Bulimia

tatlim ergenlikte bende yakalandim o rahatsizliga ama allahtan cok surmedi doktora gidemedim sadece direndim cok direndim ve hizla kilo aldim 85 e kadar ciktim sonrasinda unv sinav falan derken bi baktim 20 kilo vermisim stresten ve okul bitene kadar inan bidaha o rahatsizligi yasatmadim bunyeme demek istedigim hersey sende bitiyor diren sabret al kilo nolmus alir verirsin zamanla sporla belki az yemekle ama verirsin yoksa ilerisi cok tehlikeli allah korusun
 

Ben de bulimia hic olmadi ama anorexia'nin kiyisindan döndüm. Benim cok stresli bir donemimdi, o yil derslerim cok zordu lisede ve ben cogu zaman yemek yemeyi unutuyordum. Kilom o zamanlar 58lerdeydi ve hizla kilo kaybetmeye basladim. Baktim kilo veriyorum, aileme istahim yok stresliyim ayagina felan yemek yemeyi reddediyordum. Hersey iyi gidiyordu, ben rahattim acliga alismistim. Fakat bir sure sonra okulda olsun, evde olsun zayifligim farkedildi. Evde stresten zayifladim diyordum da okulda ogretmenler buna inanmamaya basladilar. Bu arada kilolar gidiyordu yine ve ben yil sonuna dogru 43 kiloya dusmustum. Artik adetten de kesilmistim yaklasik 8 aydir adet gormuyordum. Belki kimisi icin 43 normal olabilir, boyum da 1.63 ama benim icin bu kilo korkunc birseydi. Asiri zayif gozukuyordum, annem bana sarilmaya korkardi kemiklerimi kirilacak sanirdi. Ben hala inkar ediyordum bir yeme bozuklugumun oldugunu. Fakat icten ice psikolojik olarak cokmustum. Yemek yemedigim icin bas agrilarim dayanilmaz oluyordu. Ki anorexia oldugumu sonradan ogrendim. Okul ailemle iletisime gecti ve boylece gercekler ortaya cikti. Once cocuk psikologuna sonra doktora gittim. Her hafta kilom tartildi ve benim icin saglikli bir yemek programina basladim. Benim icin yeniden normal yemek yemeye baslamak cok zor oldu, az az basladim. Yavas yavasta kilo almaya basladim. Adetim 2 sene kadar duzene girmedi. Bunun da ayri bir stresini yasadim.

Ben az kaldi sagligimi kaybediyordum ki Allah'a sukur duzeldim. Baktim ki bu tur seylerle kilo verilmez. O andan sonra saglikli bir yasami tercih ettim ve bir daha diyet yapmadim. Zaten vucuda zararli bircok urunu kullanmiyordum kola, fanta gibi ya da fastfood gibi. Bu isimi kolaylastirdi. Uzerinden 13 14 yil gecti sukur su an saglikliyim ve herseyim normal. Kilom da cok normal.

Ben butun bunlari kendim halledemezdim, doktorsuz psikologsuz olmazdi. Sana tavsiyem hemen hem de hemen bunu ailenle konusman. Yoksa bunun senin icin sonuclari cok kotu olur. Ve dedigim gibi bunlar kilo vermeye care degil. Onemli olan saglikli bir yasam surmek. Bazi seyleri kisabilirsin, hic sorun degil ama vucudumuz belirli besinleri almak zorunda. Ama oncelikle bir hastaliginin oldugunu kendine itiraf etmelisin. Sakin gec kalma. Bunu bu yollardan gecmis birisi olarak soyluyorum.
 

Aynen sizin dediginiz gibi yapmaya çalisiyorum, insallah bende atlatirim.
 
Kardeş millet senin tedavi gördüğünü sen söylemezsen nerden bilecek? Ben koskoca ameliyat oldum, kimsenin ruhu duymadı. Şimdi söylesem şoke olurlar eminim
 
atlatirsin korkma doktora gidemiyosan kendin doktor olcaksin kendine reddetmeyi unut kilo sorununu cikar kafandan bak ne diyorum 85 e ciktim geri stresten 20 kilo verdim suan mesela evli ve anneyim ve yasimda 30 a dayandi 68 falan geliyorum neden dert ediyosunki kiloyu kendine sonucta vucudununda belli bi kilo kapasitesi var mesela ben o cok kilo kaybettigim zaman doktor sakin 60 altina dusme demisti gencsin daha cok gencsin tolere edebilirsin durumunu ama zamanla sabirla iradeyle
 
Insanlar ne der şeklinde yasarsan çok mutsuz olursun. Sen rahatsizlandiginda o insan ların ruhu bile duymaz. Kendine zarar verme. Ya bu hastalığın gireceğin sınavda başarıni etkilerse . Allah korusun. Kendine dikkat et en yakınındaki buyugunden yardım al hastaneye git. Kimseye de söylemeyin. . Mide rahatsızlığı falan deyin eğer çok rahatsız oluyorsan.
 
