Bu konu hakkında son kez yazıyorum

Artemissisipi .!.:

Bence adamın öyle bir düşüncesi de yok. Hanım kızımız evlenirim ben bununla demiş, kendi kendine gelin güvey olmuş işte. Hastalığı duyunca da ödü patlamış. Ama adamın diğer özelliklerinden de vazgeçmek istemiyor. Hastalık ve mantık arasında kalmış kendince. Aşk zaten yok.
Hani açık açık sorsa adamın işi bu, kazancı bu, durumu bu, mantığıma yattı evlenmeyi düşünüyorum ama diyabeti öğrendim arada kaldım, diyabetli olsa da bu maddi duruma sahip bir adamla evlenmeli miyim diye, taslanacak biliyor.

Gerçi daha önceki bilmem kaç konusunda bahsetmiş olabilir adamın gelir ve maddi durumundan, bilmiyorum, okumadım ama bana böyle hissettirdi.

Genişletmek için tıkla...

socialscientist .!.:

20 yaş daha mı kısaymış

Genişletmek için tıkla...

brnck .!.:

Tamam arkadaşlar yorumlarınız için teşekkğr ederm. Ama ben bunları kafamdan uydurmadım ce konuya başlarkende yanlış biliyor olabilirim çünkü çevremde yok dedim. Ama itnernette uazılıp çizilenler bunlar . Adam öksürdü diye ölecek mi ya da çok mu sor bir durum diye burda ayağa kaldırmadım kimseyi ciddi bir hastalık olduğjnu araştırırken okudum doğru ya da yanlış ben okuduklarımı söyledim

Genişletmek için tıkla...

brnck .!.:

Düzelmiştim aslında burda konu açtıktan sonea tamamen unuttum artık o sıkıntıyı. Sadece anlaşıp anlaşamayacağıma odaklandım bi kaç aydır. Ama bir anda tekrardan başladı uyuyamamaya mutsuz olmaya başladım. İyice alışıp bir gün kaybedersem diye kurmaya başladım

Genişletmek için tıkla...

Mothers daughter .!.:

Senin hasta olmayacağının garantisi var mı? Robot musun yoksa?

Belki bir hafta sonra kanser olduğunu öğreneceksin, adam seni bıraksa hoşuna gider mi? Biraz empati sadece.

Genişletmek için tıkla...

brnck .!.:

Öyle olsa ayrılırım niye sürdüreyim ki sizce ? Mantığıma uysa bile maddi sıkıntım yok onınki kadar benim de iyi bir işim var . Ha dış görünüş olarak dakötü değilim beni isteyen tek kişi o onu da kaçırmayayım gibi bir sorunım da yok . Evet haklısınız o izlenimi veriyorum size demek ki . Ama ben ona zarar gelecek mi diyemkorkuyorum sadece ve bu beynimi meşgul ediyor. Evet örneklernize baktım amatam tersi örnekler de çok denk geldim doktor yazıları da okudum öyle bir anlatoyorlar ki sanki bi öğün yemeğini aksatsa zarar görecekmiş gibi . Yok normal insanlarw göre 20 yaş daha kısa ömürleri, yok tüm hastalıklar içinde böbrek göz ayak gibi rahatsızlıkların büyük çoğunluğu bundan kaynaklıymış , yok dikkate alınmıyor olsa da en ciddi rahatsızlıkların başındaymış. Ben bunlwrı okudum nasıl korkmayayım?

Genişletmek için tıkla...

astrojurnal .!.:

anlamamakta ısrar ediyorsunuz. kendinizi iyileştirmek için attığınız somut bir adım var mı ? bu soruya yanıt vermediniz.
ciddi anlamda sıkıntınız var. bu tek başınıza aşabileceğiniz birşey değil. doktora gitmeyecek misiniz ?

Genişletmek için tıkla...

brnck .!.:

Konuda da belirttim ama tam okumamışsınız sanırım evet ğsikolpjik destek alacağımı yazdım konumda zaten.

