Boşanmış Erkekle evlilik olur mu ?

Herkes delice asik olup evlenmiyorki ayrica 2. Esini ilkten daha cok sevenlerde var bence bunun ilkle 2.yle alakasi yok uyumla alakasi var hakkinizda hayirlisi

Tamamını okumadım ,yaş 30 yaşlandım demenden sonra.

30 yaş evlilik için geç değil,üstelik en doğru yaş dilimi..

Senin yaşıtın belki üstü olan bekar da var emin ol.

Bu hissiyattan kurtul lütfen.
 
benden önce birini sevmiş onu yatağına almış kollarının altına almış diyorsun da çoğu erkek zaten evlenmeden de yapıyor bunları. bunlara takılma bence

evlilik telaşlarına gelince de iyi yanından bak. sen ne kadar panik olursan seni o kadar sakinleştirebilicek.

hepimiz evlenmeden önce sevdik hepimizin sevgilisi oldu. birinden ayrıldıktan sonra ikincin de de gayet yine aynı heyecanlar yaşandı sonuçta.

sonuçta anlaşamamışlar ve ayrılmışlar. bu birdaha sevmeyeceği yada evlenirken hiç heycanlanmayacağı anlamına gelmez. bence bu şekilde yargılama. herşeyi yaşadı ben yaşamadım diye.

sevdiyse seni emin ol elini tutarken bile heyecanlanır.
 
kusura bakmayın ama bana düşünceleriniz saçma geldi. kendinizi ezmiş ezmiş ezmişsiniz, ve ömrü hayatınızda bir kere gördüğünüz bir adamı bile deli gibi kıskanıyorsunuz. Biraz saplantılı bir durum değil mi bu? Evliliği erkeğin kadına bahşettiği bir şey olarak görmekten de vazgeçin. Kimse fanusta yetişmiyor elbet herkesin hayatından birileri bir şekilde geldi geçti.Eskileri kafaya takmaya çalışıyorsunuz resmen.Size ne adamın ilk evliliğinden, zaten yolunda gitse aklı onda olsa onunla hala evli olurdu.
 
Valla açıkçası ben boşanmış erkek olayına değilde yaşım geçiyor evlenmem gerek olayına takıldım. Siz şuan sadece evlenmek için evleneceksiniz. Ve bu mantıkla yapılan evlilikler asla yürümez. Evlilik öyle aman bunu yapmam lazım demekle alınacak bi karar değil. Karşınıza gerçekten evlenebileceğiniz biri çıktığında eğer evlilik sorumluluğunu üstlenebilsek yapıdaysanız bu kararı alabilirsiniz. Ve ben sizin evliliğin ne demek olduğunu anladığınızı hiç sanmıyorum
 
Bu dusuncelere sahipken, evlenip ayrilmis biriyle evlenmeyin, mutsuz olursunuz. Siz zaten kafanizda boyle birseyi hep olumsuz bulmussunuz, simdi sirf evlenmis olmak icin o adamla evlenirseniz, deli gibi mutsuz olursunuz.
Ve evet, sen ilk evliligin oldugu icin, hep heyecanli olacaksin, o extra extra rahat olacak. Hicbir zaman da istekleriniz uyusmayacak. Tecrubeyle sabittir. Ama tabi istisnalar da olabiliyor. O istisnaya sans vermek isterseniz siz bilirsiniz diycem ama beklentilerinizi sifira indirmeniz gerekir bu durumda. Yoksa mutlu olamazsiniz.
 
Sıfır erkek ne demek yaaa....
Böyle düşünmeniz çok yanlış
Zaten kendinde itiraf ediyorsun bu adamla evlenirsem şöyle olur böyle olur diye hic evlenme sanada yazik o adamada....
Arkadaşım sen cidden uzak dur bu adamdan 30 yaş geç değil...
İnşallah 0 km!!!! biriyle evlenirsin...
sen 0 km misin
 
arkadaşım kaba bir tabir oldu kusura bakma ama sen öyle yazmışsın bundan kastın ne anlamadım evlenmedende birini sevmiş olabilir karşındaki hatta şöyle bir söz vardır
seversin alırsan karın olur
alamassan kara sevdan olur diye
 
Ilk heyecan meselesi cok sacma yaa..Benim begenecegim insan olsun kacinci kez olsun hayal kirikligi yasiyorsam yine ilkmis gibi heyecanim olur..Iki kisi arasindaki etkilesime bakar heyecan mevzusu bence...ilk heyecan mevzusu sadece evlilikte dwgil sevgililikte ayriliklarda hayal kirikliklarinda da sorun olur ona kalirsa..
Kimi hic evlenmemis bekar adam var.Ici gecmis sanirsin 40 kez evlenmis.
Bir de erkekler dugunde hep heyecansiz olur, kizlarda oluyor dugun heyecani...
Sorun bundan degil neden ayrildigindan cikmali..Adam hatalarini duzeltmis mi? ...Ona bakmali....Azicik ayaklar yere bassin su toplumda yaa..
 
