canımdan çok sevdim çok hata yaptım boşanıyoruz .

konu açmıycaktım ama burası insanın ilerde okuması ve yaşananları unutmaması için güzel bir platform .
şimdi biraz içimi dökücem ve bunları buraya kaydedicem yıllar sonra okumak için .

22 yaşında tanıştık , evin bir kızı şımartılmış bir genç kız ben o ise okutulmamış bile babasından baya çektiği için annesine düşkün olmuş bir genç .

görür görmez aşık oldum . karşıdan gelirken daha parfüm kokusu gelmişti burnuma gördüğüm ilk saniye öpmemek için zor tutum kendimi bi erkek bukadar güzel olamaz . yüzü sakalları elleri . allahım ölüyorum aşık oldum . eve gittim anne hemen evlenmeliyiz çok tatlı bi çocuk çok efendi çok sakin çok saygılı ....

kısa bi zaman sonra evlendik . evlenme arefeleri biraz sıkıntılıydı nikaha yarım saat kala kavga ettik ve ayrılma eşiğine geldik ama gecikmelide olsa salona gidip nikahlandık .
doğum günümde evlenmiş olduk . hem doğduğum gündü hemde onun olduğum gün .

balayının 3. günü kavga ettik dönünce boşancaktık . olmadı ertesi gün barıştık .
derken nasıl başladıysa öyle gitti işte
5. ay 6. ay 8 . ay sürekli boşanma eşine git gel git gel ....
benim ' dünya benim etrafımda dönsün' havalarım onun anne düşkünlüğü bizi sürekli bu noktaya getirdi ....
konular açtım burda bazen suçlandım bazen hak verildi
ama suçluyum be ...
yani bilmiyorum aslında ama sanırım evlilik için ikimizde asla olgun davranamadık . çnkü biliyorum ki karşımda olgun bi adam olsa bunlar bukadar olmazdı .


hep inatlaştık hep misilleme yaptık . kaybettik. .....

boşanmayı yine ben istedim çnkü bu kez aileme saygısızlık yapmıştı aramızda sürekli aile muhabbeti vardı . bukez çok ileri gitti ve bitti....

canım acıyor içim acıyor deli gibi özlüyorum ama bitti .
evimi boşattık bile . dün geçtim önünden perdeleri bile çıkmış ....
hiç bişey almadım evden üst baş okadar çıktım ..
hatta evimize kiralık yazısı bile asılmış .. ne çabuk ....

belki evet olması gereken oldu .

24 yaşındayım şuan bir çok dersle çıkıyorum bu evlilik kurumundan .
hala seni çok seviyorum adam .
şuan bana geliyor ki hep onu sevicem ömür boyu .
geçiyor mu sahi bu acı ? bu düşünceler ?
sürekli resimlerine bakıp bakıp ağlama modu ? geçiyor mu
ondan başkasına değemem midem bulanır gibi geliyor .
öyle özledim ki kokusunu sakallarını ellerini ayakklarını .....

keşkelerle doluyum.

buda burda kalsın ......

üzüldüm
ancak söylediğin kadar sevmiyorsun
sizi bu noktaya getiren nasıl bir şımarıklıkmışki
sevdiğin evlendiğin insanı bile gözün görmeden hareket etmişsin
bencilliği anlarım
şımartılmışlığı anlarım
ama sevgiyide çok iyi anlarım
işler bu noktaya geliyorsa
ortada sevgi oldupuna dair şüphe duyarım

neyse hayırlısı demek lazım
hatalar mutlaka iki taraflıdır
sen kendi eksikliklerini zaten farketmişsin
bundan sonrası için başarılar
 
konu açmıycaktım ama burası insanın ilerde okuması ve yaşananları unutmaması için güzel bir platform .
şimdi biraz içimi dökücem ve bunları buraya kaydedicem yıllar sonra okumak için .

