- 1 Eylül 2017
- 963
- 1.248
- 38
-
- Konu Sahibi mein_traume
- #141
Arkana bile bakma uzaklaş. Sen eski kafalı değilsin. Vizyonun var anlattıklarına bakarak. Vizyonsuz bir adamdan sana koca olmaz. Bu adam senin akademik kariyerinden rahatsız olacak zamanla. Aldigin para onun egolarına zarar verecek çünkü kompleksli. Yurt dışına tatile gitmek senin için hayal olacak . Zamanla sen de onu beğenmeyeceksin. Ütü yapmayı bilmiyorsun bunun için evine kadın alamayacak kadar kısıtlı bir rolün olacak o evde.
Asla olmaz...
Ev islerini seninle birlikte yapabilecek , akademik olarak da maaş olarak da senden bir adim önde, egoları olmayan ve sana özgür hayatında destek olacak, eve girdiğinde kasvet değil huzur verecek, kendini rahat ifade edebildigin biri olsun hayatında. Yoksa çok da lazim değil.
Adam bildiğin hanzo
TeşekkürlerMasallah
Senden sadece 1,5 yas buyugum. Akademisyenim. Ben boyle bi evlilik yaptim sadece benden cok kazaniyordu. Ustelik ayni kulturlerin cocuguyduk. Ne oldu dersen su anda bitiyor. Bir de cocuk var arada ustelik. Bugunku aklim olsa ayni senin gibi yasardim. Meslegimizin firsatlari malum. Evimin her isini yaptim hiç de gocunmadim. Ama malesef gercek su k sen su akademik camiaya girdin mi en gec 20 seneye prof.sun o hala memur. Iyi dusun
Bekle lütfen, beklediğine değecek... kaldı ki kimse olmasa ne olur, çok şükür kendine yeten bir bayansın. Üniversitedeki bir profesör hocam var, hala görüşürüz kahvaltı yaparız yemeklere gideriz organizasyonlar yaparız... biz onun kızlarıyız:) 48 yaşında ve hiç evlenmedi, ara ara sevgilileri oluyor ama dediği bir şey var, evlenmek için evlenilmez... ben sizinle mutluyum... hayatta kendime örnek aldığım nadir insanlardandır. Çok saygıdeğer çok kıymetli neşeli... bir kaç sene önce kanser oldu, hep beraber atlattık her an yanındaydık, dedim ya bir tane doğurmadı belki ama bir sürü kızı ve oğlu var:)Doğru insanı bulmanıza çok sevindim, umarım bir ömür mutlu olursunuz
Evet kim ne derse desin ben böyle bir evlilik yapamayacağım sanırım, her şeyde bir hayır vardır deyip beklemeliyim biraz daha.
Onlara göre çok üzgün olup sürekli ağlamalıyım, nasıl bu yaşta bekar olup mutlu olabildiğime inanmıyorlar.
Adayı tanımanı öneririmMerhaba Arkadaşlar,
Öncelikle herkesin bayramını kutlarım. Bdv sürekli okuduğum bir platform, burası sayesinde çok deneyim kazandım diyebilirim, başkalarının kötü deneyimlerinden ders çıkarmayanlar kendi acı deneyimlerini yaşarlarmış, bu platform kötü olaylar karşısında dik durabilmek için çok güzel akıllar veriyor bana göre. Size benim için çok önemli bir şeyi danışmak istiyorum, böyle şeylere dışarıdan karar verilmesi çok zor biliyorum o yüzden ayrıntılı yazacağım koşullarımı, uzun olacak biraz kusura bakmayın lütfen.
32 yaşındayım, akademisyenim, hiç evlenmedim. Evlenmeyi istiyorum tabi ki ama evlenmezsem ölecekmişim tüm hayatım mahvolacak gibi bir ruh halimde yok. Nasip böyle demek ki diyip dua ediyorum hayırlısı olsun diye, işimde ilerlemeye çalışıyorum, yılda 3-4 kez yurtiçi, 1 kere de yurtdışı tatiline çıkarım, ailem de çok iyi insanlar, özet olarak evlilik dışında çok güzel bir hayatım var çok şükür.
