Bu durumda bosanmak aslinda en mantiklisi...

Benim ondan baska hic kimsem yok, sosyal cevrem hic kalmadi o ypzden herhalde bu düsüncem gerci oda yok evde bi gece evde yatiyor aslinda ama yinede gelecekten cok korkuyorum. Cocuklar babasiz büyüsün hic istemedim. Benim ailem cok daginik zaten annemle babam ayrilar küs degilim onlarla ama pekde görüsmüyorum. Cocuklarima güzel bi aile ortami kurmak istemisimdir her zaman.

Teyzem sizin gibi çocuklar babasız büyümesin diye yıllarca eşinin kahrını çekti. 40 yaşından sonra gittiği psikolog resmen şunları söylemiş, ayrılmamakla ruhuna nasıl bir zarar verdiğinin farkında mısın, keşke bu kadar tolere etmeseydin. O sözler teyzemin hayatını şekillendirdi. Boşanmaya karar verdi. O ana kadar çalışmayan kadın çalışmaya başladı. Hatta temizlikçilik bile yaptı abartmıyorum. Şimdi 55 yaşında bir mağazada müdür, kendi evini aldı, döşedi, emekliliği için gün sayıyor. Yeter ki isteyinn
 
X