Çalışamayan bir bayan olarak kendimi toplumdan dışlanmış hissediyorum 🙁

Çalışan kadınların sıkıntılarını da biliyorsunuzdur. Görüldüğü kadar mükemmel ve kolay şeyler değil. Çocuklar doğmadan önce çalışıyordum ki ne kadar zordu.
Psikolojini bozacak bir durum değil.
 
bana kocan seni cok mu calistiriyor diyen ablanın esi asgari ücretliydi ama yani esi bol maas felan almıyordu. laf olsun diye konusuyor bazı insanlar.
Konuyu dağıtmak istemezdim ama dayanamadım laf olsun diye konuşanlara bir örnek de benden . İlk çocuğuma ücretsiz izindeydim.Alt komşum da ücretsiz izindeydi...karşı komsumla 3 kişi sürekli birbirimize gider -gelir altinsiz gün kıvamında zamanimizi gecirirdik.Apartmana yeni gelen bir komşu vardı yabancılık cekmesin diye onu da davet ettik. Yeni gelen komşu, arkadasin devlet memuru ve 2. çocuğunu doğurduğunu duyunca "ben de devlet memuru olsaydım ben de 2. çocuğu yapardım...ücretsiz izin hakkı,hafta sonu tatiliniz var...ama özel sektör oylemi!!" dedi. Kadinin işinin çok yoğun olduğunu düşünüp üzüldüm..."ne iş yapiyorsunuz özel sektörde?" diye sordum...Calismiyormus ,ev hanimiymis
 
çalışan bir bayan olarak bildiriyorum paramla rezilim yani, her çalışanın güzel bir hayatı olmuyor, Allah bahtımızı güzel etsin
Amin inşallah...ama çalışmanın uzun vadede maddi manevi maliyeti daha fazla.calisma hayatı zor ama bence kadın ayakları üzerinde durmali.zaman kötü artık evliliklere güven yok
 
Diploma var diye herkes iş bulmuyor haklısınız fakat çalışmak için illa diploma şart değil ,branş ne peki ?dalınızla ilgili olmasa bile bir süreliğine normal bir işte çalışabilirsiniz ,bu kadar içinize dert oluyor madem
 
Canım 2 bölüm bir altin bilezik olsun diye meslek edinen biri olarak seni çok iyi anlıyorum ben çocuklarından dolayı çalışamıyorum sıkıntıdan patlamamak için nette takılıyor çocuklarımla zaman geçiriyorum şükür ki arsam vardı müteahhite ev karşılıginda verdim kira gelirim var harçlık yapıyorum bir işe yarıyor hissediyorum.Ama boş durmaya niyetim yok lisans tamamlama hakkı verilen bölümüm var seneye başlayacam formasyon falan zaman geçer.Sende boş durma en azından kursa git
 
Ben evlendim şehir degistirdigim için işimden ayrılmak durumunda kaldım sonra geldiğim yerde iş bulamadım falan şimdi de hamileyim . Başlarda çok morelim bozuluyodu Allah dan eşim anlayışlı öyle para isteme durumum yok sürekli kendisi eve bırakır giderdi sonra maaş kartını bana verdi .
Yine de eşimin parasını harcarken kendi paramı harcama rahatlığında değilim. Allah nasip ederse inşallah melegim tuvalet eğitimi aldıktan sonra işe başlamak istiyorum nasip.
Ben şehir degistirdigimde hemen bir İngilizce kursuna yazıldım sonra spora başladım falan açıkçası o süreçte bana ne işsizlik ne de yeni bir yerde yaşama devam ediyor olmak zorlamadi.
 
Devlette çalışan bir kadın olarak çalışmayıp evde koca maaşı yiyen hanımlara öyle özeniyorum ki. Ama bazılarının eşleri var harçlık olayını mesele haline getiriyor, yeterince para vermiyorlar. Öylesi daha kötü bence.
 
Benim anlamadigim ben neden kendimi dişlanmiş hiss etmiyorum?
Ben de universite bitirdim ve calismiyorum, hic bir zaman kendimi kotu hiss etmedim.
Eşimden de para istemem, ne ihtiyacim varsa aldiririm. Ve ya disari cikar beraber aliriz.
Kendinizi neden dışlanmış hiss ediyorsunuz anlamiyorum.
 
çalışanların mükemmel hayatı yok ya da her kadin çalışmak zorunda mı denilmiş . Tamam size göre değildir ama eğer sen üni okuyup hala iş bulamamişsan bu durum çok kötü. Yaşayan biri olarak yazıyorum.
 
Bebeğim var gurbette olduğum için onu kimseye de bırakamıyorum. Is için uğraşıyorum devlet işi için

Muhtemelen 2. Cocuk icin maddi durumu yoktur veya eşinin de işi garanti iş degilse guvenemiyordur. Kendisi çalismaya başlasa özel sektorde, cocuk ve işi birlikte goturemez ama memur olsa cocuk ve işi birlikte goturebilecegini sesli düşünmüş gibi geldi bana.
 
