Eşimle dün akşam fena halde tartıştık çok kızgınım ona... sebep akol alması eve saat 11'de gelmesi... dayanamadım ya sen gideceksin bu evden ya ben gideceğim dedim... istemiyorum seni dedim(tabi içte söylemedim bunu aslında)... hiç bir yere gitmiyorsun ben giderim dedi ve giyinip çıkıp gitti aradan 10 dk geçti kayınvalidem aradı;hiç iyi değilim anne dedim başladım ağlamaya(engel olamadım gözyaşlarıma)... noldu sorun ne dedi sorun oğlun anne çok fazla alkol almaya başladı eve geç kalıyor sürekli, bugünde geciktim canım özür dilerim deyip 3 gün sonra yine geç geliyor bu kaçıncı bıktım geç gelmelerinden alkolü abarttı iyice alkolik olmasını istemiyorum dedim...2 evlat verdim 12 yılımı verdim ama alkol almaktan vazgeçmez ise böyle devam etmez bu dedim...
Haklısın kızım çok kızıyorum içtiğine biliyorsun babanda bende neler söylüyoruz söyleyecek söz tükendi bizde dedi... baban çok kırgın içtiği için neler söylüyoruz hep senin haklı olduğunu savunuyoruz ben her gördüğümde konuşuyorum kızıyorum nasihat ediyorum daha ne yapabilirm evlat işte dövülmüyor atılmıyor dedi...üzülme ağlama artık sütün kesilir hasta olursun yavruna yazık değil mi ararım şimdi onu dedi bende söyle sizde kalsın anne yoksa ben gideceğim dedim sakın bir yere gitme gücenirim azıcık hakkım varsa sözümü dinle gitme bir yere o gitsin nereye gidecekse otur evinde bir ihtiyacın olursa biz varız annenlere bişey söyleme falan dedi...
Bende hiç bir şey istemiyorum anne tek istediğim saatinde evine gelsin her akşam yemek saatinde onu beklemekten bıktım bunaldım iyice dedim...Kayınvalidem de sen şimdi yeni doğum yaptın uykusuz kalıyorsunuz yoruluyorsun biraz onunda stresi var biraz sakinleş dedi...Yarım saat falan konuştuk telefonda ben ağladım o dinledi o ağladı ben dinledim sonra eşimi aramış bağırmış çağırmış yazıklar olsun alkol için arkadaşların için değer mi karını çocuklarını üzmeye ayıp yaptığın yarın bize gel baban senle konuşacak demiş... Sonrasında arkadaşım aradı yarın dışarı çıkalım bişiler yapalım program yapmayın diye... bende o üzüntüyle arkadaşıma anlattım eşimle tartıştığımı neden diye sordu alkol almayı çok seviyor bir türlü bıraktıramıyorum falan dedim... aynen bana şunları söyledi... Bırak içsin bunun için kendini yıpratmaya değer mi?
Arkadaşım: Adam sorumluluklarını ihmal ediyor mu?
Ben: Hayır...
Arkadaşım: Kötü muamele ediyor mu?(şiddet hakaret aldatma gibi)
Ben: Hayır...
Arkadaşım: Eee en azından içmeye gittiğini arkadaşlarıyla nerde olduğunuda söylüyor yalanda söylememiş...
neden bu kadar üstüne gidiyorsun kendi halinde bırak ters tepmesin daha çok alkol almaya başlar dedi...
Aradan 1 saat geçti eşim eve geldi çocukları öptü banada iyi geceler dedi ve yattı... Tabi ben sabaha kadar uyuyamadım :26:
Yani arkadaşımın bu sözlerinin üzerine ben mi abartıyorum acaba diye sürekli düşünüyorum...
şimdi dövmüyor sövmüyor sorumlukluklarını yerine getiriyor diye alkol almasına müsama gösterilir mi:26:Alkol almak başlı başına bir kavga sebebi değil midir?Ben gerçekten alkolü sevdiği için üzülüyorum bunuda her defasında dile getiriyorum...
Aslında eşim özünde kötü biri değil çocuklarına ve bana düşkün ilgili bir baba ilgili bir eş...Ama bu alkole ve arkadaşlarına düşkün halleri eve geç gelmeleri beni delirtiyor sırf bu yüzden ayrılmayı düşündüğüm zamanlar oldu...Yani sorunu ne anlamıyorum defalarca kez konuştum sitem ettim sızlandım küstüm tavır aldım bırak şu alkolü görüştüğün arkadaşlarından hiç haz etmiyorum çevreni değiştir diyorum...Yani insan neden alkol almayı sever? Benim bildiğim çok kederli sıkıntılı ise o an bişileri unutmak için alkol alıp kendini uyuşturmaya çalışır düşünmemek için yani...Belki eşinin bir sıkıntı var diyenler olabilir ama genel anlamda şöyle bir baktığımda gerçekten hayatının hiç bir döneminde sıkıntı zorluk yaşamış biri değil...Maddi anlamda da bir sıkıntımız yok işi gücü keyfi yerinde (Zaten kayınpederim maddi yönden evlendiğimiz günden bu yana hep yanımızda oldu desteğini hiç kesmedi...evimizi arabamızı eşyamızın aldı işimizi kurdu hatta gerektiğinde borç parada verir yani her anlamda fedakar bonkör bir babası var) Annesi deseniz evlatlarına düşkün ama üzerlerine baskı kuran bir anne değil...Kardeşiylede bir sorunu yok... ailemle arası süperdir hiç aileden yana sorun yaşamadık bugüne kadar annem babam abimle arası çok iyi..
