Ama böyle davranarak daha iyi geri dönüşler alamazsınız üstelik daha çok üzülürsünüz. Ve çoğunluk bu tepki şeklinden rahatsız olurTamam işte sizde demişsiniz hiç aramayan insan ile arama mesafe koyarım diye.Demek ki bunu dert etmem gayet normal.Aynı şekilde sitem etmemde normal.Siz tepkinizi o şekilde gösterirken ben bu şekilde gösteriyorum.
Yok artık şehir değiştirip a dan z ye yaşadıklarınızı dönünce niye haber vermedine kadar yaşadım. Sizi o kadar iyi anlıyorum ki...Maalesef öyle dostluk zaten yokta eskiden en azından nezaketende olsa buluşurlardıEskidende çalışıyorlardı şimdide çalışıyorlar ama ben çalışıyorum bahanesi oluyor tamam daha yorgun olabilirsin ama bi bakıyorum başkasıyla buluşmuş foto atıyor demek ki vakit ayırabiliyormuşsun açıkça istemiyorum de daha iyi insan foto görünce kızıyor elbette bu seni tripli alıngan yapmaz çünkü bunu kim görse aynı şeyleri hisseder sonra sen aynısını yaptın mı ya da mesafe koydun mu eyvah senden kötüsü yok. Bir de sadece sana gelip yiyip içip kendine gelince asla kabul etmeyen tipler var Şöyle söyliyim bana okuduğum şehir için gel diye yalvar yakar sürekli arayıp ne zaman geleceksin gel artık diye kafamı kurutan arkadaşım gittiğim de hiç aramadı neyse ki sadece onun için gitmemiştim diplomamı alıp Antalya'yı gezip dönmek istiyordum tabi arkadaşlarımı da özlemiştim ama sen hem özledim diye yırt kendini hem de 2 3 hafta sonra ara ki otobüse bindiğim andan beri mesajlaşıyoruz ondan sonra da ben dönünce niye haber vermedin de. Kim ne derse desin şimdi yaşamayanlar abartıyorsun der yaşadımı da isyan eder. Ama bu iyi niyet değil. İşin özü kendini karşındaki insana çok kaptırma fazla değer verip her şeyi anlatma ne buluşmadığı için üzül ne de buluşalım derse de hemen atla yani çok yüz verme tabi seni sürekli son planda bırakan bi insan için diyorum. Çünkü değişmezler hiçbir zaman. Benden kaç kez özür dilerlerdi hatalı olduğunu düşünmese zaten dilemez ama özür dilerim haklsıın valla eşeklik ettim diyip diyip aynısını yaparlardı maalesef :) Olmayınca olmuyor kimileri harika bi arkadaş buluyor imrenmiyor değilim açıkçası
Yani sen aslinda tamda sorununu yazmişsin.Sen yalniz kalmamak için herkesin her dedigine tamam diyen cepte birisin.YAPMA yalniz kalmaktan korkma.Yalniz kalmazsin emin ol.Sen ne istedigini bilen,istemediği şeylere rahatça hayir diyebilen birisi olursan emin ol o zaman seni kabul eden gerçek arkadaşliklari daha rahat bulucaksin.Belki çok kalabalik bi cevren olmiycak az olucak ama öz olucak.Karşindakinden daha çok kendine değer ver lütfen herkesten önce değerli olan sensinBiraz uzun olabilir o yüzden baştan söyliyim kızlar.Ama canım çok sıkkın buraya dökmek istiyorum içimi.
Başlıktanda anlaşılacağı üzere çevremde düzgün bir tane arkadaşım yok.Daha doğrusu dost diyebileceğim kimse yok.Ben arkadaşlığa çok önem veren bir insanım ne zaman bir arkadaşım çağırsa giderim,buluşurum,vakit ayırırım yani.
Ama ben ne zaman birine dışarı çıkalım diye bir teklifte bulunsam hep bir bahaneler.
Ya da arkadaşlarımı hep ben arıyorum mesela ben aramasam doğru düzgün arayanım soranım yok bu durum beni gerçekten çok üzüyor.
