Bu ekonomide iş bırakılırmı?

Yazma kardeşim o zaman zorla yazdıran mı var, tabiki cımbızla çekerim kelimeleri Ben her tavsiyeyi dikkate alırım ama dalga geçer gibi yazmak çok ama çok kırıcı
Şikayet ederim etmem bu seni ilgilendirmez okursun geçersin
Yani ister okur geçerim ister yorum yaparım. Özellikle her şeyden şikayet edenlere yorum yapmaya devam da edeceğim. Kendini kurban rolüne sokup destek almaya geliyorsunuz ya ama işin suçu hep sizde oluyor. Bir saat airfryrda balık pişirmismis. Ya hangi balık 1 saatte pişiyor😒 kızın canı istedi balık yanına mantı yaptım. Yahu sen saçma sapan iş yaparsan 10 saatte de bitmez işlerin. Çocuk elden gidiyor hala laf yetiştirme peşindesin. Elli tane konu açtın çocukla ilgili, burda da vaktini iyi kullan diye bir sürü tavsiye verildi ama tekine dahi cevap vermedin. Çünkü derdin çözüm bulmak değil sadece şikayet etmek.
 
Airfry’de mi 1 saat pişti? Dağılmıştır o balık. Ben büyük balıkları fırında 25 dkda pişiriyorum ilk açtığım andan itibaren, önden ısınmış da atmıyorum lokum gibi oluyor. En son somon aldık, bir suya tuttum borcama koyup yağladım tuzladım, defne yaprağı koydum attım fırına. 1 kilo hamsiyi ayıklayıp yıkayıp kızartmak belki1- 1,5 saat sürer pişmesi zaten 5-6 dk.
Aa yok ya olur mu 1 değil 2 saat de surer neden çünkü arkadaş gelip şikayet etmek zorunda düzenli olarak. Az önce balık yaptım tam olarak 18dk sürdü mesela.
 
Airfry’de mi 1 saat pişti? Dağılmıştır o balık. Ben büyük balıkları fırında 25 dkda pişiriyorum ilk açtığım andan itibaren, önden ısınmış da atmıyorum lokum gibi oluyor. En son somon aldık, bir suya tuttum borcama koyup yağladım tuzladım, defne yaprağı koydum attım fırına. 1 kilo hamsiyi ayıklayıp yıkayıp kızartmak belki1- 1,5 saat sürer pişmesi zaten 5-6 dk.
Evet büyük balık aldım 1 saatte pişti ama yüksek derecede pişirmedim yanmasın kuru olmasın diye o pişerken mantıyı ve salatayı yaptım
Balığı temizlettik ama eve geldiğimiz zamanda tekrar yıkadım oda oyaladı
 
Şimdi sizin çocuğunuz büyümüş artık size bağımlı değil. Siz bırakma konusunu kendiniz için sormuyorsunuz sanırım.
Ama insanlarda cidden iyi cesaret var hem iki çocuk yapıp hem de işten çıkabiliyorlar ben de hayret ediyorum.
Mühendisim. şu an bakıcı masrafı oyun grupları bebenin beslenmesi kıyafeti kitapları eğitici oyuncakları benim maaşımı kapatıyor. Çocuk yokken aşırı rahatmışız şimdi anlıyorum.
Bebeğim küçük olsa ve asgari ücret civarı bir maaş alıyor olsam çalışmazdım. Değmez çünkü. Bebeği ya kreşe vericen ya bakıcıya. Bakıcı dediğin zaten asgari istiyor. Daha azını veremezsin. Kreşler almış başını gitmiş. O paranın pek hayrı görülmez yani.
Sizin çocuk büyüdüğü için tabi bu hesaplara gerek yok.
 
