- 27 Haziran 2017
- 694
- 621
- 103
- Konu Sahibi Saftirikinsan
-
- #41
Calisip boyle eziyet ceken kadinlari anlamiyorum bu adamin nesini cekiyorsun bosa gitsin.Herkese iyi geceler arkadaşlar. Burda dertleşmek içimi rahatlatıyor. Biraz uzun olcak sanırım kusura bakmayın.
Nerden başlasam bilmiyorum. Bir buçuk yıllık evliyim. Üç buçuk aylık ikizlerim var. Eşimle severek evlendik. Muhafazakar bir yapımız olduğu için Ailem pek istemedi evlenmemi eşimin geçmişinden dolayı. Ama ben istediğim için bişey demediler. Tanışma isteme dönemleri biraz sıkıntılı geçti ailem istemediği için. Sıkıntılı dediysem tartışma falan yok hasadece bikaç defa gelip gitmek zorunda kaldılar o kadar. Eşim sırf bu yüzden evlenir evlenmez aileme cephe almaya başladı beni istemediler dedi sürekli ve soğuk davrandı hala da öyle devam ediyor. Bu yüzden hiç gitmek istemiyor benim aileme ve beni de götürmek istemiyor. Her gittiğimizde bi bahane bulup kavga ediyor. Şuanda doğudayız fakat aynı şehirdeyken hergün onun ailesindeydik. Bizimkiler yok sayılıyordu hala da öyle devam ediyorlar ailecek.
Evlendik tartışmalarımız başladı. Bana hiç tahammülü yok hiç anlayışı yok. En ufak bi hatamda ve hatta hatam olmayan şeyde bile kıyametler kopar. Taa ki her durumda ben alttan alıp özür dileyene kadar. Hakaretler aşşağılamalar küçümsemeler küfürler aileme ve hiç tanımadığı sülaleme karşı ağır laflar.
Ben çalışıyorum bütün paranın idaresi onda fakat iki maaş ve ailesinin gönderdiği paraya rağmen ev geçindiremiyor çünkü ikizlerimizin olacağı ve masraf iki katı olacağını bildiği halde yatırım için benim üzerime kredi çektirdi zorla. Kendi üzerine zaten kredi vardı.
Büyük bir hata olan hamileliğim boyunca dahi yüzüm gülmedi. Bi olaydan dolayı ablasını aramadığım için 7 aylıkken beni kapının önüne koyacaklardı başka bi ablasıyla beraber. Ablalar yüzüme karşı çok iyidir fakat arkamdan eşimi sürekli dolduruyorlar yüz verme ona diye. Çünkü bi defa yanımda bile doldurup kavga ettirmeye çalıştılar.
Evde bana gram yardım etmez suyunu bile almaz. Ben yorgunum desem de bi ton laf eder. Herkese reklam eder bana bir bardak su bile vermedi diye.
Bana hiç güven vermiyor zaten evliliğimizin başından beri tuvalete bile telefonla giderdi son bir aya kadar. Bana da bir o kadar baskı yapar telefonumu sürekli kurcalar. Kimseyle konuşmamı istemez.
Ev kadınlığıma laf eder anneliğime laf eder sürekli. Fakat kendi hiçbir sorumluluk almaz. Evin elektrik faturası bende. Çocukların mama bez masrafları bende. Kişisel masraflarım zaten bende. Mutfak masrafı dışında alınacak herşey benden alınıyor. Bi de üzerime kredi var. Para sıkıntısı bitmez.
Birkaç tane nırmal kız arkadaşı var görüştüğü. Tabi ben hiçbiriyle görüşmesini istemiyorum çünkü kız erkek arkadaş olamaz diye düşünenlerdenim. Ve üstelik bu normal arkadaşlardan birisini annesi zamanında oğlum sana isteyelim demiş de bu olmaz demiş. Hiç istemediğim halde onunla bile görüşüyor. Bir erkekle kız her ne sebeple olursa olsun geç saatte konuşamaz Mesajlaşamaz. Ben karşı çıkmasam bunları da yapıyor.
Ailesiyle günde 6-7 defa konuşur gece yarısında bile arayıp ablasını sohbet ediyor. Sonra ben konuşmak istediğim zaman tel elinde onunla uğraşıyor benim sorularıma cevap bile vermiyor. Bugün yine ablasıylauzun uzun sohbet etti. Sonra ben benimle neden sohbet etmiyorsun dedim konuyu değiştiriyor. Yine bana cevap bile vermiyor. Sonra tartıştık biraz ve bu evlilik zaten ince bir ipliğe bağlı temellerimiz zayıf bizim dedi. Herzamanki gibi döndü arkasını yatt.
Çocuklarım için sabretmeye çalışıyorum fakat yavaş yavaş tüketiyor beni bu evlilik..
cocuklari o vermese de mahkeme verir. mumkun degil cocuklari almasi.Doğru söylüyorsunuz ama öyle bi durumda çocukları bana vermiceğini söylüyor.
parayi ailesine gonderiyordur. Ailesinin kredi borcunu belki de sana odetiyordur. Sordun mu ben neyin yatiriminin parasini oduyorum diye? bes kurus vermiyorum artik desene.Böyle bi ömür kesinlikle geçmez. Tükendim artık. Parayı napıyor bilmiyorum. Telefonda naptığını sonr bir aya kadar bilmiyordum çünkü asla yanından ayırmıyordu.
Çocuklar için ne kadar sabretmeyi düşünüyorsun ? Ömür boyu mu?. Çocuklarım inin sabretmeye çalışıyorum fakat yavaş yavaş tüketiyor beni bu evlilik..
Geçmişte hovarda bi hayatı olduğu için ailem istemedi. Onları yok saymadım ama zorla ikna etmek için çabaladım. Onlar da beni kırmadılar. Ama varmış bildikleri canım ailemin. Onların istemediği dönemde ben ayrılmayı çok istedim. Eşim benden ayrılmadı ve o dönemde gözümü o kadar çok boyadı ki bırakmamam için. Jestler, çalıştığım yere hediyeli sürpriz ziyaretler, seni çok mutlu edicem demeler vs. vs. İnandım ben de...Aileniz nedem kabul etmedi? Gecmiste neler yasamis? Onlari neden yok sayip evlendiniz?
Doğru söylüyorsunuz ama öyle bi durumda çocukları bana vermiceğini söylüyor.
babam benim tek bi telefonuma bakar zaten biterse kurtulacağımı o da düşünüyor.Canım senin sabrederek olayın kalmamış baban kabul ederse ara gelsin
Yatırım konusu yanlış anlaşılmış sanırım. Arsa aldık bize yatırım için ama maddi açıdan zorlanacağımızı bildiğim için ben almak istemedim. O sırf kendi hayallerini ve annesinin hayallerini gerçekleştirmek için inat etti ve bana zorla kredi çektirip aldı.parayi ailesine gonderiyordur. Ailesinin kredi borcunu belki de sana odetiyordur. Sordun mu ben neyin yatiriminin parasini oduyorum diye? bes kurus vermiyorum artik desene.
Onu seviyordum evet ve ilk başlarda bunun için ses çıkarmıyordum. Ama davranışları yüzünden ona olan sevgim sürekli azalmaya başladı. Yani onu sevdiğim için yanında değilim. Tek derdim çocuklarım.Bu bir evlilik değil, esaret.
Neden çekiyorsun onu ve ailesini bilmiyorum.
Bunları yaşayıp halaaa onu seviyorum ondan desen benim beynim pert olur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?