İlgi meraklısı değilim sürekli beni arasınlar,benle olsunlar,odak noktası ben olayım gibi bir beklentim asla yok.Zaten öyle bir beklentim olsa çok çocukça olurdu.Herkesin kendi hayatı,koşturmacası var onunda farkındayım.Ama şu telefonlar her dakika elimizde,nerdeyse yapışık yaşar olduk.2 dk'yı ayırıp bir aramak ya da arada bir mesaj atmak mesela çok mu zor?
Görüyorum dışarıda fellik fellik gezip tozuyolar bana gelince hep bir bahane.
Bazen mesaj atıyorum bakmadıkları ya da görüldü yapıp bıraktıkları oluyo mesela.
Belliki arkadaşların seni sevmiyor o zaman diyeceksiniz e işlerine gelince aramasını biliyorlar ama? Ve asla hiç biriyle bir kavgam,tartışmam bile yok yemin olsun.
Kardeşim ameliyat oldu bugün arkadaşım sosyal medyadan görmüş mesaj atmış noldu diye (ki noldu diyene kadar bence araması daha uygun olurdu bence çünkü ben öyle yapardım sağlık söz konusu sonuçta) tuttum ben aradım.
Birazda trip attım işte arasan bilirsin ama aramadığın için haberin yok dedim ama böyle şaka yollu,gülerek dedim yani.İşe başladım arayamıyorum ama sen aradığında konuşmuyo muyuz sanki saatlerce dedi.Ay özrün kabahatinden büyük savunma bari böyle dedim güldüm.
Kanka senin canın mı sıkılıyo böyle şeyler için beni işten sonra arama pazarları ara dedi nasıl zoruma gitti.
Bir örnek daha vereyim bugün arkadaşımla buluşacaktık bu olaylar olunca iptal oldu.Dedim akşama gel buluşalım,ya kanka işlerim var haber veririm ben sana dedi.E dedim zaten buluşacaktık bugün normalde. (ben iptal ettim bugünki buluşmayı daha doğrusu iptal etmek zorunda kaldım,keyfimden değil bu ameliyat mevzusundan dolayı.Çünkü ben ailemle aynı şehirde yaşamıyorum iş durumundan dolayı,annem ziyaretime gelmişti kardeşimin ameliyat olması gerekince ilk otobüse bilet alıp apar topar onu yolcu etmem gerekti)
Size gelmeye kalksam sizin orası ters dönmesi sıkıntı oluyo senin araban var en azından dedim.
Bize gelince dönmeyeceksin zaten kalacaksın ertesi sabah döneceksin dedi.Dedim neden hep ben kalıyorum ki her seferinde size gelip dedim.
Çünkü sen tek yaşıyosun dedi.Dedim ne alaka tekim diye hep benim mi gelmem lazım?
Sonra neyse tamam boşver buluşmayalım işlerini hallet dedim.Niye kızıyosun ki işlerim bitince buluşmayalım mı diye sordu.Dedim yok boşver rahat rahat işlerini gör dedim.
İşleride banka işleri falan akşama kalacak işler değil yani.Ve bu saat oldu bu kız bana kırıldı galiba diyip tekrardan mesaj atıp buluşalım mı diye sormadı bile.
Kimseye nazım geçmiyor.Ama herkesin nazı bana geçiyor.İnsanlara verdiğim değeri onlardan görememek beni çok üzüyor.
He diyeceksiniz demek ki seni sevmiyolar ama canları istedikleri zaman arıyorlar gayette.
Ya da hayatından çıkar madem diyeceksiniz o zamanda büsbütün yalnız kalıcam.Çünkü çevrem istisnasız hep böyle.
Ne güzel dostluklar var çok imreniyorum keşke benimde böyle dostlarım olsa diye olmuyor.Çok yalnız hissediyorum.
