Türkiyede evlilikler ailelerme yapılıyor maalesef ki erkek kendi ailesine yaranabilmek için eşini değersizleştiriyor el üstünde tutunca kadın kendini kaybedecekmeş gibi bi imaj var benim gözümde hesap kitap işine dönmemesi lazım böyle şeylerin . sen bize az geldin ,gelip gitmedin , şöyle yapmadın artık bi modernleşemedi şu kaynana modelleri üstelik oğullarının mutluluğunun da önünü kesiyorlar. Sen duruşunu bozma bence başka gelinlerde kaynanalarına bir laf söyletmiyorlar ona bakarsan sende onları örnek göster yaptığın güzel şeylerle öv kendini susarlar bi süre sonraSon konumu bilenler bilir devamında yaşadıklarımı anlatmak istiyorum sizlere..
Eşim ailesine gidip dolduruşa geldikten sonra bana hiç olmadık sözler etmişti..Haftanın 3 günü gittiğim ailesine neden ben olmadan tek hiç gitmedin diye hesap sormuştu benden.. bu konuyu kayınvalidemle konuşma kararı aldım belki size göre çocukça gelecek ama sürekli onların baskısı altında eşimden sözler işitmek çok ağrıma gidiyordu artık..
Her cuma aradığım gibi aradım hal hatır sorduktan sonra anne ben senle bişey konuşucam deyip konuya girdim..O akşam size geldikten sonra bana bunları söyledi siz bişey konuştunuzmu dedimm hayır biz bişey konuşmadık dedi başta..Sonra ben detay verince itiraf edip (eşimin adı x olsun) X o akşam bize gelince baktım morali bozuk sordum bende neyin var oğlum..oda demişki matemin takıntılarından bıktım..tedavi olması gerekiyor bu böyle gitmez..:) Önce şaşırdım tabii ama sonra keşke sorsaydınız anne ne takıntım varmış bende size anlatırdım dedim..başka hiçbişey demedi deyip inkar etti kayınvalidem... Ben konuyu uzaklık mevzusuna getirince ''-evet kızım sen bize geldin gelmedin demiyorum ama bizim içimize girmedinnn....hep eşinle geldin eşinle gittin...ben seni farklı beklerdim..teyzeye bile girip çıkmadın..'' (eşimin teyzesinden bahsediyor bana 2 araç uzaklıkta oturan 50 yaşlarında bi kadınla arkadaşlık etmemi beklemişler..ki ben eşimin teyzesini her cuma ararım oğlu evlendiğinde evine pastalar yapıp götürmekten tutun, gelinin ailesiyle tanışmasına kadar tüm özel şeylerinde yanlarında oldum..hep hizmetlerini yaptım.. ama bunlar yetmemiş.. görümcemi artık söylemiyor bile:)bende dedimki anne zaten haftanın 2-3 günü geldiğim bi yere bi günde tek gidiyim demeye gerek görmedim..ben bu kadarını yapabiliyorum sizin beklentinizin altında kalmış gibi cümleler kurdum..oda benim beklentim falan yok..diyerek o uçsuz bucaksız beklentilerini inkar etti..
Onlara göre bi eve gelin gelince evin tüm işini yapar kapı cam siler.misafir ağırlar.hep iç içe olurlar..Tabii benim haftanın 2-3 günü gidip orda hizmet etmem tencere tavalarına kadar yıkayıp her detayı düşünmem pek umurlarında olmamış..Her gittiğimde her hareketimin gözetlenmeside cabası..farkedersinizya hani birileri sürekli sizin davranışlarınızı gözetler..gülüşünüzden nasıl yürüdüğünüze kadar hep bi göz hapsi altında olduğunuzu düşünün.Bu arada bu konuşma tartışma havasında geçmiyor..içindekileri dökme gibi düşünün..Bi ara şunu dediğimi hatırlıyorum -Anne neden X beni dayısının geliniyle kıyaslıyor..siz o aileyle küssünüz görmüyor bile nasıl olurda o evin kızı gibi davranıyor sen uzaksın diyebilir...yine biz bişey demedik kendi farketmiştir dedi bana.:) Halbuki benim yanımda defalarca o kızı övüp yanımda eşim varken bunu yaptılar.İşte o kız çok iyi gelin sabahtan kalkar gelir kv. desine akşama kadar orda durur.çok iyidir çoook.. Tabii eşimde bunları duya duya sonunda bana pat diye herşeyi söyledi.
