Canim çok sikkin kafam çok karişik

canım sanırım doğumuna az kaldı. allah hayırlısıyla bebişini kucağına almayı nasip etsin. bence şuan doğacak bebişini düşün ona odaklan. aynı dönemlerden bende geçtim. hamileliğin son dönemleri hassaslaşıyor eşimizden daha fazla ilgi bekliyoruz. (tabi onlar bunu göstermemekte inat etselerde) zaten eşinin doğumdan sonra değişeceğine eminim. o minicik kızını bir kucağına alsın bak bakalım eve bir daha geç geliyormu?onu görebilmek için işten çıkacağı saati dört gözle bekleyecek emin ol. sakın canını sıkma herşey düzelir:1hug:
 
evet arkadaşlar,bekarlığından vazgeçmek istemiyor..bekarken yaptıklarını yapsın ben de evde onu bekleyeyim istiyor..ona göre bu normal bişey ne var ki bunda hatta sorun yapan benim yani ben sussam herşey müthiş hiçbi sorunuuz yok ben büyütüyorum böyle sanıyor...oysa dedim ya ben ona gayet ciddi ve sakin isterse bekarlık hayatlarımıza geri dönebileceğimizi(elbette ayrılarak) bile söyledim aylar önce...hatta bi defasında da bak sen istersen git şöyle bir 10 gün ayrı kalalım sonra gel bana deki benim bekarlık hayatım çok güzelmiş ben o günlere dönmek istiyorum de ben razıyım ayrılalım dedim bunu bile teklif ettim..hiçbişey bundan daha kötü olamaz istersen böyle bi yapalım bi dene dedim hayır diyor bu fikre saçmalama diyor.mutlu değilsen pişmansan söyle ben güçsüz kafamı kuma gömen birisi değilim diyorum hayır mutluyum diyor..valla ne yapacağımı bilmiyorum...doğuma çok az kaldı bu hafta içinde olacak bugün yarın...böyle mi olacaktı...ben ne hayallerle evlenmiştim..ne emekler verdim...benim canım bebeğim...allahım sen bebeğimin hatrına şu adamın aklını başına getir diyorum ama yok umut hiç yok...
 
içinizde bekar varsa arkadaşlar onlara söylüyorum armut dibine düşer sakın ailesiyle mi evleniyorum ailesinden banane filan diye düşünmeyin...önce ailesine bakın hatta...benim yaşadıklarım hep aile terbiyesi aile düzeni olmayışından...eşim iyi bir insandır benim aileme kendi ailesi gibi davranır kardeşimi kendi kardeşi gibi sever bayramlarda tatillerde telefon açıp gelin diye ısrar kıyamet davranır...geldikleri zaman benden önce kapıya koşar gidcekleri zaman niye gidiyorsunz diye yapışır..ben bunları düşünerek bu günlere geldim bi de allah benden elini hiç çekmedi hep yardım etti öyle böyle bugünlere geldim..ama annem diyor ki isterse bize hç iyi davranmasın bizi eve bile almasın ama sana özen göstersin yeter diyor..biz gelip geçiciyiz sen onun eşisin hayatın boyunca onla olacaksın diyor...haklı ama değil mi...önce ailesine bakın arkadaşlar.. bir de aileniz karşı ise evlenmenize kesinlikle işi kestirip atın...kesinlikle haklı çıkıyorlar...ah keşke babam ikna olmasydı vermeseydi beni..
 
...ah keşke babam ikna olmasydı vermeseydi beni..

Ozamanda "sevipte kavusamayanlar" bølumune yazacaktin derdini emin ol

Ama esine gercekten kararli oldugunu gøstermelisin bencede, cunku bøyle yurumez, senin cayacagini dusundugu icin bøyle davraniyor
Babanin onunla konusmasi lazim belkide..
Aileni bukadar seviyorsa belki buyuk søzu dinler.
Baban seni savunur, hala onun kizi oldugunu anlatir, ve senin asla yalniz olmadigini søylerse, belki aklini basina toplar kimbilir..

