Herkese merhaba su an otel odasinda sinirden aglar bir vaziyette bunlari yazmak icin uye oldum. Benim babamla aram tam anlamiyla iyi hicbir zaman olmadi. Babam kariyeri duzgun ve cevresi tarafindan sevilen bir insan olsa da kadinlari ikinci sinif olarak biri ve iyi bir es ve baba olmadi. Mesela cocuklugum anneme uyguladigi psikolojik ve ekonomik baskilarla gecti. Annem calisan bir insan olmasina ragmen maas kartini elinden almisti ve cok kez hatirlarim kasada rezil oldugumuzu ya da istediklerimizi alamadigimizi.
Yine cocuklugum babamin 'Ben erkegim' cumlesi ile gecti. O kadar gururlu soylerdi ki bunu, ben erkegim benim dedigim olur derdi gerine gerine. Gel gelelim kendisinin iki kizi oldu. Ben buyugum kardesimden ve belirli yasi gectikten sonra anneme destek olmaya basladim. Once bir kavga ve bosanma asamasina gelinmesi ile birlikte maas kartini aldi annem sanirim 20 sene sonra. Atmden para cekmeyi, internet bankaciligi kullanmayi, birikim yapmayi ogrendi ve su an cok mutlu bu durumdan. Sonra sosyal olarak biraz ozguvenli olmasini sagladim annemin cunku babama gore kadinin tek gorevi isten gelip eve yemek temizlik yapmaktir, kendi ailesinin yanina gitmesidir. Annem yine gerek guzel konusma gerek kavga ile sosyal olmasina da alistirdi. Bizimle beraber yurtdisina dahi cikmaya basladi ki oncesi olsa babaniz izin vermez diye asla cikmazdi. Zaten babam cok cimri bir insan oldugu icin tatile gitsek bile burnumuzdan getirir, lokmalarimizi sayar ve aglatirdi bizi hep. Okuldan istenen paralari falan hic zamaninda vermezdi bize son ana kadar kendi hesabinda tutardi parayi neymis kadinlara para verilmezmis harcarlarmis, hep de gec verirdi parasi oldugu halde kac defa faturalarin dahi kesildigini sayamam simdi dusundugumde. Lafa gelince erkek parayi idare eder kadin bilmez ama kendisi de sorumsuzdur.
Neyse simdi annem geziyor, egleniyor ve halinden yine mutlu. Ama bu durumdan babam mutsuz. Her seyin suclusu ben olarak goruyor. Annemi doldurmusum ve degismis benim yuzumden. Ohh diyorum iyi ki degismis. Boyle bir baba kizlarina karsi da tabii ki annelerine davrandigi gibi davranmak istedi. Benim karakterim hep baskindi cok ciddi kavgalarla istedigimi yaptim, baskilarina boyun egmedim. En son ise baslayinca benim maasim uzerinden (ayri yasiyorum evden) plan yapmaya baslayinca ipleri koparmistim. Sonuc olarak 2 sene hic konusmadik babamla. Son bir senedir tekrar konusmaya basladik cunku annem inatla babamin degistigini iddia ediyordu. 3 ayda bir 2 gun gordugum icin acikcasi beni cok etkilemedi.
Ta ki bir sure oncesine kadar. Annem kardesim ve ben yurtdisina tatile gidecektik, annem babaniz da gelsin dedi. Sorun cikartir dememe ragmen yok cok degisti dedi israrla. Tamam gelsin dedik ama geldiginden beri bir dakika huzur vermedi bize! Yuzu hep asik ama hep. Ne oldu yeri mi begenmedin diyoruz yok, bir sorun mu var yok ben mutsuz bakmiyorum diyor ama gorseniz bakislari ile dovuyor bizi. Sonra her sabah 6' da kalkan adam, kafasini nereye koysa uyudu. Parkta oturuyoruz uyudu, yemek yiyoruz restaurantta uyudu. Bilincli yapiyor yoksa ben babami 7' den sonra uyuklarken asla gormedim. Ve surekli laf sokuyor, ne konussak bize bagirarak cevap veriyor, iki dakika gulsek mutlaka bizi uzecek bir sey soyluyor ki neseli olmayalim. Ozellikle bana tepkili beni sevmiyor biliyorum cunku duzenini bozdum ona gore anneme destek olup degismesini saglayarak. Resmen bize eziyet etmek icin gelmis tatile, bir tane bile gulen fotografi yok, hep somurtuyor. Gormezden gelmeyi denedik, istersen sen otelde kal dedik, istersen bileti al don dedik ama yok illa her yere bizimle gelip huzursuzluk cikariyor. Hele insan icinde bizi rezil etmek icin oyle davranislar yapiyor ki gercekten tanimamak istiyorum o an onu. Sonuc olarak ben anneme sadece ben demistim diyorum kimse degismez. Annem de cagirdigina bin pisman bir daha gelmesin diyor. Ben bundan sonra bu babaya ne yapsam bilmiyorum. Konusmadigim donemde kafam cok rahatti ama annem arada kaldigi icin uzuluyordu. Tekrar o surece girmeli miyim bilmiyorum. Oldukca uzuldum, gercekten tatil burnumdan geldi. Sirf huzursuzluk cikarmasin diye tatil masrafina bile katkida bulun demedik. Yine de ooo bu cok pahali, bu yemegi yemeyelim, bu alinir mi, paran varsa bana ver diye burnumdan getirdi. Senin icin ne pahali degil baba dedim, benden para cikiyorsa o pahalidir miktari onemli degil diyor. Boyle bir insan iste.
