyal medyadan görmüş mesaj atmış noldu diye (ki noldu diyene kadar bence araması daha uygun olurdu bence çünkü ben öyle yapardım sağlık söz konusu sonuçta) tuttum ben aradım.
Birazda trip attım işte arasan bilirsin ama aramadığın için haberin yok dedim ama böyle şaka yollu,gülerek dedim yani.İşe başladım arayamıyorum ama sen aradığında konuşmuyo muyuz sanki saatlerce dedi.Ay özrün kabahatinden büyük savunma bari böyle dedim güldüm.
Kanka senin canın mı sıkılıyo böyle şeyler için beni işten sonra arama pazarları ara dedi nasıl zoruma gitti.
Bir örnek daha vereyim bugün arkadaşımla buluşacaktık bu olaylar olunca iptal oldu.Dedim akşama gel buluşalım,ya kanka işlerim var haber veririm ben sana dedi.E dedim zaten buluşacaktık bugün normalde. (ben iptal ettim bugünki buluşmayı daha doğrusu iptal etmek zorunda kaldım,keyfimden değil bu ameliyat mevzusundan dolayı.Çünkü ben ailemle aynı şehirde yaşamıyorum iş durumundan dolayı,annem ziyaretime gelmişti kardeşimin ameliyat olması gerekince ilk otobüse bilet alıp apar topar onu yolcu etmem gerekti)
Size gelmeye kalksam sizin orası ters dönmesi sıkıntı oluyo senin araban var en azından dedim.
Bize gelince dönmeyeceksin zaten kalacaksın ertesi sabah döneceksin dedi.Dedim neden hep ben kalıyorum ki her seferinde size gelip dedim.
Çünkü sen tek yaşıyosun dedi.Dedim ne alaka tekim diye hep benim mi gelmem lazım?
Sonra neyse tamam boşver buluşmayalım işlerini hallet dedim.Niye kızıyosun ki işlerim bitince buluşmayalım mı diye sordu.Dedim yok boşver rahat rahat işlerini gör dedim.
İşleride banka işleri falan akşama kalacak işler değil yani.Ve bu saat oldu bu kız bana kırıldı galiba diyip tekrardan mesaj atıp buluşalım mı diye sormadı bile.
Kimseye nazım geçmiyor.Ama herkesin nazı bana geçiyor.İnsanlara verdiğim değeri onlardan görememek beni çok üzüyor.
He diyeceksiniz demek ki seni sevmiyolar ama canları istedikleri zaman arıyorlar gayette.
Ya da hayatından çıkar madem diyeceksiniz o zamanda büsbütün yalnız kalıcam.Çünkü çevrem istisnasız hep böyle.
Ne güzel dostluklar var çok imreniyorum keşke benimde böyle dostlarım olsa diye olmuyor.Çok yalnız hissediyorum.
Kesinlikle evli ile bekarın arkadaşlığı aynı yürümüyor ama evli evli de bile öyle maalesef.Yalnız değilsin demek için geldim.
Aslında ben çok çevresi arkadaş ortamı olan biriydim ne zaman evlendim farklı bir ilçeye geçtim yavaş yavaş dostlar azalmaya başladı. Kadın da erkekte arkadaşlarım vardı baya baya azaldı. Sonra bebeğim oldu azalanlar dahada azaldı. Eski samimiyet yok diyebilirim. Mesela bende haftasonu eşim dışında biriyle vakit geçirmek istiyorum ama kimse yok eskiden alışverişe kuaföre eğlenmeye gittiğim en yakın arkadaşlarımın şuan başka en yakın arkadaşları var bende evlilik ve çocuk faktörü sebebi ile böyle oldu tabi çok sağlam bir dostluk olsa böyle olmazdı
Nerde oturuyorsun ve kac yasindasinnBiraz uzun olabilir o yüzden baştan söyliyim kızlar.Ama canım çok sıkkın buraya dökmek istiyorum içimi.
