• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bu evlilik çok ince bir ipliğe bağlıymış. Eşim öyle söyledi

Erkenden cocuk yapmasaydın keşke ama olan olmuş...
Sen başından tavrını koysaydın bu kadar ileri gidemezdi.
Sana diyeceğim tek şey boşan ve ailenin yanında büyüt cocuklarını...
 
Belki bu yazdığımı bir kişi de olsa okur da ibret alır.
Kadınlar rica ediyorum eğer sizi seven bir aileniz olduğunu düşünüyorsanız onların
onaylamadığı biriyle asla ama asla evlenmeyin. Aşktan ölseniz de evlenmeyin kurban olayım.
Bu aileler ASLA YANILMAZ! Bişey görmüşlerdir, duymuşlardır, hissetmişlerdir.

Siz ise bitmiş bir evliliği sürdürüyorsunuz. Adamın telefonunu karıştırırsanız çok üzülürsünüz bence.
Çocuklar için bile yürümeyecek bu evlilik.
Mutsuz anne-baba, huzursuz bir ev. Karışan büyükler.
Bir çocuğun ihtiyacı olmayan her şey var.
Ne diyim. Boşan desem boşanmazsın. Gittiği yere kadar.
Ya da adamın iyice azıp çocuklarınızla sizi kapının önüne atana kadar...
Ona da az var gibi görünüyor.
 
S Saftirikinsan konularını üzüntüyle takip ediyorum.
Eşin sana değer vermiyor.
Senin üzerine titremen ters tepiyor.
Ailesi ile bir olup seni eziyor.
Ve sen onu kazanmak için çırpınıyosun.
Lütfen artık gör>>>nasılki deveye diken........kocan da o türlü bi adam.
Senin fedakarlıklarını görmüyor bile.
Bundan sonra nolur kendin ve çocukların için Mutlu olacağın şekilde yaşa.
Boşan demiyorum ama daha fazla kendini yıprattırma.
Her istediğini verdin de ne oldu? Kıymet bildi mi?...hayır....
Hayatını ona adamaktan vazgeç...Senin kendini yıprattığının onda biri kadar kocanın evliliğinize kafa yorduğunu sanmıyorum..
Bügun otur bi düşün "gününün kaçta kaçı onun isteklerini yerine getirmekle geçiyo?, ya da kendin için en son ne yaptın?, eşin olmadan Mutlu olamıyor musun?, evlenmeden önce seni ne Mutlu ediyordu?, hayallerinin neresindesin, gerçekleştirebileceğin minik hayallerin/ hobilerin ne?..."
Yani kısacası kendin için yaşamayı kafana koy.
Bunu yaparken eşinle çirkefleşmene gerek yok.
Sadece artık önceliğin olmadığını görsün.
Kendini sana iyi hissettirecek hobiler edin.
Çocuklarınla geçirdiğin vakitleri renklendir.
Eşin de ister mutluluğuna dahil olsun, isterse b.kunda boğulsun.
Hiiiç umursama söylemlerini..bilsin ki bu kadın bana muhtaç değil, kendini bensiz de Mutlu edebiliyor.
Gör bak sen kendi halinde neşeli biri haline geldikçe onun daha çok ilgisini çekeceksin.
Değilse seni umursaması için çırpınmak emin ol onu daha çok itecek...
Mesajınızı bikaç defa okudum. Evet ondan önce beni en ufak şeyler bile mutlu ederdi. Ama evlendikten sonra hiçbişeyden mutluluk duymuyorum artık. Hayata küsmüş gibiyim. Kişiliğim kalmadı. Karar aldım zaten artık hiçbişey umrumda değil. İnceldiği yerden kopsun.
 
Düşünüyorum evet olumlu hiçbirşey yok ve ben hala burdayım. Hayatı boyunca beni anlamicak bi eş. Bunalımdayım çöktüm artık.
canim işin ver arkanda duran bi ailen ver bu büyük bir şans bu hayatı yaşayan sensin hepimizden iyi bilirsin ne yaşadığını ama canım sende Allahın bi kulusun oda lütfen şöyle bi silkinip kendine gel evlatların için restini çek seviyorsa arkandan gelir zaten yok eyvallah diyorsa vur tekmeyi çek git ailenin yanına daha yaşayacak ne kadar güzel yılların varken yapma bunu kendine lütfen
 
ve asla ama asla çocuklarım için çekiyorum demeyin lütfen mutsuz bi ailede büyümüş biri olarak söylüyorum hep bi tarafım eksik ve psikolojik olarak sağlıklı biri değilim bunu yapmayın çocuklarına dünyaya gelmeyi onlar istenedi ama güzel bi yuva vermek sizin elinizde tercihinizi siz yapın
 
