- 7 Haziran 2019
- 2.459
- 3.454
- 83
- Konu Sahibi Visnekralicesi
- #1
Ben 28 yaşında fiziksel engelli biriyim, 2017 yılında şehir dışından biriyle tanışıp arkadaş olduk, daha sonra aşka dönüştü bu arkadaşlık 4 sene sevgililik sürdü, ama o engelli biri değildi hiçbir rahatsızlığı yoktu, ailem çok karşı çıktı beni rahatsızlığım nedeniyle hor görürler kırılıp üzülürüm diye , ve birde uzak mesafa tanımıyoruz etmiyoruz dediler, annem evlenince her zaman yanında olamam burada olsan yardımcı olurum demişti ben yine de çok sevdiğim için evlenmek istedim, pandeminin ilk zamanlarinda nikah kıyıp evlendik ,ailem haklı çıktı eski eşimin annesi beni bir türlü kabullenemedi ailesinden kimse biricik oğullarının yanına yakıştıramadı, evlenmeden önce seni çok seviyorum asla vazgeçmem diyen adamda benden 2 ayda vazgeçti, sadece 2 aylık evliyken ayrıldım Allah o psikolojiyi kimseye yaşatmasın, 2 ayda ne kadar çok üzüldüm anlatamam yetmiyormuş gibi eski kayınvalide çeşitli yalanlar iftiralar atmıştı ben oradan ailemin yanına döneyim diye, büyücüymüşüm oğlunu büyülemişim ondan evlenmiş benimle, birde telefonda güya biriyle mesajlaşıyor muşum, neyse bunlar geçti 3 sene öncede kaldı, tabi bende izide kaldı çok zor toparladım bundan bir 8 ay önce kadar yine de kötü hissediyordum , şimdi biri var anlaşıyoruz keyifli sohbet ediyoruz , arada bana iltifat ediyor, geçen Yolda görmüş çok guzeldin dedi, bu kişide çocukluk arkadaşımın kardeşi , çocukluk arkadaşımla seneler oldu görüşmüyoruz, aynı şehir hatta aynı o mahallede oturuyoruz tanıdığım insanlar ama tabi ki kimseyide dışardan çok iyi taniyamam , ama ben ne kadar iyi anlaşsamda olucagını sanmıyorum bir umudum yok artık çünkü yine aynı şeyler yaşansın istemiyorum, ailemide kendimide üzmek istemiyorum, çünkü bu konuştuğum kişininde rahatsızlığı yok belki onunda ailesi karşı cikicak oda benimle devam edemicek , o hiç evlenmedi buda sorun olabilir, ben başta onunla eski çocukluk arkadaşımın kardeşi olduğu için nezaketen konuştum benimle böyle birşey düşüneceğini sanmıyordum , konuşup uygun bir dille bizden olmucagını söylücem çünkü benim inancım yok , davul bile dengi dengi derler ya ben bunu üzüle üzüle öğrendim, eskiden sevginin herşeye yeticegini düşünüyordum biri beni çok sevicek bende onu sevicem mutlu olucam diyordum, ayrıldığımdan beri hiç kimseye yanaşamadım çünkü korktum bir daha hayal kırıklığı yaşamaktan , ailemden yada başka insanlardan eleştiri almaktan hep çekinir oldum 3 senedir ne kadar sevmek sevilmek istesemde olmucagını düşündüğüm için hep geri çekildim kim beni istediyse reddettim.
