çalışmak istemiyorum çözüm bulamıyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
o işlere de başvuru yapıyorum bu sefer sizin için uygun pozisyon değil işsizlikte idareten girmek istiyorsunuz diyorlar. çevirmenlik özel ders vs veriyorum bursum da var. bir hocamla çalışıyordum iş kısmı yılbaşında bitti. ekimden aralığa kadar onunla idare ettim zaten. hani işsiz değilim gibi geliyordu
Ben probleminizi de anlamadım. Sizi stres yapan tam olarak ne? İşi mi geç anlıyorsunuz mesela sizden bir beklenti var cvden dolayı ama onu mu karsilamiyorsunuz? Ya da erkek ortamında çalıştığınız için insanlar mı hoşunuza gitmiyor? Yaptığınız iş mi sıkıcı geliyor? Tam olarak sizi rahatsız eden şey ne ki sürekli iş değişikliği istiyorsunuz?
 
Ben probleminizi de anlamadım. Sizi stres yapan tam olarak ne? İşi mi geç anlıyorsunuz mesela sizden bir beklenti var cvden dolayı ama onu mu karsilamiyorsunuz? Ya da erkek ortamında çalıştığınız için insanlar mı hoşunuza gitmiyor? Yaptığınız iş mi sıkıcı geliyor? Tam olarak sizi rahatsız eden şey ne ki sürekli iş değişikliği istiyorsunuz?
hayır çalıştığım zamanlar aslında nemnun kalınan biri oluyorum ama hep daha iyisi olsun daha iyi bir iş olsun daha iyi imkanlar olsun burada yükselme şansım daha iyi üretim olmasın ik olsun o olmasın başka bir şey olsun diye diye bu hale geldim zaten. 5 ay öncesine kadar rahatsız bile olmuyordum güvenli alandan çıkıyorum diyordum. 5 ay önce biraz ara vereyim dedim tezimi yazayım düğünüm var onunla uğraşayım başka şeyler öğreneyim dedim. ama birden bire boşluğa düştüm. iş bulayım dedim bu sefer de yok ben çalışamam korkusu oluştu.
 
O zaman doktorla uyuşamamışsınız. Benim de yakın arkadaşım ilaç kullandı beni kötü yaptı dedi bıraktı. Başka doktora da gitmedi. Ben de kullandım kısa sürede toparlanıp hayatıma döndüm. Şu an ilacı bıraktım. Kendi gittiğim doktoru önerdim ki doktorum devlette, hep bahane bulup gitmedi. Hala aynı durumlardan şikayetçi 1 seneyi geçti. Farklı doktorlar deneyin ve kendinizi net bir şekilde ifade edin. Eminim ki doğru tedaviyi bulacaksınız. Hayat akıp gidiyor.
terapi de çok ücretli iyice yük olacağım. iyice ezik gibi hissedeceğim. çevremde yıllardır terapi alanlar var ilerleme sıfır. ona da cesaretim yok gittim bir kere hem özel hem devlet.
 
bir de bu 4 senedie çalışmayan adam konusu beni iyice tetikledi. mahvoldum kendimi düşündükçe ya öyle olursam diye. ya bir daha asla çalışamazsam. krediyi çektim gördüm Allah'ım dedim ben ne yaptım oturdum ağladım. anneme bunları okutayım bari ama kesin der ne alaka evlat bu atsan atılmaz. of
 
bir de bu 4 senedie çalışmayan adam konusu beni iyice tetikledi. mahvoldum kendimi düşündükçe ya öyle olursam diye. ya bir daha asla çalışamazsam. krediyi çektim gördüm Allah'ım dedim ben ne yaptım oturdum ağladım. anneme bunları okutayım bari ama kesin der ne alaka evlat bu atsan atılmaz. of
Ne borcu yaptın bu kadar araba borcu falan mı?
Hani borcun harcın olmasa neyse de senin de sırtında bir yük var çalışmama lüksü olmuyor böyle olunca
 
terapi de çok ücretli iyice yük olacağım. iyice ezik gibi hissedeceğim.
Devlete gidin çok ilgili doktorlar var. Memnun kalmadığınızda değiştirirsiniz ücret ödemeden. Ben devlette tedavi oldum. Çok da memnunum. Hayatımın gidişatı durmuştu, derin bir buhrandaydım. Şimdi o zaman ki halime gülüyorum. Ama o zamanlar içinden çıkamıyordum. Vakit kaybetmeden destek alın. Her şeyi de doktordan beklemeyin mucize sunamazlar size. Mesela oturun düşünün neden çalışmak istemiyorsunuz. Başlık atıp nedenleri alt alta sıralayın. Duygularınızı objektif olarak çözümleyin, gerçekçi olun. Çalışmayı istememek konusunda sizi anlıyorum çünkü benim de geçmişte öyle düşüncelerim olmuştu yaşadığım kötü iş tecrübelerinden dolayı. Ama sakın bu düşünceye kapılıp, eve tıkılmayın. Unutmayın her şey bir düşünceyle başlar. Düşüncenizi değiştirmeye çalışın. Düşünceniz değişince duygularınız değişecek. Ben bire bir yaşadım. Siz de yapabilirsiniz. Biz kadınlar nelere göğüs geriyoruz, yılmak yok.
 