Bu arada mutlaka soran olur annem bosanmayi dusunmuyor. Onunla bu konu hakkinda tartismiyorum artik ne istiyor ne bekliyor bilmiyorum ama kendince bir cikari var diye dusunuyorum baska bir sebep dusunemiyorum.
Yine cocuklugum babamin 'Ben erkegim' cumlesi ile gecti. O kadar gururlu soylerdi ki bunu, ben erkegim benim dedigim olur derdi gerine gerine. Gel gelelim kendisinin iki kizi oldu. Ben buyugum kardesimden ve belirli yasi gectikten sonra anneme destek olmaya basladim. Once bir kavga ve bosanma asamasina gelinmesi ile birlikte maas kartini aldi annem sanirim 20 sene sonra. Atmden para cekmeyi, internet bankaciligi kullanmayi, birikim yapmayi ogrendi ve su an cok mutlu bu durumdan. Sonra sosyal olarak biraz ozguvenli olmasini sagladim annemin cunku babama gore kadinin tek gorevi isten gelip eve yemek temizlik yapmaktir, kendi ailesinin yanina gitmesidir. Annem yine gerek guzel konusma gerek kavga ile sosyal olmasina da alistirdi. Bizimle beraber yurtdisina dahi cikmaya basladi ki oncesi olsa babaniz izin vermez diye asla cikmazdi. Zaten babam cok cimri bir insan oldugu icin tatile gitsek bile burnumuzdan getirir, lokmalarimizi sayar ve aglatirdi bizi hep. Okuldan istenen paralari falan hic zamaninda vermezdi bize son ana kadar kendi hesabinda tutardi parayi neymis kadinlara para verilmezmis harcarlarmis, hep de gec verirdi parasi oldugu halde kac defa faturalarin dahi kesildigini sayamam simdi dusundugumde. Lafa gelince erkek parayi idare eder kadin bilmez ama kendisi de sorumsuzdur.
Neyse simdi annem geziyor, egleniyor ve halinden yine mutlu. Ama bu durumdan babam mutsuz. Her seyin suclusu ben olarak goruyor. Annemi doldurmusum ve degismis benim yuzumden. Ohh diyorum iyi ki degismis. Boyle bir baba kizlarina karsi da tabii ki annelerine davrandigi gibi davranmak istedi. Benim karakterim hep baskindi cok ciddi kavgalarla istedigimi yaptim, baskilarina boyun egmedim. En son ise baslayinca benim maasim uzerinden (ayri yasiyorum evden) plan yapmaya baslayinca ipleri koparmistim. Sonuc olarak 2 sene hic konusmadik babamla. Son bir senedir tekrar konusmaya basladik cunku annem inatla babamin degistigini iddia ediyordu. 3 ayda bir 2 gun gordugum icin acikcasi beni cok etkilemedi.
Ta ki bir sure oncesine kadar. Annem kardesim ve ben yurtdisina tatile gidecektik, annem babaniz da gelsin dedi. Sorun cikartir dememe ragmen yok cok degisti dedi israrla. Tamam gelsin dedik ama geldiginden beri bir dakika huzur vermedi bize! Yuzu hep asik ama hep. Ne oldu yeri mi begenmedin diyoruz yok, bir sorun mu var yok ben mutsuz bakmiyorum diyor ama gorseniz bakislari ile dovuyor bizi. Sonra her sabah 6' da kalkan adam, kafasini nereye koysa uyudu. Parkta oturuyoruz uyudu, yemek yiyoruz restaurantta uyudu. Bilincli yapiyor yoksa ben babami 7' den sonra uyuklarken asla gormedim. Ve surekli laf sokuyor, ne konussak bize bagirarak cevap veriyor, iki dakika gulsek mutlaka bizi uzecek bir sey soyluyor ki neseli olmayalim. Ozellikle bana tepkili beni sevmiyor biliyorum cunku duzenini bozdum ona gore anneme destek olup degismesini saglayarak. Resmen bize eziyet etmek icin gelmis tatile, bir tane bile gulen fotografi yok, hep somurtuyor. Gormezden gelmeyi denedik, istersen sen otelde kal dedik, istersen bileti al don dedik ama yok illa her yere bizimle gelip huzursuzluk cikariyor. Hele insan icinde bizi rezil etmek icin oyle davranislar yapiyor ki gercekten tanimamak istiyorum o an onu. Sonuc olarak ben anneme sadece ben demistim diyorum kimse degismez. Annem de cagirdigina bin pisman bir daha gelmesin diyor. Ben bundan sonra bu babaya ne yapsam bilmiyorum. Konusmadigim donemde kafam cok rahatti ama annem arada kaldigi icin uzuluyordu. Tekrar o surece girmeli miyim bilmiyorum. Oldukca uzuldum, gercekten tatil burnumdan geldi. Sirf huzursuzluk cikarmasin diye tatil masrafina bile katkida bulun demedik. Yine de ooo bu cok pahali, bu yemegi yemeyelim, bu alinir mi, paran varsa bana ver diye burnumdan getirdi. Senin icin ne pahali degil baba dedim, benden para cikiyorsa o pahalidir miktari onemli degil diyor. Boyle bir insan iste.
Bu arada mutlaka soran olur annem bosanmayi dusunmuyor. Onunla bu konu hakkinda tartismiyorum artik ne istiyor ne bekliyor bilmiyorum ama kendince bir cikari var diye dusunuyorum baska bir sebep dusunemiyorum.