Takıntılı ve baskıcı olan eşim benim takıntılı olduğumu söylemiş ailesine.Kv ise kızım ben sizin kötü olmanızı istemem ama sen git doktora o zaman.takıntılı değilsende belki faydasını görürsünüz diye ekliyor..ve ben eşimin takıntılarından evde yaptığı baskılardan bahsedince haaayırr o öyle yapmaz.o önceden öyle değildi gibi savunmaya geçti.Bana çok iyi evlattır gibi laflar etti.bende iyi bi evlat olabilir ama evlilikte çok baskıcı davranıyor dedim..Bana bigün bile nakit paraya ihtiyacın varmı veriyim demeyen eşim annesinin cüzdanına para koyuyormuş:) pek düşünceli evlattır.yaklaşık 1 saat konuştuk.Konuşma sırasında kaynımın sesini duydum arkadan muhtemelen söylediklerimi duydu ve bana saydırıyordu arkadan..bende anne konuştuklarımız aramızda kalsın.kaynımın yada başkasının bilmesini istemiyorum dedim.oda yok onlar bilmez hiçbişey demezler diye savunmaya geçti fakat o günden sonra kaynım bana karşı 180 derece değişmiş vaziyette saygısız bi ifadeyle konuşuyor.Çünkü telefonda kayınvalidemle konuşmamdan rahatsız olduğunu düşünüyorum..Birde kaynımın kızarkadaşı olmadan önce ve sonraki hali inanılmaz farklı..Eşimin ailesi sürekli insanları kıyaslayan tipler işte o ondan güzel o ondan kısa veya uzun...o ondan zengin vs..bir sürü detay.ve o kızla ilgili konuşurkende benimle kıyasladıklarına eminim.Kaynım malesef daha soğuk davranıyor bu mevzulardan sonra anlamsız bi şekilde.
Ne tesadüfki annesiyle konuştuktan sonra eşim aradı ve sakin sakin konuşup akşam yemeğe çıkalımmı dedi bana konuşuruz hem..Sanki 2 gün önce bana bağıran hakaret eden o adam değil başkası..tamam dedim gittik.bana iyi kibar davranıyor gülüyor vs...bende sanki 2 gün önce o gözyaşları dökmemişçesine gülüyorum...
Bu olayın üstünden 1,5 ay geçti nerdeyse..Biliyorum bu yolun sonu yok..Eşimin ailesinin beklentileri hiç bitmeyecek ve ana kuzusu eşim her fırsatta beni harcayacak.Kayınvalidemi aradığımda soğuk soğuk teli açıp iyiyim oturuyomdeyip bana sen nasılsın diye bile sormuyor..sesinden anlıyorum.Soğuk gelinmişim ben yine aptal gibi samimi bi sesle napıyosunuz şu nasıl bu nasıl diye soruyorum..Eskiden 2-3 gün aramasam oooo hiç aramıyorsun derlerdi.şimdi alıştılar artık demiyorlar.Eşimse görümcem ve çocuklarına bağımlı olarak hayatını geçiriyor.Bazen günde 2 kez kamerayla görüşüp çocukları görüyor..Yeğenlerini sevmesi sorun değil asla ama 35 yaşına gelmiş bi adamın çocuk sorumluluğundan kaçıp eşini bir kalemde harcayıp başka şeylerle avunduğunu görüyorum..Arada bana ahh bekar olsaydım keşke ne rahattım bee gibi laflar ediyor.
Kendimi kırmızı odadaki boncuğa benzetiyorum bazen iki kişilik yalnızlığımda...hatta boncuğun eşi tarafından nasıl yalnız hissettirildiği sahneleri izlerken ağlamıştım bunu gören eşime tanıdık geliyormu sana bu sahneler dedim..oda anlamış olacakki gel bi sarılıyim dedi bana..sanki ödül verir teselli eder gibi.. Şuan evli olduğum şu 1,5 yıla baktığımda iyiki çocuğum olmamış diyorum.Kendimle ilgili neler yaptım derseniz..Derse başladım sınavlara hazırlanıyorum.Mesleğimle ilgili bilg. programlarını yeniden çalışıyorum.Dönülmez bi yolda kendim için gece gündüz çalışmak zorundayım...Sırtımı güvenle yaslayacağım bi evlilik değil benimkisi...acı ama gerçek..bazı şeyleri başından sezmiştim ama insanların bu kadar fena, arkadan iş çeviren, ben iyi niyetli mazbut durdukça nasıl beni yok saydıklarını ezmeye çalıştıklarını..sen ne bilirsinki bakışlarını gördükten sonra..ben bunlar için yaşamıyorum dedim kendime...Bir yola başladım, umarımki bi çıkış yolu bulacağım....Bu evliliğin sonu nereye gider bilmiyorum ama yapayalnızda olsam ayakları yere sağlam basan çalışan kimseye minnet etmeyecek biri olmak için elimden gelen herşeyi yapacağım.
Bu arada virüse rağmen eşim haftanın 3 günü annesine gidiyor:) bende 2 gün gidiyorum genelde.Pzt. gittiysem cuma mesela..haftasonu yasaklar olunca ayy görüşemiyoruz tıkıldık eve triplerine giriyorlar:) Her konuda tavsiyelerinize açığım..Böyle bi aileyle başedebilen, benim gibi başta çok pasif davranıp sonra toparlayan oldumu aranızda..