Bende bu aralar çok sık düşünür oldum bunu. Ben iş hayatına atılalı henüz çok olmadı (iki yıl olmadı henüz) ama çocuklarıma karşı çok vicdan azabı çekiyorum. Oğlum 6 kızım 4 yaşını yeni doldurdu. Kızım 2,5 yaşında kreşe başladı. Şimdiki aklım olsa vermezdim. Zaten Home office çalışıyorum, bu sene yanımda kalıyor. Keyfi gayet yerinde. Oğlanı babası götürüp getiriyor okula. Sürekli çocukların gözü önünde olduğum icin çok sorun olmuyor ama bütün bunlara rağmen benim içim yinede rahat değil. Onlarla daha fazla ilgilenmek istiyorum. Ne bileyim oğlanı kendim götürüp getirmek istiyorum okula, okul çıkışı hava guzel olunca parka götürmek istiyorum onlarla doya doya vakit geçirmek istiyorum. Bu zamanlari bir daha hiç gelmeyecek. En azından kizim ana okuluna başlayana kadar aramı versem diye geçiriyorum aklımdan son zamanlarda. Ama öte yandan ekonomik özgürlüğüm olsun istiyorum. Bunu düşündüğüm için bile vicdan azabı çekiyorum bazen anneliğimin daha ağır basması gerkemezmi diye. Karmaşık duygular içerisindeyim bende.
Arkadaşımda bu sebeplerle işi bıraktı
Kafası karışıktı en sonunda çocuklarım daha önemli işe başlayınca perişan olucak lar dedi şuan memnun ama o gezmeyi ev gezmelerini günleri kahve keyiflerini seviyor
 
Bende bu aralar çok sık düşünür oldum bunu. Ben iş hayatına atılalı henüz çok olmadı (iki yıl olmadı henüz) ama çocuklarıma karşı çok vicdan azabı çekiyorum. Oğlum 6 kızım 4 yaşını yeni doldurdu. Kızım 2,5 yaşında kreşe başladı. Şimdiki aklım olsa vermezdim. Zaten Home office çalışıyorum, bu sene yanımda kalıyor. Keyfi gayet yerinde. Oğlanı babası götürüp getiriyor okula. Sürekli çocukların gözü önünde olduğum icin çok sorun olmuyor ama bütün bunlara rağmen benim içim yinede rahat değil. Onlarla daha fazla ilgilenmek istiyorum. Ne bileyim oğlanı kendim götürüp getirmek istiyorum okula, okul çıkışı hava guzel olunca parka götürmek istiyorum onlarla doya doya vakit geçirmek istiyorum. Bu zamanlari bir daha hiç gelmeyecek. En azından kizim ana okuluna başlayana kadar aramı versem diye geçiriyorum aklımdan son zamanlarda. Ama öte yandan ekonomik özgürlüğüm olsun istiyorum. Bunu düşündüğüm için bile vicdan azabı çekiyorum bazen anneliğimin daha ağır basması gerkemezmi diye. Karmaşık duygular içerisindeyim bende.
Oğlum 4 yaşında, ilk iki yıl ben baktım. Sonra ise döndüm. Birkaç aydır ben yine ücretsiz izindeyim oğlum kreşe devan ediyor ama benim çalıştığım zamanki kadar uzun değil saatleri.
Şu anda noel tatilinde ve bütün gün evde vakit geçirmek beni çok zorluyor birkaç günden sonra. Kendi alanımı çok seven biriyim. Belli aralıklarda yalnız kalamazsam çok bunalırım . Herkesin yapısı farklı. Kendinizi kötü hissetmenize gerek yok bence. Kaldığınız ikilem çok normal. Ben böyle biri olduğum için kötü hissetmiyorum:D
 
bizim 5 buçukta bitiyor mesai eve gelmem 6 yı buluyor.en basit yemeği yapsam bile 1 saatimi alıyor.yemek ye bulaşıkları topla vs saat 8 i geçiyor.kızımın ödevleri ile uğraşıyorum.
birde ben sabah erken kalkıyorum kızıma ve eşime kahvaltı hazırlıyorum kendimde yiyorum bu yüzden akşam erken uykum geliyor
birde eşim yoğun çalıştığı için işleri ben yapmaya çalışıyorum,bu kezde ben yoruluyorum
aslında bulaşıkları yıakr,çamaşırları asar sadece yemek yapmayı bilmez ama ben ona üzüldüğüm için çoğu işi kendim üstleniyorum ama kendim yorgun oluyorum bu kez
Sanırım bir kan tahliline ihtiyacınız var. Bu saydıklarınızı herkes yapıyor ama sizin gibi maden ocağında çalışıyormuş gibi yorulmuyorlar.
 
