- 27 Mart 2017
- 16.160
- 65.360
-
- Konu Sahibi mein_traume
- #121
Ben ilk evliligimi 30 ikinciyi 37 yasindayken yaptim yani 37 yasinda da insanin karsisina cikiyor dogru kisi hem de cok tesadufi hic beklenmedik bir sekildeAcaba öyle biri var mı, o kişi yalnız masallarda gibi geliyor artık bana
Bana sorsanız çok sıradan beklentilerim var aslında ama sanırım nasip değilse olmuyor. Bende doğru kişi ile olmayacaksa evlenmemekten yanayım ama nerede o doğru kişi diye sorduklarında belki de öyle biri yoktur diye düşünmüyor değilim.
Tam olarak keyfime bakamıyorum, insanlar sürekli söyleniyor, bir gün kulağınızı kapasanız bir gün kapayamıyorsunuz. Bu kadar baskıya iyi bile dayandım diye düşünüyorum, bazen keşke aldattı diye bırakmayıp sevdiğim adamla evlenseydim diye bile üzülüyorum, sonra kendine gel saçmalama diyorum. Hayat kolay ama insanlar zorlaştırıyor bazen de.
Arkadaşlarınızla aranıza mesafe koyun. Ciddiyim. Kimsenin size söz söylemeye yüzü olmasın.Bu mesaj bana cok iyi geldi cok ama cok ederim size.
Etrafimda sevilen biriyim genel olarak ama hic tanimadigim birinden boyle bir sey duymak cok iyi geldi.
Beni cok sevdigini dusundugum arkadaslarim tarafindan bile bu konuda o kadar agir elestiriliyorum ki, hep kotu niyetleri yok diye kendimi teselli ediyorum. Gecen hafta 15 senelik arkadasim 40 yasina kadar evlenmezsen senle gorusmem evlenmeyen kadinlar sorunlu oluyor dedi, bir sey demedim kalbini kirmamak icin ama benimki paramparca.
Aldatti diye erkek arkadasimi birakinca herkes sok oldu, her erkek yapar boyle kacamaklar, seni cok seviyordu hata yaptin diyorlar, herkes nasil evleniyor boyle seyleri gormezden gelmezsen evlenemezsin diyorlar, iyi o zaman bende evlenmem diyorum ama kendi icimdeki duygusal boslukla mi ugrasicam millete laf mi anlaticam cidden sasirdim.
Kaçarak uzaklaşın.O da ayri bir konu :) henuz iki gundur gorusuyoruz benim annem soyle iyi boyle iyi diye anlatmaya basladi. Benim annem bu dunya da gorebilecegin en iyi insandir dedi, tamam belki oyledir tanimiyorum annesini de, Allah korusun ileride bir sorun olursa benim annem bir melek yapmaz diyecek.
Konunuzu sonuna kadar okudum. Bende erkek arkadaşınızda ışık göremedim. Ama beni asıl şaşırtan şey etrafındaki arkadaş çevrenin düşünce yapısı oldu. Bu insanlar gerçekten okumuş belli bir yere gelmiş insanlar mı? Şaşkınlık içindeyim erkektir yapar, sabret, kabul et ne demek. Babaannemden bile duymadım bu lafları kendisi seksen yaşında. Size tavsiyem bu fikre sahip arkadaşlarınızı etrafınızdan uzak tutun ve hoşlanmadığınız biriyle asla evlenmeyin. Eğitimiyle fikirleriyle hoş bir bayansınız bunun farkında olun. Hele ki kırkına kadar evlenmezsen seninle görüşmem diyen arkadaşa bir tane patlatasım geldi kusura bakmayın.Bu mesaj bana cok iyi geldi cok ama cok ederim size.
Etrafimda sevilen biriyim genel olarak ama hic tanimadigim birinden boyle bir sey duymak cok iyi geldi.
Beni cok sevdigini dusundugum arkadaslarim tarafindan bile bu konuda o kadar agir elestiriliyorum ki, hep kotu niyetleri yok diye kendimi teselli ediyorum. Gecen hafta 15 senelik arkadasim 40 yasina kadar evlenmezsen senle gorusmem evlenmeyen kadinlar sorunlu oluyor dedi, bir sey demedim kalbini kirmamak icin ama benimki paramparca.