Ben karıştıklarını düşünmüyorum açıkçası bence bahane bunlar adamın seni sorun etmesi için bir sebebi olması lazım ya da kimseyle görüştürmeyecek o zaman ama ne hikmetse sen hariç herkesle görüşüyor böyleleriHiç sorma canım vallahi öyle oldu. Fakat bu patlamayı yaşamak için yeterince sabrettiğimi düşünüyorum.Arkadaşsan arkadaş gibi davran değil mi sürekli yakana yapışan sülükmüşüm muamelesi yapma ki. Benzer bi konuşmayı bi kaç ay öncesinde de yaptım sen benim canımsın, sensiz ben ne yaparım, bizim arkadaşlığımız bitemez vs. demişti fakat aynı umursamaz tavrını sürdürdü. Ailesiyle, kayın ailesiyle, görümcesiyle falan sık sık görüşüyor arkadaş çevresine mesafe koydu evlendikten sonra o da kocasının rahatsız oluşundan, kocasının sözünden çıkamayışından tahminimce. Benim arkadaşıma, eşime, dostuma, kimle görüşüp görüşmeyeceğime karışan kocanın çarkına tükürürüm ben Ne diyim, herkes yerinde sağolsun.
Kesinlikle haklısın. Ama ortak bi kaç arkadaşımdan da benzer şeyleri duyuyorum yani mesafe koydu, görüşmek istemiyor, hep bi bahane diyorlar. Evlendikten sonra bi tuhaf oldu kız. Tek uğraşı kocası , kocasının ailesi, bebeği oldu resmen.Ben karıştıklarını düşünmüyorum açıkçası bence bahane bunlar adamın seni sorun etmesi için bir sebebi olması lazım ya da kimseyle görüştürmeyecek o zaman ama ne hikmetse sen hariç herkesle görüşüyor böyleleriOndan sonra mesafe koyunca da sen suçlu olursun her türlü sen sorunlusun onların gözünde kendi yaptıkları asla yanlış değil
Yok zaten suçunu kabul edecek olan sana karşı böyle bir tavır sergilemez yapıyorsa da üste çıkacaktır mutlakaKesinlikle haklısın. Ama ortak bi kaç arkadaşımdan da benzer şeyleri duyuyorum yani mesafe koydu, görüşmek istemiyor, hep bi bahane diyorlar. Evlendikten sonra bi tuhaf oldu kız. Tek uğraşı kocası , kocasının ailesi, bebeği oldu resmen.he benimle ilgili bi sorunu varsa da söyleyebilirdi. Saçma salak mesafe koyup karşı taraf kestirip atınca zeytinyağı gibi üste çıkıyorlar. Daha ben artık patladığım konuşmayı yapmasaydım ayda bir, iki, üç ayda bir canım cicim balım gülüm diye attığı sahte, saçma mesajlarla işi götürecekti eminim.
Kesinlikle. Bi şekilde arsızlığı ele alıyorlar. Kendisi karnında bebeğini kaybetmişti 3 aylık hamileyken. Günlerce başından ayrılmadım desem yeridir. Yanında olamadığım zamanlar aradım sordum hergün. Fakat benim en zor zamanımda böyle bi darbe yiyeceğim hiç aklımın ucundan geçmezdi. Böyle vefasızlık görüp görüp soğuyorum insanlardan. Babamı kaybettim canımı kaybettim hanımefendi arayıp sormadı bile yalandan bir iki aradı carladım. Sonra carladığım için ben özür dileyip gönlünü almaya çalıştım. Çok salakmışım gerçekten. Evlenince ben şehir değiştirdim ve çevremde ondan başka yakın arkadaşım yoktu onsuz yalnız kalacağımı düşündüm heralde. Fakat bir yıldır evime bir kez gelen insanın yokluğu çok koymaz heralde.Yok zaten suçunu kabul edecek olan sana karşı böyle bir tavır sergilemez yapıyorsa da üste çıkacaktır mutlakaNelerini gördüm ben valla ağzım açık kalarak izledim hep. Böylelerini çekeceğime yalnız kalayım daha iyi dedim açıkçası ilk zamanlar üzülsede insan çünkü alışıyorsun hep beraber bir şeyler yapmaya sonra da bi o kadar rahat ediyorsun ne trip çekiyorsun ne gereksiz tavırlar
