- 29 Eylül 2010
- 1.150
- 3
gunaydın hanımlar..muhabbet koyulasmıs gec kalmısım bı tarafından tutuyım barı bende..
bak bitanem.
demin demişsin ya benim ailem ala nın ailesi gibi ama sevgilim onun eşi gibi değil diye.
bu laf beni taaaa 96 senesi mart götürdü.
ben ilk görüşte vuruldum eşime.
gerçekten ilk görüşte aşk diye bir şey varmış ve ben bunu yaşadım.
bugün sorun üstünde ne vardı söyleyeyim size (siyah kadife pantalon, krem rengi dağcı kazak, camel rengi cat)
ve benim erkek arkadaşım vardı. ilk erkek arkadaşımdı. ben 20 yaşındaydım. deli gibi seviliyordum. gak diyordum suyum guk diyordum sütüm geliyordu. seviyormuydum? o yaşadığım o zamana göre sevgiydi ki elbet o sebepten 3 sene çıkmıştık, askere gitmiti gelmişti üstelik o sürede.
neyse dedim ya ilk görüşte vruldum ben eşime. bir arkadaş ortamında tanıltık. o dönemki erkek arkadaşım da yanımda. çok kısa süre sonra ayrıldım erkek arkadaşımdan. çünkü hiç bir şey konuşmamış da yaşamamış da olsak şimdiki eşimle benim o ilk gün hissettiğim bile yeterliydi benim içn.ve 3 ay kaçtık ikimiz de birbirimizden. 4 ocak 97 de artık ne onun ne benim kaçmaya mecalimiz yoktu.
diyorum ya yaş 21. (eşim 24 bu arada)kafa bir karış havada.1 mayıs da evlenme teklif etti. ben ailesini sadece eşimin anlattığı şekilde biliyorum. eşimin kültürü, eğitimi, oturması, kalkması, kendine güvenine bakıyorum diyorum ki herhalde bildiimiz aile içi çatışma zannediyorum. bir insan ailesini bu kadar sevmez mi bu kadar farklı olur mu? (gerçekten eleştiriyordu ailesini. şimdi unuttu o günleri herhal ben de hatırlatmıyorum)
neyse ben tanıştım ailesiyle. hem de görümcem doğum yapmıştı o vesile ile tammıştım bütün sülale ile. allahım o gün yaşadığım şoku hala hatırladıkça gülerim. gözlerim faltaşı gibi açılmıştı. diller farklı (azeriler), anlamıyorum. herkes bir ağızdan konuşuyor, kimse kimseyi dinlemiyor. bütün cümleler emir kipleriyle bitiriyo. sanki bir film setindeydim. gerçekten inanamıyordum. anneme anlattım gelince. (annem, babam ve kardeşim eşimi tanıyorlardı, seviyorlardı. biz moderniz yalan sır yoktur aramızda)
YAPMA DEDİ ANNEM. YAKMA HAYATINI. YAPAMAZSIN KIZIM.
YAPARIM ANNE BANA NE ONLARDAN DEDİM. BEN *YLA EVLENİCEM ONLARLA MI?
KIZIM EVLİLK BU DEDİ. TABİİ Kİ DE AİLESİYLE EVLENİCEKSİN AYNI ZAMANDA YAPMA ETME.
2001E kadar benimkiler inat etti vermedi, onlar inat etti istemedi.
Eşim de ben de savaştık, inandık sevgimize.
Ve kazandık sonunda.
2001 şubatta evlendik. (bu arada nikahımıza eşim sadece çekirdek ailesini çağırdı. bir de amca kızlarını. başka kimseyi çağırmadı. o taraf kapalı olduğu için ordu evinde düğün yapamadık, ben de istemedim normal düğün. nikah yaptık. ordan eğlenceye gittik. gene sadece benim ailem. çünkü onun ailesinde içen yok, gezen yok o dönem. bir de çok komik. o dönem bütün eltilerim kapalı, şimdi ben onların yanında mutehassıp keldım. sanki inada yaptılar)
Dİyeceğim şu:
Evet annem haklıymış. Evet sen sadece eşinle değil ailesiyle de evleniyormuşsun. Senin bütün öğrendiklerin bir anda gidiyormuş kafandan. Hatta bir ara bir baktım aynaya Allah'ım ben kendimi tanıyamıyorum. Tabii geçti o geçiş süreci. Yaş oturdu, herkesi olduğu gibi kabul ettim vs.
Ama zor.
Kimseyi değiştiremiyorsun.
Ailesini zaten değiştirme hakkın yok.
Ama bocalıyorsun.
Kişiliğin zarar görüyor.
