Çalışma Sorunsalı :(

evden çalışan anneler için evden çalışırken bir yandan çocuk bakmak zor oluyor mu bakıcısız. anne baba evden çalışıyorsa sizce bu işi götürebilirler mi.
Çok çok zor. Annem yanımda benim ama full destek olamıyor bebek ağırlaştığı için. Ben evden çalışırken bakıyorum bebeğime ve zorlanıyorum. Ha yapılamayacak bir şey mi, hayır. Yapıyorum ama zor.
 
Ya eşim aslında bakıcıya da karşı. Çünkü eşimin şuan tek düşündüğü, çocuğa 1-1.5 yaşına kadar benim bakmam. Çünkü çok küçük olduğunu, anne baba ikisinden birisinin illaki yanında olması gerektiğini, mutlaka birisinin sevgisini ilgisini sürekli hissetmesini istiyor.

Ben çocuğa anneanne ya da babaanne bakmalı dediğimde ise, kimsenin hayatına ipotek koyamayız. Herkes kendine zor bakıyor bir de zorla çocuk mu baktırcaz diyor. O zaman bakıcı bulalım bir tane, o baksın diyor.

Bende bakıcıya karşıyım. Eşim çocuğa fazla düşkün. Eminim ki bakıcı arama sürecimiz ciddi sancılı olur. E bir de neticede bakıcı gelecek. Yani işin doğrusu biraz da eşimi kıskanıyorum bu durumda işte
Ne tuhaf birisiniz cidden.
 
Çok çok zor. Annem yanımda benim ama full destek olamıyor bebek ağırlaştığı için. Ben evden çalışırken bakıyorum bebeğime ve zorlanıyorum. Ha yapılamayacak bir şey mi, hayır. Yapıyorum ama zor.
Eşiniz de evden çalışıyor mu hani oda olsa zor olur mu yine
 
Ya eşim aslında bakıcıya da karşı. Çünkü eşimin şuan tek düşündüğü, çocuğa 1-1.5 yaşına kadar benim bakmam. Çünkü çok küçük olduğunu, anne baba ikisinden birisinin illaki yanında olması gerektiğini, mutlaka birisinin sevgisini ilgisini sürekli hissetmesini istiyor.

Ben çocuğa anneanne ya da babaanne bakmalı dediğimde ise, kimsenin hayatına ipotek koyamayız. Herkes kendine zor bakıyor bir de zorla çocuk mu baktırcaz diyor. O zaman bakıcı bulalım bir tane, o baksın diyor.

Bende bakıcıya karşıyım. Eşim çocuğa fazla düşkün. Eminim ki bakıcı arama sürecimiz ciddi sancılı olur. E bir de neticede bakıcı gelecek. Yani işin doğrusu biraz da eşimi kıskanıyorum bu durumda işte
Ay sakasiniz siz bence. Gercek olmayin lutfen.
 
Arkadaşlar selamlar herkese.
Aranıza yeni katıldım. Bu konuyu araştırırken buraya rastladım çok kafama taktığım içinde üye olup yazmak istedim.

5 yıllık evliyim, 7 aylık bir oğlum var. 3 yıl boyunca çalışan birisi olarak, hamileliğimin son anına kadar çalıştım. Şimdi işe tekrar geri başlamam gerekiyor fakat eşim bunu sorun ediyor. Çocuk henüz çok küçük, onu senin büyütmeni, en azından 1,5 - 2 yaşına gelene kadar annesiyle büyümesini istiyorum diyor. Bende çalışmak istediğimi ve çocuğa belirli aralıklarla anneannesi ve babaannesi baksın diyorum.

Her ikisi de bize ortalama 300 KM uzaklıkta yaşıyor. Farklı şehirlerde yani.

Anneanne ve babaanne biraz yaşlı. Babaanne biraz daha yaşlı ve bazı sağlık sorunları var. Yani eşim annesinin çocuğa çok iyi bir şekilde bakamayabileceğini, rahatsızlığının buna engel olacağını söylüyor. Aslında rahatsızlığı var evet bunu bende biliyorum ama bende ayak diretiyorum. İdare edecekler yapacak birşey yok diyorum.