Herkese iyi geceler arkadaşlar. Burda dertleşmek içimi rahatlatıyor. Biraz uzun olcak sanırım kusura bakmayın.
Nerden başlasam bilmiyorum. Bir buçuk yıllık evliyim. Üç buçuk aylık ikizlerim var. Eşimle severek evlendik. Muhafazakar bir yapımız olduğu için Ailem pek istemedi evlenmemi eşimin geçmişinden dolayı. Ama ben istediğim için bişey demediler. Tanışma isteme dönemleri biraz sıkıntılı geçti ailem istemediği için. Sıkıntılı dediysem tartışma falan yok hasadece bikaç defa gelip gitmek zorunda kaldılar o kadar. Eşim sırf bu yüzden evlenir evlenmez aileme cephe almaya başladı beni istemediler dedi sürekli ve soğuk davrandı hala da öyle devam ediyor. Bu yüzden hiç gitmek istemiyor benim aileme ve beni de götürmek istemiyor. Her gittiğimizde bi bahane bulup kavga ediyor. Şuanda doğudayız fakat aynı şehirdeyken hergün onun ailesindeydik. Bizimkiler yok sayılıyordu hala da öyle devam ediyorlar ailecek.
Evlendik tartışmalarımız başladı. Bana hiç tahammülü yok hiç anlayışı yok. En ufak bi hatamda ve hatta hatam olmayan şeyde bile kıyametler kopar. Taa ki her durumda ben alttan alıp özür dileyene kadar. Hakaretler aşşağılamalar küçümsemeler küfürler aileme ve hiç tanımadığı sülaleme karşı ağır laflar.
Ben çalışıyorum bütün paranın idaresi onda fakat iki maaş ve ailesinin gönderdiği paraya rağmen ev geçindiremiyor çünkü ikizlerimizin olacağı ve masraf iki katı olacağını bildiği halde yatırım için benim üzerime kredi çektirdi zorla. Kendi üzerine zaten kredi vardı.
Büyük bir hata olan hamileliğim boyunca dahi yüzüm gülmedi. Bi olaydan dolayı ablasını aramadığım için 7 aylıkken beni kapının önüne koyacaklardı başka bi ablasıyla beraber. Ablalar yüzüme karşı çok iyidir fakat arkamdan eşimi sürekli dolduruyorlar yüz verme ona diye. Çünkü bi defa yanımda bile doldurup kavga ettirmeye çalıştılar.

Evde bana gram yardım etmez suyunu bile almaz. Ben yorgunum desem de bi ton laf eder. Herkese reklam eder bana bir bardak su bile vermedi diye.

Bana hiç güven vermiyor zaten evliliğimizin başından beri tuvalete bile telefonla giderdi son bir aya kadar. Bana da bir o kadar baskı yapar telefonumu sürekli kurcalar. Kimseyle konuşmamı istemez.

Ev kadınlığıma laf eder anneliğime laf eder sürekli. Fakat kendi hiçbir sorumluluk almaz. Evin elektrik faturası bende. Çocukların mama bez masrafları bende. Kişisel masraflarım zaten bende. Mutfak masrafı dışında alınacak herşey benden alınıyor. Bi de üzerime kredi var. Para sıkıntısı bitmez.

Birkaç tane nırmal kız arkadaşı var görüştüğü. Tabi ben hiçbiriyle görüşmesini istemiyorum çünkü kız erkek arkadaş olamaz diye düşünenlerdenim. Ve üstelik bu normal arkadaşlardan birisini annesi zamanında oğlum sana isteyelim demiş de bu olmaz demiş. Hiç istemediğim halde onunla bile görüşüyor. Bir erkekle kız her ne sebeple olursa olsun geç saatte konuşamaz Mesajlaşamaz. Ben karşı çıkmasam bunları da yapıyor.
Ailesiyle günde 6-7 defa konuşur gece yarısında bile arayıp ablasını sohbet ediyor. Sonra ben konuşmak istediğim zaman tel elinde onunla uğraşıyor benim sorularıma cevap bile vermiyor. Bugün yine ablasıylauzun uzun sohbet etti. Sonra ben benimle neden sohbet etmiyorsun dedim konuyu değiştiriyor. Yine bana cevap bile vermiyor. Sonra tartıştık biraz ve bu evlilik zaten ince bir ipliğe bağlı temellerimiz zayıf bizim dedi. Herzamanki gibi döndü arkasını yatt.