Çok iyi anlıyorum sizi zaten yaşamayan anlamaz özellikle şanslı bir aile ve arkadaşa sahip olanlar asla anlamaz. Bu arada başınız sağolsun sizin en çok yanınızda olması gerektiği bir zamanda hiç aramaması bile direk arkadaşlığı bırakmanız için bie sebep bunu tartışmaya bile gerek yok dediğiniz gibi kavga da etseniz sevmeseniz de o kişinin ailesinden birinin ölmesine sessiz kalıp uzaktan izleyemezsin biraz vicdan meselesi bu. Ben de öyle hep yanında olup aradığım nasılsın diye sorduğum için ihtiyacım var gel dediklerinde hemen şehir dışına bile hiç düşünmeden gittiğim insanlardan aldım hep en büyük darbeyi. Ne doğum gününü kutlarlar ne iyi misin konuşamadık derler ne de gel dediğinde gelirler. Anca onların ihtiyaçları, onların hayatı sanki tek dert sahibi onlar sen kusursuzsun. Hiçbir zaman zor zamanımda yanımda olmadılar hep iyi günlerimde mutlu günlerimde onların canının çok çok sıkıldığı zamanlarda buluştular benimle bu da koyuyor insana cidden. Sana sadece yemek için hizmet ettirmek için gelenlerden bahsetmiyorum bile ben de dedim en sonunda böyle kendimi kullandırıp strese gireceğime yalnızlığıma üzülürüm bir kaç gün ama kafam rahat olur gerçekten de öyle oldu.Kesinlikle. Bi şekilde arsızlığı ele alıyorlar. Kendisi karnında bebeğini kaybetmişti 3 aylık hamileyken. Günlerce başından ayrılmadım desem yeridir. Yanında olamadığım zamanlar aradım sordum hergün. Fakat benim en zor zamanımda böyle bi darbe yiyeceğim hiç aklımın ucundan geçmezdi. Böyle vefasızlık görüp görüp soğuyorum insanlardan. Babamı kaybettim canımı kaybettim hanımefendi arayıp sormadı bile yalandan bir iki aradı carladım. Sonra carladığım için ben özür dileyip gönlünü almaya çalıştım. Çok salakmışım gerçekten. Evlenince ben şehir değiştirdim ve çevremde ondan başka yakın arkadaşım yoktu onsuz yalnız kalacağımı düşündüm heralde. Fakat bir yıldır evime bir kez gelen insanın yokluğu çok koymaz heralde.İnsanların acısına düşmanım dahi olsa asla kayıtsız kalmadım hiç bi zaman. Hep hassas davrandım. Ama insanlar ne de güzel uzaktan milletin acısını izliyormuş kayıtsız bi şekilde. Babamla ilgili paylaştığım story’lere merakla bakan, ne paylaşacak diye dört gözle bekleyen, nasıl acı çektiğimi ağızlarının suyu aka aka izleyen ama bir kez olsun yanan yüreğime su serpecek bi kelam etmeyen, başın sağolsun’u çok gören vicdansızlar gördüm. İnsanlar bi tuhaf olmuş gerçekten. Ne diyim Allah herkesin gönlüne göre versin. Umarım başını ağrıtmadım içimi dökmüş gibi oldum sana bam telime dokundu bu konu.
Bu durumdan hiç hoşlanmıyorum, bence siz fazlaca müsaitsiniz.. Yani her aradıklarında size ulaşabileceklerinin, plan yapabileceklerinin ya da telefonda konuşabileceklerinin farkındalar. Bu da sizi değersiz kılıyor. Lütfen bir süre müsait olmayınBiraz uzun olabilir o yüzden baştan söyliyim kızlar.Ama canım çok sıkkın buraya dökmek istiyorum içimi.
Başlıktanda anlaşılacağı üzere çevremde düzgün bir tane arkadaşım yok.Daha doğrusu dost diyebileceğim kimse yok.Ben arkadaşlığa çok önem veren bir insanım ne zaman bir arkadaşım çağırsa giderim,buluşurum,vakit ayırırım yani.
Ama ben ne zaman birine dışarı çıkalım diye bir teklifte bulunsam hep bir bahaneler.