Genişletmek için tıkla...

brnck .!.:

Arkadaşlar merhaba daha evvelde bu konu hakkında konu açtığımdan dolayı bana kızacak arkadaşlar olacaktır . Şimdiden kusura bakmayın.
Daha evvel bahsetmiştim şimdi özet geçeceğim. Bir çocukla tanıştık 6-7 ay oldu . Başta mantıklı şekilde düşündüğüm için her şeyi uygun diyerek başladım. Fikirler görüşler yaşam tarzı her şey aynı sayılır . İyi bir insan olduğuna da inandım hissettim artık.
Tip 1 diyabet rahatsızlığı var 12 seneden beri, başlarda mantıklı açıdan düiündüğüm için evlenince neler yaşarım neler olur diye düşünüyordum. Şimdi ise onu çok özlüyorum ve sürekli vakit geçirmek istiyorum . Birlikte çok keyifli vakit geçiriyoruz . O yüzden onunla devam etmeye ve bu şekilde iyi giderse evlenmeyi düşünüyorum . Buna engel bir durumumuz yok çünkü maddi manevi bir pürüz yok şimdilik.
Ama şimdide bende kaybetme korkusu oluştı. Aslında hastalığını aşmıştım. Ama son bir haftadır ne olduysa uyuyamaz oldum sürekli aklıma kötü şeyler gelmeye başkadı. İleride daha da alışırsam ve allah korusun kaybedersem nasıl dayanırım gibi saçma sapan düşünceler beynimi kemirmeye başladı . ( evet hastalık olmasa da üç gün sonra ne olacağını bilemeyiz bunun da farkındayım ama hastalık olunca kaygılarımı tetikledi sanırım)
Bu arada bilmeyenler için söyleyeyim tip 1 diyabet sürekli şeker ölçüp yediklerine dikkat etmesi gerekşyor. İnsülin kullanıyor ve ömrünün sonuna kadar bu şekilde devam edecek .
Ben kesinlşkle onunla devam etmek istiyorum , ama korkularım yüzünden kendimi çok fazla mutsuz ediyorum ve bununla başa çıkamazsam onu da mutsuz edeceğim . Kısaca bir örnek vereyim mesela, instagramda tesadüfen bir kadının paylaşımını gördüm eşini kaybetmiş küçük bir şocığu var . Profilini inceledim eşi vefat etmedn önce nasıl mutlu olduklarına baktım şimdi nasıl üzgün olduğuna baktım ve tüm gece ağladım sanki aynı şey benimde başıma gelecekmiş gibi hissedip iki gün kendime gelemedim. Mesela güzel mutlu evli çiftleri görünce bir anbizde böyle olabilecek miyiz o hep yanımda olacak mı diye düşünmeye başkıyorum. Umarım anlıyorsunuzdur..
Sizce bu korkularım abartılı ve yersiz mi? Ve bunun için ne yapabilirim? Psikolojik destek diyeninizde olscaktır evet araştırıyorum bir haftaya halledeceğim kaygı problemim için destek alacağım. Sizler ne düşünüyorsunuz acsba ? Benim gibi olanınız var mı? ( bu arada ailem henüz bilmiyor ve onların ne düşüneceğini demkafamda kötü şekilde kurgulayıp kendimi üzüyorum. Ve sürekli erteliyorum anlatma durumunu ) . Bu arada 28 yaşında iş güç sahibi ailesine bağımlı olmayan biriyim . Elbette kimse karışamaz hayatıma böyle bir konuda . Ama ailem konusunda o kadar hassasım ki en ufak kötü yorumları bile beni epey üzer ve bu yüzden erteliyorum . Takımtılıyım ve kafama fazlasıyla takarım, bu halime bir de onun mutsuzluğı eklenir. Lütfen yardımlarınıza ihyacım var

Genişletmek için tıkla...

asicadi44 .!.:

Ay canım sen kaderde ne olacak nerden biliyorsun? Belki sağlıklı bir adamla evleneceksin ama kısa süre sonra bir kazada kaybedeceksin? Garantisi mi var bu işin? Yada düşün siz sözlendiğinizde yada nişanlandığınızda sen kanser olduğunu öğreneceksin. Çocuk yok ben bu acılara dayanamam diyip seni terk etse ne düşünürsün? Bırakın bu işleri ve seviyorsanız evlenin. Bu kadar takıntılı olmaya gerek yok. Biraz kadere iman etmek gerekiyor

Genişletmek için tıkla...

brnck .!.:

Haklısınız söylediklernizde yalnız ben ayrılsam mı ayrılmasam mı muhabbetinee değilim. Swdece üzülüyorum kaygılanıyorum nenolacak böyle diye derdimi anlattım ..

Genişletmek için tıkla...

astrojurnal .!.:

o zaman önce destek alın sonra evlilik kararı verin ki karşınızdaki insana zarar vermeyin. emin olun psikolojik problemler bedensel hastalıklardan daha zor.
bir diyabetli olarak söylüyorum, yanımda bu derece kaygı bozukluğu olan biri olsa şekerim düşmez benim sıkıntıdan.
kusura bakmayın ama hem yapıcam edicem diyip adım atmıyorsunuz hem de hasta bilmem ne diye kendinize de karşınızdakine de eziyet ediyorsunuz.
kaç konudur yapıcam, alıcam, edicem.. ee hani ?