Dua et ki ailen yaninda senin, Allah hayirlisini versin insallah:1hug:
 
ah canim...okurken içim burkuldu inan ki, çok uzuldum suan ki durumuna...
Selenais'in de dedigi gibi o zamanlar da derdin sevdim sevdim ailem kavusturmadi bizi diye..oyle soyleme lutfen...
tamam esin hala bekarlik hayatini yasiyor keske bunlara basindan izin vermezseydin...gerçi bilemiyorum nasildi tepkilerin ama zor bir durum...
sen oncelikle hayirlisiyle dogum et...ve allah a sigin bakalim neler olacak...
aklina kotu seyler getirme hemen
gun ola harman ola
belki bebek gelince duzelir -( )
hayirlisi olsun senin için canim
 
yaralim ben hiç hoşgörmedim hepsinde tavır koydum bazen konuştum güzel güzel bazen cıngar çıkarttım ama hiç bi zaman ona buna katlanacağım gibi bir imaj vermedim..o hep bir daha geç kalmayacağını filan söyleyip gönlümü aldı..ama şimdi de sanki hafıza kaybına uğramış gibi ben her akşam mı çıktım diyor..bikaç olay hatırlatıyorum yüzüme böyle hatırlamaz gibi bakıyor umursamıyor heralde...ben dediğimi yapacağım 1 ay sonra...umursamıyor ise bana öyle adam lazım değil...
 


eğer bekarlığından vazgeçmek istemiyorsa bu adam neden evlendi,inanın anlayamadım...
madem bekarlığını bu kadar özlüyor,neden baba olmayı istedi,inanın bunuda anlayamadım...
çok tuhaf bir durum...ama sizin önceliğiniz lütfen bebeğiniz ve kendiniz olsun...
hayırlısıyla bebeğiniz dünyay geldikten sonra herşey istediğiniz yönde değişecektir,buna inanın..ve tekrar söylüyorum olumsuzlukları düşünüpte hem kendinizi hem de karnınızdaki bebeğinizi üzmeyin...zaman en büyük ilaçtır buna inanın ve zaman insanları değiştirebilir...
size hayırlı ve kolay doğumlar diliyorum...
sevgiler...
 
aman işte evlen bi hayırsızla böyle uğraş dur adam hiç ev aile ortamı görmemiş ki..bunları okuyunca evlilikten nefret edesim geliyo..korkuyorum, kusura bakmayın lütfen siz ve bebğiniz adına çok üzüldüm dua etcem size ama yine de bebğinizin babasız buyumemesı adına bıkez daha dusunun derım..allah yardcınız olsunn
 
hakkında hayırlısı ne ise o olsun canım ama beterin beteri var.eve gelmediği için ayrılmak istiyorusun seninle ilgilenmediği içinfalan sanırım.ya içse sürekli evde huzursuzluk çıkarsa seni dövse eziyet etse bide bunları düşündünmü.mesleğin nedir bilmiyorum ama ailenin yanında kaç gün kalacaksın kii.tabiki ailen sana bakar ama sen rahat olabilecekmisin.yinede hakkında hayırlısı olsun
 
yazdıklarının hepsini okudum ve gerçekten çok üzüldüm canım.... her şeyden önce Allah sana da bebeğinede sağlık versin.....

bazı arkadaşlar bahsetmişler... bende katılıyorum... doğumdan sonra bir süre ayrı kalın bakalım... düşünsün... taşınsın.... anlasın..

anladığım kadarıyla eşin ne yardan ne serden vazgeçemiyor...
senin ona verdiğin düzenli hayatı seviyor ... arkadaşlarından da vazgeçemiyor..

ama eşin hamile olması başka, kucağına bebeği alıp baba olduğunu anlamak, onu koklamak kollarına almak başka bişi...

ve o güzel yuvadan ve o güzel kokulu bebeğinden uzak kalmak çok başka...

denesin bakalım kendini .... umarım her şey düzelir... sende mutlu yuvana kavuşursun.... Allah yardımcın olsun....
 

canım yaa çok üzüldüm arkadaşım yaa
inş.baba olunca sorumluluklarını anlıyacaktır yani öyle umut ediyorum
ne yazık ki her zaman en iyisi olmak yetmiyor yaa
yazık bu erkekler niye böyle yaa
kader mi kısmet mi şans mı talih mi ne desem ki
kimi pasaklılar da eşimden hiç haketmediği değeri görürler
işte anneler tahtını yapar ama bahtını yapamaz sözüne en güzel örnek
senin ve özellikle melek kızın için hayırlısı olsun arkadaşım
 
valla ben olsam kesin doğumdan sonra bi süre ayrı kalırdım..yoksa bu adam ömürboyu böle gidicek ben de kanser olucam derdimden! şimdi o bişey yapamaz, hamiledir hassastır filan diye düşünüyo ama kızını kollarına aldıktan sonra, onun tadını aldıktan sonra ayrı kalmak adama öyle bi koyar kiii.. koyması önemlid iil gerçi, 3 gün sonra eskiye dönmesin de kalıcı olsun işalla.. çünkü adamı devamlı bak giderim die tehdit etmek de hoş bişey diil.. bebiş gelince kendiliğinden düzelmesini dileyelim de siz de daha fazla uğraşmayın üzülmeyin işalla..
 