Kendi değer yargılarınla onlarınki çatışıyor.
Sen ve eşin üzülüyorsun.
BU yönünü gör istedim bundan anlattım tüm bunları...
Biliyorum seviyorsun, için acıyor.
Eğer gerçekten erkek arkadaşın benim eşim kadar dik ve kjararlı ve doğru olabilseydi savaş derdim sonuna kadar.
Ama o da farklı değil o yüzden.
Yaşananları göm kalbine.
Güzel bir anı olarak htırla...
tecrübe denen sey bu işte yasamadan ınsan ınanmıyo bı takım seylere annen,benmkıler o kadar haklılarmıs kı..bunu yasadıktan sonra goruyosun o kadar guzel anlatmıssın kı bende kısa bı sure sonra anlamaya basladım cunku gerceklerı yasamaya basladm..
Haklı olduğun yadsınamaz bir gerçek...
Ama bunlar değil mi bize hayatı öğreten...
Evet anneciğin bu satten sonra istese de değişemez...
Fakat sen bu kadar verici olmanın da insana bi yerden sonra zarar verdiğini biliyorsun...
Bu da bir çeşit hayat dersi değil midir?
Aslında bi yandan da haklısın bitanem.Bugüne kadar hiç bi arkadaşımı incitmemeye özelliklede ne olursa olsun kıskanmadım. Geçenlerde de anladım ki eğer arkadaşının sana olan sevgisini görmek istiyorsan ikinizinde hayatınız etkleyecek bi sıanava gireceksiniz kimin çıkarcı olduğunu hatta direk arkadaşınzın nasıl bir kişilte olduğunu anlayacaksınızı. Evet o dediğime bende inanmıyorum sadece inanmak istiyorum zaten öyle söylediğim böceğim ümit ediyorum dedim.
ayneninş. ümit ettiğimiz gibi olur, üzülmeyi geride bırakırız artık ve hakettiğimizi alırız :)
bak bitanem.
demin demişsin ya benim ailem ala nın ailesi gibi ama sevgilim onun eşi gibi değil diye.
bu laf beni taaaa 96 senesi mart götürdü.
ben ilk görüşte vuruldum eşime.
gerçekten ilk görüşte aşk diye bir şey varmış ve ben bunu yaşadım.
bugün sorun üstünde ne vardı söyleyeyim size (siyah kadife pantalon, krem rengi dağcı kazak, camel rengi cat)
ve benim erkek arkadaşım vardı. ilk erkek arkadaşımdı. ben 20 yaşındaydım. deli gibi seviliyordum. gak diyordum suyum guk diyordum sütüm geliyordu. seviyormuydum? o yaşadığım o zamana göre sevgiydi ki elbet o sebepten 3 sene çıkmıştık, askere gitmiti gelmişti üstelik o sürede.
neyse dedim ya ilk görüşte vruldum ben eşime. bir arkadaş ortamında tanıltık. o dönemki erkek arkadaşım da yanımda. çok kısa süre sonra ayrıldım erkek arkadaşımdan. çünkü hiç bir şey konuşmamış da yaşamamış da olsak şimdiki eşimle benim o ilk gün hissettiğim bile yeterliydi benim içn.ve 3 ay kaçtık ikimiz de birbirimizden. 4 ocak 97 de artık ne onun ne benim kaçmaya mecalimiz yoktu.
diyorum ya yaş 21. (eşim 24 bu arada)kafa bir karış havada.1 mayıs da evlenme teklif etti. ben ailesini sadece eşimin anlattığı şekilde biliyorum. eşimin kültürü, eğitimi, oturması, kalkması, kendine güvenine bakıyorum diyorum ki herhalde bildiimiz aile içi çatışma zannediyorum. bir insan ailesini bu kadar sevmez mi bu kadar farklı olur mu? (gerçekten eleştiriyordu ailesini. şimdi unuttu o günleri herhal ben de hatırlatmıyorum)
neyse ben tanıştım ailesiyle. hem de görümcem doğum yapmıştı o vesile ile tammıştım bütün sülale ile. allahım o gün yaşadığım şoku hala hatırladıkça gülerim. gözlerim faltaşı gibi açılmıştı. diller farklı (azeriler), anlamıyorum. herkes bir ağızdan konuşuyor, kimse kimseyi dinlemiyor. bütün cümleler emir kipleriyle bitiriyo. sanki bir film setindeydim. gerçekten inanamıyordum. anneme anlattım gelince. (annem, babam ve kardeşim eşimi tanıyorlardı, seviyorlardı. biz moderniz yalan sır yoktur aramızda)
YAPMA DEDİ ANNEM. YAKMA HAYATINI. YAPAMAZSIN KIZIM.