22 yaşında tanıştık , evin bir kızı şımartılmış bir genç kız ben o ise okutulmamış bile babasından baya çektiği için annesine düşkün olmuş bir genç .

görür görmez aşık oldum . karşıdan gelirken daha parfüm kokusu gelmişti burnuma gördüğüm ilk saniye öpmemek için zor tutum kendimi bi erkek bukadar güzel olamaz . yüzü sakalları elleri . allahım ölüyorum aşık oldum . eve gittim anne hemen evlenmeliyiz çok tatlı bi çocuk çok efendi çok sakin çok saygılı ....

kısa bi zaman sonra evlendik . evlenme arefeleri biraz sıkıntılıydı nikaha yarım saat kala kavga ettik ve ayrılma eşiğine geldik ama gecikmelide olsa salona gidip nikahlandık .
doğum günümde evlenmiş olduk . hem doğduğum gündü hemde onun olduğum gün .

balayının 3. günü kavga ettik dönünce boşancaktık . olmadı ertesi gün barıştık .
derken nasıl başladıysa öyle gitti işte
5. ay 6. ay 8 . ay sürekli boşanma eşine git gel git gel ....
benim ' dünya benim etrafımda dönsün' havalarım onun anne düşkünlüğü bizi sürekli bu noktaya getirdi ....
konular açtım burda bazen suçlandım bazen hak verildi
ama suçluyum be ...
yani bilmiyorum aslında ama sanırım evlilik için ikimizde asla olgun davranamadık . çnkü biliyorum ki karşımda olgun bi adam olsa bunlar bukadar olmazdı .


hep inatlaştık hep misilleme yaptık . kaybettik. .....

boşanmayı yine ben istedim çnkü bu kez aileme saygısızlık yapmıştı aramızda sürekli aile muhabbeti vardı . bukez çok ileri gitti ve bitti....

canım acıyor içim acıyor deli gibi özlüyorum ama bitti .
evimi boşattık bile . dün geçtim önünden perdeleri bile çıkmış ....
hiç bişey almadım evden üst baş okadar çıktım ..
hatta evimize kiralık yazısı bile asılmış .. ne çabuk ....

belki evet olması gereken oldu .

24 yaşındayım şuan bir çok dersle çıkıyorum bu evlilik kurumundan .
hala seni çok seviyorum adam .
şuan bana geliyor ki hep onu sevicem ömür boyu .
geçiyor mu sahi bu acı ? bu düşünceler ?
sürekli resimlerine bakıp bakıp ağlama modu ? geçiyor mu
ondan başkasına değemem midem bulanır gibi geliyor .
öyle özledim ki kokusunu sakallarını ellerini ayakklarını .....

keşkelerle doluyum.

buda burda kalsın ......


pitipiti_ pitipiti_ cok,üzüldüm canım ya gercekten. Biliyorum sorunlarını sizi bu halegetirecek ne oldu ki? İnanki boğazım düğümlendi :KK43:
 
Cok uzuldum gercekten . Allah yardimciniz olsun . Asilamayacak bi problem degilmis aslinda psikologa gidiilebilirdi . Kader . . Belki barisirsiniz tekrar
 
Bizde eşimle küçük yaşlarda evlendik, çok saçma çocukluklar yapmışız hatırlıyorum... Ama senin eşin duygusal yönden ergenlikte kalmış bile diyemeyeceğim ilk 3 yaşta bağımsızlık kazanılır ya onu atlatamamış. Birey olamayan bir insan seni mutlu edemez, çocuğu olsa babalık yapamaz.... Anlattığına göre eşin hasta, normal değil bu kadarı. Hatta bu durumda annesi de hasta nasıl izin verir bu kadarına, işten atılacak kadar.
Verilmiş en doğru karar bu canım, böylesine nasıl denk geldin anlamadım.
Şimdi kendini aşırı melankolikleştirmeden acını yaşa, sonra aklına gelir yaşadığınız tüm saçma olaylar kabullenirsin durumu. Sonra da ne unutursun kime dokunmuş, annesiyle neler yapmış umrunda olmaz.
 
Çok çirkinlikler yaşandı nasıl unutulur diyorsun ya onu geç..
Evet unutulmuyor önce unutulmuş gibi yapılıyor. Sonra üzerinden zaman geçiyor yeni yasanmisliklar örtüyor üstünü.
Haa hiç aklına gelmez mi gelecek elbet. Önce daha sık sonraları daha az. Önceleri daha detaylı sonralari daha silik..
Önceleri noktası noktasına, sonraları doğru kelimeleri hatırlamakta zorlanarak..

Yeterki hatalarınizdan ders alın.
Bu evliliği başka şartlarda, başka bir evde başka bir sokakta, ailesine biraz daha uzak yeniden yaşayın.