arkadaşlar buraya yazarken büyütüyor muyum acaba diye düşünüyordum..benimle aynı durumda olan bir arkadaşım var çünkü aynı durumdayız tamamen eşlerimiz hatta aynı yere takılıyor ve onların da bebekleri var o da benim gibi üzülüyor ama diyor ki saçmala bunun için ayrılınır m ı hiç..nolucak nereye gittiğini biliyoruz filan böyle şeyler diyor ama onların evde de bizimkiyle aynı şeyler oluyor kavgalar filan..ama foruma yazdığıma çok memnunum daha aydınlık ve net bakabiliyorum şimdi ...haklıymışım bakın herkes bana haklı olduğumu ve sıkı bir ders vermem gerektiğini söylüyor...olaya daha net bakabiliyorum ve kararım daha kesin şimdi...hepinize çok teşekkür ederim...insanın etrafındakiler objektf oalamayabiliyor,anneye herşey anlatılmıyor,zaten seni haklı buluyor ve düşman oluyor,içiniz içinizi yiyeceğine yazıp fikir almalı...hepiniz çok sağolun..bakalım ne olacak...yarın bebek geliyor
 
Sevgili lilimu, bebeğiniz şimdiden hayırlı olsun. Sağlıkla kucağınıza alırsınız yarın inşallah. Şu anda sadece bebek heyecanıyla dolu olup sadece onu düşünmeniz, mutlu olmanız, başka derdiniz olmaması gerekirdi aslında. Oysa ne düşüncelerle gideceksiniz doğuma belki. Sırf bunun için bile eşiniz çok suçlu bence.

Aileden görülür böyle şeyler, bu konuda size kesinlikle hak veriyorum. Düzenli bir aile yaşantısı içinde büyümüş bir çocuk aynı şeyi ister istemez devam ettirmeye meyilli olur. Tam tersi olduğunda da ne gördüyse onu uygulayan çocuk böyle bekar gibi evli hayatı yaşıyor büyüdüğünde. Ama bu o insanın huyu değil alışkanlığıdır, ve her alışkanlık gibi bunu da değiştirebilir bence. Sadece kendisinin de değiştirmek istemesi ve değiştirmesi gerektiğine inanması gerekiyor. Bunun için de dediğinizi uygulamanız bence de en doğrusu olacaktır. Hiçbir şey tek taraflı bir çabayla elde edilemiyor malesef. Evlilikte verdiğiniz gibi alabilmeniz de çok önemli bence. Size ruhsal rahatlık ve doyum vermeyen bir evliliğe kendi kendinize devam etmeye çalışmanız ruhsal bir intihar olur. Umarım minik bebişle beraber herşey düzelir ve bunun gibi şeylere gerek kalmaz. Ama ne mutlu size ki güçlüsünüz, kendi ayaklarınızın üstünde durabiliyorsunuz ve kendinizle minik kızınız için doğru olan şeyi yapabilecek durumdasınız. Herşeyin gönlünüzce olmasını umarım. Sevgiler
 
bak canım bende bundan 2 ay önce eşimden boşandım ve senın hıkayen bıraz kendıme benzettım.bızde eşimle tanışarakve severek evlendım ailemın karşı çıkmasına rağmen evlendım herşeyı beraber yaptık bende çalışan bı bayndım ılk 3 ay herşey normaldı oda eve hep geç gelıydu am hep işte yoğun olduğunu soyluyodu meğerse sonradan öğrendımkı kumar oynuyomuş arkadaşlarıyla ve bu arada ailesı bunu bıldığı halde benden epey bı sure saklamış borcu olduğu için evden paramı altınlarımı ve kartımdanda para çekmış ılk başta bunları iş için yaptığını soyledı gene destek oldum affettım ama kumarı öğrendığımde hamıleydım 6 aylık ve kavga ettık ozamn bıle ayrılmayı duşundum ama ağladı pışman olduğunu falan soyledı çocuğum için tekrar şans verdım.kıızm doğduktan sonra bıle huyumdan hıç vazgeçmedı takılan altınları bıle çalıp gıdıp kumar oynadı.dıcem şukı bır ınsanın huyu neyse odur değişmıuo arkadaşım çocuk doğunca bıle değişmedı bnec eşın çocuğunuz olsad değişmez gıbı gelıyo ban yol yakınken ayrıl derım ben amagemnede dene ıstersen ıçınde kalmasın ınan ben herşeyı denedım ıçınde hıç pışmanlık yok şuan.en doğrusunu yaptım.kızımı rahat rahat buyutcem kavgasız bı ortamda en azından ınankı dah guçlu oluysoun hem daha gencız haytın neyle karşılaştıracağı bellı olmaz ama gıtmeyn bı evlılık hep mutsuzluk getırır buda bı gerçek ve boyle bı ortamda yetışen çocukşarda huuzrsuz dengesız olur.bazen boşnamta allhın rahmetı ben boyle göruyorum.mutsuz değilsen uztama derım.bıde benım eşımınde aile yapısı bozuktı annesı olmuştu falan değişmez arkadaşım ailevı duzen baştan bozuk olunca.hakkında hyırlııs olur inşallah..
 
