Çaresizim.... :(((

mavikalpli .!.:
Kızlar merhaba yazdıklarımı okuyunca eminim bir çoğunuz beni eleştirecek eleştirseniz de cevap yazın lütfen.
Nereden başlasam kı bu yazdıklarımı hayatımda olan kimseye anlatamıyorum hatta kendi mantığıma bile...30 yaşında evliyim ve 3 yaşında bir çocuğum var. eşimle modern görücü usulu ile evlendik yani aile dostları tanıştırdı anlaştı ve evlendik 6 yıllık evliyiz normal bir evlilğimiz var ama evliliğimizde hiç dolu dolu aşk olmadı ama alışkanlıklar fena gitmeyen bir evlilik. Ama asıl hikaye 4 ay önce başladı bir iş gezisinde bir adamla tanıştım oda evli once arkadaş gibiydik sonra ne olsuysa gece eglence ortamına gittik grup olarak ve orada bi yakınlaşma oldu. sonra o gece sadece baş başa konuştuk ve ben olmayacağını eşime ve çocuğuma yapamayacağımı söyledim öyle kaldı farklı illerdeyizz sonra mesajlaşmalara başladık yazdıkları hissettirdikleri aşık oldum oda bana eminim onun aşkındanda sonra eşlerimize bahaneler ile iki kez daha buluştuk toplam 4 gün ve gece geçirdik birlikte rüya gibiydi yan yana herşeyi unuttuk ama tabi ikimizinde gerçeklikleri yani çocuklarımız var bu sebeble eşlerimizden ayrılamıyoruz ama ayrıda yapamıyoruz bir taraftan eşime karşı vicdan azabı bir taraftan onun aşkı berbat bir haldeyim
Genişletmek için tıkla...
bunu burdakileri delirtmek için falanmı yazdın
eşine karşı azabın yanında çocuğuna karşıda utanma duygun olsun
git başka bir adamın koynuna gir ondan sonrada vicdandan bahset
 
mavikalpli .!.:
düşünüyorum boşanmayı oda düşünüyor ama çocuklar var diye kendi mutlulugumuz için çocuklarımızı mutsuz etmekten korkuyoruz
Genişletmek için tıkla...
hı o yüzdende evli erkeklerle düşüp kalkıyorsun yarın öbür gün çocukların öğrendiğinde de gurur duyarlar çok mutlu olurlar zaten :KK14:
 
yeni üye ilginç konu olunca insan yalan olduğunu düşüyor. inşallah öyledir.
velev ki değil hadi yorumda bulunayım
yahu kocanı geçtim 3 yaşında ki çocuğuna sen nasıl ihanet ediyorsun.
o adamla beraberken hiç mi aklına evladın gelmiyor.
bir de buraya konu mu açıyorsun.
allah sonumuzu hayır etsin..
 
mavikalpli .!.:
sonra o gece sadece baş başa konuştuk ve ben olmayacağını eşime ve çocuğuma yapamayacağımı söyledim öyle kaldı farklı illerdeyizz sonra mesajlaşmalara başladık yazdıkları hissettirdikleri aşık oldum oda bana eminim
Genişletmek için tıkla...

Hmmm, o mu dinlemedi, yoksa siz mi boş boş konuşuyormuşsunuz o gece?
 
mavikalpli .!.:
düşünüyorum boşanmayı oda düşünüyor ama çocuklar var diye kendi mutlulugumuz için çocuklarımızı mutsuz etmekten korkuyoruz
Genişletmek için tıkla...
Sonra.. Birbirinize nasıl güveneceksiniz, sorunsuz bi evlilikte eşlerini aldatmış insanlar, ilişkinizdeki heyecan bitince yeni heyecan arayışına girmeyecek misiniz?
Ya da aklınıza gelmeyecek mi? Bu adam karısını seminerdeyim diye benimle aldattı beni kiminle aldatacak demeyecek mi?
 
çaresiz değilsinizde öyle teselli buluyorsunuz işte..
2 tane apaçık seçeneğiniz var, ama yasak meyve tatlı geliyor..
1-boşanın ne yapıyorsanız yapın.. ne o zavallı kadının ahını alın, ne kocanızı aldatın..
2- yaptığım hataydı deyin, Allah affetsin deyin, o adamı hayatınızdan çıkarın, ve evliliğinize kocanıza çocuğunuza sahip çıkın..

ikisinede yüreğiniz yok, ama o adamla olup, kocanızın yüzüne bakabiliyosunuz..
evladınız anne dedikçe hiç utanmıyosunuz..
o adamın karısına evladına acımıyosunuz..

yaktığınız onca can varken, siz ''çaresizim'' diye başlık atıyosunuz....
 