Aldatti diye erkek arkadasimi birakinca herkes sok oldu, her erkek yapar boyle kacamaklar, seni cok seviyordu hata yaptin diyorlar, herkes nasil evleniyor boyle seyleri gormezden gelmezsen evlenemezsin diyorlar, iyi o zaman bende evlenmem diyorum ama kendi icimdeki duygusal boslukla mi ugrasicam millete laf mi anlaticam cidden sasirdim.
5.maddenize kadar bi şans verilebilir diyodum ama hayır bu adamla olmaz.Ayrıca evli arkadaşlarınızın size bu acıma duygusu bi maske aslında evliliği güzel gidenler dahi o eski bekar günlerini ozlerler.Ananem hep evlenenin bin bekarin bir derdi var derdi.Ki yaşınız daha çok genç dert etme kısmından çok uzakta olmalısınız.
Umarım aşk dolu bi yuva kurarsınız doğru zaman gelince
Cok mantikli birine benziyorsunuz burdan.. Ama cevre baskısı sonucu artik gercekten de "armudun sapı, uzumun copu" dememeye baslamissiniz, ki bence cok yanlis.. Evet, 4 4 luk kimse yok ama sizin 4 4 lugunuz olacak kadar olsun bari, icinize sinsin.. Bahsettiginiz kişi ile mutlu olabileceginize inanamadim malesef, elbette onemli olan insanlik ama o maddiyat farkı bile sorun olacaktir, adamin utu meselesine yaklasimi bunu gosteriyor.. Kaldi ki kültürleriniz zaten cok farkli birbirinden..Merhaba Arkadaşlar,
Öncelikle herkesin bayramını kutlarım. Bdv sürekli okuduğum bir platform, burası sayesinde çok deneyim kazandım diyebilirim, başkalarının kötü deneyimlerinden ders çıkarmayanlar kendi acı deneyimlerini yaşarlarmış, bu platform kötü olaylar karşısında dik durabilmek için çok güzel akıllar veriyor bana göre. Size benim için çok önemli bir şeyi danışmak istiyorum, böyle şeylere dışarıdan karar verilmesi çok zor biliyorum o yüzden ayrıntılı yazacağım koşullarımı, uzun olacak biraz kusura bakmayın lütfen.
32 yaşındayım, akademisyenim, hiç evlenmedim. Evlenmeyi istiyorum tabi ki ama evlenmezsem ölecekmişim tüm hayatım mahvolacak gibi bir ruh halimde yok. Nasip böyle demek ki diyip dua ediyorum hayırlısı olsun diye, işimde ilerlemeye çalışıyorum, yılda 3-4 kez yurtiçi, 1 kere de yurtdışı tatiline çıkarım, ailem de çok iyi insanlar, özet olarak evlilik dışında çok güzel bir hayatım var çok şükür.
Zaman zaman duygusal boşluğa düşsem de kötü bir evlilik yapıp hayatımı zindana çevirmektense yalnız olup mutlu olurum diye düşünüyorum. Bu zamana kadar çevre baskısını çok önemsemiyordum ama artık önemsemeyeceğim kademeyi çoktan geçtik. Hayatımdaki cogu insan bilincli veya bilinçsiz beni bu yönden vurmaya çalışıyor çünkü eleştirebilecekleri başka yönüm yok onlara göre. Çok sevdiğim lise arkadaşlarımla buluştum bugün, hepsinin çoluğu çocuğu var tabi hatta ikisi ikinci evliliklerini yapıp tekrar çocuk sahibi oldular, bana aciyor gibi konuştular, ben hayatımdam memnun olduğumu söylememe rağmen. Onlara göre çok üzgün olup sürekli ağlamalıyım, nasıl bu yaşta bekar olup mutlu olabildiğime inanmıyorlar. Bu nedenle artık kimse ile buluşmak istemiyorum, ben açmasam bile konu dönüp dolaşıp benim evlenememe geliyor, herkesin söylediği artık üzümün çöpü armudun sapı deme, önüne gelenle evlen yani.
