Arkadaşlar merhaba. 2 aylık evliyim. Maddi durum sıkıntısı ve atama durumum olacak diye aile apartmaninda yasariz dedik. Atama durumum olmadı, eve de cok buyuk emekler verdik. Hem esimin ailesi hem de esim ve ben maddi olarak birleştik evimizi en güzel şekilde yaptırdık. Aile apartmani oldugu için endişelerim coktu. Cok da istekli degildim. Ama ailesi çalışan aile. Gorumcem eşiyle apartmanda onlar da çalışan. Hafta sonları koye gidiyorlar, bizim tatil günlerimiz uymuyor e biz de çalışıyoruz zaten diye cok sorun çıkmayacağını dusundum. Allah var iki aydır hiç sorun da yasamadim. Yemeğimi kendi evimde yapıp yiyorum, bazen kayinvalidem yapıp bana veriyor hadi yorgunsundur evinizde yiyin diye. Arada bir beraber yiyelim isterseniz diyor onda da yorgunum yorgunum eve çıkayım diyorum gayet anlayışlı. Tek sorun su ki evin anahtarını ilk günden beri eşimden istemiş. Kızının anahtari onda. Ne olur olmaz diye tutuyor yukarıya çıktığını da cok görmedim ne olur ne olmaz acil bir şey olur yedek anahtar bizde dursun demis eşime. Ben bunu hiçbir şekilde kabul etmedim. Eşim de olsa da olur ne olacak ki zaten annemler çıkmıyor bile yukari ben tanıyorum dedi ama istemedim. Onla da biraz tarrismistik. Ama tavrımı anlayınca konuyu bana açmadı. Meğersem iki aydır her gördüğünde eşimden anahtar istiyormuş. Gecen gün evde bir şey bitmiş aksam vakti. Kızında da yokmuş. Eşimi aramış bak simdi anahtar olsaydı bu tarz acil şeylerde çıkabilirdim demis. Ben eve gittiğimde kayinvalidem bunu bana kendi anlattı. Anahtar bırakmadı bana bak lazim olabiliyor dedi. Ben de dürüst oldum. Ben istemedim dedim. Niye dedi. Bn de uygun olmaz anne , dağınıklığım olur, uslupsuz bir durum olur rahat hissedemem dedim. O da ben seni kınamak için mi gireceğim sanki eve. Zaten hayatta girmem ama acil durumlarda olsun diye söylüyorum. Biz aileyiz kendi ailen gibi görüyorsan bizi bunu dert etmemen gerekir. Damat kendi gelip verdi anahtari dedi. Damat baska ben baska anne dedim. Yeri geliyor ablan is güçten eve bakamıyor ben cikar toplarım bile evini dedi. Ben de ben asla böyle bir şey istemem ne münasebet ki yakışmaz sana mi is yaptiricam rahat edemem dedim. O da ben zaten sana çıkmam acil durum için dedim. Ayri gayri olmasin birlik beraberlik olsun istiyorum kendini ayri görme dedi. Sessiz kaldım. Daha cevap vermedim eşime dedim eşimden yine istemiş. O da bana tamam de geçiştir diyor. Ben de net ol surwkli bunlari mi duyacagiz sen net olmayacaksan bir dahakine ben net olurum ama kusura bakmayacaksın artik o saatten sonra da bir şey bi kere konuşulur bu ne ısrar diye kizdim .
Kavga büyüdü de büyüdü. Ben baya ağır konuştum ama konu annesi olunca o da cok ağırdan aliyor güya bana söz söyltmiyor. Alttan almadım ben bağırdıkca da yeter kurtulucam senden cok bile durdun dedi.
Iste bu beni çok yıktı. Yüzükleri verdim eline anahtari da attim ise geldim. Lafının arkasında dur bu saatten sonra kurtul benden dedim.
Napacagimi bilmiyorum eve gitmek istemiyorum. Daha iki aylık evliyiz. Onca emek, hayal ama söylediği gururuma dokundu. Kaldıramıyorum. Kotu niyetli sanıyorlar beni. Rahat hissedemem ki cocuk degiliz evin anahtarı ev sahibinde olur. Kayinvalidem de iyi biri Allah razı olsun. Onu da kırmak istemiyorum. Cok arada kaldım esim de arada kaliyor ve bu durumu nasıl asariz bilmiyorum. Eşime kayinvalideme nasil davranmaliyim ben yanlis mi yaptım sizce? Dogru yaptığıma inanıyorum ama eşimle eldigim nokta bu yol gosterirseniz sevinirim.