Başlıktanda anlaşılacağı üzere çevremde düzgün bir tane arkadaşım yok.Daha doğrusu dost diyebileceğim kimse yok.Ben arkadaşlığa çok önem veren bir insanım ne zaman bir arkadaşım çağırsa giderim,buluşurum,vakit ayırırım yani.
Ama ben ne zaman birine dışarı çıkalım diye bir teklifte bulunsam hep bir bahaneler.
Ya da arkadaşlarımı hep ben arıyorum mesela ben aramasam doğru düzgün arayanım soranım yok bu durum beni gerçekten çok üzüyor.
İlgi meraklısı değilim sürekli beni arasınlar,benle olsunlar,odak noktası ben olayım gibi bir beklentim asla yok.Zaten öyle bir beklentim olsa çok çocukça olurdu.Herkesin kendi hayatı,koşturmacası var onunda farkındayım.Ama şu telefonlar her dakika elimizde,nerdeyse yapışık yaşar olduk.2 dk'yı ayırıp bir aramak ya da arada bir mesaj atmak mesela çok mu zor?
Görüyorum dışarıda fellik fellik gezip tozuyolar bana gelince hep bir bahane.
Bazen mesaj atıyorum bakmadıkları ya da görüldü yapıp bıraktıkları oluyo mesela.
Belliki arkadaşların seni sevmiyor o zaman diyeceksiniz e işlerine gelince aramasını biliyorlar ama? Ve asla hiç biriyle bir kavgam,tartışmam bile yok yemin olsun.
Kardeşim ameliyat oldu bugün arkadaşım sosyal medyadan görmüş mesaj atmış noldu diye (ki noldu diyene kadar bence araması daha uygun olurdu bence çünkü ben öyle yapardım sağlık söz konusu sonuçta) tuttum ben aradım.
Birazda trip attım işte arasan bilirsin ama aramadığın için haberin yok dedim ama böyle şaka yollu,gülerek dedim yani.İşe başladım arayamıyorum ama sen aradığında konuşmuyo muyuz sanki saatlerce dedi.Ay özrün kabahatinden büyük savunma bari böyle dedim güldüm.
Kanka senin canın mı sıkılıyo böyle şeyler için beni işten sonra arama pazarları ara dedi nasıl zoruma gitti.
Bir örnek daha vereyim bugün arkadaşımla buluşacaktık bu olaylar olunca iptal oldu.Dedim akşama gel buluşalım,ya kanka işlerim var haber veririm ben sana dedi.E dedim zaten buluşacaktık bugün normalde. (ben iptal ettim bugünki buluşmayı daha doğrusu iptal etmek zorunda kaldım,keyfimden değil bu ameliyat mevzusundan dolayı.Çünkü ben ailemle aynı şehirde yaşamıyorum iş durumundan dolayı,annem ziyaretime gelmişti kardeşimin ameliyat olması gerekince ilk otobüse bilet alıp apar topar onu yolcu etmem gerekti)
Size gelmeye kalksam sizin orası ters dönmesi sıkıntı oluyo senin araban var en azından dedim.
Bize gelince dönmeyeceksin zaten kalacaksın ertesi sabah döneceksin dedi.Dedim neden hep ben kalıyorum ki her seferinde size gelip dedim.
Çünkü sen tek yaşıyosun dedi.Dedim ne alaka tekim diye hep benim mi gelmem lazım?
Sonra neyse tamam boşver buluşmayalım işlerini hallet dedim.Niye kızıyosun ki işlerim bitince buluşmayalım mı diye sordu.Dedim yok boşver rahat rahat işlerini gör dedim.
İşleride banka işleri falan akşama kalacak işler değil yani.Ve bu saat oldu bu kız bana kırıldı galiba diyip tekrardan mesaj atıp buluşalım mı diye sormadı bile.
Kimseye nazım geçmiyor.Ama herkesin nazı bana geçiyor.İnsanlara verdiğim değeri onlardan görememek beni çok üzüyor.
He diyeceksiniz demek ki seni sevmiyolar ama canları istedikleri zaman arıyorlar gayette.