Ya da arkadaşlarımı hep ben arıyorum mesela ben aramasam doğru düzgün arayanım soranım yok bu durum beni gerçekten çok üzüyor.
İlgi meraklısı değilim sürekli beni arasınlar,benle olsunlar,odak noktası ben olayım gibi bir beklentim asla yok.Zaten öyle bir beklentim olsa çok çocukça olurdu.Herkesin kendi hayatı,koşturmacası var onunda farkındayım.Ama şu telefonlar her dakika elimizde,nerdeyse yapışık yaşar olduk.2 dk'yı ayırıp bir aramak ya da arada bir mesaj atmak mesela çok mu zor?
Görüyorum dışarıda fellik fellik gezip tozuyolar bana gelince hep bir bahane.
Bazen mesaj atıyorum bakmadıkları ya da görüldü yapıp bıraktıkları oluyo mesela.
Belliki arkadaşların seni sevmiyor o zaman diyeceksiniz e işlerine gelince aramasını biliyorlar ama? Ve asla hiç biriyle bir kavgam,tartışmam bile yok yemin olsun.
Kardeşim ameliyat oldu bugün arkadaşım sosyal medyadan görmüş mesaj atmış noldu diye (ki noldu diyene kadar bence araması daha uygun olurdu bence çünkü ben öyle yapardım sağlık söz konusu sonuçta) tuttum ben aradım.
Birazda trip attım işte arasan bilirsin ama aramadığın için haberin yok dedim ama böyle şaka yollu,gülerek dedim yani.İşe başladım arayamıyorum ama sen aradığında konuşmuyo muyuz sanki saatlerce dedi.Ay özrün kabahatinden büyük savunma bari böyle dedim güldüm.
Kanka senin canın mı sıkılıyo böyle şeyler için beni işten sonra arama pazarları ara dedi nasıl zoruma gitti.
Bir örnek daha vereyim bugün arkadaşımla buluşacaktık bu olaylar olunca iptal oldu.Dedim akşama gel buluşalım,ya kanka işlerim var haber veririm ben sana dedi.E dedim zaten buluşacaktık bugün normalde. (ben iptal ettim bugünki buluşmayı daha doğrusu iptal etmek zorunda kaldım,keyfimden değil bu ameliyat mevzusundan dolayı.Çünkü ben ailemle aynı şehirde yaşamıyorum iş durumundan dolayı,annem ziyaretime gelmişti kardeşimin ameliyat olması gerekince ilk otobüse bilet alıp apar topar onu yolcu etmem gerekti)
Size gelmeye kalksam sizin orası ters dönmesi sıkıntı oluyo senin araban var en azından dedim.
Bize gelince dönmeyeceksin zaten kalacaksın ertesi sabah döneceksin dedi.Dedim neden hep ben kalıyorum ki her seferinde size gelip dedim.
Çünkü sen tek yaşıyosun dedi.Dedim ne alaka tekim diye hep benim mi gelmem lazım?
Sonra neyse tamam boşver buluşmayalım işlerini hallet dedim.Niye kızıyosun ki işlerim bitince buluşmayalım mı diye sordu.Dedim yok boşver rahat rahat işlerini gör dedim.
İşleride banka işleri falan akşama kalacak işler değil yani.Ve bu saat oldu bu kız bana kırıldı galiba diyip tekrardan mesaj atıp buluşalım mı diye sormadı bile.
Kimseye nazım geçmiyor.Ama herkesin nazı bana geçiyor.İnsanlara verdiğim değeri onlardan görememek beni çok üzüyor.
He diyeceksiniz demek ki seni sevmiyolar ama canları istedikleri zaman arıyorlar gayette.
Ya da hayatından çıkar madem diyeceksiniz o zamanda büsbütün yalnız kalıcam.Çünkü çevrem istisnasız hep böyle.
Ne güzel dostluklar var çok imreniyorum keşke benimde böyle dostlarım olsa diye olmuyor.Çok yalnız hissediyorum.