Karşıma çok aday çıktı şimdiye kadar, hepsinin mükemmel kariyerleri vardı, doktor, mühendis, hakim vs. Ama görmeniz lazım davranışları, daha ilk buluşmada maaş kartını bana vereceksin demi demeler, ben senin kişisel ihtiyaçlarına izin vermem mi diyenler, sen şu kadar alıyorsun şöyle işletirim ben o parayı mı demeler, ne kadar tuhaf erkek varsa hepsi çıktı maalesef, durum böyle olunca bile bile lades diyemiyorum. Cevremdeki insanlar bu durumlari bilmeme ragmen beni sucluyorlar, kimler kimler cikiyor hep sen bir bahane buluyorsun, kimsenin kocasi dort dortluk degil diye.
Simdiye kadar tek iliskim oldu, o da istemeye gelecegi hafta baska bir kizla mesajlarini yakaladim, evlenmeden bunu yapan evlenince neler yapmaz dedim ayrildim. Cok isabetli bir karar vermisim uc ayda nisanlanip evlendi. Uzerinden 1.5 sene gecti, bu kadar kotu bir insan bile mutlu ben niye olamiyorum diye dusunmuyor degilim ara sira da olsa. Ama sirf o evlendi diye oylesine biri ile de evlenmek istemiyorum, ben mutlu bir evlilik yapmak istiyorum.
Cok cok uzattim buraya kadar okuyan varsa cidden cok sansliyim.
Sormak istedigim sey su, karsima gonlume gore birisi cikmiyor, yas da ciddi derecede ilerledi, karsima cikan insanlarin kusurlarini gormemelimiyim? Yeni birisi cikti karsima, eski ben olsa hic dusunmeden gorusmeyi keserdim ama saydigim sebeplerden acaba olabilir mi diyorum, arti ve eksi yonlerini yazarak size danismak istedim.
1. Ayni yastayiz, meslegi memur. Eskiden olsa kariyerler denk olsun derdim ama artik insan olsun meslegi o kadar da onemli degil diye dusunuyorum.
2. Benden az kazaniyor ama ben eskiden beri paraya cok onem veren biri degilim. Ozellikle istersen calisirsin, istemezsen ben sana bakmakla yukumluyum demesi cok hosuma gitti. Ben calismadan yapamam zaten ama karsima hep param icin gelen adamlar oldugu icin boyle demesi hosuma gitti.
3. Cok yakisikli diyemem ama eli yuzu duzgun biri
4. Korumaci biri, ilgili bir sevgili olacagini dusunuyorum ama tabi emin de degilim
5. Ben egeliyim, o dogulu. Burada bu konu hakkinda okudugum paylasimlar beni korkuttu aslinda ama onyargili olma dedim. Ama tam olarak ataerkil bir yapiya sahip. Daha yeni tanisiyoruz bana soyledigi " bir kadin kocasina hizmet etmekten gocunmamali", bende calisiyorum niye sana hizmet edeyim ne yapilacaksa beraber yapariz dedim, ben eski kafaliyim yapamam diyor. Ben bilmeme ragmen ben utu yapmayi bilmiyorum bir kadin tutariz haftada bir gelir yapar diyorum, yok olmaz sen ogrenirsin diyor, niye inat ediyorsun diyorum, cunku senin yapmani istiyorum bu onemli diyor. En cok takildigim konu bu oldu acikcasi.
Sizce bu asilabilecek bir sorun mu, gorusmeye devam etmeli miyim? Buraya kadar okuyan arkadaslar varsa cok tesekkur ederim, gorusleriniz benim icin cok onemli.
Yaa çok hoşsunuz size kocaman sarılmak istedimBi de çevrenizdeki arkadaşlardan arındırmak istedim sizi, keşke arkadaş olsaydık :)
Aranızda cinsel çekim yok anladığım kadarıyla, bence hiiç girmeyin bu işe. Ütüyü sen yapacaksın diye niye diretir ki insan? Tuhaf geliyor bu tarz dayatmalar. Evlilik her iki kişiyi de mutlu edecekse, hayatlarındaki sorumlulukları yükleri hafifletecekse güzel, omzunuza yük olacak bi evlilik mutlu edebilemez bana göre.
Ötekilerden farki ,onlar paranı istemiş bu özgürlüğünü....