Zaman zaman duygusal boşluğa düşsem de kötü bir evlilik yapıp hayatımı zindana çevirmektense yalnız olup mutlu olurum diye düşünüyorum. Bu zamana kadar çevre baskısını çok önemsemiyordum ama artık önemsemeyeceğim kademeyi çoktan geçtik. Hayatımdaki cogu insan bilincli veya bilinçsiz beni bu yönden vurmaya çalışıyor çünkü eleştirebilecekleri başka yönüm yok onlara göre. Çok sevdiğim lise arkadaşlarımla buluştum bugün, hepsinin çoluğu çocuğu var tabi hatta ikisi ikinci evliliklerini yapıp tekrar çocuk sahibi oldular, bana aciyor gibi konuştular, ben hayatımdam memnun olduğumu söylememe rağmen. Onlara göre çok üzgün olup sürekli ağlamalıyım, nasıl bu yaşta bekar olup mutlu olabildiğime inanmıyorlar. Bu nedenle artık kimse ile buluşmak istemiyorum, ben açmasam bile konu dönüp dolaşıp benim evlenememe geliyor, herkesin söylediği artık üzümün çöpü armudun sapı deme, önüne gelenle evlen yani.
Karşıma çok aday çıktı şimdiye kadar, hepsinin mükemmel kariyerleri vardı, doktor, mühendis, hakim vs. Ama görmeniz lazım davranışları, daha ilk buluşmada maaş kartını bana vereceksin demi demeler, ben senin kişisel ihtiyaçlarına izin vermem mi diyenler, sen şu kadar alıyorsun şöyle işletirim ben o parayı mı demeler, ne kadar tuhaf erkek varsa hepsi çıktı maalesef, durum böyle olunca bile bile lades diyemiyorum. Cevremdeki insanlar bu durumlari bilmeme ragmen beni sucluyorlar, kimler kimler cikiyor hep sen bir bahane buluyorsun, kimsenin kocasi dort dortluk degil diye.
Simdiye kadar tek iliskim oldu, o da istemeye gelecegi hafta baska bir kizla mesajlarini yakaladim, evlenmeden bunu yapan evlenince neler yapmaz dedim ayrildim. Cok isabetli bir karar vermisim uc ayda nisanlanip evlendi. Uzerinden 1.5 sene gecti, bu kadar kotu bir insan bile mutlu ben niye olamiyorum diye dusunmuyor degilim ara sira da olsa. Ama sirf o evlendi diye oylesine biri ile de evlenmek istemiyorum, ben mutlu bir evlilik yapmak istiyorum.
Cok cok uzattim buraya kadar okuyan varsa cidden cok sansliyim.
Sormak istedigim sey su, karsima gonlume gore birisi cikmiyor, yas da ciddi derecede ilerledi, karsima cikan insanlarin kusurlarini gormemelimiyim? Yeni birisi cikti karsima, eski ben olsa hic dusunmeden gorusmeyi keserdim ama saydigim sebeplerden acaba olabilir mi diyorum, arti ve eksi yonlerini yazarak size danismak istedim.
1. Ayni yastayiz, meslegi memur. Eskiden olsa kariyerler denk olsun derdim ama artik insan olsun meslegi o kadar da onemli degil diye dusunuyorum.
2. Benden az kazaniyor ama ben eskiden beri paraya cok onem veren biri degilim. Ozellikle istersen calisirsin, istemezsen ben sana bakmakla yukumluyum demesi cok hosuma gitti. Ben calismadan yapamam zaten ama karsima hep param icin gelen adamlar oldugu icin boyle demesi hosuma gitti.
3. Cok yakisikli diyemem ama eli yuzu duzgun biri
4. Korumaci biri, ilgili bir sevgili olacagini dusunuyorum ama tabi emin de degilim
5. Ben egeliyim, o dogulu. Burada bu konu hakkinda okudugum paylasimlar beni korkuttu aslinda ama onyargili olma dedim. Ama tam olarak ataerkil bir yapiya sahip. Daha yeni tanisiyoruz bana soyledigi " bir kadin kocasina hizmet etmekten gocunmamali", bende calisiyorum niye sana hizmet edeyim ne yapilacaksa beraber yapariz dedim, ben eski kafaliyim yapamam diyor. Ben bilmeme ragmen ben utu yapmayi bilmiyorum bir kadin tutariz haftada bir gelir yapar diyorum, yok olmaz sen ogrenirsin diyor, niye inat ediyorsun diyorum, cunku senin yapmani istiyorum bu onemli diyor. En cok takildigim konu bu oldu acikcasi.
Sizce bu asilabilecek bir sorun mu, gorusmeye devam etmeli miyim? Buraya kadar okuyan arkadaslar varsa cok tesekkur ederim, gorusleriniz benim icin cok onemli.
