Sevgili rocknroll85,
Öncelikle tam 1 ay önce nişan attığımı belirterek başımdan geçenleri paylaşmak istiyorum. 2013 kasım ayında flört etmeye başladık,doğuluydu. Ben Bursalıyım. Selanik göçmeniyiz. Kasım'da taşınma işimiz vardı, semt değiştiriyorduk. O sırada beni ailesiyle tanıştırdı. Ailesi gelinimiz geldi diye sevinçlerinden öldüler,yemeklere götürdüler. Nasıl mutluydum. Hayatımda beni ciddiye alan,evlilik düşünen bir erkek bulmuştum. Bu arada ailesi bizim eve gelmek, tanışmak istediler bir an önce. Yeni koltuk takımı alacağımız için hemen davet edemiyorduk. Sadece sevgilimi, ailem yemeğe çağırdı, bir restaurantta yemek yedik. Fakat ailesi sürekli baskı yaptı." Size ne zaman geliyoruz?" şeklinde..Sonrasında eve yemeğe aldık, tanıştılar.Annesini, ablasını, eniştesini çok sevmiştim. Evlatları gibi davranıyorlardı. Sürekli onlarla birlikteydim,ailem şikayetçiydi, özlüyorlardı, neredeyse yüzümü göremez olmuşlardı. Hep onların evine gidiyorduk veya dışarda yemekteydik. Ayrıca sevgilim annesinin oturduğu civardan ev bakmaya başlamıştı. Başta garipsemiştim,ama o semti bilmediğimden çok da üstünde durmadım. 4 aylık flörtün ardından istemeye gelmediklerinden nişan ve söz birlikte olsun kararı alındı. Babamlar nişanımı salonda yapmak istiyordu, fakat sevgilimin annesi "Bizim adetlerimize göre nişan yok, söz olur.Sonra kına ve düğün olur, eğer siz nişanı salonda yaparsanız benim tarafımdan kimse gelmez. Gururum kırılır" deyince annemler mecbur evde yaptılar. Bizimkiler çok üzgündü.İstedikleri olmamıştı.Kadın resmen istediğini dayatmıştı bize. Nişan gününe 1 gün kala annesi bu sefer nişanda loğusa şerbeti dağıtacağım diye tutturdu. Annem çok sinir olmuştu. Evimize catering çağırmıştık..gerek yoktu. İstemede binbir tane adet-gelenek dayattılar,seccadeyle istediler, bekarlara kurdele yutturdular. O da yetmedi, ablası kendi nişanında giydiği nişanlığıyla geldi,takmış takıştırmış.Dersin,takı merasiminden yeni gelmiş.Üstünde de mini beyaz kürkü vardı, resmen ikiz olmuştuk.Artı çikolata tabağını elimden bir hışım almıştı.Yetmezmiş gibi "Kardeşim bize çok baskı yaptı,geç kalmayalım diye. Senin yüzünden bizim tarafa yemek bile yediremeden geldik" dedi. Nasıl bozulmuştum. Nişan sonrasında da nişanlımla tartıştık. Önce hak verdi, sonra ablam şu sıralar agresif dedi. Sonra ablasını savundu,birileri yalan söylüyor dedi...Ailesine laf kondurmuyordu. Annesi oğlunu sürekli arıyordu, bizdeyken "hadi nerde kaldın,eve gel" diye aramalar. Kendisi çok aradığından damadına aratıyordu gelsin hemen diye. Ailem çok içerlemişti.Sonrasında nişanlım çok agresifti, babam nişan albümünü beğenmedi diye acayip bozuldu. Bana öfkelendi, bağırdı çağırdı. Yoktan yere sinirleniyordu. Sürekli ağlıyordum, sabahları iş arkadaşım teselli ediyordu. Sonra nişanlım özürler diliyor, haklısın diyor seni seviyorum diyordu.
Geçen ay anneler gününde attım nişanı. Herşey birikmişti bende. Yalanları çıkıyordu sürekli. Maaşı söylediği kadar değilmiş, aldığı tek taş için 3.500 TL ye aldım deyip sonrasında 800 TL ye aldım,maliyetine diye salladı. Anneler günü haftası alacağımız yeni ev için konu açtık, metrobüsteydik. Sadece ikimiz ev bakacaktık,çünkü ikimiz bir yuva kuruyorduk. "Bizimkilerle ve seninle ev bakacağız,isterse sizinkiler de gelir" deyince şalter attı bende.Sadece ikimiz bakalım,gezelim istiyordum,sonrasında ailelere danışılırdı. Neyse yine üzdü beni,kavgalar ettik,yine özür diledi "Sadece ikimiz ev bakmaya gidiyoruz aşkım üzülme" dedi ve yine barıştık. Pazar günü anneler gününde sabah aradı, ailesiyle kahvaltı ediyormuş.Sonra öğlen aradığımda işim var dedi eniştemle. Şaşırdım pazar pazar ne iş olacak. 3 saat geçti ses seda yok. Aradım, "Efendim canım benim" diye açtı. Ne yaptığını sorunca "Bizimkilerleyim,dışardayız geziyoruz,ev bakıyoruz" deyince koptum. Ailesinin yanında bana dayılandı, öfkeli. Allahım çıldıracaktım. Bağırdım telefonda,bitti dedim bitti,annenle sana saadetler dilerim. Sonra babamı arayıp beni şikayet etmiş, annesine çok agresif davranıyormuşum. Kadın meğerse oğluna beni kötülüyor, dolduruyormuş, hem de bana annem gibi sokulurken!!!
Velhasıl bitti, ve inanılmaz mutluyum. Onlardan,saçma adetlerinden ve nişanlımın ana kuzuluğundan ve de annesinden kurtuldum. Kadın dominanttı ve oğluna çok düşkündü. Sürekli kendi dediğini yaptırıyordu,oğlu da paşa paşa yapıyordu.
Demem o ki kurtul arkadaşım, en kötü annen, en iyi kaynanadan iyidir. Kaynana kaynanadır.Hatta toplumda sözler var: "Kaynana ile gelin arasında balta kırılmıştır." "Görümce,görmeyim ömrümce" Kaynana ve görümcenin iyisi hiç mi yok, belki vardır.İnşallah bize de denk gelir. Ama seni üzen bir insan, hele ki eş adayınsa seni hiç sevmemiş demektir.Seven erkek üzmeye kıyamaz, bunu unutma.Hayat bir kere yaşanıyor, yanlış insanların elinde harcatma..Aileni asla ve asla karşına alma. Ben onu o kadar sevmiştim ki ailemi hep bastırdım, benim için anlayış gösterdiler, katlandılar ve sonunda da üzüldüler çok. Değdi mi hayır, hiç değmezmiş..Sevgi ölüyor, saygı olmayınca..
Saygılar,