Eşim ise hem çocuğun küçük olması hem annesinin bu durumu nedeniyle buna karşı çıkıyor. Eşim Yazılım mühendisi. Maddi durumumuz çok şükür gayet iyi. Yani kendi evimiz, kendi arabamız, kendime ait arabam dahi var. Yani çalışmak isteme sebebim maddi meseleler değil. Ama istiyorum işte.

Eşim de çalıştığın yerde asgari ücret alıyorsun, sırf asgari ücret için çocuğunu mahsun bırakıyorsun, oradan alacağın parayı aylık ben vereyim, çocuğa bak diyor. Ben bunu istemiyorum.

Çocuğumu bakıcıya da vermek istemiyorum. Bencillik mi yapıyorum? Kendi iş hayatım için gerçekten bencil mi davranıyorum?

Bu konular yüzünden 10 gündür falan eşimle aramız limoni. Bana soğuk davranıyor hissediyorum. Sorduğumda çocuğu düşünüyorum ve senin yüzünden işimden istifa edip, evden çalışmayı düşünüyorum diyor.

Ben yanlış mı yapıyorum acaba :KK43:
Bakici tutun veya krese verin. Hasta insanlari yerinden yurdundan edip zorla cocuk baktirmaniz bencillik evet
 
7 ay çok küçük eşiniz haklı, imkan olmasa tamam ama varken asgari ücretli işe koştur koştur başlamanız tuhaf. En azından yaşına gelsin şuan tadımlar ek gıda blw derken hangi yaşlı insan yapabilir bunları? Yaşına gelsin en azindan yeme içmesi serbest olur çignemeyi yutmayı bilir yürür, oyundan anlar.Eşim çocuga düskün demişsiniz siz değilsiniz heralde o kadar?
 
Bende bakıcıya karşıyım. Eşim çocuğa fazla düşkün. Eminim ki bakıcı arama sürecimiz ciddi sancılı olur. E bir de neticede bakıcı gelecek. Yani işin doğrusu biraz da eşimi kıskanıyorum bu durumda işte
Anne baba olmak ehliyete tabi olmalı. 🤦🏻‍♀️
 
Küçücük bebek tamda ek gida ve emekleme dönemi yani bebeğin bir saniye bile gözünün önünden ayrılmaması gereken dönemde hasta ve yaşlı insana emanet edilirken sıkıntı yok ama bakıcı tutmakta sıkıntı var çünkü eş kişisi kiskanılıyor. İllede çalışılacak hemde asgari ücrete. Riske giren bir kariyer olmamasına rağmen ekonomik sıkıntı olmamasına rağmen, konu sahibinin eşi her türlü imkanı ve alternatifi sunmasına ragmen 7 aylık bebek kendine bile zor bakan insana birakilip gidilecek. Cidden siz bebek planlarken ne düşünüyordunuz?
 
Amacım asla konu sahibini küçümsemek değil ama asgari ücretle çalıştığı bir işi varsa çocuk kreş yaşına gelene kadar ertelenebilir. Hadi doktor, avukat vs iyi konumda işi olur o zaman bırakıp çalışabilir bi bakıcıya ya da annelerine.. Ona bir şey denmez. Çocuk eğer ayak bağı olacaksa ben yapılmaması taraftarıyım. Evlendik mecbur yapılması lazım diye yapıldı gibi duruyor şu an çocuk. Kimse bakmak istemiyor:) Bebeklerin bu dönemde annelerine ihtiyacı daha çok var. Kimse demiyor ki baba yan gelsin yatsın; hayır. O da işten gelince çocukla ilgilenecek, altını değişecek anne iki üç saat rahat edecek. Zaten böyle kocalarınız yoksa çocuk yapmayın size günah..
 
Arkadaşlar selamlar herkese.
Aranıza yeni katıldım. Bu konuyu araştırırken buraya rastladım çok kafama taktığım içinde üye olup yazmak istedim.

