- 12 Eylül 2014
- 3.790
- 6.951
İvit, en ugrastım biraz ama olmadı zaten pek değiştiğimide düşünmüyorum huyum kurusun:)Sende mi benim gibiydin ?
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
İvit, en ugrastım biraz ama olmadı zaten pek değiştiğimide düşünmüyorum huyum kurusun:)Sende mi benim gibiydin ?
Seni seviyorsa,yanında huzurlu mutluysa niye gitsin.Giden trip atmıyorsun sorgulamıyorsun diye değil,karaktersizliğinden gider canım.Peki merak ettiğim bir şey var adamlar bir yerden sonra nasılsa sorgulamıyor etmiyor trip de atmıyor e ne güzel diyip bizi unutur mu ya da baskasina gider mi?
İvit, en ugrastım biraz ama olmadı zaten pek değiştiğimide düşünmüyorum huyum kurusun:)
inşallah toparlanmaz da adam sizden kurtulur. evlat olsanız insan sevmek için bi durup düşünür valla. çok yanlışsınız.
Beklersen toparlanır bence. Ama nereye kadar? Yani ilişkiniz sürer ama sen ilgi açısından tatmin olamayabilirsin, ondan ilgi göremedikçe kaybetmemek için içine atıp mutsuz olabilirsin. Ama senin yerinde olsam deneyip görürdüm. Şimdilik sadece bekle.
Çok boğmuşsun.Toparlanması için ciddi değişmen gerek.Yapabilirmisin bilmem.Ama şunu diyeyim bu tavırlarla başkasıyla da olsan yürütemezsin ilişkini.Hem kendine hem ona nefes almaya fırsat vermen lazım.
Bide evlat olsan sevilmezsin demek nedir ya? Olur öyle evladınız toz konduramazsınız. Ne dediğinizin farkında olun biraz. Bin kötüde olsa hakaret etme hakkınız yok kimseye karşınızdakide bir insan.
Ne alaka ya kimse haketmez. Saygısızlıktan başka bir şey değil. İnsanları kırmak üzmek ne kadar kolay. Canı sıkılan gelip burada birilerinin canını sıkmaya çalışıyor. Çok çok çok ayıp.Boşver söylesinler ben kendime neler söylüyorum nasıl suçluyorum bilsen o yüzden hiç üzmedi beni bu yorum hakettim . Ama şu bi gerçek evlat evlattır annem beni çok seviyor, babam yok.
bende öyleydim ya, egom şişmişti sanırım biraz. gel diyodum geliyodu git diyodum gidiyo şımartılmıştım biraz tabi binbir sözler verdim ama uygulayamadım. en son kaybettim kaybedince anladım ama iş işten geçti. önümde ki ilişkilerde yapmam diyorum şimdi.Bende bu zamana kadar çok sözler verdim ona. Değişicem bu zamana kadar olmadı ama bundan sonra yapıcam istemediğin sevmediğin rahatsız olduğun tavırlarımdan davranışlarımdan vazgeçicem dedim defalarca ama yine yapamadım. Son tartışmada bile ben hadsiz işte kendini ne zannediyorsun ne halin varsa gör dedikten sonra mesaja cevap vermediğini gördüğümde yüzümde beliren gülümsemeyi hatırlıyorum kendimce savaşı kazandığımı onu sindirdiğimi düşünmüştüm. Tabi kimin ne kazanıp ne kaybettiği zamanla ortaya çıkmaya başladı. Onu kaybetme korkusuyla yüz yüze gelmeye gerçekten ihtiyacım varmış kendime gelebilmem için. Bişeyleri daha iyi anladım gerçekten. Asla gitmez, asla bırakmaz, asla vazgeçmez diye düşünmemek gerekiyormuş. En yapamaz edemez dediğim insan canına tak edince gidebilirmiş bu gerçeği görmem iyi oldu. Benim açımdan tuhaf olan şu ki tamam karakter olarak zor bi insanım, geçimsizim ama önceki ilişkilerimde kukla gibiydim sus pus sesim soluğum çıkmaz anlayışlı sevecen kaybetmekten korkan ona göre davranan.. Sanırım gerçek aşkı bulmak gerçekten sevilmek şımarttı beni o yüzden bu kadar abarttım yaptığım saçmalıkları
Operasyonlara gittiğini bildiğim halde eğer beni sormazsa trip atardım .
Siz konu sahibini de aşmışsınız şu cümledeki psikolojinizle
**