Kendim konu açmış gibi oldum konunuzu görünce.Şuan aynı durum bende var.Bagimli mali müşavirim.Kizim kreşe gidiyor.Bulundugum yerde ailem yok.Hickimsemiz yok.İsim yoğun oluyor evden çalışacak duruma geliyorum bazen.Ne çocuğuma ne eşime ne evime yetemiyorum.Mutlu da olamıyorum bu sebeple.Enerjim kalmıyor.Esimin yılda 50 güne yakın izni var belki daha fazla ben ancak yoğun olmayan dönemlerde izne ayrılabilirim.Kizimi yazın bakıcıya biraksam burda şuan en az 17 20 bin arası olacak.Kar mı bilemedim.Esim sigortani yatirirz evden çalış satış yap dedi.Ben de bu yuzden.birakmayi düşünüyorum.Dediginiz kişiler evden satış yapıyor olabilir aileden destek geliyor olabilir.Giderlerin maliyetini düşürüyor olabilirler.
 
Çocuğunuz 12 yaşındaymış. Artık okuldan geldiğinde evde tek kalabilecek bir yaşta. Benimkiler küçük. Kreş, etüt merkezi derken kazandığım oraya gider. Üstüne bir de hastalık durumu var. Sürekli iş yerinden izin almak da sıkıntı. Bakacak kimse de olmayınca çalışmamayı tercih ettim. Eltiniz ve arkadaşınız da aynı durumda herhalde.
 
Aa yok ya olur mu 1 değil 2 saat de surer neden çünkü arkadaş gelip şikayet etmek zorunda düzenli olarak. Az önce balık yaptım tam olarak 18dk sürdü mesela.
Balık kadar kolay bir menü yok bence, hele büyük balık balıkçıda temizletiliyor, Migros’ta mesela başında bekliyorum o kadar güzel temizleyip yıkıyorlar. Ellerinde eldiven var zaten. Evde marine edip fırına vermek yanına roka salata bu kadar. Hatta ben patatesleri kabuğu ile ikiye kesip biraz daha fazla fırında tutuyorum daha uzun sürede pişiyor.
 
Kendim konu açmış gibi oldum konunuzu görünce.Şuan aynı durum bende var.Bagimli mali müşavirim.Kizim kreşe gidiyor.Bulundugum yerde ailem yok.Hickimsemiz yok.İsim yoğun oluyor evden çalışacak duruma geliyorum bazen.Ne çocuğuma ne eşime ne evime yetemiyorum.Mutlu da olamıyorum bu sebeple.Enerjim kalmıyor.Esimin yılda 50 güne yakın izni var belki daha fazla ben ancak yoğun olmayan dönemlerde izne ayrılabilirim.Kizimi yazın bakıcıya biraksam burda şuan en az 17 20 bin arası olacak.Kar mı bilemedim.Esim sigortani yatirirz evden çalış satış yap dedi.Ben de bu yuzden.birakmayi düşünüyorum.Dediginiz kişiler evden satış yapıyor olabilir aileden destek geliyor olabilir.Giderlerin maliyetini düşürüyor olabilirler.
Ya ben sizi çok iyi anlıyorum. Hak da veriyorum.
Ama ailesime evine vakit ayıramadığı için bu kadar dertlenen erkek yok gibi bir şey. Benim eşim de benden çok daha fazla çalışıyor. Ama bunu çok normal görüyor. Çok sık olmasa da bazen o gelene kadar oğlumuz uyumuş oluyor. Aynısı hatta çok daha azi bir anne için geçerli olunca işler neden bu kadar karmasiklasiyor. Ne güzel eşinizin izni çokmuş, sizin yoğunluğunuzu telafi etsin işte.
Çocuğunuz 3-4 yaşını geçti ise artık babası da onun birincil ebeveyni olabilir. Neden olmasın ki?
Yani dünya hali bu, bizim başımıza bir şey gelse bu çocuklara babaları bakmayacak mi? Öyle görünüyor ki anane/babaanneye bırakılacak çoğu durumda. Peki babaya bir şey olsa anne bırakır mı çocuğunu aynı şekilde?
Eşiniz bugün tüm iyi niyetiyle işi bırak, dinlen diyor size. Samimi de olabilir. Ama bunun 30 yıl böyle süreceğinin garantisi var mı?
Hasta olmayacağının, vefat etmeyeceğini (Allah korusun) garantisi var mı?
Çok yorulan elbette ara versin, daha rahat çalışma koşullarının yolunu araştırsın. Ama çok yorulunca ilk seçenek işimizi bırakmayı düşünmek mi olmalı? Yoksa hem ev içindeki bireylerden, hem ücrete mukabil profesyonellerin destek taleplerini mı artirmalıyız? Bunu iyi değerlendirmek gerekiyor.
Çalışma hayatından kopmak bir kadın için büyük bir kazanımı kaybetmektir ban göre.
Umarım herkes kendi seçtiği yolda mutlu, huzurlu olur🌸
 
