Çalışamayan bir bayan olarak kendimi toplumdan dışlanmış hissediyorum 🙁

çalışan kadınların çoğu da senin yerinde olmak istiyor emin ol :KK70: seni gayet iyi anlıyorum insanın maddi açıdan özgürlüğü kadar güzel birşey yok büyük konuşmuyorum ama ben çalışmasam kafayı yerdim herhalde çünkü hep çalıştım şimdiye kadar evde hiç durmadım. ama çalışan evli bir kadın için hayat iki katı daha zor çocuk olunca 3 katı. çünkü evin bütün işini gene sen yapıyorsun
Evet zaman zaman istiyorum yalan değil. İmza: iki cocuklu yardımcı almayan tam zamanlı çalışan kadın
 
Evet hâlâ çabalıyorum işe yerleşmek için. Ama maalesef artık insanlar harcamalarindan yediği içtiği gezdiği yerlerden överek anlatmayı marifet zanneder olmuş. Bulunmak zorunda olduğum ortamlarda bunlar konusuluyo ve sessiz kalmak canımı sıkıyo
Sizi anliyorum. Oncelikle bu psikolojiyi bir atin uzerinizden. Bunun calismadan ziyade insanlarin yapisiyla alakasi var. Siz ev isleri dongusunde kalip bunalmissiniz. Gununuzu planlayin. Ev islerini hallettiginizde kendinizi iyi hissedeceginiz aktivitelere yonelin. Bu kimisinde kursa gitmektir,bazisinda sosyal bir projede gonullu olmaktir bir digerinde yasadigi sehrin tarihi mekanlarini gezmektir. Bu yerlere gitmeden once yazilmis kitaplari okumaktir. Bir arkadasim bana ebru sanatindan, sanat muziginden veya x sadirvaninin tarihinden bahsetse zevkle onu dinlerim. Aldim,yedim,ictim,gittim,odedim,borclandim bunun otesinde koca bir dunya var. Merak eder,arastirirsaniz mesgale de cok aktivite de. Esten para istenir. En guzeli makul limitli bir kart veya aylik harclik almaniz. Her ihtiyacta para istemek erkeklerde ego tatmini yapabiliyor maalesef.
 
çalışanların da hayatları mükemmel değil belki ama o zaman çalışanların işi bırakma şansı var hiç mutlu değilse bırakılabilir sonuçta bizimle aynı duruma gelmek için. bizim elimizde seçenek yok arıyoruz bulamıyoruz belki maddi manevi sıkıntımız var ama çıkış yolu yok. bu psikoloji çok farklı.
 
Sizi anliyorum. Oncelikle bu psikolojiyi bir atin uzerinizden. Bunun calismadan ziyade insanlarin yapisiyla alakasi var. Siz ev isleri dongusunde kalip bunalmissiniz. Gununuzu planlayin. Ev islerini hallettiginizde kendinizi iyi hissedeceginiz aktivitelere yonelin. Bu kimisinde kursa gitmektir,bazisinda sosyal bir projede gonullu olmaktir bir digerinde yasadigi sehrin tarihi mekanlarini gezmektir. Bu yerlere gitmeden once yazilmis kitaplari okumaktir. Bir arkadasim bana ebru sanatindan, sanat muziginden veya x sadirvaninin tarihinden bahsetse zevkle onu dinlerim. Aldim,yedim,ictim,gittim,odedim,borclandim bunun otesinde koca bir dunya var. Merak eder,arastirirsaniz mesgale de cok aktivite de. Esten para istenir. En guzeli makul limitli bir kart veya aylik harclik almaniz. Her ihtiyacta para istemek erkeklerde ego tatmini yapabiliyor maalesef.
Bende bu yönlerde insanın kendisini yetiştirmesi taraftariyim ama eşimin ailesi için bu konular sıradan para onlar için daha önemli o yüzden bu konular çok açılmıyor
 
çalışanların da hayatları mükemmel değil belki ama o zaman çalışanların işi bırakma şansı var hiç mutlu değilse bırakılabilir sonuçta bizimle aynı duruma gelmek için. bizim elimizde seçenek yok arıyoruz bulamıyoruz belki maddi manevi sıkıntımız var ama çıkış yolu yok. bu psikoloji çok farklı.
Aynen öyle en azından çalışan kadın imaji var bıraksa bile
 
Su an ben de üniversite mezunu ev hanımıyım. Ama vaktiyle çalışıyordum. Hem de ne çalışmak. Çılgın bir tempo içinde sadece sürükleniyordum. Bekardım. Para kazanıyordum . Istedigimi yiyordum giyiyordum...amenna. Ama yaşamaya vaktim yoktu. Yani hayatım zannettiğiniz gibi çok güzel filan değildi...

Sonra istifa ettim. 3 sene babamin evinde yediğim önümde yemediğim arkamda keyif çattım. Gezdim tozdum.

Babamin evindeki ilk 1.senemden sonra iş aramaya başladım. Ama bulamadım.
Tam 4 senedir iş bulamıyorum.
Çalışmayı çok istiyorum. Gerçekten ama yok.