17 yaşında kocaman genç kız olmuşsun pekala ailenin haberi olmadan dr a gidebilirsin millet neler yapıyor sen bir tedavin için gidemiycenmi pess.Bu bir beslenme bozukluğu elbet ama kendi kendine psikolojini bozmuşsun
 
Bir ara ben de birkaç defa fazla yediğimde bile isteye kusmuştum. Çıkarırken zor oluyordu ama neticede çıkıyor diye bir rahatlık gelmişti üstüme. Patlayana kadar ye sonra da hoop çıkar, pratik bir çözüm gibi diyordum. Ama çabuk geldi aklım başıma, o safradan dişlerimin dökülebileceği, bir daha hiçbir yediğimi midemde tutamayacağım gerçeği hoop diye dikilince gözümün önüne benim bulimia maceram orada son buldu. Seninki de son bulmalı bana kalırsa İşe artık kusmamakla başlayabilirsin, sonra da bir diyetisyene ve bir psikologa gitmekle devam edersin. Adam akıllı bünyene uygun bir beslenme tarzı oturtmalısın ki kilo almayasın hem de rahat olabilesin, aslında acımasız diyetler sonucunda bıkkınlık olup normalde yemeyeceğin şeylere gözün kayıyor. Sorunun temeli burada, bunu çözersen sen de göreceksin ki artık diyet değil, beslenme stilin olacak, hayat tarzın olacak.
 
bu sizin tek başına halledeceğniz birşey deil üzgünüm ama şuan farkındasınız ilerleyen zamanlarda bunuda farkedemeyebilirisniz ... zamanla kilo vereceksiniz ve geri dönüşü olmayan yola gireceksiniz nedir bu zayıf olma aşkı anlamıorum ...
 

Hala kusuyormusun? Merak ettim. Bende senin yaşındayken bu hastalığa yakalanmıştım. Evlendikten sonra düzelmişti. Bu aralar yine başladı. Psikolojik destek alıyorum ama benim psikoloğum tuhaf biraz. Boyum 1.50 46 kilo geldim geçen hafta. Çok zayıfsın diyor. Benim kilom normal bana göre. 10 kilo alsan birşey olmaz falan muhabbeti yapıyor. Ada'm akıllı psikolog bulamadım. 3 kere psikolog değiştirdim. 4. De iyi gelmiyor benimde ciddi yardıma ihtiyacım var
 
Canim psikolojik destek almak istersen ailenin haberi olmadanda yapabilirsin

Haftada 1 gun isim var diye evden cikamazmisin devlet hastanesinde psikolog zaten var gider gelirsin soylemessinde ama ailenden biriyle paylasman daha dogru olur bence
 
Bulimia yi 2 yılın sonunda 47 kiloya dustukten sonra tek başıma yendim.. özelden yazarsanız konuşabiliriz.. isterseniz telefonla da anlatabilirim..
 
Merhaba,
Ben de bulimia hastasıyım uzun bir süredir ve kendimle sürekli bir savaş içerisindeyim. Bunun başarıyla veya okulla ilgisi yok. Hem hiçbir psikolog veya psikiyatr senin bilgilerini başka biriyle ailenle bile paylaşamaz. Demiyorum ki gittiğin ilk gün ya da ilk ay düzelirsin ama zamanla kendin ve bedenin hakkındaki düşüncelerin değişir, farklı bir yönde şekillenir. Bunun yanında ailenle paylaşmak istemiyorsan sınav stresi nedeniyle gittiğini söylersin ki emin ol tetikleyen sebepler arasında zaten var. Dediğim gibi doktorun ve senin dışındaki kimse bu konudan haberdar olmak zorunda değil.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
Hamilelik lohusalık ve evlilik
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
7K
neeslinurr
N
Ramazan fırsatı ile tek öğün
6 7 8
Yorumlar
148
Görüntüleme
11K
Gandalff
X
Akıl sağlığınızla suçlandığınızda çevrenize iyi bakın
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
16K
123gulcin
1
X
Kurtuldum!!!
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
17K
Milenamila
M
M
Şok diyet öneri
Yorumlar
5
Görüntüleme
4K
skraslhn
S
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…