Ya da hayatından çıkar madem diyeceksiniz o zamanda büsbütün yalnız kalıcam.Çünkü çevrem istisnasız hep böyle.
Ne güzel dostluklar var çok imreniyorum keşke benimde böyle dostlarım olsa diye olmuyor.Çok yalnız hissediyorum.
Napayım hanımefendi sizi inandırmak için? Ne istersiniz?Kesinlikle evli ile bekarın arkadaşlığı aynı yürümüyor ama evli evli de bile öyle maalesef.
Ben yıllardır bekar olmama rağmen evli arkadaşlarımla gayet iyi yürüttük. Ben onların kaynana muhabbetlerini dinledim, cocuk kaygılarına katıldım. Onlarda benim iş, aile ilişkilerimi,biriyle görüştüysem sorunlarımı vs . Iki tarafta fedakarlık yaptığında devam ediyor. Bir kisi kendinden veriyorsa orda fedakarlık değil feda etmek var artık.
Ama konu sahibi fazla reaksiyoner. Bu tutumla takmiycam bende aramiycam demesi de havada kalıyor bence. Cunku yapabilecegini sanmiyorum bu düşünceyle.
Arada kaçırdığım mesajlar olabilir,normaldir.Her mesajada cevap vermek zorunda değilim ayrıca.Evet işime gelene cevap verip,işime gelmeyene cevapta vermeyebilirim.Çünkü öyle bir zorunluluğum yok :) Tam olarak nerde fevrilik yapmışım ayrıca? Anlayamadım?Zorunda değilsiniz sadece kendi fikrimi söyledim :) işinize gelen mesajlara cevap veriyorsunuz sadece. Bakın mesela kayıtsız kalmadığınız mesajım bu olmus oysa otekinde sizin için uzun uzun cidden yardim amaçlı yazmıştım.
Dolayısıyla bu fevrilik ile kendinizi tutabileceginizi düşünmediğimi ifade ettim. Beni değil kendinizi ikna edin.
Evet hep derlerdi evli ile bekarın arkadaşlığı aynı yürümez diye saçma bulurdum. Ancak dediğin gibi karşılıklı fedakarlıkla devam edilir. İşte bazen durumlar uymuyor bekar arkadaş gece eğlenmeye çıkmak istiyor ben eşlik edemiyorum, benim bebekle çıkmayayım sen gel demem ona uymuyor eskisi gibi kendi açımdan söylüyorum biz devam ettiremedik yakın arkadaşlarımla ama tabiki tamamen koparmadık bağları eskiye oranla az oldu ama yakın arkadaş eksikliği arada hissettiriyorKesinlikle evli ile bekarın arkadaşlığı aynı yürümüyor ama evli evli de bile öyle maalesef.
Ben yıllardır bekar olmama rağmen evli arkadaşlarımla gayet iyi yürüttük. Ben onların kaynana muhabbetlerini dinledim, cocuk kaygılarına katıldım. Onlarda benim iş, aile ilişkilerimi,biriyle görüştüysem sorunlarımı vs . Iki tarafta fedakarlık yaptığında devam ediyor. Bir kisi kendinden veriyorsa orda fedakarlık değil feda etmek var artık.
Ama konu sahibi fazla reaksiyoner. Bu tutumla takmiycam bende aramiycam demesi de havada kalıyor bence. Cunku yapabilecegini sanmiyorum bu düşünceyle.