Bu arada 2 senedir de evliyim.

Eşimin kredi kartı bende. Nakit param var. Arabamvar. Birikmiş param var. Eşim harcamamin hesabını sormaz.

Evim annemin üst sokağında. Gündüzleri anneme iniyorum. Annemin baktığı çocuğu alip sahile iniyorum.

Kanaviçe işliyorum. Alıcı bulursam el emeğimi satıyorum.

Kitap okuyorum.

Yeni yemekler ve pastalar deniyorum.

Yakinda oturan yengem var. Bazen gözleme günü yapıyoruz birlikte.

Kuzenlerim var. Arkadaşlarım var yakında oturan. Onlarla görüşüyorum.

Her gün yürüyüşe çıkıyorum. Bi eksik olmasa bile a101e gidip öylesine bakınıyorum. Beğendiklerimi alıyorum.

Gün bitiyor zaten.

Çalışıp çalışmamayı kıyas edersem çalışmamak çok daha güzel. Hiç şüphesiz.

Ama yine de çalışmayı çok isterdim.

En iyisi hayırlısına inanmak. Hayat mükemmel olmuyor. Benim de gönül yaram işsizliğim..
 
Dört elle iş arayın, imkanınız varsa kpss ye hazırlanın Allah bir kapı açar yeter ki gayret edin.

Evet çalışmak, kendi ayaklarının üstünde durmak paha biçilemez ama yıllardır çalışan bir kadın olarak bildiriyorum hayatım çok güzel değil.

bende 13 seneyi devirmiş biri olarak, kendimi dışardan soyutlanmış hissediyorum :KK51:
Dışarda hayat akıyor sanki ben kurulu saatim :KK43:
Biraz çalışmayı özlesem iyi olucak :)

Konu sahibi Pink_panjur Pink_panjur çok takılmış olduğunuz için öyle düşünüyorsunuz belki de..
Maaşın yarısı kıyafete kuaföre kozmetiğe gidiyor.
Evine, eşine çocuğuna ayıracağın zaman kısalıyor. Satış baskısı yöneticiler, mobbing, departman dedikoduları, ekonomik dengesizlikler yani öyle güzel yazmışsınız ama açıkçası işin iç yüzü öyle değil..
yine de en kısa zamanda gönlünüze göre bir iş bulursunuz dilerim.

 
Bende bu yönlerde insanın kendisini yetiştirmesi taraftariyim ama eşimin ailesi için bu konular sıradan para onlar için daha önemli o yüzden bu konular çok açılmıyor
Anliyorum. Siz ne istiyorsunuz onemli olan o. Onlarla bir araya gelince geride kalmamak adina belki de hazetmediginiz muhabbetin icinde kalacaksiniz. Yok benim icin sorun yok derseniz her persembe,cuma gunu aktuel urunlerden fiyatindan giris yapar evin perdesinden cikarsiniz. Carsiya cikinca daha dikkatli urunlere,markalara bakarsiniz. Ama oncelikle esinizden aylik alma konusunu halledin. Iyi gun var,kotu gun var. Bu kadar para konusulan ailelerde kadini zaptirapt altinda tutmanin en onemli yolu harclik vermemektir. Erkek bitti dediginde kadinin cuzdaninda pazardan kalan bozukluklar olur genelde.
 
Merhaba üniveriste okuyup ev hanımı olanlar anlar beni. O kadar hayaller planlar iş bulamayınca uçup gitti. Evliyim ve eşimden para istemek bana zor geliyo. Hayallerimi yaşayamadığım için mutsuzum etrafımda hep çalışan kadınlarvar ve hayatları çok güzel onlara özeniyorum. Dertliyim. Çalışmayan kadınlar anlar beni tavsiyeniz var mı mutlu olmak için ben bi çaresini bulamadım🙁🙁
Anlarım.cok iyi anlarım.umudunuzu kaybetmeyin sürekli takipte olun iş ilanlarını ve kpss calisin...Ayamama kadar bırakmayın.8 yıllık bankacılık hayatımdan sonra 5 yıl ara verdim çalışmaya mecbur kaldım.cok şükür bayram sonrası yine bir bankaya başlıyorum .darısı basiniza
 
Ben de evde durmayi hic sevmiyorum, neredeyse tum aktiviteler ve hobiler de paraya bakiyor maalesef ve o kadar bol paramiz da yok.

Ben kursa gidip kpss ye hazirlandim suanda da atama bekliyorum. Insallah olur diye bekliyorum. Siz kpss dusundunuz mu hic?
 
Ben olayi anlamadim madem mutsuzsunuz calisin. Is mi bulamadiniz cocuklariniz mi kotu eger calismamayi tercih ediyorsaniz kararinizla mutlu olun. Bu arada calisan kadininda hayati toz pembe degil bir suru problemi var ev hayati is yerinde cinsel ayrim mobing patron kompleksi vs vs
 
X