Sen çalışıyor musun bilmiyorum calismiyorsan çalışmayı düşün.
Inan öyle iyi gelir ki hem eşinle kv nin vicik vicik ilişkilerine çok şahit olmazsın. Hem bunları kafana takamayacak kadar yoğun ve yorgun olursun.

Buldugun zamanı eşinle kavgaya değil onu sevmeye ancak ayirirsin..

Ben böyle düşünüyorum..

Yine de hakkında hayırlısı olsun..
 
Çoluğun çocuğun evlenmesine izin verilmemeli bence.

Evlilik ehliyeti 25inde verilsin derim.

Şimdi konuya dönersek, konu sahibesi önce senden başlayalım. Bir evin kızıyım sımarığım vs yi artık geçmen gerekmiyor mu sence? Sen artık şımarık çocuk değilsin, 2 yıllık evli bir kadınsın ama kafan hala 15 yaşında. Öncelikle bu şımarıklığı bırak bir. Sana tavsiyem çalışman. İş ortamında öeşit çeşit insan var, dedikodusuydu kazığıydı derken aklın başına gelir. Prenses sendromundan çık yetişkin ol.

Kocana gelince babasız, kötü babalı büyümüş erkekler problemli oluyor. Lakin sen yehuuu ne güzel sakalı var mottosuyla evlendiğin için bu konuya pek eğilmemişsin sanırım. Yani ortada beklenmedik bir durum yok.

Sonuca geleyim bir şımarık kız+bir problemli çocuktan evlilik olmaz. Sen bu evliliği kurtarmak istiyorsan bu çocuğu aile terapistine götür. Kendin de hayata atıl, olgunlaş.

Olmazsa da boşanın , aynı evde olmayın ama ayrılmayın da. Madem seviyorsunuz ama evlilik olgunluğu yok siz de flört edin. Yaşın7z evlilik değil flört yaşı zaten. Sizin derdiniz sevmemek değil evliliği becerememek.
 
bu kadar sevgi varken bitmesi çok üzücü gerçekten! inat yapmışsınız sanki birbirinize ya da eşiniz sizin kadar sevmiyor.
üzüldüm.. ikiniz de hatalarınızı farkedip geri adım atabilirsiniz umarım. sevgi kolay bulunmuyor. hakkınızda hayırlısı olsun ama inş barışır birbirinizin kıymetini anlamış şekilde tekrardan biraraya gelirsiniz
 
Nikaha yarım saat kala kavga balayinda kavga persembenin geleceği carsambadan belliymis canım...dogrudur anaci olabilir ama birazda onu sen itmissin anasina nerde huzur bulursa oraya gider insan belliki anasi çok kurnaz bi insan akıllı olup sende kurnazlik yapabilseydin farklı olabirdi fakat yaşın çok küçük hakinda hayırlısı olsun hayat suprizlerle dolu ne olacağı hicc belli olmaz canim mutluluk lar diliyorum
 
konu açmıycaktım ama burası insanın ilerde okuması ve yaşananları unutmaması için güzel bir platform .
şimdi biraz içimi dökücem ve bunları buraya kaydedicem yıllar sonra okumak için .

22 yaşında tanıştık , evin bir kızı şımartılmış bir genç kız ben o ise okutulmamış bile babasından baya çektiği için annesine düşkün olmuş bir genç .

görür görmez aşık oldum . karşıdan gelirken daha parfüm kokusu gelmişti burnuma gördüğüm ilk saniye öpmemek için zor tutum kendimi bi erkek bukadar güzel olamaz . yüzü sakalları elleri . allahım ölüyorum aşık oldum . eve gittim anne hemen evlenmeliyiz çok tatlı bi çocuk çok efendi çok sakin çok saygılı ....

kısa bi zaman sonra evlendik . evlenme arefeleri biraz sıkıntılıydı nikaha yarım saat kala kavga ettik ve ayrılma eşiğine geldik ama gecikmelide olsa salona gidip nikahlandık .
doğum günümde evlenmiş olduk . hem doğduğum gündü hemde onun olduğum gün .