Şahsi fikrim iş bırakılmaz. Dünyanın bin bir türlü hali var. Kaza var hastalık var aldatılma var en kötü anlaşamadın ayrıldın neden kocaya muhtaç kalasın? Çocuk büyütürken izin kullanırım 1-2 sene ama istifa etmeye cesaret etmem edemem
 
Ya ben sizi çok iyi anlıyorum. Hak da veriyorum.
Ama ailesime evine vakit ayıramadığı için bu kadar dertlenen erkek yok gibi bir şey. Benim eşim de benden çok daha fazla çalışıyor. Ama bunu çok normal görüyor. Çok sık olmasa da bazen o gelene kadar oğlumuz uyumuş oluyor. Aynısı hatta çok daha azi bir anne için geçerli olunca işler neden bu kadar karmasiklasiyor. Ne güzel eşinizin izni çokmuş, sizin yoğunluğunuzu telafi etsin işte.
Çocuğunuz 3-4 yaşını geçti ise artık babası da onun birincil ebeveyni olabilir. Neden olmasın ki?
Yani dünya hali bu, bizim başımıza bir şey gelse bu çocuklara babaları bakmayacak mi? Öyle görünüyor ki anane/babaanneye bırakılacak çoğu durumda. Peki babaya bir şey olsa anne bırakır mı çocuğunu aynı şekilde?
Eşiniz bugün tüm iyi niyetiyle işi bırak, dinlen diyor size. Samimi de olabilir. Ama bunun 30 yıl böyle süreceğinin garantisi var mı?
Hasta olmayacağının, vefat etmeyeceğini (Allah korusun) garantisi var mı?
Çok yorulan elbette ara versin, daha rahat çalışma koşullarının yolunu araştırsın. Ama çok yorulunca ilk seçenek işimizi bırakmayı düşünmek mi olmalı? Yoksa hem ev içindeki bireylerden, hem ücrete mukabil profesyonellerin destek taleplerini mı artirmalıyız? Bunu iyi değerlendirmek gerekiyor.
Çalışma hayatından kopmak bir kadın için büyük bir kazanımı kaybetmektir ban göre.
Umarım herkes kendi seçtiği yolda mutlu, huzurlu olur🌸
Maalesef eşim askeri personel aylarca olmayabiliyor.Aile yakınım yok.Bir de eşim kendine güveniyorsan çalış yardım bekleme diyor.Calismadigim dönemler daha yardımcı oluyor.Cok yoruluyorum.İznin denk gelmiyor hayattan hicbirsey anlamıyorum.Cocuk bakıcısı dan elimize birşey kalmıyor zaten faydası yok maaşının diyor.Biz huzursuz olunca kızımda farkediyor ağlıyor.Hissediyor gerginliği.O biraz asker olmasına güveniyor.En kötü maaşım oyaktaki paralar vs ev araba kalır stres yapma diyor.Emekli de ederim seni dedi.Bir de deprem bölgesindeyim korkuyorum kızım bı yanda ben bı yanda eşim görevde denk gelirsek diye.Bakici maaşı yüzünden de işte kadınlar biraz bu duruma düşüyor.😔Hepimiz için hayırlısı olsun.Emekli de olsan emekli maaşıyla geçim zor.
 