O kadar doğru ki. Yalnız kalmaktan korkardım önceden ama şimdi düşünüyorum da bazen yalnızlık insanın en iyi dostu oluyor. Aç tokun halinden anlamaz hesabı aynen dediğiniz gibi. Hayatımda olmak isteyen bi yolunu bulur olurdu istemeyen de bana çok şey kaybettirmez kafamız rahat olur en azından. Bende sizin gibi arkadaş konusunda şanssız olanlardanım galiba. Bazen etrafımdaki insanların arkadaşlık, dostluk ilişkilerini görüp imreniyorum. Çocuklar gibi eğleniyorlar, doğum günleri de kutluyorlar, hayatın her anını beraber de paylaşıyorlar ne güzel. Umarım bundan sonra gerçekten hayatımızda olmayı hakeden insanlarla kesişir yollarımız ne diyimÇok iyi anlıyorum sizi zaten yaşamayan anlamaz özellikle şanslı bir aile ve arkadaşa sahip olanlar asla anlamaz. Bu arada başınız sağolsun sizin en çok yanınızda olması gerektiği bir zamanda hiç aramaması bile direk arkadaşlığı bırakmanız için bie sebep bunu tartışmaya bile gerek yok dediğiniz gibi kavga da etseniz sevmeseniz de o kişinin ailesinden birinin ölmesine sessiz kalıp uzaktan izleyemezsin biraz vicdan meselesi bu. Ben de öyle hep yanında olup aradığım nasılsın diye sorduğum için ihtiyacım var gel dediklerinde hemen şehir dışına bile hiç düşünmeden gittiğim insanlardan aldım hep en büyük darbeyi. Ne doğum gününü kutlarlar ne iyi misin konuşamadık derler ne de gel dediğinde gelirler. Anca onların ihtiyaçları, onların hayatı sanki tek dert sahibi onlar sen kusursuzsun. Hiçbir zaman zor zamanımda yanımda olmadılar hep iyi günlerimde mutlu günlerimde onların canının çok çok sıkıldığı zamanlarda buluştular benimle bu da koyuyor insana cidden. Sana sadece yemek için hizmet ettirmek için gelenlerden bahsetmiyorum bile ben de dedim en sonunda böyle kendimi kullandırıp strese gireceğime yalnızlığıma üzülürüm bir kaç gün ama kafam rahat olur gerçekten de öyle oldu.
İnşallah bir ara hep Allah'tan bir tane olsun ama hakiki olsun diye dilerdim ama onu bile dilemiyorum artık Allah'ım eşten yana hayırlısını nasip eder umarım hem eş hem arkadaş hem ailem olsun yeter bana. Ama oda diğerleri gibi olacaksa evlenmemeye bile razıyım alırım bi köpek yaşarım onunlaO kadar doğru ki. Yalnız kalmaktan korkardım önceden ama şimdi düşünüyorum da bazen yalnızlık insanın en iyi dostu oluyor. Aç tokun halinden anlamaz hesabı aynen dediğiniz gibi. Hayatımda olmak isteyen bi yolunu bulur olurdu istemeyen de bana çok şey kaybettirmez kafamız rahat olur en azından. Bende sizin gibi arkadaş konusunda şanssız olanlardanım galiba. Bazen etrafımdaki insanların arkadaşlık, dostluk ilişkilerini görüp imreniyorum. Çocuklar gibi eğleniyorlar, doğum günleri de kutluyorlar, hayatın her anını beraber de paylaşıyorlar ne güzel. Umarım bundan sonra gerçekten hayatımızda olmayı hakeden insanlarla kesişir yollarımız ne diyim
Bence dostluk yok .Insanlar hep işine geldıgı gıbı .Benım ınancım kalmadı .Benım cevremde aynı .Bende canım sıkılınca benı arayana canım sıkılınca arıyorum.Hiç trıbe gırme canın mı sıkıldı ara .Biraz uzun olabilir o yüzden baştan söyliyim kızlar.Ama canım çok sıkkın buraya dökmek istiyorum içimi.
Başlıktanda anlaşılacağı üzere çevremde düzgün bir tane arkadaşım yok.Daha doğrusu dost diyebileceğim kimse yok.Ben arkadaşlığa çok önem veren bir insanım ne zaman bir arkadaşım çağırsa giderim,buluşurum,vakit ayırırım yani.