5 yıllık evliyim, 7 aylık bir oğlum var. 3 yıl boyunca çalışan birisi olarak, hamileliğimin son anına kadar çalıştım. Şimdi işe tekrar geri başlamam gerekiyor fakat eşim bunu sorun ediyor. Çocuk henüz çok küçük, onu senin büyütmeni, en azından 1,5 - 2 yaşına gelene kadar annesiyle büyümesini istiyorum diyor. Bende çalışmak istediğimi ve çocuğa belirli aralıklarla anneannesi ve babaannesi baksın diyorum.

Her ikisi de bize ortalama 300 KM uzaklıkta yaşıyor. Farklı şehirlerde yani.

Anneanne ve babaanne biraz yaşlı. Babaanne biraz daha yaşlı ve bazı sağlık sorunları var. Yani eşim annesinin çocuğa çok iyi bir şekilde bakamayabileceğini, rahatsızlığının buna engel olacağını söylüyor. Aslında rahatsızlığı var evet bunu bende biliyorum ama bende ayak diretiyorum. İdare edecekler yapacak birşey yok diyorum.

Eşim ise hem çocuğun küçük olması hem annesinin bu durumu nedeniyle buna karşı çıkıyor. Eşim Yazılım mühendisi. Maddi durumumuz çok şükür gayet iyi. Yani kendi evimiz, kendi arabamız, kendime ait arabam dahi var. Yani çalışmak isteme sebebim maddi meseleler değil. Ama istiyorum işte.

Eşim de çalıştığın yerde asgari ücret alıyorsun, sırf asgari ücret için çocuğunu mahsun bırakıyorsun, oradan alacağın parayı aylık ben vereyim, çocuğa bak diyor. Ben bunu istemiyorum.

Çocuğumu bakıcıya da vermek istemiyorum. Bencillik mi yapıyorum? Kendi iş hayatım için gerçekten bencil mi davranıyorum?

Bu konular yüzünden 10 gündür falan eşimle aramız limoni. Bana soğuk davranıyor hissediyorum. Sorduğumda çocuğu düşünüyorum ve senin yüzünden işimden istifa edip, evden çalışmayı düşünüyorum diyor.

Ben yanlış mı yapıyorum acaba :KK43:
Cocugu buyukler baksın diye yapmadiniz diye düşünüyorum. Onlarda biraz hayatlarinin tadını cikarsinlar yahu zaten yaslilar diyorsunuz. Allah korusun cocugunuz bir anlık dikkatsizlige geldi o zaman onları suclamaya da hakkiniz yok bile isteye direte direte baktiracaksiniz. Ekonomik durumum yoksa bir yol arardim ama Ekonomim iyiyse yaptigim cocuga bakmamak ve onu başkalarının eline vermek benim prensiplerime ters. Esiniz tamamen hakli. Çocuğun anne sevgisini ihtiyacı var.
 
İşte herkes burada da farklı fikirler söylemiş. Yani benim de muallakta kalmam normal değil mi?

Evet maddi durumumuz çok şükür iyi ama ben nereye kadar çocuk bakabilirim ki? Okuduğum okula ihanet etmiş gibi hissediyorum kendimi. Evde oturmak için mi okudun sen diyorum. Bazı arkadaşlar bunu anlamak istemiyor.

Yani eşime kalsa, altında araba var canın sıkılıyorsa, bin istediğin yere git diyor. Akşam ben işten gelene kadar kafana göre gez ama çocuk yanında olsun diyor, çocuktan sevgini mahrum etme diyor. Ama bu bana embesillik gibi geliyor.

böyle bir eş nasip et yarabbi :KK70:
Siz ne iş yapıyorsunuz ki? yarı zamanlı çalışabilir misiniz cocuk büyüyene kadar mesela

Asistan olarak çalışıyorum. Maalesef yarı zamanlı imkanı yok.
 
