Catty,
Sende kendimi gordum sanki, yillar onceki halimi..ilk evliligimi 32 yasimda yaptim, seviyorum diye kendimi kandirmisim,simdi anliyorum..Ben de senin gibi artik evlenmem ve cocuk yapmam gerektigi bana hissettirildigi icin yaptim bu yanlisi. Hatta dugunumden 1-2 gun once kardeslerime 'ben cok buyuk bir hata yapiyorum' demisim, hatirlamiyorum bile :)
32 yasindaydim, ilk esim de lise mezunuydu ama onemsemedim, calisir dedim..ki o ara calisiyordu, ama cok isteksizce..hic bir isi kendine yakistirmiyordu, hicbir isi begenmiyordu, gormezden geldim. Sonra ne mi oldu, evlendik..ben calistim, o yatti..Ailemin maddi durumu oldukca iyidir, surekli annemi tirtikladi, su isi yapicam bu isi yapicam diye kadindan dunyanin parasini cekti, calismadi..nedense bir turlu is bulamadi, is aramayi sadece kariyer.net ten cv gondermekten ibaret sandi, napiyim elimden geleni yapiyorum ama bulamiyorum deyip ben deli gibi calisip tum sorumluluklari ustlenirken o anasiyla kahvalti keyfi yapti, hic de takmadi. En sonunda beklenen oldu ve bosadim. Cocugumuz da olmadi.
Yani bazi seyleri gormezden gelmek sana sadece zaman kaybettirir, aslinda cabuk elde etmek istedigin seylere kavusmani geciktirir. Yanlis yollara sapmak sana sadece zaman kaybettirir..Biraz kismet bu isler. Ben 32 yasimda evlendim, 36 da bosandim. Bir de depresyona girdim, isten ciktim..bir suru ekstra problem..Su anda ikinci evliligimi yaptim ve cok cok mutluyum, insallah tup bebek yontemiyle bir bebegimiz olacak, yani diyecegim o ki, sagduyunu dinle, gormezden gelme..o sagduyu herzaman bize dogruyu gosteriyor aslinda ama biz, bize dayatilanlar yuzunden bazen gormezden gelmeyi tercih edebiliyoruz..Bunu yapmamaya calis, sen mutlu olmazsan bebegin hicbir anlami yok. Onceligin dogru bir evlilik yapmak olsun lutfen. Yasi falan kafana takma, daha gencsin, simdi insanlar 40 indan sonra dogurabiliyor rahatlikla. Senin o kadar beklemene de gerek yok, 31 cok buyuk degil. Acele etme, mantigini kullan.
Sevgiler
Sende kendimi gordum sanki, yillar onceki halimi..ilk evliligimi 32 yasimda yaptim, seviyorum diye kendimi kandirmisim,simdi anliyorum..Ben de senin gibi artik evlenmem ve cocuk yapmam gerektigi bana hissettirildigi icin yaptim bu yanlisi. Hatta dugunumden 1-2 gun once kardeslerime 'ben cok buyuk bir hata yapiyorum' demisim, hatirlamiyorum bile :)
32 yasindaydim, ilk esim de lise mezunuydu ama onemsemedim, calisir dedim..ki o ara calisiyordu, ama cok isteksizce..hic bir isi kendine yakistirmiyordu, hicbir isi begenmiyordu, gormezden geldim. Sonra ne mi oldu, evlendik..ben calistim, o yatti..Ailemin maddi durumu oldukca iyidir, surekli annemi tirtikladi, su isi yapicam bu isi yapicam diye kadindan dunyanin parasini cekti, calismadi..nedense bir turlu is bulamadi, is aramayi sadece kariyer.net ten cv gondermekten ibaret sandi, napiyim elimden geleni yapiyorum ama bulamiyorum deyip ben deli gibi calisip tum sorumluluklari ustlenirken o anasiyla kahvalti keyfi yapti, hic de takmadi. En sonunda beklenen oldu ve bosadim. Cocugumuz da olmadi.
Yani bazi seyleri gormezden gelmek sana sadece zaman kaybettirir, aslinda cabuk elde etmek istedigin seylere kavusmani geciktirir. Yanlis yollara sapmak sana sadece zaman kaybettirir..Biraz kismet bu isler. Ben 32 yasimda evlendim, 36 da bosandim. Bir de depresyona girdim, isten ciktim..bir suru ekstra problem..Su anda ikinci evliligimi yaptim ve cok cok mutluyum, insallah tup bebek yontemiyle bir bebegimiz olacak, yani diyecegim o ki, sagduyunu dinle, gormezden gelme..o sagduyu herzaman bize dogruyu gosteriyor aslinda ama biz, bize dayatilanlar yuzunden bazen gormezden gelmeyi tercih edebiliyoruz..Bunu yapmamaya calis, sen mutlu olmazsan bebegin hicbir anlami yok. Onceligin dogru bir evlilik yapmak olsun lutfen. Yasi falan kafana takma, daha gencsin, simdi insanlar 40 indan sonra dogurabiliyor rahatlikla. Senin o kadar beklemene de gerek yok, 31 cok buyuk degil. Acele etme, mantigini kullan.
Sevgiler