- 12 Temmuz 2006
- 643
- 9
- 48
Bunları buraya yazmam sizlerle paylaşmam ne kadar doğrudur bilemiyorum, ama Güldenimin benim için teşekkür bölümüne yazdığı güzel duygulardan sonra düşündüm ve yazma gereği hissettim kendimde. Sadece benim değil belki sizlerinde aynı durumda olduğu duygular vardır.Ben 30 yaşındayım ve reelde 15 yıldan beri tanıdığım arkadaşım dostum dediğim bir çok şeyimizi paylaştığım 37 yaşında bir arkadaşım var. Bazen aklıma ???? takılır beni ailem dahil çok arkadaşım uyarmıştır. Ama yapı olarak çok hümanist iyi niyetli sevecen bir yapım var.Ona karşıda tabiî ki böyle ama bazen tahammül edemediğim durumlar oluyor.Onada haksızlık yapmamak adına sizlerde en basitini paylaşmak istedim.Arkadaşımla evlerimiz çok yakın bundan 1 yıl öncesine kadar maddi manevi her şeyimizi paylaşır her haftasonunu hemen hemen her gecemizi bereber geçiriridik.Onun evinde onun ailesiyle kendimi rahat hissederdim oda öyle tabii.Ama annem beni çok kez uyardı tabi ben kulak vermedim çok fazla.boşver dedim insanları olduğu gibi kabullenelim, kimseyi istediğimiz kıvama getiremeyiz bizimde hatalarımız vardır.Tabii bana bunlar söylenirken incelemeye başladım arkadaşımı yıllarca ona haksızlıkta yapmak istemedim.Bir kaç küçük örnek vermek istiyorum.Örneğin; ben biraz farklı kişilikteyimdir burada da bilenler bilirler.kendime bir şey alırım tabii arkadaşım ya onunla paylaşır ona gösteririm aaaa olmamış der ağız burun kıvırır beni bir nebzede olsa soğutur.Çünkü ben deger verdiğim kişilerin fikirlerine saygılıyımdır.Tabiki onun baktığı gözle bakamam bir şeye ama yine deger veririm fikirlerine.ama o bende begenmediği bir şeyin gider aynısını yada farklı bir rengini alır.çok fazla tepki göstermem onki ruh hali der geçer polimik yaratmam.ama bunlar sürekli olmaya başlayınca ve bana yapılan uyarılarıda düşününce sinir olmaya başladım.Benim kendime ait bazı kelimelerim vardır hitap şekillerim daha doğrusu bir baktım ki onları kullanmaya benim gibi konuşmaya başlamış.taklitçilikten nefret ederim ben herkes neyse o olsun yanlısıyımdır.Evime geldiğinde evimi inceler yani gözleriyle ne var ne yok gibilerde eger yeni bir şeyler varsa yine aynısı alınır yada benzeri evine konur.Buna benzer bir çok şeyler olur. Dediğim gibi onada haksızlık yapmak istemem ama ailem dahil başka arkadaşlarımda bu durumun farkında olup beni bir şekilde uyardıkları için içimde farklı hisler oldu ve beni zaman zaman ondan uzaklaştırdı.Onu asla suçlamıyorum bende suç varsa nerde ??? Ben herkesle çok çabuk iletişim kuran bir kişiyim o öyle değildir soğuktur insanlara karşı belki benden daha mantıklıdır ben çok duygusalım.çok arkadaşı yoktur.Arkadaşlarımla olucağım zamanlarda bana mümkünse (….. ) kişiyi getirme derler.rahatsız oluyoruz derler ne onları nede arkadaşımı kırmak istemem bir şekilde orta yolu bulmaya çalışırım.Kısacası lafı çok uzattım bende hoşlanmadığı begenmediği her şeyi bir süre yapması beni feci şekilde artık rahatsız etmeye başladı.Dediğim gibi arkadaş dost kazanmak için yılların geçmesi şart değil ama bu insan benim neyim bu soruyu sormaya başladım kendme ve cevabını bulamıyorum.Sizin fikirleriniz nelerdir.Paylaşırsanız sevinirim.çünkü ona haksızlık yapmak istemem.Sevgiyle ve dostça kalın.