Öncelikle kendinizi harika ifade etmissiniz.Bayıldım size..Biraz önce tvde bir program izledim evlilerin %75i evliliklerinden mutlu değilmiş.Her 3 kisiden biri tekrar şansım olsa evlenmezdim demiş..
Ben çok severek çok isteyerek evlendim halada güzel anlaşırız büyük kavgalarımız yoktur ama şuanki aklım olsaydı evlenmezdim.Çünkü evlilik çok farklı,binbir emekle yürütülen bir kurum.Bu durum insanı çok yıpratıyor zamanla.
Demem o ki kafanda küçücük bir soru işaretide olsa evlenme.O ufacık sorun zamanla dağ oluyor.Şuanki hayatın tüm evlileri kıskandıracak cinsten.Sana laf atan arkadaşların hasetlerinden çatlıyorlardır emin ol.Nasıl mutluysan öyle yaşamaya devam et.Toplum baskısı hayatının her döneminde yakanda asılı olmaya devam edicek nasılsa
Adamın düşünce yapısını benim eşime benzettim, anlaşabilirsiniz tabi ama zor, hep bir farklılık olacak. Benim eşimde ilk tanışmamızda sahiplenici vs konuşmuştu . Çalışmasan olur ben aileme bakarım demişti, o açıdan çok rahatım maddi olarak hiç karışmaz bana Ama dediğim gibi bu ev işi mevzusu hep sorun oluyor, annesi gibi olamıyorum elbet. birde ufak tartışmada herhangi bir sorunda insanın gözüne batıyor bu farklılıklar. Gerçi kader kısmet bazı şeyler, hakkınızda hayırlısı olsunEvet aynı cümleleri duydum, benim annem yapar evde her şeyi, senin benim için yapmanı istiyorum vs. Ama annen çalışmıyor ben çalışıyorum, çalışmasam haklısın diyorum, ben sana illa çalış demiyorum diyor. Belki çalışırım evimin işini de yaparım ama neden her şeyi ben yapıyorum, bu benim düşünce yapıma ters.
Karsiniza cikanlari okudugumda ayni kaderi paylasmisiz dedimSon yazdiginiz maddeye kadar guzel dedim ben de. Anladigim kadariyla baskin karakter. Utu konusunda bile bu kadar inat ediyorsa hosgorulu ve anlayisli biri degil bence. Kadin tutma meselesine soguk bakmasi da ailesinde ve cevresinde oyle bir sey gormemis buyuk ihtimal, bir de cimri olma olasiligi da yüksek. Ben bunlari cikardim, kendi tecrubelerime dayanarak. Gorustugum kisilere utu konusunda iyi olmadigimi soyledigimde ve ayni sizin dediginiz gibi kadin tutariz diye soyledigimde "kesinlikle olmaz" diyenlerin cimri oldugunu gordum fazlasiyla. Aslinda bu konu da görgü meselesi. Bence kültür farkinin da uzerinde durmalisiniz. 3 kuzenimin esi de dogulu. Cok yemek secerler. Etsiz yemek oldugunda asla yemezler. Pişman olmamak icin ilerde "acaba olurmuydu" dememek icin bir süre daha görüsün. Cimri mi degil mi bunun üzerinde durun. Bir de ailesine maddi anlamda ilerde destek olmayi dusunuyormu bu konu uzerinde de durun. Ne kadar dogulu insanlarla gorustuysem evlendikten sonra da anne babasi ve kardeslerine maddi anlamda destek olacagini soylemislerdi.
Bence iyi bir fikir değil . Yeni evliyim tayinimiz güneydoğu da eşimde bende iç Anadolu bölgesi insanıyız . İnan bana sana yemin ediyorum kimseyi aşağılamak filan derdinde değilim ama olmuyor burada çok farklı memleket ki sen egelisin daha farklı olacaktır senin için . Evlenmek için asla evlenme mesleğin var gelirin işin var doğru insanı bulursun elbet İnan bana ve kendine kötülük yapma benden sana bir kardeş tavsiyesi evlilik her zaman güllük gülistanlık olmuyor iyi gün kötü gün var anlaşamazsınız
Ailesine destek olup olmayacağını ilişki ilerlese de soramam ki, bu kısım şans artık. Cimri olup olmadığını anlayacak zamanım olmadı ama sanki cimrilikten değil de ev işlerini kadın yapar diye düşündüğü için öyle diyor. Sen yalnız yaşıyorsun ütü işini napıyorsun peki dedim, kuzenime götürüyorum dedi, memur olduğu için sürekli ütülenecek şeyler giyiyor kuzenine götürmesi de ilginç geldi bana gerçi.