YAPARIM ANNE BANA NE ONLARDAN DEDİM. BEN *YLA EVLENİCEM ONLARLA MI?
KIZIM EVLİLK BU DEDİ. TABİİ Kİ DE AİLESİYLE EVLENİCEKSİN AYNI ZAMANDA YAPMA ETME.
2001E kadar benimkiler inat etti vermedi, onlar inat etti istemedi.
Eşim de ben de savaştık, inandık sevgimize.
Ve kazandık sonunda.
2001 şubatta evlendik. (bu arada nikahımıza eşim sadece çekirdek ailesini çağırdı. bir de amca kızlarını. başka kimseyi çağırmadı. o taraf kapalı olduğu için ordu evinde düğün yapamadık, ben de istemedim normal düğün. nikah yaptık. ordan eğlenceye gittik. gene sadece benim ailem. çünkü onun ailesinde içen yok, gezen yok o dönem. bir de çok komik. o dönem bütün eltilerim kapalı, şimdi ben onların yanında mutehassıp keldım. sanki inada yaptılar)
Dİyeceğim şu:
Evet annem haklıymış. Evet sen sadece eşinle değil ailesiyle de evleniyormuşsun. Senin bütün öğrendiklerin bir anda gidiyormuş kafandan. Hatta bir ara bir baktım aynaya Allah'ım ben kendimi tanıyamıyorum. Tabii geçti o geçiş süreci. Yaş oturdu, herkesi olduğu gibi kabul ettim vs.
Ama zor.
Kimseyi değiştiremiyorsun.
Ailesini zaten değiştirme hakkın yok.
Ama bocalıyorsun.
Kişiliğin zarar görüyor.
Kendi değer yargılarınla onlarınki çatışıyor.
Sen ve eşin üzülüyorsun.
BU yönünü gör istedim bundan anlattım tüm bunları...
Biliyorum seviyorsun, için acıyor.
Eğer gerçekten erkek arkadaşın benim eşim kadar dik ve kjararlı ve doğru olabilseydi savaş derdim sonuna kadar.
Ama o da farklı değil o yüzden.
Yaşananları göm kalbine.
Güzel bir anı olarak htırla...
hıc hos seyler degıl canm o delı kız ısmı falan bence bıraz rahatla artık ınan bende olsam cok takardım kafama haklısın bı daha soyletmemesı lazımdı amaaaa gel gelelım kı bu satten sonra bı daha onla olmayacak olman ve bole bırının hayatından cıkması senı bırazda olsun rahatlacak gıbıme geldı.esımın aılesndede ole ayrı oturulur ama allhtan bnmkı onlar gbı degıl aman amannnn..ben yoksa suan burda yazıo değıl bakrkoyde yatıyo olurdum herhalala'cımm malesef kendi de onlar gibi... harala gürele konuşmalar, kavga eder gibi konuşmalar, yalnız erkeklerin oturduğu kadınların hizmet ettiği sofralar, dedikodular vs. vs. o da öyle. ve kendi gibi birini isteyecek ama hiç sokağa çıkmamış namuslu birini siteyecek. ona göre ancak öylesi namuslu çünkü.
ben büyük ders aldım. ateşle oynadım ve yandım... ateşle oynarsan yanarsın. bu olacakları biliyordum ben bilmiyor değildim... bana bi isimle söylerdi dayı kızı takmış... (jhatta anlamı ne diye sana sormuştum alacım :) )meğerse o köylerindeki deli kızın bi adıymış :) gördüğüm saygıya bak. hadi dayı kızın dedi. sen bir daha söyletme ama o da onu söyleyip durdu hep.
öyle işte...
Yok buna katılmıyorum işte...
Güçlü olmasaydın bu gerçekleri asla göremez, görsen bile kendine hatırlatmaktan korkardın...
Ama sen biliyorsun ve gerçekleri çok da güzel anlatıyorsun, kör olmuş durumda değilsin...
Ben en kısa zamanda atlatacağını düşünüyorum...
inan bana sandığın kadar güçsüz değilsin...
gün gelecek, ben de benim kızıma diyeceğim belki de aynısını. muhtemelen benim sıpa da beni dinlemicek.
sonra gelecek bana haklıymışın anne dicek.
