sınav stresinden de olabilir bence psikiyatriste gitsen iyi olur sırf bu stres durumundan ilaç kullansan rahatlarsın böyle de aşırı yiyip kusmak zorunda kalmazsın bence onun dışında sen zaten sporu seven biriymişsin sağlıklı da beslenirsen böyle birşeye yönelmezsin.Aynen bende herzaman okuyorum çok korkuyorum ama yinede yapiyorum. Spora gidiyordum ama su an sinavlarim var gidemiyorum. Spor beni rahatlatiyor ve kusmami engelliyor.
açıkcası benim kızım saklamış olsa sakladığı için kızarım ama buna sebep olduğu için değil.Biliyorum, annem tedavim için herseyi yapar ama iste utaniyorum annemden.
herkes nerden bilecek Allah aşkına. sen söylemezsen kimse bilmez.Yapamam çünkü çok utaniyorum, bide okulda falan çok basariliyim. Seneye üniversiteye basliyorum. Herkes ne der arkamdan...
elalem ne der diye mi yaşayacağız?? ölsen elalem tamam doktora gitmedi sebatlı kızmış mı diyecek arkandan?? burdan sana blumia hastası olmaş bir kişi bile yardım edemez çünkü her hastalığı seyri ve tedavisi kendine özeldir..Yapamam çünkü çok utaniyorum, bide okulda falan çok basariliyim. Seneye üniversiteye basliyorum. Herkes ne der arkamdan...
Bulumik tanıdıklarım var; yedilkeri bir lokmacık yemeği, içtikleri bir yudumcuk meyva suyunu dahi gidip çıkarmak istediklerini, onu kalorisini almadan çıkarmak yerine sindirmenin bir süre sonra aptalca geldiğini söylüyorlar. Fakat bir yakın arkadaşım kendi başına atlattı bunu. Yanlış anlaşılmasın doktora gitmeye hacet yok manasında algılanmasın sakın sözlerim ama arkadaşım bu kusma işinin mide kapağında, yemek borusunda meydana getirdiği ölümcül durumları öğrenince birkaç gün kusmadığını ve daha sonra da kusma isteği zaten duymadığını anlatmıştı.
Bulumikler yediklerinden de zevk almazlar çoğunlukla ve daha yemeği yerken kusma eylemini planladıkları ve madem kusacağım iyice doldurayım karnımı diye düşündüklerinden yemek yemez, adeta tıkınırlar.
Kendi başına atlatanlar mutlaka vardır ama sen acilen doktora gitmelisin, annenle paylaşmalısın bu durumu. Bu kadar insan sana bunu söylüyorsa azıcık söz dinle ve doktora görün.
elalem ne der diye mi yaşayacağız?? ölsen elalem tamam doktora gitmedi sebatlı kızmış mı diyecek arkandan?? burdan sana blumia hastası olmaş bir kişi bile yardım edemez çünkü her hastalığı seyri ve tedavisi kendine özeldir..
reşit değilsin ve annenle bunu kesinlikle paylaşmalısın.. evladına kızmaktan ziyade zarar gelmemesini isteyeceği için tutar götürür seni doktora sen de kurtulursun bu dertten..
böyle giderse daha beter hasta olacaksın ve seneye üniversite bile senin için hayal olabilir..
Boy kaç.
bir genç kadın olarak senin bunu yapabileceğine inanıyorum.. bir kadın isterse dünyayı yerinden oynatabilir..Dediklerinizde çok haklisiniz. Ben birseyi çok istersem, yapan birisiyim. çok azimliyim. Kendime bir hafta süre veriyorum eger bu bir hafta içinde hiç kusmassam, bidahada yapmiyacagimi umuyorum, eger bir hafta içinde kusarsam anneme soyliyecem ve tedavi olucam. Bulimia beyinden gelen bi hastalik , kendimi ikna edersim kurtulurum diye dusunuyorum.
bir genç kadın olarak senin bunu yapabileceğine inanıyorum.. bir kadın isterse dünyayı yerinden oynatabilir..
önümüzdeki hafta yeni bir konu açarak durumunu bizimle paylaşmanı talep ediyorum.. bakalım nasıl bir yol izleyeceksin..
eminim doktora gitmene bile gerek kalmayacak..