Ben babasiz buyudum yillardir is hayatiyla bogusuyorum. Is hayatinda da bir suru psikolojik siddete maruz kaldim. Sahsen patronlarin egolaryla ugrasman yerine esimin utusunu yapmayi tercih ederim. Bu tamamen kisitli bir bakis acisi. Kadinlara bunun adini ozgurluk diyorlar.
Calismak eger mecburi degilse daha fazla kisitlanmaktir. Gezemessin tozamassin. Bebeginin yaninda olamazsin. Cocugunun da psikolojisi bozulur. Erkem yaslanirsin cunku eve kos ise kos kadini yipratir. Tek ozgurlugun maddi ozgurluktur. Ama hayat maddiyattan ibaret degil.
Bunu yillaaaaardir calisan bir kadin olarak soyluyorum. Hem calisip hem okudum ogrenciyken de. Param oldu ama yorgunlugu gelin de bana sorun :)
Arkadasin gorustugü kisi dogulu. Onlarda kadinin erkege hurmet etmesi onemlidir. Hizmetcilik degil hurmetcilik :)
Ayyy acaba o konuşan millet sen evliliginde sorun yasayinca gelip sorumluluk alacak mı? Kusura bakma da sana kendileri evlendiği için senden daha üstün gibi davranan kadın senin dostun degildir. O zihniyetteki biri ile görüşme bile. Şunu net soyliyeyim o arkadaşlar senin basarını kıskanıyor, çocuk yapmak evlenmek maharet değil ama bir kadın olarak akademik kariyer yapmak, başarılı bir kadın olmak maharet. Kendi eksikliklerini seni ezerek gideriyorlar. Neden böyle boş beleş insanlarla görüsüp kendinizi aşağı çekiyorsunuz?
Bence o adamla olmaz. Ne demek ütüyü sen yapçaksın, saçma bir zihniyet. Ataerkil ailesini yerim onun. Hele ki sen çalışmadan da ben sana bakarım çok tehlikeli bir söz. Nesi hoşuna gitti? Ilerde senin çalışmanı pekte istemem demektir bu.
Kendine gel canım, ben 26 yaşında evlendim, yuksek muhendisim, ister istemez kariyerimi öteledim, cocukla birlikte çalismayi da bıraktım 3.5 yildır. Esimle evlendigime asla pisman degilim. Şimdi 32 yaşındayım doktoraya basladım. Akademik olarak değil baska seyler icin doktora yapiyorum, isg üzerine, kariyer istiyorum artık. Evlenmeyen akademisyen olan arkadaşlarım var, cok iyi yerdeler. Full destekliyorum onları. Bırakın diyorum zamana, zaten dogru insan sizi bulur. Asla evlenemediniz, bakın ben çocuk yaptım siz hala bekarsinız moduna girmedim, çünkü mantiklı insanlar kariyer yapanları destekler ve evlilik manyağı olmaz bu kadar. Artik evlenin ne kariyeri demek bile mide bulandırıcı geliyor.
Yani demem o ki ben erken evlendim geç kariyer yapiyorum, arkadaslarım kariyer yaptilar geç evlenecekler. Hayat kime ne sunacak bilinmez, asla milleti sallama, dogru insan gelince anlarsın, öyle icinde acaba olmaz. 35, 36 bile artık normal yaslar evlilik için. Daha gençsin. 32 ila 35 yaşinda kariyeri saglam 5 tane güclü kadın tanıyorum. Emin ol boyle profilde çok kadın var eskisi gibi değil, erken evlilikler bitti. Hele ki kariyerli insanlar için.
Bir an gücü içimde hissettim mesajınızı okuyunca
Siz evli olduğunuz için yapılan toplum baskısını tahmin bile edemezsiniz, sizin gibi bilinçli insanlar çok az, eminim arkadaşlarınıza da bu baskılar yapılıyordur, sorsanız neler çıkar onların içinden de. Yine de biraz daha sabredip doğru insanı bulmalıyım diye düşünüyorum yorumlardan sonra.
Size de eşiniz ve çocuğunuzla birlikte sonsuz mutluluklar dilerim