Bacım sendede cidden şans yok.Ama hayırlısı.. iyiki ne olduklarını söyluyorlar.
ya hizmet etmek nedir yaMerhaba Arkadaşlar,
Öncelikle herkesin bayramını kutlarım. Bdv sürekli okuduğum bir platform, burası sayesinde çok deneyim kazandım diyebilirim, başkalarının kötü deneyimlerinden ders çıkarmayanlar kendi acı deneyimlerini yaşarlarmış, bu platform kötü olaylar karşısında dik durabilmek için çok güzel akıllar veriyor bana göre. Size benim için çok önemli bir şeyi danışmak istiyorum, böyle şeylere dışarıdan karar verilmesi çok zor biliyorum o yüzden ayrıntılı yazacağım koşullarımı, uzun olacak biraz kusura bakmayın lütfen.
32 yaşındayım, akademisyenim, hiç evlenmedim. Evlenmeyi istiyorum tabi ki ama evlenmezsem ölecekmişim tüm hayatım mahvolacak gibi bir ruh halimde yok. Nasip böyle demek ki diyip dua ediyorum hayırlısı olsun diye, işimde ilerlemeye çalışıyorum, yılda 3-4 kez yurtiçi, 1 kere de yurtdışı tatiline çıkarım, ailem de çok iyi insanlar, özet olarak evlilik dışında çok güzel bir hayatım var çok şükür.
Zaman zaman duygusal boşluğa düşsem de kötü bir evlilik yapıp hayatımı zindana çevirmektense yalnız olup mutlu olurum diye düşünüyorum. Bu zamana kadar çevre baskısını çok önemsemiyordum ama artık önemsemeyeceğim kademeyi çoktan geçtik. Hayatımdaki cogu insan bilincli veya bilinçsiz beni bu yönden vurmaya çalışıyor çünkü eleştirebilecekleri başka yönüm yok onlara göre. Çok sevdiğim lise arkadaşlarımla buluştum bugün, hepsinin çoluğu çocuğu var tabi hatta ikisi ikinci evliliklerini yapıp tekrar çocuk sahibi oldular, bana aciyor gibi konuştular, ben hayatımdam memnun olduğumu söylememe rağmen. Onlara göre çok üzgün olup sürekli ağlamalıyım, nasıl bu yaşta bekar olup mutlu olabildiğime inanmıyorlar. Bu nedenle artık kimse ile buluşmak istemiyorum, ben açmasam bile konu dönüp dolaşıp benim evlenememe geliyor, herkesin söylediği artık üzümün çöpü armudun sapı deme, önüne gelenle evlen yani.
Karşıma çok aday çıktı şimdiye kadar, hepsinin mükemmel kariyerleri vardı, doktor, mühendis, hakim vs. Ama görmeniz lazım davranışları, daha ilk buluşmada maaş kartını bana vereceksin demi demeler, ben senin kişisel ihtiyaçlarına izin vermem mi diyenler, sen şu kadar alıyorsun şöyle işletirim ben o parayı mı demeler, ne kadar tuhaf erkek varsa hepsi çıktı maalesef, durum böyle olunca bile bile lades diyemiyorum. Cevremdeki insanlar bu durumlari bilmeme ragmen beni sucluyorlar, kimler kimler cikiyor hep sen bir bahane buluyorsun, kimsenin kocasi dort dortluk degil diye.
Simdiye kadar tek iliskim oldu, o da istemeye gelecegi hafta baska bir kizla mesajlarini yakaladim, evlenmeden bunu yapan evlenince neler yapmaz dedim ayrildim. Cok isabetli bir karar vermisim uc ayda nisanlanip evlendi. Uzerinden 1.5 sene gecti, bu kadar kotu bir insan bile mutlu ben niye olamiyorum diye dusunmuyor degilim ara sira da olsa. Ama sirf o evlendi diye oylesine biri ile de evlenmek istemiyorum, ben mutlu bir evlilik yapmak istiyorum.
Cok cok uzattim buraya kadar okuyan varsa cidden cok sansliyim.
Sormak istedigim sey su, karsima gonlume gore birisi cikmiyor, yas da ciddi derecede ilerledi, karsima cikan insanlarin kusurlarini gormemelimiyim? Yeni birisi cikti karsima, eski ben olsa hic dusunmeden gorusmeyi keserdim ama saydigim sebeplerden acaba olabilir mi diyorum, arti ve eksi yonlerini yazarak size danismak istedim.