balayının 3. günü kavga ettik dönünce boşancaktık . olmadı ertesi gün barıştık .
derken nasıl başladıysa öyle gitti işte
5. ay 6. ay 8 . ay sürekli boşanma eşine git gel git gel ....
benim ' dünya benim etrafımda dönsün' havalarım onun anne düşkünlüğü bizi sürekli bu noktaya getirdi ....
konular açtım burda bazen suçlandım bazen hak verildi
ama suçluyum be ...
yani bilmiyorum aslında ama sanırım evlilik için ikimizde asla olgun davranamadık . çnkü biliyorum ki karşımda olgun bi adam olsa bunlar bukadar olmazdı .


hep inatlaştık hep misilleme yaptık . kaybettik. .....

boşanmayı yine ben istedim çnkü bu kez aileme saygısızlık yapmıştı aramızda sürekli aile muhabbeti vardı . bukez çok ileri gitti ve bitti....

canım acıyor içim acıyor deli gibi özlüyorum ama bitti .
evimi boşattık bile . dün geçtim önünden perdeleri bile çıkmış ....
hiç bişey almadım evden üst baş okadar çıktım ..
hatta evimize kiralık yazısı bile asılmış .. ne çabuk ....

belki evet olması gereken oldu .

24 yaşındayım şuan bir çok dersle çıkıyorum bu evlilik kurumundan .
hala seni çok seviyorum adam .
şuan bana geliyor ki hep onu sevicem ömür boyu .
geçiyor mu sahi bu acı ? bu düşünceler ?
sürekli resimlerine bakıp bakıp ağlama modu ? geçiyor mu
ondan başkasına değemem midem bulanır gibi geliyor .
öyle özledim ki kokusunu sakallarını ellerini ayakklarını .....

keşkelerle doluyum.

buda burda kalsın ......

canım bende 23 yaşındayım çok severk nişan yaptım ve daha nişanlı iken başta bana olan saygısızlığı ailwme saygısızlıgı bende herseyi bitirdi ve sadce 3 ay sonra nişanı attım . benım 8 ay oldu ilk iki ay af edersin mal gibi ağladuım o sevgili yaptı falan derken şimdi geçmişe dönüp bakıyorum da değmezmiş onunla devam etseydim 9 gün sonra düğünümüz olacaktı Rabbime bin şükür tez zamanda kurtardı benı . demem o ki saygıızlık af edilir değil onlar bizi büyütmüş yetiştirmiş af edersin ama terbiyesizlk yaptığı bu erkekleri anlamıyrum vasa yoksa kendi aileleri zaten bizi leylekler bu yaşa getirdi bak arkadaşım gerçek seven evli arkadaşlarım var eşleri ailesine nasıl itimatlı davranıyrlar ailelerimizi sevmeseler bile saygı göstermek zorundalar bizde öyle sen üzerine düşeni çok iyi yapmışsın inan bana atlatamasam ben atlatamazım geçeçcek iki ay yada 6 ay ama gececek..
 
Çoluğun çocuğun evlenmesine izin verilmemeli bence.

Evlilik ehliyeti 25inde verilsin derim.

Şimdi konuya dönersek, konu sahibesi önce senden başlayalım. Bir evin kızıyım sımarığım vs yi artık geçmen gerekmiyor mu sence? Sen artık şımarık çocuk değilsin, 2 yıllık evli bir kadınsın ama kafan hala 15 yaşında. Öncelikle bu şımarıklığı bırak bir. Sana tavsiyem çalışman. İş ortamında öeşit çeşit insan var, dedikodusuydu kazığıydı derken aklın başına gelir. Prenses sendromundan çık yetişkin ol.

Kocana gelince babasız, kötü babalı büyümüş erkekler problemli oluyor. Lakin sen yehuuu ne güzel sakalı var mottosuyla evlendiğin için bu konuya pek eğilmemişsin sanırım. Yani ortada beklenmedik bir durum yok.

Sonuca geleyim bir şımarık kız+bir problemli çocuktan evlilik olmaz. Sen bu evliliği kurtarmak istiyorsan bu çocuğu aile terapistine götür. Kendin de hayata atıl, olgunlaş.