Kendisi evlendiğinde, doğum günlerinde, özel günlerinde, hediyemi falan en ince ayrıntısına kadar düşünüp hazırlardım. Çocuğu oldu gittim saf saf hediyeler aldım hazırladım bekliyorum hanımefendi beni davet edecek de gideceğim . Bi kaç kere dışarda buluşmayı teklif ettim kabul etmedi bahaneler sıraladı. Evime çağırdım geleceğim geleceğim diye sürekli erteledi gelmedi. Evine misafir alamadığını korona sebebiyle eşinin müsade etmediğini söyledi. Yahu ben senin en yakın arkadaşınım benimle görüşmek için eşinden izin mi alacaksın? Üstelik evden dışarı çıktığım yoktu o dönem inanın işsiz güçsüz olduğum için zaten sürekli bi karantina halindeydim. Ben evlendim barklandım hediye falan hak getire zaten de çıkıp evime gelmedi bi kere. İlk gelişinde evliliğimin 9. ayıydı şaka gibi yani. Bende doğru kararı verdiğimi düşünüyorum arkadaşlığımı bitirmek konusunda. En son ki tavrı tuz biber oldu zaten. Ben aramasam aranmıyormuşum gerçekten de. Bir de beni nankör ilan edip üste çıkması yok muÇok iyi yapmışsınız aynen böyle yapmak gerekiyor bende gelemem boş muhabbetler arkadaşlıklara
Aa olur mu sen şu an gereksiz trip attın aslında.Çok nazlı birine benziyosun(!)Kendisi evlendiğinde, doğum günlerinde, özel günlerinde, hediyemi falan en ince ayrıntısına kadar düşünüp hazırlardım. Çocuğu oldu gittim saf saf hediyeler aldım hazırladım bekliyorum hanımefendi beni davet edecek de gideceğim . Bi kaç kere dışarda buluşmayı teklif ettim kabul etmedi bahaneler sıraladı. Evime çağırdım geleceğim geleceğim diye sürekli erteledi gelmedi. Evine misafir alamadığını korona sebebiyle eşinin müsade etmediğini söyledi. Yahu ben senin en yakın arkadaşınım benimle görüşmek için eşinden izin mi alacaksın? Üstelik evden dışarı çıktığım yoktu o dönem inanın işsiz güçsüz olduğum için zaten sürekli bi karantina halindeydim. Ben evlendim barklandım hediye falan hak getire zaten de çıkıp evime gelmedi bi kere. İlk gelişinde evliliğimin 9. ayıydı şaka gibi yani. Bende doğru kararı verdiğimi düşünüyorum arkadaşlığımı bitirmek konusunda. En son ki tavrı tuz biber oldu zaten. Ben aramasam aranmıyormuşum gerçekten de. Bir de beni nankör ilan edip üste çıkması yok mu
Hiç sorma canım vallahi öyle oldu. Fakat bu patlamayı yaşamak için yeterince sabrettiğimi düşünüyorum.Aa olur mu sen şu an gereksiz trip attın aslında.Çok nazlı birine benziyosun(!)
anlış göstermen gerekirdi
Sözlerime T.S Eliot’ sözleriyle başlamak istiyorum. Kaliteli yalnızlık, sahte kalabalıktan her zaman daha iyidir. Ve her zaman kesinlikle savunduğumda budur. Arkadaşlarımdan en sıkı olduğum bile bana bu şekilde yaklaşımda bulunsa değil mesajımı telefon listesinde adını bile bulamaz. Kimse kusura bakmasın kimse benden önemli değerli ve kıymetli değil. Bunu kendine tekrar et. Kimse senden önemli değil. Onlar ne arkadaş ne kanka ne ufakta olsa bir tanıdık. Onlarsız daha iyi olacağına senden daha eminim. Yol ver gitsin hadeeeeeeeeee yudumla kahveni en sevdiğin kitabı yada müziği aç. Daha iyi hissedeceksinBiraz uzun olabilir o yüzden baştan söyliyim kızlar.Ama canım çok sıkkın buraya dökmek istiyorum içimi.
Başlıktanda anlaşılacağı üzere çevremde düzgün bir tane arkadaşım yok.Daha doğrusu dost diyebileceğim kimse yok.Ben arkadaşlığa çok önem veren bir insanım ne zaman bir arkadaşım çağırsa giderim,buluşurum,vakit ayırırım yani.
Ama ben ne zaman birine dışarı çıkalım diye bir teklifte bulunsam hep bir bahaneler.
