benim sevgili eşimde uzun süre aileden ayrı bekar hayatında yaşamış, tabii bu süre zarfında öğrenmiş yemeği, çamaşırını yıkmasını, ama bir bayan gibi özenli yapmasını bilmiyor yemekleri lezzetlidir fakat mutfagı toplamayıda bizim gibi beceremez, 1 yılı aşkın süredir evliyim karnı burnunda bir hamileyim, hamile kalana kadar özenle her gün hizmet ettim eşime çamaşırından evin temizliğine kadar her şey kusursuzdu, kısa süreli bir çalışma hayatım olduğu için bende ses etmedim ne de olsa evde idim, hamile kalana kadar bir kez grip dahi olmadım yani benim çaresiz hasta halimide hiç yaşamdık, ama bir hamile kaldım hayat zindan oldu, sürekli kusmalar hastalıklar, hastanede sabahlamalar serumlar tedaviler, ben mide bulantısından mutfagın kapısın önünden dahi geçemedim, çok çaresizdim, eşim birden hizmet kesilince şaskına döndü önce geçer diye bekledi idare etmeye çalıştı ama olmadı her akşam işten gelip önce yemek yapıyordu bi şekilde karnımı doturmaya çalışıyordu,(çünkü kimsem yakında yok bütün gün halsiz ve aç kocamı bekliyodum karnımın doyması için öyle bitap yatıyordum) yada dışlardan yiyorduk, ben çaresizce hergün yattım hamileliğim çok çok problemli idi, şimdi son üç aylık dönem içindeyim ama yine çok hastayım yine kusma nöbetlerim oluyor doğum yaklaştıkça kasılmalarım artıyor ugunup ağlayıp kalıyorum, bu kadar hasta ve çaresiz oldugumu görünce kalkıp mecburen karnınına doyuruyor bulaşıkları makineye rastgele olsun atıyor, bazen gerçekten iş başa düşünce yapma mecburiyetinde kalıyorlar sizi anlıyor acıyorlar.