Çocuklarım için sabretmeye çalışıyorum fakat yavaş yavaş tüketiyor beni bu evlilik..
Çocukların için sabretme al cocuklarini çık o evden senin şu yazdıklarını bian ben yazıyorum zannettim bak çok pişman olacak benim eşim şuanda köpek gibi yalvariyo millete eğer geri dönersen sana artı olur düzelir kaybetme duygusunu yaşar ben geri dönmeyi asla istemedigim için ilgilenmiyorum sende lütfen çekme ezdirme kendini lütfen kendine gel
 
Çocukların için sabretme al cocuklarini çık o evden senin şu yazdıklarını bian ben yazıyorum zannettim bak çok pişman olacak benim eşim şuanda köpek gibi yalvariyo millete eğer geri dönersen sana artı olur düzelir kaybetme duygusunu yaşar ben geri dönmeyi asla istemedigim için ilgilenmiyorum sende lütfen çekme ezdirme kendini lütfen kendine gel
Herşeyi planlayıp ona göre adım atmalıyım ve zamana ihtiyacım var. Çünkü öyle çirkef birisi ki kendisi çok ince planlı bi şekilde davranıyor bana. Tabi kendi aklının yetmediği yerde ablalarının verdiği akılla hareket ederek yürütüyor bu evliliği.
 
Herşeyi planlayıp ona göre adım atmalıyım ve zamana ihtiyacım var. Çünkü öyle çirkef birisi ki kendisi çok ince planlı bi şekilde davranıyor bana. Tabi kendi aklının yetmediği yerde ablalarının verdiği akılla hareket ederek yürütüyor bu evliliği.
Aynen canım benim eş kisiside öyle ama bunu yapmalisin çünkü aile ben gittikten sonra aradı o kız buraya girmeyecek bitti diye ama oğullarının aklı başına geldi şimdi içi yanıyor yansinda sana tek tavsiyem plan proje bilmem ama biran evvel o adamı terketmen yoksa bitip tukeneceksin psikolojine bedenine zarar vereceksin kendine bu kötülüğü yapma sen herkesten kiymetlisin sen olmasan hicbisiyin anlami yok bunu kendine oncelikle kabul ettir
 
Aynen canım benim eş kisiside öyle ama bunu yapmalisin çünkü aile ben gittikten sonra aradı o kız buraya girmeyecek bitti diye ama oğullarının aklı başına geldi şimdi içi yanıyor yansinda sana tek tavsiyem plan proje bilmem ama biran evvel o adamı terketmen yoksa bitip tukeneceksin psikolojine bedenine zarar vereceksin kendine bu kötülüğü yapma sen herkesten kiymetlisin sen olmasan hicbisiyin anlami yok bunu kendine oncelikle kabul ettir
Her yönden zarar görmeye başladım zaten. Psikollojim şimdiden allak bullak oldu.
 
Herkese iyi geceler arkadaşlar. Burda dertleşmek içimi rahatlatıyor. Biraz uzun olcak sanırım kusura bakmayın.
Nerden başlasam bilmiyorum. Bir buçuk yıllık evliyim. Üç buçuk aylık ikizlerim var. Eşimle severek evlendik. Muhafazakar bir yapımız olduğu için Ailem pek istemedi evlenmemi eşimin geçmişinden dolayı. Ama ben istediğim için bişey demediler. Tanışma isteme dönemleri biraz sıkıntılı geçti ailem istemediği için. Sıkıntılı dediysem tartışma falan yok hasadece bikaç defa gelip gitmek zorunda kaldılar o kadar. Eşim sırf bu yüzden evlenir evlenmez aileme cephe almaya başladı beni istemediler dedi sürekli ve soğuk davrandı hala da öyle devam ediyor. Bu yüzden hiç gitmek istemiyor benim aileme ve beni de götürmek istemiyor. Her gittiğimizde bi bahane bulup kavga ediyor. Şuanda doğudayız fakat aynı şehirdeyken hergün onun ailesindeydik. Bizimkiler yok sayılıyordu hala da öyle devam ediyorlar ailecek.
Evlendik tartışmalarımız başladı. Bana hiç tahammülü yok hiç anlayışı yok. En ufak bi hatamda ve hatta hatam olmayan şeyde bile kıyametler kopar. Taa ki her durumda ben alttan alıp özür dileyene kadar. Hakaretler aşşağılamalar küçümsemeler küfürler aileme ve hiç tanımadığı sülaleme karşı ağır laflar.
Ben çalışıyorum bütün paranın idaresi onda fakat iki maaş ve ailesinin gönderdiği paraya rağmen ev geçindiremiyor çünkü ikizlerimizin olacağı ve masraf iki katı olacağını bildiği halde yatırım için benim üzerime kredi çektirdi zorla. Kendi üzerine zaten kredi vardı.
Büyük bir hata olan hamileliğim boyunca dahi yüzüm gülmedi. Bi olaydan dolayı ablasını aramadığım için 7 aylıkken beni kapının önüne koyacaklardı başka bi ablasıyla beraber. Ablalar yüzüme karşı çok iyidir fakat arkamdan eşimi sürekli dolduruyorlar yüz verme ona diye. Çünkü bi defa yanımda bile doldurup kavga ettirmeye çalıştılar.