Ya da arkadaşlarımı hep ben arıyorum mesela ben aramasam doğru düzgün arayanım soranım yok bu durum beni gerçekten çok üzüyor.
İlgi meraklısı değilim sürekli beni arasınlar,benle olsunlar,odak noktası ben olayım gibi bir beklentim asla yok.Zaten öyle bir beklentim olsa çok çocukça olurdu.Herkesin kendi hayatı,koşturmacası var onunda farkındayım.Ama şu telefonlar her dakika elimizde,nerdeyse yapışık yaşar olduk.2 dk'yı ayırıp bir aramak ya da arada bir mesaj atmak mesela çok mu zor?
Görüyorum dışarıda fellik fellik gezip tozuyolar bana gelince hep bir bahane.
Bazen mesaj atıyorum bakmadıkları ya da görüldü yapıp bıraktıkları oluyo mesela.
Belliki arkadaşların seni sevmiyor o zaman diyeceksiniz e işlerine gelince aramasını biliyorlar ama? Ve asla hiç biriyle bir kavgam,tartışmam bile yok yemin olsun.
Kardeşim ameliyat oldu bugün arkadaşım sosyal medyadan görmüş mesaj atmış noldu diye (ki noldu diyene kadar bence araması daha uygun olurdu bence çünkü ben öyle yapardım sağlık söz konusu sonuçta) tuttum ben aradım.
Birazda trip attım işte arasan bilirsin ama aramadığın için haberin yok dedim ama böyle şaka yollu,gülerek dedim yani.İşe başladım arayamıyorum ama sen aradığında konuşmuyo muyuz sanki saatlerce dedi.Ay özrün kabahatinden büyük savunma bari böyle dedim güldüm.
Kanka senin canın mı sıkılıyo böyle şeyler için beni işten sonra arama pazarları ara dedi nasıl zoruma gitti.
Bir örnek daha vereyim bugün arkadaşımla buluşacaktık bu olaylar olunca iptal oldu.Dedim akşama gel buluşalım,ya kanka işlerim var haber veririm ben sana dedi.E dedim zaten buluşacaktık bugün normalde. (ben iptal ettim bugünki buluşmayı daha doğrusu iptal etmek zorunda kaldım,keyfimden değil bu ameliyat mevzusundan dolayı.Çünkü ben ailemle aynı şehirde yaşamıyorum iş durumundan dolayı,annem ziyaretime gelmişti kardeşimin ameliyat olması gerekince ilk otobüse bilet alıp apar topar onu yolcu etmem gerekti)
Size gelmeye kalksam sizin orası ters dönmesi sıkıntı oluyo senin araban var en azından dedim.
Bize gelince dönmeyeceksin zaten kalacaksın ertesi sabah döneceksin dedi.Dedim neden hep ben kalıyorum ki her seferinde size gelip dedim.
Çünkü sen tek yaşıyosun dedi.Dedim ne alaka tekim diye hep benim mi gelmem lazım?
Sonra neyse tamam boşver buluşmayalım işlerini hallet dedim.Niye kızıyosun ki işlerim bitince buluşmayalım mı diye sordu.Dedim yok boşver rahat rahat işlerini gör dedim.
İşleride banka işleri falan akşama kalacak işler değil yani.Ve bu saat oldu bu kız bana kırıldı galiba diyip tekrardan mesaj atıp buluşalım mı diye sormadı bile.
Kimseye nazım geçmiyor.Ama herkesin nazı bana geçiyor.İnsanlara verdiğim değeri onlardan görememek beni çok üzüyor.
He diyeceksiniz demek ki seni sevmiyolar ama canları istedikleri zaman arıyorlar gayette.
Ya da hayatından çıkar madem diyeceksiniz o zamanda büsbütün yalnız kalıcam.Çünkü çevrem istisnasız hep böyle.
Ne güzel dostluklar var çok imreniyorum keşke benimde böyle dostlarım olsa diye olmuyor.Çok yalnız hissediyorum.