Peki sorun ne? sağlığımızda yerinde 2 tane evladımız var onlarında sağlıkları yerinde çok şükür...
Bu arada Alkol aldığında saçma sapan hareketleri yok kendini kaybetmez komik duruma düşmez şiddet göstermez aksine çocuk gibi mutlu ve şen oluyor sürekli sohbet etmek ister içtiğinde kalk canım hazırlan dışarı çıkalım bişiler yiyelim dolaşalım der.. Allah var gezdiğime aldığıma verdiğime karışmaz... bizimle vakit geçirir özel günlerimizi unutmaz ve en sevdiğim özelliği kinci değildir asla küsmez kapris yapmaz tavır almaz ne söylersem söylim haklısın diyor hakkını ödeyemem sabırlı kadınsın kahrımı çekiyorsun diyor böyle söylediğinde de söylediklerime üzülüyorum:26: Bana vicdan yaptırıyor... Kızımız 3 aylık...oğlumuz 9 yaşında oğlum bile alkol almasına tepkili rahatsızlığını sürekli dile getiriyor sırf oğlum istemediği için yanında içmemeye özen gösterir evde alkol almaz bu yüzden dışarı çıkıyor alkol almak için...Tabii çıktığında da eve gelmek bilmiyor maşallah sonra sinirden hiç yüzüne bakmak istemiyorum eve geldiğinde açmısın diye sormuyorum... hiç gelmemiş gibi davranıyorum bozuluyor gelip sırnaşıyor özür diliyor sonra yüz bulamayınca gidip mutfakta kendine bişiler hazırlıyor gel beraber yiyelim diyor oralı olmuyorum... en azından yanımda otur diyor bazen otururum bazen gidip başka oda da başka birşeyle ilgileniyorum anlasın diye...
Kızlar napim siz söyleyin çok üzülüyorum çok kafama takıyorum.. Eşim açık açık alkol almaktan keyif aldığını sevdiğini söylüyor bırakmaya niyeti yok gibi ama ben gerçekten tahammül edemiyorum
Not: çok uzattıysam kusura bakmayın içimi döküp rahatlamak istedim okuyan herkese teşekkürler
Haklısın kızım çok kızıyorum içtiğine biliyorsun babanda bende neler söylüyoruz söyleyecek söz tükendi bizde dedi... baban çok kırgın içtiği için neler söylüyoruz hep senin haklı olduğunu savunuyoruz ben her gördüğümde konuşuyorum kızıyorum nasihat ediyorum daha ne yapabilirm evlat işte dövülmüyor atılmıyor dedi...üzülme ağlama artık sütün kesilir hasta olursun yavruna yazık değil mi ararım şimdi onu dedi bende söyle sizde kalsın anne yoksa ben gideceğim dedim sakın bir yere gitme gücenirim azıcık hakkım varsa sözümü dinle gitme bir yere o gitsin nereye gidecekse otur evinde bir ihtiyacın olursa biz varız annenlere bişey söyleme falan dedi...
Bende hiç bir şey istemiyorum anne tek istediğim saatinde evine gelsin her akşam yemek saatinde onu beklemekten bıktım bunaldım iyice dedim...Kayınvalidem de sen şimdi yeni doğum yaptın uykusuz kalıyorsunuz yoruluyorsun biraz onunda stresi var biraz sakinleş dedi...Yarım saat falan konuştuk telefonda ben ağladım o dinledi o ağladı ben dinledim sonra eşimi aramış bağırmış çağırmış yazıklar olsun alkol için arkadaşların için değer mi karını çocuklarını üzmeye ayıp yaptığın yarın bize gel baban senle konuşacak demiş... Sonrasında arkadaşım aradı yarın dışarı çıkalım bişiler yapalım program yapmayın diye... bende o üzüntüyle arkadaşıma anlattım eşimle tartıştığımı neden diye sordu alkol almayı çok seviyor bir türlü bıraktıramıyorum falan dedim... aynen bana şunları söyledi... Bırak içsin bunun için kendini yıpratmaya değer mi?