Evde bana gram yardım etmez suyunu bile almaz. Ben yorgunum desem de bi ton laf eder. Herkese reklam eder bana bir bardak su bile vermedi diye.

Bana hiç güven vermiyor zaten evliliğimizin başından beri tuvalete bile telefonla giderdi son bir aya kadar. Bana da bir o kadar baskı yapar telefonumu sürekli kurcalar. Kimseyle konuşmamı istemez.

Ev kadınlığıma laf eder anneliğime laf eder sürekli. Fakat kendi hiçbir sorumluluk almaz. Evin elektrik faturası bende. Çocukların mama bez masrafları bende. Kişisel masraflarım zaten bende. Mutfak masrafı dışında alınacak herşey benden alınıyor. Bi de üzerime kredi var. Para sıkıntısı bitmez.

Birkaç tane nırmal kız arkadaşı var görüştüğü. Tabi ben hiçbiriyle görüşmesini istemiyorum çünkü kız erkek arkadaş olamaz diye düşünenlerdenim. Ve üstelik bu normal arkadaşlardan birisini annesi zamanında oğlum sana isteyelim demiş de bu olmaz demiş. Hiç istemediğim halde onunla bile görüşüyor. Bir erkekle kız her ne sebeple olursa olsun geç saatte konuşamaz Mesajlaşamaz. Ben karşı çıkmasam bunları da yapıyor.
Ailesiyle günde 6-7 defa konuşur gece yarısında bile arayıp ablasını sohbet ediyor. Sonra ben konuşmak istediğim zaman tel elinde onunla uğraşıyor benim sorularıma cevap bile vermiyor. Bugün yine ablasıylauzun uzun sohbet etti. Sonra ben benimle neden sohbet etmiyorsun dedim konuyu değiştiriyor. Yine bana cevap bile vermiyor. Sonra tartıştık biraz ve bu evlilik zaten ince bir ipliğe bağlı temellerimiz zayıf bizim dedi. Herzamanki gibi döndü arkasını yatt.

Çocuklarım için sabretmeye çalışıyorum fakat yavaş yavaş tüketiyor beni bu evlilik..

tatlım üzgünüm ama evliliğin bitmiş, şu aileleri anlamıyorum vereceksen başta ver kızı yok vermiyorsan da dur arkasında verme sonra bunun acısını çıkarıyorlar. işin zor ama umarım düzeltirsin
 
Sanırım sevgi ve ilgi açlığınız var ve çok büyük ihtimalle ergenlik döneminizde ve devamında bu ilgi ve sevgiyi ailenizden dışarıda aradınız. Yani hep bir dışa eğilim içindeydiniz, kimi zaman arkadaşlar kimi zaman ise sevgililer. Sizi tanımıyorum sadece tahminde bulunuyorum yanlış ise lütfen düzeltin.
Sorununuza gelince, açıkcası yukarıdaki saydığım gerekçeden dolayı bizim şaşırıp, üzüldüğümüz kadar siz kendi halinize şaşkın ve üzgün değilsiniz, maalesef özümseyip kabullenmişsiniz. "Tüketmeyi" bekliyorsunuz hala bir evliliğiniz varmış gibi, sizin tükenmesini beklediğiniz içinizde eşinize duyduğunuz sevgi, maalesef onu hala seviyorsunuz ve umut besliyorsunuz. Bilemem belki değişecek bir insandır belki böyle geldi böyle gider ama tek söyleyebileceğim bu sizin senelerinize ve ömrünüze zarar. Çok klişe ama dünyaya bir kez geliyorsunuz hakkınız değil mi sevilip sayılmak. Üzgünüm ama bazen insanlar hakettiği şekilde yaşar, siz de bu kabullenmişlikle bunu hakediyorsunuz...
 
Back