Aynen çok haklısınız derin arkadaşlık olmadığı için bu kadar takıyorum.Yani hanımefendi beni tanımazsınız,etmezsiniz nasıl bu kadar kesin bir yargıya varabiliryorsunuz şaşıyorum bazen burdaki yorumlara.Kimseyede sülük gibi yapıştığım yok.Trip attığımda yok.Çoğu kişinin bozulacağı şeylere bozulduğum için garip garip tepkiler alıyorum burda.İnsanlar kendine sülük gibi yapışan insanları sevmez. Yanında ona dert olacak diye düşünür. Böyle sıkboğaz edilmeye geldikleri gibi uzaklaşmak isterler. Neden buluşmuyorsun? Neden aramıyorsun?
İnsanların kendine ait hayatları var. Bazı şeyleri tolere edebilmeniz lazım. Eğer onlara güvenmiyor bunları kasıtlı yaptıklarını düşünüyorsanız yani sizle zoraki buluşuyorlarsa siz onların arkadaşı değilsinizdir. Sizi kırmamak için çaba gösteriyorlardır. Cidden onlara güvenseniz yani siz de cidden onların gerçek arkadaşınız olduğunu düşünseniz aramamalı, buluşmamaları gözünüze pek batmaz. Olur böyle şeyler, havasında değildir beni kıracak bir hareket yaptığının farkında değildir, cidden önemli bir işi vardır dersiniz. O bana kasıtlı zarar verecek değer vermeyecek bir insan değil diye düşünürsünüz.
Siz böyle düşünemiyor ve bunlardan trip atıyorsanız arkadaşlığınız sizin gözünüzde de aslında o kadar derin bir arkadaşlık değildir
Benim birkac sey dikkatimi cekti.Biraz uzun olabilir o yüzden baştan söyliyim kızlar.Ama canım çok sıkkın buraya dökmek istiyorum içimi.
Başlıktanda anlaşılacağı üzere çevremde düzgün bir tane arkadaşım yok.Daha doğrusu dost diyebileceğim kimse yok.Ben arkadaşlığa çok önem veren bir insanım ne zaman bir arkadaşım çağırsa giderim,buluşurum,vakit ayırırım yani.
Ama ben ne zaman birine dışarı çıkalım diye bir teklifte bulunsam hep bir bahaneler.
Ya da arkadaşlarımı hep ben arıyorum mesela ben aramasam doğru düzgün arayanım soranım yok bu durum beni gerçekten çok üzüyor.
İlgi meraklısı değilim sürekli beni arasınlar,benle olsunlar,odak noktası ben olayım gibi bir beklentim asla yok.Zaten öyle bir beklentim olsa çok çocukça olurdu.Herkesin kendi hayatı,koşturmacası var onunda farkındayım.Ama şu telefonlar her dakika elimizde,nerdeyse yapışık yaşar olduk.2 dk'yı ayırıp bir aramak ya da arada bir mesaj atmak mesela çok mu zor?
Görüyorum dışarıda fellik fellik gezip tozuyolar bana gelince hep bir bahane.
Bazen mesaj atıyorum bakmadıkları ya da görüldü yapıp bıraktıkları oluyo mesela.
Belliki arkadaşların seni sevmiyor o zaman diyeceksiniz e işlerine gelince aramasını biliyorlar ama? Ve asla hiç biriyle bir kavgam,tartışmam bile yok yemin olsun.
Kardeşim ameliyat oldu bugün arkadaşım sosyal medyadan görmüş mesaj atmış noldu diye (ki noldu diyene kadar bence araması daha uygun olurdu bence çünkü ben öyle yapardım sağlık söz konusu sonuçta) tuttum ben aradım.
Birazda trip attım işte arasan bilirsin ama aramadığın için haberin yok dedim ama böyle şaka yollu,gülerek dedim yani.İşe başladım arayamıyorum ama sen aradığında konuşmuyo muyuz sanki saatlerce dedi.Ay özrün kabahatinden büyük savunma bari böyle dedim güldüm.
Kanka senin canın mı sıkılıyo böyle şeyler için beni işten sonra arama pazarları ara dedi nasıl zoruma gitti.