Merhaba herkese. Ben maalesef yuva kurup bebek yapma konusunda geç kalmış biriyim. Yaş 30 oldu ve yalnız yaşlanmaktan, ölmekten korkmaya başladım. Yaşın ilerlemesinin bir dezavantajı şu oldu: hiç evlenmemiş bekar erkek yok artık. Yalnız ölmekten korktuğum için, komşumuzun benimle boşanmış 38 yaşında mühendis olan bir erkeği tanıştırmasına evet dedim. Geçen gün görüştük. Ve ben karmakarışık oldum arkadaşlar. Oturur oturmaz zaten hemen ilk evliliğinin neden bittiğinden bahsetti, eski karısının ailesi çok karışmış ondan bitmiş, çocuğu yok. Ama ben bir tuhaf oldum. Sonuçta bu adam geçmişte bir kadını sevmiş, öyle çok sevmiş ki o kadına nikah kıymış, o kadını nikahının altına kanatlarının altına almış, korumasına almış. O kadınla bir gelecek düşlemiş, onu öpüp okşamış, yatağına almış.

Tamam evlilik yürümemiş olabilir ama bütün bu heyecanları yaşamış onunla, düğün heyecanını yaşamış, gelinliğiyle almış onu evine götürmüş.. İşte hep bunlar aklıma geldi kötü hissettim. Bir de kendimi ezik hissettim, sonuçta adam evliliği deneyimlemiş benimle olursa 2. turunu yapmış olacak bense erişemedim. Eğer hiç evlenmemiş olsa ama geçmişinde sevgilileri olmuş olsa bunu dert etmezdim, sonuçta bana nikah kıyacaksa kazanan ben oluyorum, "eskileri sevmemiş ki evlenmemiş" diye düşünürüm ama işin içinde eski eş olunca, evlilik olunca, düğün olunca içim çok acıyor. Görücü usulü tanıştığım boşanmış adamda böyle hissediyorsam, gerçekten aşık olsam nasıl olur kimbilir. Gerçi 30'dan sonra olmaz artık aşk meşk.Burda illa ki vardır boşanmış adamla evlenen bayanlar sormak istiyorum, bu duyguları yaşadınız mı, yaşadıysanız nasıl aştınız ? Eşinizin geçmişinde eski eş olması gerçeğiyle, bu kıskançlıkla nasıl başa çıktınız ? Siz gelinlik heyecanı yaşarken adam için 2. defa oluyor ve sönmüştür heyecanı, bu içinizi acıttı mı ? Sizin ilk evliliğinizken onun 2. karısı olmak nasıl bir his ? Hiç başınızıa kaktımı şaka olsa da "ben almasam evde kalırdın, ben sonuçta evliliği tattım" diye ?

İhtiyacım var görüşlere. Adam iyi birine benziyor ama bu düşünceleri atamıyorum.Öte yandan evlilik için belki de son şansım bu adam,son çırpınışlarım evlilik için yaş 30.
Neden 30 yaşınıza son çırpınış falan diyorsunuz ki. Bence tam zamanındasınız, geç kalmış falan değilsiniz. Ben boşanmış bir erkekle evlilik yapmamış bir bayanın evliliğinin çok parlak olacağını düşünmüyorum. Elbet bunu başarıp mutlu olanlarda vardır ama benim çevremde 2 örnek var; ikiside birbirinden kötü. Biri babam; annem babamın 2. evliliği, babam ise annemin ilk evliliğiydi. Babam ilk evliliğinde yaptığı hatalardan ders almamış bir adamdı ve sonuç hüsran oldu. 2. örneğimde ablam. Ablamda eniştemin 2. evliliği. Ve eniştemde ilk evliliğindeki hatalarından ders almayan bir adam. Sonuç hüsran olmak üzere. Ve nedense hiçbir boşanmış insan da sorun bendeydi demez; suçlu ya karısıdır, ya karısının ailesidir. Sorsanız sevgilinizin verdiği cevabın aynısını benim babamda, eniştemde veriyor. Ama suçlu alalade kendileri.. Bilmiyorum herşeyi geçtim şu 2. tur olayını bende sindiremezdim. Bunlar benim düşüncelerim tabi, kararsa sizin..
 