Ama ben ne zaman birine dışarı çıkalım diye bir teklifte bulunsam hep bir bahaneler.
Ya da arkadaşlarımı hep ben arıyorum mesela ben aramasam doğru düzgün arayanım soranım yok bu durum beni gerçekten çok üzüyor.
İlgi meraklısı değilim sürekli beni arasınlar,benle olsunlar,odak noktası ben olayım gibi bir beklentim asla yok.Zaten öyle bir beklentim olsa çok çocukça olurdu.Herkesin kendi hayatı,koşturmacası var onunda farkındayım.Ama şu telefonlar her dakika elimizde,nerdeyse yapışık yaşar olduk.2 dk'yı ayırıp bir aramak ya da arada bir mesaj atmak mesela çok mu zor?
Görüyorum dışarıda fellik fellik gezip tozuyolar bana gelince hep bir bahane.
Bazen mesaj atıyorum bakmadıkları ya da görüldü yapıp bıraktıkları oluyo mesela.
Belliki arkadaşların seni sevmiyor o zaman diyeceksiniz e işlerine gelince aramasını biliyorlar ama? Ve asla hiç biriyle bir kavgam,tartışmam bile yok yemin olsun.
Kardeşim ameliyat oldu bugün arkadaşım sosyal medyadan görmüş mesaj atmış noldu diye (ki noldu diyene kadar bence araması daha uygun olurdu bence çünkü ben öyle yapardım sağlık söz konusu sonuçta) tuttum ben aradım.
Birazda trip attım işte arasan bilirsin ama aramadığın için haberin yok dedim ama böyle şaka yollu,gülerek dedim yani.İşe başladım arayamıyorum ama sen aradığında konuşmuyo muyuz sanki saatlerce dedi.Ay özrün kabahatinden büyük savunma bari böyle dedim güldüm.
Kanka senin canın mı sıkılıyo böyle şeyler için beni işten sonra arama pazarları ara dedi nasıl zoruma gitti.
Bir örnek daha vereyim bugün arkadaşımla buluşacaktık bu olaylar olunca iptal oldu.Dedim akşama gel buluşalım,ya kanka işlerim var haber veririm ben sana dedi.E dedim zaten buluşacaktık bugün normalde. (ben iptal ettim bugünki buluşmayı daha doğrusu iptal etmek zorunda kaldım,keyfimden değil bu ameliyat mevzusundan dolayı.Çünkü ben ailemle aynı şehirde yaşamıyorum iş durumundan dolayı,annem ziyaretime gelmişti kardeşimin ameliyat olması gerekince ilk otobüse bilet alıp apar topar onu yolcu etmem gerekti)
Size gelmeye kalksam sizin orası ters dönmesi sıkıntı oluyo senin araban var en azından dedim.
Bize gelince dönmeyeceksin zaten kalacaksın ertesi sabah döneceksin dedi.Dedim neden hep ben kalıyorum ki her seferinde size gelip dedim.
Çünkü sen tek yaşıyosun dedi.Dedim ne alaka tekim diye hep benim mi gelmem lazım?
Sonra neyse tamam boşver buluşmayalım işlerini hallet dedim.Niye kızıyosun ki işlerim bitince buluşmayalım mı diye sordu.Dedim yok boşver rahat rahat işlerini gör dedim.
İşleride banka işleri falan akşama kalacak işler değil yani.Ve bu saat oldu bu kız bana kırıldı galiba diyip tekrardan mesaj atıp buluşalım mı diye sormadı bile.
Kimseye nazım geçmiyor.Ama herkesin nazı bana geçiyor.İnsanlara verdiğim değeri onlardan görememek beni çok üzüyor.
He diyeceksiniz demek ki seni sevmiyolar ama canları istedikleri zaman arıyorlar gayette.
Ya da hayatından çıkar madem diyeceksiniz o zamanda büsbütün yalnız kalıcam.Çünkü çevrem istisnasız hep böyle.
Ne güzel dostluklar var çok imreniyorum keşke benimde böyle dostlarım olsa diye olmuyor.Çok yalnız hissediyorum.