1. Ayni yastayiz, meslegi memur. Eskiden olsa kariyerler denk olsun derdim ama artik insan olsun meslegi o kadar da onemli degil diye dusunuyorum.
2. Benden az kazaniyor ama ben eskiden beri paraya cok onem veren biri degilim. Ozellikle istersen calisirsin, istemezsen ben sana bakmakla yukumluyum demesi cok hosuma gitti. Ben calismadan yapamam zaten ama karsima hep param icin gelen adamlar oldugu icin boyle demesi hosuma gitti.
3. Cok yakisikli diyemem ama eli yuzu duzgun biri
4. Korumaci biri, ilgili bir sevgili olacagini dusunuyorum ama tabi emin de degilim
5. Ben egeliyim, o dogulu. Burada bu konu hakkinda okudugum paylasimlar beni korkuttu aslinda ama onyargili olma dedim. Ama tam olarak ataerkil bir yapiya sahip. Daha yeni tanisiyoruz bana soyledigi " bir kadin kocasina hizmet etmekten gocunmamali", bende calisiyorum niye sana hizmet edeyim ne yapilacaksa beraber yapariz dedim, ben eski kafaliyim yapamam diyor. Ben bilmeme ragmen ben utu yapmayi bilmiyorum bir kadin tutariz haftada bir gelir yapar diyorum, yok olmaz sen ogrenirsin diyor, niye inat ediyorsun diyorum, cunku senin yapmani istiyorum bu onemli diyor. En cok takildigim konu bu oldu acikcasi.
Sizce bu asilabilecek bir sorun mu, gorusmeye devam etmeli miyim? Buraya kadar okuyan arkadaslar varsa cok tesekkur ederim, gorusleriniz benim icin cok onemli.
Vazgeç canım, ilerde mutlaka sorun olur gibi, kafa yapılarınız aynı değil. O evde iş yapan, iyi bir evhanımı olsun eşi istiyor belliki. Ha ben çalışırım evimin işini de dört dörtlük yaparım dersen sorun yok, ama ben çalışıyorum çocuklar ev işi hep tastamam olmuyor ve eşim şikayet ediyor, o da doğulu ve annesinden öyle görmüş çünkü. Evet eve kadın geliyor ama benim yapmam eşim için daha değerliymiş ama yetişemiyorum bende.Merhaba Arkadaşlar,
Öncelikle herkesin bayramını kutlarım. Bdv sürekli okuduğum bir platform, burası sayesinde çok deneyim kazandım diyebilirim, başkalarının kötü deneyimlerinden ders çıkarmayanlar kendi acı deneyimlerini yaşarlarmış, bu platform kötü olaylar karşısında dik durabilmek için çok güzel akıllar veriyor bana göre. Size benim için çok önemli bir şeyi danışmak istiyorum, böyle şeylere dışarıdan karar verilmesi çok zor biliyorum o yüzden ayrıntılı yazacağım koşullarımı, uzun olacak biraz kusura bakmayın lütfen.
32 yaşındayım, akademisyenim, hiç evlenmedim. Evlenmeyi istiyorum tabi ki ama evlenmezsem ölecekmişim tüm hayatım mahvolacak gibi bir ruh halimde yok. Nasip böyle demek ki diyip dua ediyorum hayırlısı olsun diye, işimde ilerlemeye çalışıyorum, yılda 3-4 kez yurtiçi, 1 kere de yurtdışı tatiline çıkarım, ailem de çok iyi insanlar, özet olarak evlilik dışında çok güzel bir hayatım var çok şükür.