Çok iyi bi mesleğin yükselmen gereken bi kariyerin olsa haklısın derdim de alacağın üç kuruş için bu kadar insanı madur etme hakkın yok bence seninki evden kaçma isteği başka bişi değil
 
Teşekkür ederim herkese yorumları için.
Eşimin en büyük sıkıntısı çocuk küçük olduğu için ona kıyamıyor. Yani sürekli aklıma o geliyor o masum bakışı geliyor diyor. Ben çocuğu bahane ettiğini aslında annesini düşündüğünü düşünüyorum o yüzden çalışmamı istemediğini düşünüyorum. Bu mesele yüzünden ben ondan soğuyorum sanırım o da benden soğuyor
Eşiniz annesini düşünüyorsa da haklı ki. Ne mecburiyeti var kadının hasta haliyle ufacık bebek peşinde koşmaya. Çalışacaksaniz bakıcı tutacaksınız. Valla benim eşim olsanız bebeği de bırak git der koyardım kapının önüne. Kimse benim annemi o haliyle çalıştırmayı bile düşünemez. Gerçi siz bebeğinizi düşünmüyorsunuz. KV. Mi dusuneceksiniz.
Bu arada çalışmanıza karşı değil yorumum. Ben çocuklarım sizinkinden de kucukken döndüm işe. Tuttum bakiciyi misler gibi bakılıyorlar.
 
Arkadaşlar selamlar herkese.
Aranıza yeni katıldım. Bu konuyu araştırırken buraya rastladım çok kafama taktığım içinde üye olup yazmak istedim.

5 yıllık evliyim, 7 aylık bir oğlum var. 3 yıl boyunca çalışan birisi olarak, hamileliğimin son anına kadar çalıştım. Şimdi işe tekrar geri başlamam gerekiyor fakat eşim bunu sorun ediyor. Çocuk henüz çok küçük, onu senin büyütmeni, en azından 1,5 - 2 yaşına gelene kadar annesiyle büyümesini istiyorum diyor. Bende çalışmak istediğimi ve çocuğa belirli aralıklarla anneannesi ve babaannesi baksın diyorum.

Her ikisi de bize ortalama 300 KM uzaklıkta yaşıyor. Farklı şehirlerde yani.

Anneanne ve babaanne biraz yaşlı. Babaanne biraz daha yaşlı ve bazı sağlık sorunları var. Yani eşim annesinin çocuğa çok iyi bir şekilde bakamayabileceğini, rahatsızlığının buna engel olacağını söylüyor. Aslında rahatsızlığı var evet bunu bende biliyorum ama bende ayak diretiyorum. İdare edecekler yapacak birşey yok diyorum.

Eşim ise hem çocuğun küçük olması hem annesinin bu durumu nedeniyle buna karşı çıkıyor. Eşim Yazılım mühendisi. Maddi durumumuz çok şükür gayet iyi. Yani kendi evimiz, kendi arabamız, kendime ait arabam dahi var. Yani çalışmak isteme sebebim maddi meseleler değil. Ama istiyorum işte.

Eşim de çalıştığın yerde asgari ücret alıyorsun, sırf asgari ücret için çocuğunu mahsun bırakıyorsun, oradan alacağın parayı aylık ben vereyim, çocuğa bak diyor. Ben bunu istemiyorum.

Çocuğumu bakıcıya da vermek istemiyorum. Bencillik mi yapıyorum? Kendi iş hayatım için gerçekten bencil mi davranıyorum?

Bu konular yüzünden 10 gündür falan eşimle aramız limoni. Bana soğuk davranıyor hissediyorum. Sorduğumda çocuğu düşünüyorum ve senin yüzünden işimden istifa edip, evden çalışmayı düşünüyorum diyor.

Ben yanlış mı yapıyorum acaba :KK43:
Asgari ücret alınan bir işten nasıl bir kariyer beklentiniz var ? Sanırım amacınız bebeğe bakmamak yoruldunuz . Yoksa sağlık durumu iyi olmayan bi babaneye Bırakmak aklı dışı maddi imkan varken . Çocuk ayaklansa yürüse babane pencereyi açık unutsa ocakta yemek uyuya kalsa .
 
X