Peki yediğin her şeyi mi kusuyorsun yoksa sadece kilo aldıracağını düşündüğün "zararlı" şeyleri mi?
CANIM benim boy 163 falan... kilo 73 oldum hipotiroid var bende. Ben napiyim kuzum benim yas da 19. Bende vermeye çalışıyorum. Kilonu o kadar takma ya. Ben napiyimSize gerçekten çok hak veriyorum,
Boyumu tam bilmiyorum ama 1.65 - 1.70 arasi, neden sordunuz ?
CANIM benim boy 163 falan... kilo 73 oldum hipotiroid var bende. Ben napiyim kuzum benim yas da 19. Bende vermeye çalışıyorum. Kilonu o kadar takma ya. Ben napiyim
Sadece kilo aldiran yiyecekleri kusuyorum. 2 ay once bir aydir diyetteydim, ama çok saglikli bir sekilde zayiflamistim herkes çok sasirmisti nasil boyle kilo verdigime ve boyle hirsli olusuma, bence nazar oldu bana.
İnşallah canım . Bizim gibilerin kilo vermesi çok zor oluyor ama. Bakalım veririz inşallah.Ben geçen sene 79 kiloydum, diyet yaparak spor yaparak verdim. Sonra iste 63 kilo olunca yakalandim bu hastaliga.
Allahim hepimize sifa versin. Insallah verirsin sende.
Bazı bünyeler diyete böyle tepki veriyor maalesef. Yaptığın diyet ne kadar sağlıklı olursa olsun, kendini sevdiğin şeylerden yoksun bırakma hissi böyle geri tepiyor.
Ben de aynı senin gibi diyet yaptıktan sonra bazı yeme bozuklukları yaşadım. Haftada bir-iki defa yeme krizleri yaşıyordum. Hala tam olarak kurtulmuş değilim ve zor zamanlarda bazen yokluyor beni. Fakat senden farklı olarak ben kusmuyorum. Sonraki günler dengeli beslenerek ve egzersiz yaparak yediklerimi yakmaya çalışıyorum.
Bundan kurtulmanın tek yolu yemek ile aranda yeniden sağlıklı bir bağ kurmak. Yiyecekleri sana kilo aldıran şeyler değil, seni hayatta tutan şeyler olarak gör ve asla ama asla hiçbir besini kendine yasaklama.
Nelerin seni yemeye yönelttiğini tespit et ve o tetikleyicileri tek tek ortadan kaldır. Örneği, marketin önünden geçerken çikolata almadan duramıyorsan yolunu değiştir ya da evden yanına fazla para almadan çık. Evde seni cezbedecek şeyler bulundurma. 3 ana 3 ara öğün biçiminde beslen. Yanında mutlaka sağlıklı atıştırmalıkların olsun.
Tartılmayı bırak. Kendini tartıdaki sayıdan ibaret görme. İyi yaptığın şeylere yoğunlaş, gün içine boş oturma çünkü bu seni yemeye sevk edebilir.
Eğer seni anlayabilecek yapıdalarsa ailene mutlaka anlat. Ama anlayabileceklerini düşünmüyorsan anlatma çünkü bazen senin halini bilmeyenlerin yaptığı yorumlar çok incitici oluyor.
Yapması çok zor biliyorum ama bedenini severek başlayacaksın işe. Boyuna göre kilon gayet normal. Birkaç kiloyu takıntı haline getirme. Zaten bu rahatsızlıktan kurtulunca göreceksin ki kilolar kendiliğinden gidecek. Şimdi zayıflamayı filan bırakıp iyileşmeye odaklan. İyileşemezsen ömür boyu kilo sorunu yaşarsın, ama eğer iyileşirsen kiloların da gider, böyle düşün.
İngilizcen iyiyse internette "clean eating" ve "intuititive eating" konusunda çıkan yazıları oku. Bir de Mike Dow'un Yemek Bağımlılığı kitabını okudum ve bana baya yardımcı oldu.
Bir sitede bundan kurtulma sürecimi yazıyorum. İstersen özelden adresi paylaşabilirim.
Yapamam çünkü çok utaniyorum, bide okulda falan çok basariliyim. Seneye üniversiteye basliyorum. Herkes ne der arkamdan...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?