kızlar ben 3 buçuk senelik evliyim eşimi çok ama çok seviyorum ve eminimki oda beni çok seviyor
buzamana kadar ite kaka bazen mutlu bazen kavgalı gelgitlerimiz oldu ama ikimizde kin tutmasını bilmediğimiz için en büyük kavgalarımız bile 1-2 saat sürüyodu sadece,sonra barışıyoduk,
ama bu aralar ben kendimi çok mutsuz hissediyorum yaklaşık 1 haftadır sanki herşey üst üste geliyo eşim benim onayım olmadan bir işe atıldı ve şu anda dükkan ancak kendisini döndürüyor ve benim aldığım maaşta faturalar mutfak masrafları kredi kartları derken elde avuçta sadece kıtı kıtına yetecek kadar harçlık kalıyo,
ve ben artık çok bunaldım eşime bir haftadır anlatmaya çalışıyorum mesajlarda beni anlıyomuş gibi geliyo ama sadece lafta kalıyo,
mesela eşim bu hafta eve 11-11,30 gibi gelmeye başladı ve ben o gelene kadar uyumuş oluyorum her gün ona mesajla ima ediyorum başbaşa bişeyler yapalım kötüyüm bilmem ne falan filan diye ama haklısın seni yalnız bıraktım beni affet en kısa sürede düzelicek gibi şeyler duyuyorum ondan ama icraat yok ve bu geç gelmeleri işten dolayı değil arkadaşlarıyla takılıyo biz zaten ne zaman tartışsak ne zaman evde işler kötü gitmeye başlasa kendini arkadaşlarının yanına atıyor,
dün akşam saat 12 de yine mesaj çektim hani gelmediği için üzüldüğümü söyledim beni çok tek bıraktığını yine yanlız uykuya dalmaya çalıştığımı falan neyse oda bana mesaj atmış 'ben eve gelince seni mutsuz görünce bende mutsuz oluyorum artık kendine gel lütfen farkındayım seni yalnız bırakıyorum ama ikimizide çok üzüyorsun 'bilmem ne o mesajın arkadından bende 'ben kimseyi kırmıyorum sen sadece rahat rahat arkadaşlarınla gezebilmek için bahane üretiyosun...önemli değil böyle devam et ben sensizliğe alıştım artık 'diye mesaj çektim bu mesajlara rağmen saat 02,30 da geldi eve,
geldi yanıma yattı bende okadar sinirlendim ki battaniyeyi alıp salona gittim ve orda uyudum arkamdan gelmedi bile normalde böyle bişey yapsam hayatta bırakmaz beni orda neyse dün gece öyle ayrı uyumuşuz sabahta normalde eşimi ben kaldırırım beraber çıkarız evden onun biraz uykusu ağır tek başına alarmla falan kalkamaz kaldırmadım bende çıktım işe geldim bu saat oldu ne aradı nede sordu bilmiyorum nolucak ama ben artık çok bunaldım,
bu nasıl bir düşüncedir sen mutsuz olunca eve gelmek istemiyorum gibisinden ozaman ben nezaman kötü olsam sen beni yalnız bırakıcaksın sen benim iyigün dostummusun?
Çok uzun oldu farkındayım ama bilmiyorum duygularım çok karışık kalbim kırık çok büyük sorunlar değil ama içimi daraltıyo,
herşeyi açıkça yazdım sizce ne yapmam gerekiyor?
heee bu arada eşim eğer o dükkanı açmasaydı maddi sıkıntılarada girmiycektik çok kavga ettim ama inat etti açtı onun inadı yüzünden bu sıkıntılardayız...
buzamana kadar ite kaka bazen mutlu bazen kavgalı gelgitlerimiz oldu ama ikimizde kin tutmasını bilmediğimiz için en büyük kavgalarımız bile 1-2 saat sürüyodu sadece,sonra barışıyoduk,
ama bu aralar ben kendimi çok mutsuz hissediyorum yaklaşık 1 haftadır sanki herşey üst üste geliyo eşim benim onayım olmadan bir işe atıldı ve şu anda dükkan ancak kendisini döndürüyor ve benim aldığım maaşta faturalar mutfak masrafları kredi kartları derken elde avuçta sadece kıtı kıtına yetecek kadar harçlık kalıyo,
ve ben artık çok bunaldım eşime bir haftadır anlatmaya çalışıyorum mesajlarda beni anlıyomuş gibi geliyo ama sadece lafta kalıyo,
mesela eşim bu hafta eve 11-11,30 gibi gelmeye başladı ve ben o gelene kadar uyumuş oluyorum her gün ona mesajla ima ediyorum başbaşa bişeyler yapalım kötüyüm bilmem ne falan filan diye ama haklısın seni yalnız bıraktım beni affet en kısa sürede düzelicek gibi şeyler duyuyorum ondan ama icraat yok ve bu geç gelmeleri işten dolayı değil arkadaşlarıyla takılıyo biz zaten ne zaman tartışsak ne zaman evde işler kötü gitmeye başlasa kendini arkadaşlarının yanına atıyor,
dün akşam saat 12 de yine mesaj çektim hani gelmediği için üzüldüğümü söyledim beni çok tek bıraktığını yine yanlız uykuya dalmaya çalıştığımı falan neyse oda bana mesaj atmış 'ben eve gelince seni mutsuz görünce bende mutsuz oluyorum artık kendine gel lütfen farkındayım seni yalnız bırakıyorum ama ikimizide çok üzüyorsun 'bilmem ne o mesajın arkadından bende 'ben kimseyi kırmıyorum sen sadece rahat rahat arkadaşlarınla gezebilmek için bahane üretiyosun...önemli değil böyle devam et ben sensizliğe alıştım artık 'diye mesaj çektim bu mesajlara rağmen saat 02,30 da geldi eve,
geldi yanıma yattı bende okadar sinirlendim ki battaniyeyi alıp salona gittim ve orda uyudum arkamdan gelmedi bile normalde böyle bişey yapsam hayatta bırakmaz beni orda neyse dün gece öyle ayrı uyumuşuz sabahta normalde eşimi ben kaldırırım beraber çıkarız evden onun biraz uykusu ağır tek başına alarmla falan kalkamaz kaldırmadım bende çıktım işe geldim bu saat oldu ne aradı nede sordu bilmiyorum nolucak ama ben artık çok bunaldım,
bu nasıl bir düşüncedir sen mutsuz olunca eve gelmek istemiyorum gibisinden ozaman ben nezaman kötü olsam sen beni yalnız bırakıcaksın sen benim iyigün dostummusun?
Çok uzun oldu farkındayım ama bilmiyorum duygularım çok karışık kalbim kırık çok büyük sorunlar değil ama içimi daraltıyo,
herşeyi açıkça yazdım sizce ne yapmam gerekiyor?
heee bu arada eşim eğer o dükkanı açmasaydı maddi sıkıntılarada girmiycektik çok kavga ettim ama inat etti açtı onun inadı yüzünden bu sıkıntılardayız...
artık başımızda küçük erkeğimizde var 