Ne borcu yaptın bu kadar araba borcu falan mı?
Hani borcun harcın olmasa neyse de senin de sırtında bir yük var çalışmama lüksü olmuyor böyle olunca
evet araba borcu. kaza yaptım arabam perte çıktı sigortadan para aldım. annemler de dedi çek kredi işte biz hala çalışıyoruz emekli maaşımız hayli hayli yeter ödemeye zaten gelirin var ödersin dedi. gittim arabamı değiştirdim. 1 ay oldu ilk taksidini ödedim. 1 sene sadece. elimde biraz para var yatırıp borcu bitsin dedim bu sefer de kredi puanın düşer diye izin vermiyorlar. dert edinme diyorlar ama elimde değil. gerçekten bu yaşadığımı birisi yaşamamış demek ki. Dünyam başıma yıkılmış durumda. işe girsem tezime yazık olacak. işe girsem bile çalışır miyim bilmiyorum 1 sene bile uzun aynı iş yerinde kalmadım. kazada da hiçbir suçum yok trafikte giderken arkadan çarptılar arabam savruldu ben ilk deprem oluyor sandım anlamadım bile.
 
Bende işe sevmeyerek gidiyordum doğum iznine ayrıldım 5 aydır evdeyim işe de yine gitmek istemiyorum çoğu kadın ister bebekten sonra eski hayatıma da dönebileyim diye yok ben istemiyorum. Bunun tek bi açıklaması var tembelim özellikle insan görmek birşeyleri anlatmaya çalışmak konusunda.
Ama annemler diyor ki iş yerinde sesin daha neşeli geliyordu ki bu da doğru evde resmen depresyona girdim o sevmediğim şikayet ettiğim iş beni harekete geçiriyor, yorgunluğu ayrı ama zihinsel enerji veriyor. Evde telefon, yemek, uyumak asıl bunlar zihni tembelleştiriyor.
Belki siz de işe girdiğinizde böyle olacaksınız mutluluktan uçmayacak ama zihniniz tazelenecek bu korkulardan kurtulacaksınız
 
Devlete gidin çok ilgili doktorlar var. Memnun kalmadığınızda değiştirirsiniz ücret ödemeden. Ben devlette tedavi oldum. Çok da memnunum. Hayatımın gidişatı durmuştu, derin bir buhrandaydım. Şimdi o zaman ki halime gülüyorum. Ama o zamanlar içinden çıkamıyordum. Vakit kaybetmeden destek alın. Her şeyi de doktordan beklemeyin mucize sunamazlar size. Mesela oturun düşünün neden çalışmak istemiyorsunuz. Başlık atıp nedenleri alt alta sıralayın. Duygularınızı objektif olarak çözümleyin, gerçekçi olun. Çalışmayı istememek konusunda sizi anlıyorum çünkü benim de geçmişte öyle düşüncelerim olmuştu yaşadığım kötü iş tecrübelerinden dolayı. Ama sakın bu düşünceye kapılıp, eve tıkılmayın. Unutmayın her şey bir düşünceyle başlar. Düşüncenizi değiştirmeye çalışın. Düşünceniz değişince duygularınız değişecek. Ben bire bir yaşadım. Siz de yapabilirsiniz. Biz kadınlar nelere göğüs geriyoruz, yılmak yok.
gerçekten hiçbir neden yok ne öyle bana mallar mülkler bırakacak ailem ne başka bir şey hiçbir garantim yok. ben buna şaşırıyorum nasıl neye güveniyorum. iş görüşmesine gidiyorum dua ediyorum Allah'ım ne olur olmasın. iş ortamında görüşmeye gidince bile sorular sordukları zaman böyle sanki boğazım sıkılıyor gibi oluyor. çok teşekkür ederim. doktorunuz hangi şehirde? iyi olmanıza sevindim
 
Bende işe sevmeyerek gidiyordum doğum iznine ayrıldım 5 aydır evdeyim işe de yine gitmek istemiyorum çoğu kadın ister bebekten sonra eski hayatıma da dönebileyim diye yok ben istemiyorum. Bunun tek bi açıklaması var tembelim özellikle insan görmek birşeyleri anlatmaya çalışmak konusunda.
Ama annemler diyor ki iş yerinde sesin daha neşeli geliyordu ki bu da doğru evde resmen depresyona girdim o sevmediğim şikayet ettiğim iş beni harekete geçiriyor, yorgunluğu ayrı ama zihinsel enerji veriyor. Evde telefon, yemek, uyumak asıl bunlar zihni tembelleştiriyor.
Belki siz de işe girdiğinizde böyle olacaksınız mutluluktan uçmayacak ama zihniniz tazelenecek bu korkulardan kurtulacaksınız
evet ben de öyle son senemde okulum bitecek mi ne olacak diye ağlama noktasına geliyordum ama fotoğraflara bakıyorum gözlerim gülüyor mutluyum. staj okul bir şekilde hallettim çok zor bir dönemdi. insan görmekten mutlu olurdum. şimdi arkadaşlarımın mesajlarını bile okumuyorum. sadece annem ve sevgilim var hayatımda sanki. benim korkum cidden çalışmamak. sonsuza kadar böyle yaşamak
 