Zaman zaman duygusal boşluğa düşsem de kötü bir evlilik yapıp hayatımı zindana çevirmektense yalnız olup mutlu olurum diye düşünüyorum. Bu zamana kadar çevre baskısını çok önemsemiyordum ama artık önemsemeyeceğim kademeyi çoktan geçtik. Hayatımdaki cogu insan bilincli veya bilinçsiz beni bu yönden vurmaya çalışıyor çünkü eleştirebilecekleri başka yönüm yok onlara göre. Çok sevdiğim lise arkadaşlarımla buluştum bugün, hepsinin çoluğu çocuğu var tabi hatta ikisi ikinci evliliklerini yapıp tekrar çocuk sahibi oldular, bana aciyor gibi konuştular, ben hayatımdam memnun olduğumu söylememe rağmen. Onlara göre çok üzgün olup sürekli ağlamalıyım, nasıl bu yaşta bekar olup mutlu olabildiğime inanmıyorlar. Bu nedenle artık kimse ile buluşmak istemiyorum, ben açmasam bile konu dönüp dolaşıp benim evlenememe geliyor, herkesin söylediği artık üzümün çöpü armudun sapı deme, önüne gelenle evlen yani.
Karşıma çok aday çıktı şimdiye kadar, hepsinin mükemmel kariyerleri vardı, doktor, mühendis, hakim vs. Ama görmeniz lazım davranışları, daha ilk buluşmada maaş kartını bana vereceksin demi demeler, ben senin kişisel ihtiyaçlarına izin vermem mi diyenler, sen şu kadar alıyorsun şöyle işletirim ben o parayı mı demeler, ne kadar tuhaf erkek varsa hepsi çıktı maalesef, durum böyle olunca bile bile lades diyemiyorum. Cevremdeki insanlar bu durumlari bilmeme ragmen beni sucluyorlar, kimler kimler cikiyor hep sen bir bahane buluyorsun, kimsenin kocasi dort dortluk degil diye.
Simdiye kadar tek iliskim oldu, o da istemeye gelecegi hafta baska bir kizla mesajlarini yakaladim, evlenmeden bunu yapan evlenince neler yapmaz dedim ayrildim. Cok isabetli bir karar vermisim uc ayda nisanlanip evlendi. Uzerinden 1.5 sene gecti, bu kadar kotu bir insan bile mutlu ben niye olamiyorum diye dusunmuyor degilim ara sira da olsa. Ama sirf o evlendi diye oylesine biri ile de evlenmek istemiyorum, ben mutlu bir evlilik yapmak istiyorum.
Cok cok uzattim buraya kadar okuyan varsa cidden cok sansliyim.
Sormak istedigim sey su, karsima gonlume gore birisi cikmiyor, yas da ciddi derecede ilerledi, karsima cikan insanlarin kusurlarini gormemelimiyim? Yeni birisi cikti karsima, eski ben olsa hic dusunmeden gorusmeyi keserdim ama saydigim sebeplerden acaba olabilir mi diyorum, arti ve eksi yonlerini yazarak size danismak istedim.
1. Ayni yastayiz, meslegi memur. Eskiden olsa kariyerler denk olsun derdim ama artik insan olsun meslegi o kadar da onemli degil diye dusunuyorum.
2. Benden az kazaniyor ama ben eskiden beri paraya cok onem veren biri degilim. Ozellikle istersen calisirsin, istemezsen ben sana bakmakla yukumluyum demesi cok hosuma gitti. Ben calismadan yapamam zaten ama karsima hep param icin gelen adamlar oldugu icin boyle demesi hosuma gitti.
3. Cok yakisikli diyemem ama eli yuzu duzgun biri
4. Korumaci biri, ilgili bir sevgili olacagini dusunuyorum ama tabi emin de degilim
5. Ben egeliyim, o dogulu. Burada bu konu hakkinda okudugum paylasimlar beni korkuttu aslinda ama onyargili olma dedim. Ama tam olarak ataerkil bir yapiya sahip. Daha yeni tanisiyoruz bana soyledigi " bir kadin kocasina hizmet etmekten gocunmamali", bende calisiyorum niye sana hizmet edeyim ne yapilacaksa beraber yapariz dedim, ben eski kafaliyim yapamam diyor. Ben bilmeme ragmen ben utu yapmayi bilmiyorum bir kadin tutariz haftada bir gelir yapar diyorum, yok olmaz sen ogrenirsin diyor, niye inat ediyorsun diyorum, cunku senin yapmani istiyorum bu onemli diyor. En cok takildigim konu bu oldu acikcasi.
Sizce bu asilabilecek bir sorun mu, gorusmeye devam etmeli miyim? Buraya kadar okuyan arkadaslar varsa cok tesekkur ederim, gorusleriniz benim icin cok onemli.