benim yapmadı ama benim ahıım var o zaman temiz bir dayak atacam
hıc hos seyler degıl canm o delı kız ısmı falan bence bıraz rahatla artık ınan bende olsam cok takardım kafama haklısın bı daha soyletmemesı lazımdı amaaaa gel gelelım kı bu satten sonra bı daha onla olmayacak olman ve bole bırının hayatından cıkması senı bırazda olsun rahatlacak gıbıme geldı.esımın aılesndede ole ayrı oturulur ama allhtan bnmkı onlar gbı degıl aman amannnn..ben yoksa suan burda yazıo değıl bakrkoyde yatıyo olurdum herhalcanım verılmıs sadakan varmıs derler ya bence oyle hayırlısı buymys cunku ınsan gormedıgı yasamadığı bı hayata alısamaz kı sana tersse bu yasam..
ala'cımm malesef kendi de onlar gibi... harala gürele konuşmalar, kavga eder gibi konuşmalar, yalnız erkeklerin oturduğu kadınların hizmet ettiği sofralar, dedikodular vs. vs. o da öyle. ve kendi gibi birini isteyecek ama hiç sokağa çıkmamış namuslu birini siteyecek. ona göre ancak öylesi namuslu çünkü.
ben büyük ders aldım. ateşle oynadım ve yandım... ateşle oynarsan yanarsın. bu olacakları biliyordum ben bilmiyor değildim... bana bi isimle söylerdi dayı kızı takmış... (jhatta anlamı ne diye sana sormuştum alacım :) )meğerse o köylerindeki deli kızın bi adıymış :) gördüğüm saygıya bak. hadi dayı kızın dedi. sen bir daha söyletme ama o da onu söyleyip durdu hep.
öyle işte...
öyle canım benm daha çocugum yok ama dusunuyorum (ılerde bı kızım olsun ıstıyorum) kızım olursa yanı cok zor ılerkı zamnlarda zamane cocukları olacaklar..sımdı 5 yasında cocuk bılgısayar kullanıyo..o zaman korkutuyo benı acıkcası..keske onlar mutlu olsada haklsın demeselerde olurr....
merhaba çok değerli arkadaşlar ve Alacım o kadar güzel anlatmışsın ki eşinle tanışmanı ve aslında aileyle evlenildiğini yeni evlenecek herkeze ders niteliğinde olmuş . konunuda okumuştum ve eşini takdir eden kişilerden biriyim . bende nişanlıyım 2011 belki benimde yeni bir hayat kurmamı sağlayacak ben herşeyden önce sağlık huzur mutluluk ve kimseye muhtaç olmadan yuvamı kurup hayatımı devam ettirmek istiyorum . korkuyorum aslında yeni bir insanla tanıdığımı düşündüğüm ama gün gün farklı şeyleriylede karşılaştığım bir insanla bir hayatı birleştirmek farklı bir aileyede girmek başka bir şehre yerleşmek herşeyden korkuyorum . ama bir o kadarda çok seviyorum . çok sevdiğim istanbul ve ailemmi yada sevdiğimmi onun yaşadığı yermi diye çok bocalıyorum . bakalım yeni yıl inşallah hakkımızda hayırlı ve güzel şeyler getiiricektir . yeni yıl hepinize sağlık huzur mutlulluk ve gönlünüzden geçen güzellikleri getirsin hoş sohberler
Ürktüm ben yaaa. Benim nişanlımın ailesiyle kendi ailem arasında da kültür farkı çok büyükSiz böyle söyleyince içimde birşeyler koptu. Gerçi siz söylemeseniz de benim hep aklımda aslında Evet nişanlım kendini geliştirmiş ama ailesi... Harala gürele böyle koloni halinde yaşıyorlar resmen. Herkes herkese hem her lafı söyler hem her işine karışır hem destek olmaz köstek olur hem de birbirlerinde bir dakika ayrılmazla hep içiçeler. Gerçi biz çalışan bir çift olacağımız için mümkün değil her dakika onlarla dip dibe olalım ama yine de bir araya gelinecek. Offf napacağım ben yaaa
ürkmeyin, korkmayın kızlar.
eğer hayat arkadaşınıza güveniyorsanız tam yol devam.
yok ondan şüpheleriniz varsa
işte o zaman bir daha düşünün derim.
ama önce nişanlınıza güvenin...
Alacım nişanlıma güvenim var bu konuda aslında ama evlenince değişir mi "annem de annem" krizlerine girer mi diye korkuyorum. Yoksa şimdi sorsan beyfendi kendi evinde durmaz, vakit geçirmez bıraksan her dakika bizde ama tabi o kadarına biz izin vermiyoruz. Annem "bana kalsa hava hoş istediğ kadar gelsin ama kayınvaliden birşey der seni üzer diye korkuoyrum" diyor o yüzden bazen bahaneler bulup kabul etmiyoruz gelmesini. Bi yandan bu var diğer yandan da herkes "şimdi böyle derler evlenince de ailelerine düşerler" diyor. Ne bileyim üzülüyorum