evet araba borcu. kaza yaptım arabam perte çıktı sigortadan para aldım. annemler de dedi çek kredi işte biz hala çalışıyoruz emekli maaşımız hayli hayli yeter ödemeye zaten gelirin var ödersin dedi. gittim arabamı değiştirdim. 1 ay oldu ilk taksidini ödedim. 1 sene sadece. elimde biraz para var yatırıp borcu bitsin dedim bu sefer de kredi puanın düşer diye izin vermiyorlar. dert edinme diyorlar ama elimde değil. gerçekten bu yaşadığımı birisi yaşamamış demek ki. Dünyam başıma yıkılmış durumda. işe girsem tezime yazık olacak. işe girsem bile çalışır miyim bilmiyorum 1 sene bile uzun aynı iş yerinde kalmadım. kazada da hiçbir suçum yok trafikte giderken arkadan çarptılar arabam savruldu ben ilk deprem oluyor sandım anlamadım bile.
Kaza sebepli bir borç olduğu için aileni anlayabiliyorum insanların yürekleri ağzına gelmiştir zaten yeterince. Bir yılda ödenecek bir borçsa çokta kafana takma derim evet calisman gerekiyor ama ailenin arkanda olması da çok iyi bir şey işe girip çalışmayacaksan bile bu süreçte tezini bitir derim en azından ailen eğitim hayatının iyi olmasıyla bile kendilerini daha iyi hissederler emeklerinin sonucunu almış olurlar
 
aynen çünkü yüksek lisans kazanmak çok kolay bir şey dimi :) yüksek lisans derslerimin hepsini çalışırken verdim ben. hayatınızda hiç anne baba parası yemediniz mi
Yedim sadece okurken :) ailem varliklidir calismayi cok seviyorum ve calisiyorum yani calismak zorunda degilsiniz ama ana babayada bukadar yuklenilmez annenizin tutumuda asiri yanlis ben sana bakarim falan sizi bu duruma getiren sey zaten :)
 
gerçekten hiçbir neden yok ne öyle bana mallar mülkler bırakacak ailem ne başka bir şey hiçbir garantim yok. ben buna şaşırıyorum nasıl neye güveniyorum. iş görüşmesine gidiyorum dua ediyorum Allah'ım ne olur olmasın. iş ortamında görüşmeye gidince bile sorular sordukları zaman böyle sanki boğazım sıkılıyor gibi oluyor. çok teşekkür ederim. doktorunuz hangi şehirde? iyi olmanıza sevindim
Garanti değil bence olay zaten, sizin farkında olmadığınız bir yaşanmışlığınız olabilir erken yaşta çalışmaya başladıysanız. Bir oturup düşünmenizi tavsiye ederim. Çalışmayı neden istemiyorum. Çalışma ortamından dolayı mı işimle alakalı mı? Çalıştığım taktirde az zaman kalmasından mı? Mutlaka bulursunuz. Şu an da zihniniz sizi ikna etmek için belirsizlikte tutuyor. Sorunu anladığınızda çözüm daha kolay olacaktır. Her şey gözümüzün önünde ama biz görmek istemiyoruz bazen. Doktorum İstanbulda. Teşekkür ederim. Kendinizi bırakmaz ve bu sorunu çözmeye çalışırsanız siz de iyi olacaksınız :)
 
Kaza sebepli bir borç olduğu için aileni anlayabiliyorum insanların yürekleri ağzına gelmiştir zaten yeterince. Bir yılda ödenecek bir borçsa çokta kafana takma derim evet calisman gerekiyor ama ailenin arkanda olması da çok iyi bir şey işe girip çalışmayacaksan bile bu süreçte tezini bitir derim en azından ailen eğitim hayatının iyi olmasıyla bile kendilerini daha iyi hissederler emeklerinin sonucunu almış olurlar
borç kaza sebepli değil aslında çünkü sigortadan parayı aldık. aylık ödemeleri 20 bin. evleniyorum bir sürü masraf. eğitim hayatımda hiçbir sorun yok ama yine de boşa zaman harcıyorum gibi hissediyorum. ailem zaten hep söylüyor işte emeklerimiz boşa gitmedi etmedi ama içten içte üzülüyorum yani anneme hiç mi huzur kalmayacak yıllarca borç ödedi. benim rahatım iyi düşünme diyor ama istiyorum ki artık çalışmasın. 55 yaşında. ne bileyim kendine hobi edinsin tatile gitsin yatsın otursun kalksın. bir de tekrar işe göremeyeceğim korkusu beni asla bırakmıyor
 
annem kendi istediği için çalışıyor. çalışmayı seviyor. tabii ki mutsuz oluyorum. zaten mutsuz olduğum için kinu açtım. bakın hayatıma çok iyi demek için değil
Mutsuz musunuz diye sormadım, utanmıyor musunuz diye sordum. Burda çünkü devreye girmesi gereken duygu utanç.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X