Genişletmek için tıkla...

kendimidurdaracakdegilim .!.:

Cok katiliyorum bu yoruma. Adam konu sahibiyle devam ederse sağlığından bile olabilir.
Bu nasil bir kaygidir bari karsinizdakine yansitmayin.
Ayrica kusura bakmayin ama bana hissettirdiginiz de adamı sevmiyor olduğunuz yönünde. Cok sevip nelerle mucadele eden ciftler gördüm. Eşinden çocuğu olmayacağını bile bile evlenen, epilepsi olup yıllarca nöbetle ömrü geçerken yanında bir eşi kalan,bipolar bozukluğu olduğunu bilerek evlenen...
Sevince bunlarin hepsine göğüs gerebiliyor insan cevremde gördüklerim bu yönde.
Bende evlenince mide rahatsizligi gecirdim hala mucadele ediyorum ve en büyük destekcim esim oldu. Karnımı sıkıp rahatsiz ettigi icin sadece bol bir pijama giyebiliyorum,ilk zamanlarimda esime karsi asla bakimli görünemedim bu sebeple. 36 kiloya düştüm muhtemelen görüntüm de bozuldu ama o bana askla bakmaya devam etti. Siz evlenip askla bakabilcek misiniz her haliyle adama?
Ayrica internetten okuyup kaygi duymak cok gereksiz interneti bilmez misiniz hep abartirlar. Doktorun bana verdigi ilaclarla ilgili oyle yan etkiler okudum ki, oysa hicbir sorun yasamadim icerken ben. Benim hastaligim icnde mide kanserine döner yaziyor nette mesela, ne yapmaliyim sizin fikrinize gore hemen karalar baglamaliyim galiba.
Kusura bakmayin normalde boyle bir uslup kullanmayi sevmem ama kendinizi kandiriyorsunuz adami cok sevmiyorsunuz gibi hissettim.

Genişletmek için tıkla...

astrojurnal .!.:

ısrarla anlamıyorsunuz ama gene yazacağım.
sorun ayrılma kararınız vs değil. sorun, probleminiz varken bunu çözecek adım atmamanız. sorun, aynı konuyu açıp, akıl isteyip isteyip sonra hiçbirini uygulamamanız.
burada yazanlar psikolog değil. olsalar da size forum üzerinden çözüm üretemezler. konularınızda onlarca kişi sürekli profesyonel destek almanızı önerdi.
maddi durumum iyi diyorsunuz. hani gücünüz olmasa devlet hastanesi için vakaların azalmasını beklediniz diyeceğiz. ama her konunuzda maddi anlamda bağımsız ve yeterli olduğunuzu vurguluyorsunuz yani özel bir doktora, muayenehaneye de gidebilirsiniz.
sıkıntı sizin kendinizi iyileştirmek istememenizde. emin olun bu derece kaygılı bir insanla yaşamak hiç kolay değil.
benim annemde panik atak vardı. tabi ki sizin teşhisiniz farklı konabilir. annem olduğu halde tahammül edemediğim çok zamanlar oldu.
burada sürekli konu açarak bu kaygıyı yenemezsiniz.
bunu kabul etmezseniz de bugün bu adamla yarın başkasıyla çeşitli kaygılar yüzünden ilişkilerinizi noktalamak zorunda kalırsınız.

Genişletmek için tıkla...

socialscientist .!.:

O kadar haklısınız ki benim annem de aynı konu sahibi gibiydi. Babam da tip 2 diyabet vardı. Adamı öyle bi darlardı ki bak şunu yerseb ölürsün böyle yaparsan ölürsün diye diye... Ay annem darlayınca adamın şekeri inmek bilmezdi. Tamamen strese bağlı yükselirdi.

Şimdi annem aynısını bana yapıyor. Sabah mesaj atmış cevap vermemişim. Aramasını da duymamışım. Eşimi aramış akşam balık yemiştiniz zehirlenip öldünüz sandım diye senaryoya bakar mısınız... Ömür törpüsü yeminle.

Genişletmek için tıkla...

astrojurnal .!.:

hah tam bunu diyorum işte. bu kadar kaygı kendi bedenine de yanındakine de zarar. bunu iyileştirse çok rahat edecek.
ki psikolojik durumlarda kişi istemeden, adım atmadan tedavi mümkün değil.

ya annem fenalık geçiriyor diye arkadaşlarımla buluşmaya gidemiyordum. geç dönersem yolda kaza olurmuş da bana birşey olurmuş da giden mala olsunmuş ama hastanelerde beni arayıp arayıp bulamazlarsa nolurmuş.
gerçekten çok zor.

Genişletmek için tıkla...