Aslında dert değilde sadece merak ettiğim için soruyorum.
Etrafımdaki çoğu bayan işi bırakıyor.En yakın arkadaşım 2 çocuğuna bakmak için işi bıraktı,eşinin geliri iyi evi arabası var bakıcak kimsem yok dedi bıraktı onlar bile şu ara eskisi gibi gezmiyor dışarıdan yemiyor,arkadaşım kendine kıyafet vs almıyor sadece çocuklarına alıyor.
eltim bıraktı onun eşi asgari ücret alıyor onlarında iki çocuğu var ev kredisi ödüyorlar 2000 tl kadar.onları hiç anlamıyorum bir maaşla nasıl geçinecekler hiç çözemedim.
bizim 1 tane çocuğumuz var,ben asgari ücretten fazla alıyorum eşimde iyi maaş alıyor çok şükür ama zor geçiniyoruz çoğu zaman maaş yakın paramızın kalmadığı bile oluyor.
Bir düşündüm işe girdiğimde çocuğum 2,5 yaşındaydı şuan 12 yaşında.çoğu şeyine gidemedim(okul toplantısı,etkinlikler vs.) annem gitti hep.en güzel zamanları çalışarak geçti ama çalıştığım içinde ev aldık birçok şey yaptık.
Eltim ve arkadaşım çocuklarının başında,herşeyleriyle birebir ilgileniyorlar bense işten gelince yemekti bulaşık toplamaydı ağzım açık uyuyorum.Onlarmı iyisini yapıyor benmi bilmiyorum?herşey para değil ama bu pahalılıkta işi bırakınca tek maaşla nasıl geçinilir bu beni düşündürüyor
Benim babam devlet memuruydu,tek maaşla bizide okuttu,evin her ihtiyacını karşılardı hiç birşeyimiz eksik kalmadı.Şuan 2 maaşla tek çocuğumuzun isteklerine ancak yetiyoruz.tek maaşla nasıl yapılır mantığım almıyor?
Fikir almak istiyorum.
Yani bende uzun yıllar çalıştım şuan evdeyim 3 çocuğum var 2si ergen triplerinde markasız giymek istemez özellikle biri🤦 bu sıralar okul yurtdışına götürecek 35 TL para lazım istiyor ama gidemez diye fazla hevesli görünmüyor kenara köşeye attiginla gondericem mecbur tek eşim çalışıyor ama emin ol tutumlu bir ev hanımı olsam şimdiye 1 evim daha olurdu gider çok fazla yani öyle böyle değil sürekli yeme içme okul hayli yüksek çalışmak çok istiyorum ise girsem şuan ilk maaşım 20 binle başlarım bizde 1-2 ay sonra artış oluyor 25,30 bini bulur ama küçüğüm elimi kolumu bağlıyor yinede çok şükür diyorum,ama şöyle birsey var gelirin nekadarsa harcaman okadar oluyor şuan calissam emin ol para falan atamam kenara okadar çok almayı düşündüğüm şey varki hep biriktirmeye çalışıyorum gördüğünüz gibi çocuklarla ilgili birşey çıkıyor kıyamıyorum kısacası geldiği kadar yiyosun yoksa ayağını yorganına göre uzatiyosun
 
Aslında dert değilde sadece merak ettiğim için soruyorum.
Etrafımdaki çoğu bayan işi bırakıyor.En yakın arkadaşım 2 çocuğuna bakmak için işi bıraktı,eşinin geliri iyi evi arabası var bakıcak kimsem yok dedi bıraktı onlar bile şu ara eskisi gibi gezmiyor dışarıdan yemiyor,arkadaşım kendine kıyafet vs almıyor sadece çocuklarına alıyor.
eltim bıraktı onun eşi asgari ücret alıyor onlarında iki çocuğu var ev kredisi ödüyorlar 2000 tl kadar.onları hiç anlamıyorum bir maaşla nasıl geçinecekler hiç çözemedim.
bizim 1 tane çocuğumuz var,ben asgari ücretten fazla alıyorum eşimde iyi maaş alıyor çok şükür ama zor geçiniyoruz çoğu zaman maaş yakın paramızın kalmadığı bile oluyor.
Bir düşündüm işe girdiğimde çocuğum 2,5 yaşındaydı şuan 12 yaşında.çoğu şeyine gidemedim(okul toplantısı,etkinlikler vs.) annem gitti hep.en güzel zamanları çalışarak geçti ama çalıştığım içinde ev aldık birçok şey yaptık.
Eltim ve arkadaşım çocuklarının başında,herşeyleriyle birebir ilgileniyorlar bense işten gelince yemekti bulaşık toplamaydı ağzım açık uyuyorum.Onlarmı iyisini yapıyor benmi bilmiyorum?herşey para değil ama bu pahalılıkta işi bırakınca tek maaşla nasıl geçinilir bu beni düşündürüyor
Benim babam devlet memuruydu,tek maaşla bizide okuttu,evin her ihtiyacını karşılardı hiç birşeyimiz eksik kalmadı.Şuan 2 maaşla tek çocuğumuzun isteklerine ancak yetiyoruz.tek maaşla nasıl yapılır mantığım almıyor?
Fikir almak istiyorum.
Yani çocuk gelişimi de önemli.Benim babam emekli oldu.Bir sene servis şoförlüğü yaptı.Kreş çocuklarını taşıdı.Calisanlardan birisi çocuğa gerizekalı diye bağırmış.
Birde çocuk kendisini yetiştiren kişinin ahlakını alır.
 