Bir örnek daha vereyim bugün arkadaşımla buluşacaktık bu olaylar olunca iptal oldu.Dedim akşama gel buluşalım,ya kanka işlerim var haber veririm ben sana dedi.E dedim zaten buluşacaktık bugün normalde. (ben iptal ettim bugünki buluşmayı daha doğrusu iptal etmek zorunda kaldım,keyfimden değil bu ameliyat mevzusundan dolayı.Çünkü ben ailemle aynı şehirde yaşamıyorum iş durumundan dolayı,annem ziyaretime gelmişti kardeşimin ameliyat olması gerekince ilk otobüse bilet alıp apar topar onu yolcu etmem gerekti)
Size gelmeye kalksam sizin orası ters dönmesi sıkıntı oluyo senin araban var en azından dedim.
Bize gelince dönmeyeceksin zaten kalacaksın ertesi sabah döneceksin dedi.Dedim neden hep ben kalıyorum ki her seferinde size gelip dedim.
Çünkü sen tek yaşıyosun dedi.Dedim ne alaka tekim diye hep benim mi gelmem lazım?
Sonra neyse tamam boşver buluşmayalım işlerini hallet dedim.Niye kızıyosun ki işlerim bitince buluşmayalım mı diye sordu.Dedim yok boşver rahat rahat işlerini gör dedim.
İşleride banka işleri falan akşama kalacak işler değil yani.Ve bu saat oldu bu kız bana kırıldı galiba diyip tekrardan mesaj atıp buluşalım mı diye sormadı bile.
Kimseye nazım geçmiyor.Ama herkesin nazı bana geçiyor.İnsanlara verdiğim değeri onlardan görememek beni çok üzüyor.
He diyeceksiniz demek ki seni sevmiyolar ama canları istedikleri zaman arıyorlar gayette.
Ya da hayatından çıkar madem diyeceksiniz o zamanda büsbütün yalnız kalıcam.Çünkü çevrem istisnasız hep böyle.
Ne güzel dostluklar var çok imreniyorum keşke benimde böyle dostlarım olsa diye olmuyor.Çok yalnız hissediyorum.
Ben de böyleyim çevremde bir tane dertleşeceğim, içimi dökeceğim beni yargılamayacak arkadaşım yok. Bir iki arkadaşım var onlarda ben yazmasam, aramasam hiç sormazlar. Kendimi yalnız hissediyorumBiraz uzun olabilir o yüzden baştan söyliyim kızlar.Ama canım çok sıkkın buraya dökmek istiyorum içimi.
Başlıktanda anlaşılacağı üzere çevremde düzgün bir tane arkadaşım yok.Daha doğrusu dost diyebileceğim kimse yok.Ben arkadaşlığa çok önem veren bir insanım ne zaman bir arkadaşım çağırsa giderim,buluşurum,vakit ayırırım yani.
Ama ben ne zaman birine dışarı çıkalım diye bir teklifte bulunsam hep bir bahaneler.
Ya da arkadaşlarımı hep ben arıyorum mesela ben aramasam doğru düzgün arayanım soranım yok bu durum beni gerçekten çok üzüyor.
İlgi meraklısı değilim sürekli beni arasınlar,benle olsunlar,odak noktası ben olayım gibi bir beklentim asla yok.Zaten öyle bir beklentim olsa çok çocukça olurdu.Herkesin kendi hayatı,koşturmacası var onunda farkındayım.Ama şu telefonlar her dakika elimizde,nerdeyse yapışık yaşar olduk.2 dk'yı ayırıp bir aramak ya da arada bir mesaj atmak mesela çok mu zor?
Görüyorum dışarıda fellik fellik gezip tozuyolar bana gelince hep bir bahane.
Bazen mesaj atıyorum bakmadıkları ya da görüldü yapıp bıraktıkları oluyo mesela.