İy bulun Bnce cok ayrım yapmadan başlayın biyere
 
Valla calismamak ayri dert calismak ayri dert.
Ne diyelim...istedigin yerde bir is bulursun umarim.
 
Arkadaşım 3 üniversite mezunu. Atanamadı diye çağrı merkezine girdi. Bir yıl çalışır çıkarım dedi fakat 3 yıldır aynı işte. Seviyor işini. Mesleğinizi yapmayın ataması yoksa başka iş bakın
 
Ben de sizin gibi düşünürdüm işsizlik donemlerimde...aslında bu tamamen toplumun bı dayatması..ve bu dayatma siz ne yaparsanız yapın oluyor.ben çalışıyorum.esimin mesleğini ve maaşını aşağı yukarı tahmin eden herkes bana uzayliymisim gibi bakıyor..esin de iyi maaş alıyormuş niye çalışıyorsun deniyor..sanki çalışmanın tek gerekçesi para kazanmak olmaliymis gibi...yani calissaniz laf edecekler.ozel sektörde olursanız aa devlete atamadin mi diye burun kiviracaklar..farklı iş yapsaniz.o kadar üni okudun bunu yapıyorsun diyecekler.yani hep bişey diyecek bu insanlar..
Kaldı ki inanın çalışinca da mutluluktan ölünmüyor...ben is yerindeki bayanlarla çok büyük sıkıntı yaşıyorum suan ve bu enerjinin çok düşürüyor..bazen evde olduğum günleri özlüyorum..ama mecburen sikacagim dişimi ruhsatımi alana kadar..
 
Çalışmamak niye kotü olsun. Herkesin şartları farklıdır. Çalışıyo olsanız belki de yine şikayet edeceksiniz. Esiniz eve bakmak zorunda. Ve sizin şahsi ihtiyaçlarınızı da karşılamak. Ben çalışıyorum ama çalışmasam da para istemek zoruma gitmezdi.
 
Katılıyorum. İnsanları memnun etmeyi çıkarmak lazım önce hayatımızdan. Önce kendimiz için yaşamayı öğrenmeliyiz iş yerindeki sıkıntıların geçer biran önce inşAllah
 
Katılıyorum. İnsanları memnun etmeyi çıkarmak lazım önce hayatımızdan. Önce kendimiz için yaşamayı öğrenmeliyiz iş yerindeki sıkıntıların geçer biran önce inşAllah
İnşallah..
Malesef öyle.baskalarindan önce kendimizi mutlu etmeyi öğrendikten sonra hayat çok daha güzel çok daha yaşanılası..obur türlü tamamen bir kalıba dokuyoruz kendimizi
 
Yaklaşik 9 yıldır çalısıyorum. Cidden artık çok yoruldum.. inanın mutlu değilim..
 
Onceden calisma hayatinda olan ben cocuklarimdan dolayi evdeyim. Ev hanimligini sevdim.

Neden mi? Evet calismak guzel gibi geliyor. Fakat calisma hayatinda kisir donguye girildigini ve de surekli birseyleri yetistirmeye calisma yetmeye calisma cabalarimin beni nasil yiprattigini farkettim. Ayrica ne kadar yalniz oldugumu. Calisirken insana ihtiyacim yok zannederdim. Fakat oyle olmuyormus. Cevremdeki ev hanimlarina baktim emin olun benden mutlulardi. Cunku hayatlarini kendileri programliyorlardi. İse gec kalacagim stresi, eve yetisme kaygiysi, ogluma yetememe suclulugu...

Ben ise 15 dakika daha fazla uyumak icin kahvalti yapmayi erteliyordum. Sagligim bozuldu.

Simdi 3 cocugum var. Yogunum. Ama daha iyiyim. Cunku zamanimi ben yonetiyorum.

Ayrica emekli olan arkadaslarim var. Cogu calistigina cok pisman. Keske en guzel zamanlarimi cocuklarimla ve sevdiklerimle gecirseydim diyorlar. Ayrica is ortamindaki arkadasliklar bittigi icin cok da yalnizlar. Belli bir yastan sonra arkadas edinmek de zor haliyle. İnsana eninde sonunda ihtiyac duyuluyormus diyorlar. Hep genc kalacagiz zannettik diyorlar. Calistiklari icin maalesef cocuklari ile de guvenli baglanmayi kuramamislar. Kopuk bir hayat icindeler. Cogu suan ilac kullaniyor. Acikcasi bende korkuyorum. Yalnizligin ve calisma hayatinin kadinlari bu kadar mahvettigini bilmiyordum. Suanda ben de ikilemdeyim bu yuzden. Ne hayirli ise hakkimda o olsun diye dua ediyorum. Bakici da bulunmuyor.

Konu sahibi size gelince cocuklariniz sansli. Neden mi? Cunku egitimli bir anneleri var.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…