Maalesef eşim askeri personel aylarca olmayabiliyor.Aile yakınım yok.Bir de eşim kendine güveniyorsan çalış yardım bekleme diyor.Calismadigim dönemler daha yardımcı oluyor.Cok yoruluyorum.İznin denk gelmiyor hayattan hicbirsey anlamıyorum.Cocuk bakıcısı dan elimize birşey kalmıyor zaten faydası yok maaşının diyor.Biz huzursuz olunca kızımda farkediyor ağlıyor.Hissediyor gerginliği.O biraz asker olmasına güveniyor.En kötü maaşım oyaktaki paralar vs ev araba kalır stres yapma diyor.Emekli de ederim seni dedi.Bir de deprem bölgesindeyim korkuyorum kızım bı yanda ben bı yanda eşim görevde denk gelirsek diye.Bakici maaşı yüzünden de işte kadınlar biraz bu duruma düşüyor.😔Hepimiz için hayırlısı olsun.Emekli de olsan emekli maaşıyla geçim zor.
Allah yardımcınız olsun, zorunuzu kolaylaştırsın. Desteksiz çocuk büyütmenin çok zor olduğunu biliyorum.
Ama eşinizin size yaklaşımı maalesef benim tezlerimi güçlendirdi. Yaptığı şey bencillik ve manipülasyon. Bakıcı maaşının sadece sizden giden birsey olduğunu düşünmesi adil değil. O çocuk ikinizin. Ayrıca çocuğunuza 20 yıl boyunca bakıcı bakmayacak. Okula gidecek, büyüyecek bağımsızlasacak. 3-5 yıl bakıcı maaşı vermemek için 30 yıllık bir çalışma hayatını cöpe atmak ne derece doğru.
Sorun calismanizda degil üzgünüm ama eşinizde Bu kafadaki bir insana hiç muhtaç olmak istemezdim heralde. Ben çalışıyorum diye bana daha az yardım eden biri benim iyiliğimi düşünüyor olamaz.
Allah eşinizin de içine merhamet versin ne diyim.
 
Yani çocuk gelişimi de önemli.Benim babam emekli oldu.Bir sene servis şoförlüğü yaptı.Kreş çocuklarını taşıdı.Calisanlardan birisi çocuğa gerizekalı diye bağırmış.
Birde çocuk kendisini yetiştiren kişinin ahlakını alır.
Ben 0 -6 yaş arası çocuğu olan annelerin çalışmasını doğru bulmuyorum.Yoksa dediğiniz gibi büyük çocuğu varsa çalışabilir.
Yok yok 0-6 değil 0-15 falan olsun. 6 yas yetmez. 6 yıl hangi işe ara verebilirsiniz? 25 yaşında çocuk yapsanız 30dan sonra sıfır tecrübeyle hangi işe başlayabilirsiniz? Kamuda kariyer uzmanı olarak bile işe almazlar. Özel sektörü söylemiyorum bile.
Siz uygun bulmayabilirsiniz ama anne çalışsın çalışmasın uzmanlar 3 yaştan sonra çocukların okul öncesi eğitime başlamaları gerektiğini söylüyor.
Sanki evdeki anneler hepsi birer çocuk gelişimi uzmanı, hepsi birer guru. Ben de 2 yıldan fazla evde kaldım çocuğumla. Bilmediğim bir şey değil.
Burası Türkiye, insanımızın eğitim seviyesi, kültürü belli. Ev hayatı belli. Cocuğa ortalama bir okul öncesi kurumdan daha fayda sağlayacak bir ev ortamı bu ülkede yüzde kaç? Bütün akranları çoktan sosyal hayata adapte olmuşken, duygusal/sosyal gelişimde ilerlemişken bazı çocukların 6 yaşına kadar evde tutulması onlara en büyük haksızlık esas.
 
Back