Belliki arkadaşların seni sevmiyor o zaman diyeceksiniz e işlerine gelince aramasını biliyorlar ama? Ve asla hiç biriyle bir kavgam,tartışmam bile yok yemin olsun.
Kardeşim ameliyat oldu bugün arkadaşım sosyal medyadan görmüş mesaj atmış noldu diye (ki noldu diyene kadar bence araması daha uygun olurdu bence çünkü ben öyle yapardım sağlık söz konusu sonuçta) tuttum ben aradım.
Birazda trip attım işte arasan bilirsin ama aramadığın için haberin yok dedim ama böyle şaka yollu,gülerek dedim yani.İşe başladım arayamıyorum ama sen aradığında konuşmuyo muyuz sanki saatlerce dedi.Ay özrün kabahatinden büyük savunma bari böyle dedim güldüm.
Kanka senin canın mı sıkılıyo böyle şeyler için beni işten sonra arama pazarları ara dedi nasıl zoruma gitti.
Bir örnek daha vereyim bugün arkadaşımla buluşacaktık bu olaylar olunca iptal oldu.Dedim akşama gel buluşalım,ya kanka işlerim var haber veririm ben sana dedi.E dedim zaten buluşacaktık bugün normalde. (ben iptal ettim bugünki buluşmayı daha doğrusu iptal etmek zorunda kaldım,keyfimden değil bu ameliyat mevzusundan dolayı.Çünkü ben ailemle aynı şehirde yaşamıyorum iş durumundan dolayı,annem ziyaretime gelmişti kardeşimin ameliyat olması gerekince ilk otobüse bilet alıp apar topar onu yolcu etmem gerekti)
Size gelmeye kalksam sizin orası ters dönmesi sıkıntı oluyo senin araban var en azından dedim.
Bize gelince dönmeyeceksin zaten kalacaksın ertesi sabah döneceksin dedi.Dedim neden hep ben kalıyorum ki her seferinde size gelip dedim.
Çünkü sen tek yaşıyosun dedi.Dedim ne alaka tekim diye hep benim mi gelmem lazım?
Sonra neyse tamam boşver buluşmayalım işlerini hallet dedim.Niye kızıyosun ki işlerim bitince buluşmayalım mı diye sordu.Dedim yok boşver rahat rahat işlerini gör dedim.
İşleride banka işleri falan akşama kalacak işler değil yani.Ve bu saat oldu bu kız bana kırıldı galiba diyip tekrardan mesaj atıp buluşalım mı diye sormadı bile.
Kimseye nazım geçmiyor.Ama herkesin nazı bana geçiyor.İnsanlara verdiğim değeri onlardan görememek beni çok üzüyor.
He diyeceksiniz demek ki seni sevmiyolar ama canları istedikleri zaman arıyorlar gayette.
Ya da hayatından çıkar madem diyeceksiniz o zamanda büsbütün yalnız kalıcam.Çünkü çevrem istisnasız hep böyle.
Ne güzel dostluklar var çok imreniyorum keşke benimde böyle dostlarım olsa diye olmuyor.Çok yalnız hissediyorum.
Ben size sülük gibi yapışıyorsunuz demedim ki genel bir açıklama yaptım. Öyle olup olmadığını kendiniz düşünürsünüz. Mesela hemen saldırgan algılamışsınız beni. Bir yerde yanlış olmalı yani ya sizde ya karşıda. Size yönelik tüm eleştirileri red edecek ve üzerine düşünmeyecekseniz arkadaşlarınızda sorun olduğunu düşünüyorsanız konuşmayı kesebilirsiniz. Ama bence öz eleştiri de yapmalısınızAynen çok haklısınız derin arkadaşlık olmadığı için bu kadar takıyorum.Yani hanımefendi beni tanımazsınız,etmezsiniz nasıl bu kadar kesin bir yargıya varabiliryorsunuz şaşıyorum bazen burdaki yorumlara.Kimseyede sülük gibi yapıştığım yok.Trip attığımda yok.Çoğu kişinin bozulacağı şeylere bozulduğum için garip garip tepkiler alıyorum burda.