Meslektaşız ve yaşlarımız yakın. Sizi eleştirecek başka bir şey olmadıkları için buna takmışlar. Nişanlım karşıma çıkmadan hep aynı şeyi söylerdim soranlara; bekar halimden daha mutlu olacaksam evlenmek istiyorum derdim. Çok seçicisin falan dedikleri zamanda evet ben böyleyim deyip konuyu kapatıyordum. Takma sen takmadıkça onlar da üstüne gelmekten vazgeçerler.
Şunu sorgulamak lazım o zaman; yalnız kalmanın eşiği nedir? Evlenenlerin eşleri ömürlerinin sonuna kadar onlarla mı yaşayacak acaba? Hadi çocuk diyelim; kaçımız annenizin babamızın yanındayız? Kardeşiniz, kuzeniniz varsa yalnız kalmazsınız. Her yaş grubunda insanlar arkadaş bulabilir. İlla ki evlenmemek yalnızlık demek değildir. Birçok kadında evlilik içinde yalnız zaten.Bende aynı cümleyi söylüyorum, ben iç huzuru olan mutlu bir insanım, evlilik bu mutluluğumu artırmayacaksa yapmam. Bana söylenen kimsenin evliliği mükemmel değil bazı şeylere katlanmak zorundasın, bu da katlanılabilecek bir şey mi onu düşünüyorum.
Artık takma meselesi değil, pişman olacaksın ileride yalnız kalınca diyorlar, ya pişman olursam diye korkuyorum.
Vazgeç canım, ilerde mutlaka sorun olur gibi, kafa yapılarınız aynı değil. O evde iş yapan, iyi bir evhanımı olsun eşi istiyor belliki. Ha ben çalışırım evimin işini de dört dörtlük yaparım dersen sorun yok, ama ben çalışıyorum çocuklar ev işi hep tastamam olmuyor ve eşim şikayet ediyor, o da doğulu ve annesinden öyle görmüş çünkü. Evet eve kadın geliyor ama benim yapmam eşim için daha değerliymiş ama yetişemiyorum bende.
Şimdi bayram için annesi gile geldik, annesi bir dakika oturmuyor, böyle hayat erkeklere güzel valla
Canım benim genceciksin daha 32 nedir ki yani??? Evlenme yaşı artık geç, anne olma yaşı da... senin o çok bilmişler koca diye kudurmuş kendi ayaklarının üzerinde duramamış sanırım...
Ben 2. evliliğimi yaptım şu an ve ilk evliliğimden sonra demiştim ki içime sinmeyen en ufak şey dahi varsa en ufak acaba varsa içimde bir daha evlenmeyeceğim.. çünkü ilk evlilik öncesinde acaba ya da keşke dediğim her şey evlilik süresince canıma okumuştu.
İnan bana doğru adam var ve lütfen onu bekle, evlilik kalp işi, ama 2 kalp işi... tek kişinin itelemesi ile olmaz... hayat müşterek.. her şeyi bir ömür paylaşabileceğin adamı bekle...
Şuna inanırım Allah senin karşına bu kadar saçma salak insanlari cikariyorki,Doğru insan karşına çıktığında kıymetini bil,belkide evlenecegin insanda benzer şeyleri yaşıyordur.Herşeyin hayirlisi Rabbim gonlunuze göre versin...Bezen bende şans olmadığını düşünüyorum. Yeni biri ile tanıştım mesela, ilk sorduğu şey sen nasıl evlenmemiş olabilirsin? Özellikle erkekler bunu çok söylüyor, çok güzelsin, iyisin, kariyerlisin, şimdiye kadar evlenmemiş olman çok tuhaf diyorlar. İlla altında yatan bir neden arıyorlar, nasip değilmiş demem hiçbir şey ifade etmiyor onlar için ama cidden neden yok, hep saçma insanlar çıktı karşıma.
Bir taraftan da çok şanslı olduğumu düşünüyorum, kimse ilk buluşmalarda bu kadar saçmalayamaz, maaş kartını ver vs., en başta gerçek yüzlerini gösteriyorlar bu iyi bir şey, ya evlendikten sonra yapsalar.