çaresiz değilsiniz. eşlerinizden boşanırsınız ve meşru bir ilişki kurar yürütürsünüz.
bu haliyle çözüm filan yok.
hem yemeğim olsun hem pastam dursun olmuyor.
ha boşanamıyor musunuz?
o zaman uzak duracaksınız birbirinizden hepsi bu.
 
Boşanmaktan ve bir an önce karşınızdakini aptal yerine koymaktan vazgeçmekten başka çareniz yok.

Nasıl bir akıl vermemizi bekliyorsunuz anlamadım...???
 
tattoos_ .!.:
şu an bende bir aldatılma hislerinin içerisindeyim gibi
ama somut birsey yok elimde
böyle kadınların alıp beynini dağıtasım var
Genişletmek için tıkla...
evet bende şiddetin her türlüsüne karşıyım ama şu ikisini versinler bana ıslak odunla öldüresiye döveyim:KK12:
 
mavikalpli .!.:
Kızlar merhaba yazdıklarımı okuyunca eminim bir çoğunuz beni eleştirecek eleştirseniz de cevap yazın lütfen.
Nereden başlasam kı bu yazdıklarımı hayatımda olan kimseye anlatamıyorum hatta kendi mantığıma bile...30 yaşında evliyim ve 3 yaşında bir çocuğum var. eşimle modern görücü usulu ile evlendik yani aile dostları tanıştırdı anlaştı ve evlendik 6 yıllık evliyiz normal bir evlilğimiz var ama evliliğimizde hiç dolu dolu aşk olmadı ama alışkanlıklar fena gitmeyen bir evlilik. Ama asıl hikaye 4 ay önce başladı bir iş gezisinde bir adamla tanıştım oda evli once arkadaş gibiydik sonra ne olsuysa gece eglence ortamına gittik grup olarak ve orada bi yakınlaşma oldu. sonra o gece sadece baş başa konuştuk ve ben olmayacağını eşime ve çocuğuma yapamayacağımı söyledim öyle kaldı farklı illerdeyizz sonra mesajlaşmalara başladık yazdıkları hissettirdikleri aşık oldum oda bana eminim onun aşkındanda sonra eşlerimize bahaneler ile iki kez daha buluştuk toplam 4 gün ve gece geçirdik birlikte rüya gibiydi yan yana herşeyi unuttuk ama tabi ikimizinde gerçeklikleri yani çocuklarımız var bu sebeble eşlerimizden ayrılamıyoruz ama ayrıda yapamıyoruz bir taraftan eşime karşı vicdan azabı bir taraftan onun aşkı berbat bir haldeyim
Genişletmek için tıkla...

Tabi güzeL vakit geçirirsiniz. Sorumluluk yok, geçim derdi yok, çoluk çocuk ev yok...
Mucuk mucukk başka ne düşünceniz:KK12:
Bu adamlada evlenseydin.. hayatın farklı olmayacaktı.. Yasak olması sizi birbirnize çekiyor.
Bir an önce eşinizden boşanın, bu ne ayol...
Boşanın ondan sonra kimle ne yaşıyorsanız yaşayın.. Bu konu bugün 2. kez açılıyor. (başkası açmış tabi)
 
Öncelikle şunu söyliyim herşey insanlar için. Evet hayatta duygu diye birşey var ama mantık ve sorumluluklar duyguların önüne geçer ve geçmelidir. Hayatın doğanın devamlılığı için aklımızı kullanmalıyız.

Aşka ve sevgiye açsınız. Belki eşinizden gereken önemi göremiyorsunuz belki heyecan yaşayacak bir gençlik geçirmediniz... Yani kendi kendinize haklı çıktığınız sebepleriniz var. Peki ya annelik? Hayattaki en önemli sıfat olduğunu düşünüyorum. Anne olan bir kadın artık sadece çocuğu için yaşamalı, her adımında onu düşünmeli. Eşinizden boşanın ama çocuğunuza 'utanılacak anne" mirası bırakmayın derim.
 
zeynepp77 .!.:
Kötü bir şey söylememek için susuyorum... Allah ıslah etsin, Allah şaşırtmasın ne diyelim.
Hep duamdır, Allahım helalimden başkasını şirin gösterme gözüme. Dua edin, ne diyelim.
Genişletmek için tıkla...

helalımden baskasını şirin gösterme gözüme .....

güzel yazmışsın be
helal valla
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Endometriozis ile tüp bebek hikayem ❤️‍🩹
2 3
Yorumlar
55
Görüntüleme
367
simlumina
S
meftunehatun
Evliliğim ve eşim
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
3K
garciaas
garciaas
E
Kaynanam yüzünden mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
7K
Selcan9496
S
P
PCOSLAR VE SEBEPSİZ GEBE KALAMAYANLAR YAZIMI MUTLAKA OKUSUN
Yorumlar
2
Görüntüleme
2K
sevgiiinur
sevgiiinur
P
Hamilelik lohusalık ve evlilik
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
5K
aysenurfirat
aysenurfirat
X