Olmazsa da boşanın , aynı evde olmayın ama ayrılmayın da. Madem seviyorsunuz ama evlilik olgunluğu yok siz de flört edin. Yaşın7z evlilik değil flört yaşı zaten. Sizin derdiniz sevmemek değil evliliği becerememek.
Eşinin babası yok mu? Bunu bilmiyordum anneye düşkün olması şuan biraz anlam kazandı gözümde.
 
konu açmıycaktım ama burası insanın ilerde okuması ve yaşananları unutmaması için güzel bir platform .
şimdi biraz içimi dökücem ve bunları buraya kaydedicem yıllar sonra okumak için .

22 yaşında tanıştık , evin bir kızı şımartılmış bir genç kız ben o ise okutulmamış bile babasından baya çektiği için annesine düşkün olmuş bir genç .

görür görmez aşık oldum . karşıdan gelirken daha parfüm kokusu gelmişti burnuma gördüğüm ilk saniye öpmemek için zor tutum kendimi bi erkek bukadar güzel olamaz . yüzü sakalları elleri . allahım ölüyorum aşık oldum . eve gittim anne hemen evlenmeliyiz çok tatlı bi çocuk çok efendi çok sakin çok saygılı ....

kısa bi zaman sonra evlendik . evlenme arefeleri biraz sıkıntılıydı nikaha yarım saat kala kavga ettik ve ayrılma eşiğine geldik ama gecikmelide olsa salona gidip nikahlandık .
doğum günümde evlenmiş olduk . hem doğduğum gündü hemde onun olduğum gün .

balayının 3. günü kavga ettik dönünce boşancaktık . olmadı ertesi gün barıştık .
derken nasıl başladıysa öyle gitti işte
5. ay 6. ay 8 . ay sürekli boşanma eşine git gel git gel ....
benim ' dünya benim etrafımda dönsün' havalarım onun anne düşkünlüğü bizi sürekli bu noktaya getirdi ....
konular açtım burda bazen suçlandım bazen hak verildi
ama suçluyum be ...
yani bilmiyorum aslında ama sanırım evlilik için ikimizde asla olgun davranamadık . çnkü biliyorum ki karşımda olgun bi adam olsa bunlar bukadar olmazdı .


hep inatlaştık hep misilleme yaptık . kaybettik. .....

boşanmayı yine ben istedim çnkü bu kez aileme saygısızlık yapmıştı aramızda sürekli aile muhabbeti vardı . bukez çok ileri gitti ve bitti....

canım acıyor içim acıyor deli gibi özlüyorum ama bitti .
evimi boşattık bile . dün geçtim önünden perdeleri bile çıkmış ....
hiç bişey almadım evden üst baş okadar çıktım ..
hatta evimize kiralık yazısı bile asılmış .. ne çabuk ....

belki evet olması gereken oldu .

24 yaşındayım şuan bir çok dersle çıkıyorum bu evlilik kurumundan .
hala seni çok seviyorum adam .
şuan bana geliyor ki hep onu sevicem ömür boyu .
geçiyor mu sahi bu acı ? bu düşünceler ?
sürekli resimlerine bakıp bakıp ağlama modu ? geçiyor mu
ondan başkasına değemem midem bulanır gibi geliyor .
öyle özledim ki kokusunu sakallarını ellerini ayakklarını .....

keşkelerle doluyum.

buda burda kalsın ......



Güzel pitipiti sakın üzülme.. Hayat sana ne veriyorsa onu kabullenmeye çalış. Biliyorum canın zaten yeteri kadar canın yanıyo ben de tuzu biberi olmak istemiyorum ama, hissettiğim gibiyse eğer çok sevmiş, inanmışsın.. ve bildiğim tek bir şey var evet tekrar yıllar sonra belki de yine seviceksin. Ama tekrar birine inanmak nerdeyse imkansız. Tek bir şeyi düşün acın arttıkça. Allah hangi kuluna kaldıramıcağı yükü verir ki. gönülden sabır dile dua et. ve gücün varsa tekrar denemeye çalışın.
 
pitopiti bu adam icin uzulmeye degmez ben sana soyleyeyim bu fazla anasina duskun mus bide nedemek annenin esyalarini atmak bosver
 
Severek ayrilmana üzüldüm keşke tutar tarafı varsa deneseydiniz. Şu an iletişim kuruyormusunuz eşinle
 
Hemen Kiralık mı yazmışlar cama?
Allah hakkında hayırlısını versin insallah unutacaksın merak etme...
 
X