Arkadaşım: Adam sorumluluklarını ihmal ediyor mu?
Ben: Hayır...
Arkadaşım: Kötü muamele ediyor mu?(şiddet hakaret aldatma gibi)
Ben: Hayır...
Arkadaşım: Eee en azından içmeye gittiğini arkadaşlarıyla nerde olduğunuda söylüyor yalanda söylememiş...
neden bu kadar üstüne gidiyorsun kendi halinde bırak ters tepmesin daha çok alkol almaya başlar dedi...
Aradan 1 saat geçti eşim eve geldi çocukları öptü banada iyi geceler dedi ve yattı... Tabi ben sabaha kadar uyuyamadım :26:
Yani arkadaşımın bu sözlerinin üzerine ben mi abartıyorum acaba diye sürekli düşünüyorum...
şimdi dövmüyor sövmüyor sorumlukluklarını yerine getiriyor diye alkol almasına müsama gösterilir mi:26:Alkol almak başlı başına bir kavga sebebi değil midir?Ben gerçekten alkolü sevdiği için üzülüyorum bunuda her defasında dile getiriyorum...
Aslında eşim özünde kötü biri değil çocuklarına ve bana düşkün ilgili bir baba ilgili bir eş...Ama bu alkole ve arkadaşlarına düşkün halleri eve geç gelmeleri beni delirtiyor sırf bu yüzden ayrılmayı düşündüğüm zamanlar oldu...Yani sorunu ne anlamıyorum defalarca kez konuştum sitem ettim sızlandım küstüm tavır aldım bırak şu alkolü görüştüğün arkadaşlarından hiç haz etmiyorum çevreni değiştir diyorum...Yani insan neden alkol almayı sever? Benim bildiğim çok kederli sıkıntılı ise o an bişileri unutmak için alkol alıp kendini uyuşturmaya çalışır düşünmemek için yani...Belki eşinin bir sıkıntı var diyenler olabilir ama genel anlamda şöyle bir baktığımda gerçekten hayatının hiç bir döneminde sıkıntı zorluk yaşamış biri değil...Maddi anlamda da bir sıkıntımız yok işi gücü keyfi yerinde (Zaten kayınpederim maddi yönden evlendiğimiz günden bu yana hep yanımızda oldu desteğini hiç kesmedi...evimizi arabamızı eşyamızın aldı işimizi kurdu hatta gerektiğinde borç parada verir yani her anlamda fedakar bonkör bir babası var) Annesi deseniz evlatlarına düşkün ama üzerlerine baskı kuran bir anne değil...Kardeşiylede bir sorunu yok... ailemle arası süperdir hiç aileden yana sorun yaşamadık bugüne kadar annem babam abimle arası çok iyi..
Peki sorun ne? sağlığımızda yerinde 2 tane evladımız var onlarında sağlıkları yerinde çok şükür...
Bu arada Alkol aldığında saçma sapan hareketleri yok kendini kaybetmez komik duruma düşmez şiddet göstermez aksine çocuk gibi mutlu ve şen oluyor sürekli sohbet etmek ister içtiğinde kalk canım hazırlan dışarı çıkalım bişiler yiyelim dolaşalım der.. Allah var gezdiğime aldığıma verdiğime karışmaz... bizimle vakit geçirir özel günlerimizi unutmaz ve en sevdiğim özelliği kinci değildir asla küsmez kapris yapmaz tavır almaz ne söylersem söylim haklısın diyor hakkını ödeyemem sabırlı kadınsın kahrımı çekiyorsun diyor böyle söylediğinde de söylediklerime üzülüyorum:26: Bana vicdan yaptırıyor... Kızımız 3 aylık...oğlumuz 9 yaşında oğlum bile alkol almasına tepkili rahatsızlığını sürekli dile getiriyor sırf oğlum istemediği için yanında içmemeye özen gösterir evde alkol almaz bu yüzden dışarı çıkıyor alkol almak için...Tabii çıktığında da eve gelmek bilmiyor maşallah sonra sinirden hiç yüzüne bakmak istemiyorum eve geldiğinde açmısın diye sormuyorum... hiç gelmemiş gibi davranıyorum bozuluyor gelip sırnaşıyor özür diliyor sonra yüz bulamayınca gidip mutfakta kendine bişiler hazırlıyor gel beraber yiyelim diyor oralı olmuyorum... en azından yanımda otur diyor bazen otururum bazen gidip başka oda da başka birşeyle ilgileniyorum anlasın diye...
Kızlar napim siz söyleyin çok üzülüyorum çok kafama takıyorum.. Eşim açık açık alkol almaktan keyif aldığını sevdiğini söylüyor bırakmaya niyeti yok gibi ama ben gerçekten tahammül edemiyorum
Not: çok uzattıysam kusura bakmayın içimi döküp rahatlamak istedim okuyan herkese teşekkürler