bende başka bi bakış açısından bakmak yada bakmanı sağlamak isterim arkadaşım. tüm söylediklerinde ve beklentilerinde sonuna kadar haklısın ama burda çözüm ne istediğine karar vermek ve bunu uygulamak. çözüm ise kişiden kişiye değişir. önemli olan eşinin dışarı çıkmaması değil eşin neden dışarı çıkmakta bu kadar ısrarcı illa başka bi kadın yada bişi olması gerekmiyo dışarı çıkması için. seninle ne paylaştığı yada ne paylaşabileceği önemli birbirinizle arkadaş olmanız önemli. tamam evden çıkmasın buda çözüm değil pc başında oyun oynaması da seni kesmiyor. yani senin onunla paylaşacak birşeyler bulman üstünde konuşacak birşeyler bulman gerekiyor, yada senin bulman değil de sizin bunun üstünde yoğunlaşarak evliliğinize renkler katmanız gerekiyor. belki bu anlamda bebeğin gelişinin büyük bir katkısı olabilir. ancak tüm bunlara rağmen eşinin evliliğe bakış açısı buysa yani kadın evde oturur çocuğuna bakar eviini temizler yemeğini yapar yatakta hizmet eder erkekse bekarmış gibi serbest yaşar gündüz işini yapar parasını kazanır akşamda eve istediği saatte gider hesap vermez karısıyla da beyinsel zihinsel bişiler paylaşmaz düşüncesindeyse son karar sana kalmıştır bu durumda bunları istemediğine göre hadi allaha emanet ol demekten başka bi çaren yok çünkü değişmesi ilişkinin yeniden yaratılması biraz zor ama imkansız değil tabii. bu durum bireylere göre değişir özgüvene göre yaşam tarzına göre verebileceğin taviz sınırına göre değişir. her ne karar verirsen hakkında hayırlısı olsun.
 
arkadaşlar,bebeğim dünyaya geldi şimdi hatta 45 günlük oldu...çok çok güzel bir kızım minnoşum var yüzüne bakmaya doyulmuyor...her gören ne kadar güzel diyor...nazar değmesin inşallah...babası doğumdan sonra bana çok yardım etti bebeğe birlikte bakıyorz geceleri benle beraber uykusuz kalıyor,altını değiştiriyor uyutuyor...inşallah böyle gider...ama benim kalbim nasıl kırık anlatamam...bir yandan içimde bebeğimden dolayı bbir sevinç neredeyse kanatlarım varmış gibi uçuyorum...o kadar da güzel ki büyüyünce çok güzel olacak belli ki...ama içimde bir kırıklık var..genç çiftlere bakıyorum yeni evlilere henüz çocukları yok beraber geziyorlar eğleniyorlar birbirlerinin kıymetini biliyorlar biz oysa nasıldık diyorum...o günler geri gelmeyecek diyorum...ben özenle evime bakıyordum sofralar hazırlıyordum inanın onun çamaşırlarını sevgiyle okşayarak katlıyordum...şimdi allahıma çok şükür minicik bir meleğim var benim güzel kızım var...çok güzel annesine benziyor diyorlar kendimi nasıl güzel hissediyorm anlatamam..eşim de kızına çok düşkün şimdilerde...3 kişilik planları var birsürü...ama işte kalbimin bir yeri kanıyor...ben şimdilik bakıyorum bu tablo değişecek mi ne olacak...değiştiği gece ben evden ayrılacağım...geç geldiği ilk gece ben ve kızım yokuz artık
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…