Valla canım bu resmen sağlıksız bir düşünme tarzı ben kendim mesela eşimle 16 yıldır tanışırız 13 yıllık ta evliyim hala bile ara ara benden önceyi düşünüp ifrit olurum :D :D :D Artı kimseyle ne evlendi ne de başka bir şey ama olsun sevdi belki de vakit geçirdi vs vss yani hastalık derecesinde bir kıskançlık ama belli etmemm. Hepimiz illa ki birinin eski sevgilisiyiz kimse adem ve hava değil o yüzden içinde bir kıpırdanma hissettinse seveceksen devam ettir yoksa eğer başlamadan bitir.
 
Yani bence konu ikinci evlilik kısmından çok senin kendini 30 yaşında "yaşlı" hissetmen...Bana kalırsa henüz daha gençsin, ne bu böyle evde kaldım bittim mahvoldum halleri. Sevebilirsin de, aşıkta olabilirsin hiç evlenmemiş biri de denk gelebilir, gelmeyedebilir. Bu işler kısmet işi, sırf evlenmek için sakın ola sakın bir hata yapma.

Diğer konuya gelirsek, benimde eşimin ikinci evliliği, benim ilk evliliğim. Hatta ilk evliliğinden bir de kızı var ve bizimle yaşıyor. Ama ben eşime aşığım, o da bana. Hiçte öyle heyecansız falan değildi düğün zamanı..Harika bir balayı planı yapmıştı, neredeyse her gelinlik provası gelecekti ben kovmasaydım :) Utanmasa nikah dairesinin kapısınında yatacaktı nikah tarihi almak için, kısacası hiçte heyecansız değildi. Ayrıca bizimde bir kızımız var, doğumda heyecanı her halinden belliydi, takım elbisesini giymişti "prenses kızımı böyle beklemek yakışır" demişti:) Kısacası hayatın sana getireceklerini bilemezsin.

Bu arada evlendiğimde 34 yaşındaydım, hiçte öyle ah vah hallerim yoktu. Şuan karşına çıkan insanı tanımak istiyorsan, geçmişe takılma. Yok bazı şeyleri aşamayacaksan baştan konuşup bitir.
 
Yani bence konu ikinci evlilik kısmından çok senin kendini 30 yaşında "yaşlı" hissetmen...Bana kalırsa henüz daha gençsin, ne bu böyle evde kaldım bittim mahvoldum halleri. Sevebilirsin de, aşıkta olabilirsin hiç evlenmemiş biri de denk gelebilir, gelmeyedebilir. Bu işler kısmet işi, sırf evlenmek için sakın ola sakın bir hata yapma.

Diğer konuya gelirsek, benimde eşimin ikinci evliliği, benim ilk evliliğim. Hatta ilk evliliğinden bir de kızı var ve bizimle yaşıyor. Ama ben eşime aşığım, o da bana. Hiçte öyle heyecansız falan değildi düğün zamanı..Harika bir balayı planı yapmıştı, neredeyse her gelinlik provası gelecekti ben kovmasaydım :) Utanmasa nikah dairesinin kapısınında yatacaktı nikah tarihi almak için, kısacası hiçte heyecansız değildi. Ayrıca bizimde bir kızımız var, doğumda heyecanı her halinden belliydi, takım elbisesini giymişti "prenses kızımı böyle beklemek yakışır" demişti:) Kısacası hayatın sana getireceklerini bilemezsin.

Bu arada evlendiğimde 34 yaşındaydım, hiçte öyle ah vah hallerim yoktu. Şuan karşına çıkan insanı tanımak istiyorsan, geçmişe takılma. Yok bazı şeyleri aşamayacaksan baştan konuşup bitir.
Neden ayrilmis eski esinden.Kiziyla yaninizda sorun oldu mu hic..?Mutlusun genel anlamda Allah daim etsin huzurunu:)
 
Neden ayrilmis eski esinden.Kiziyla yaninizda sorun oldu mu hic..?Mutlusun genel anlamda Allah daim etsin huzurunu:)

Aslında uzun hikaye, karşı taraf biraz değişik ruh halinde...Önce eşimle İzmir'de yaşamak konusunda karar vermişler, kendisi İstanbul'lu. Eşim ev almış, dekorasyon yapmış. Bu arada çocuk konusunda da anlaşmışlar 2 sene olmayacak diye,fakat evlendiklerinin 2. ayı hamile kalmış akabinde de İstanbul'a yerleşim diye baskı kurmaya başlamış. Ailesi de eşime baskı yapmaya başlayınca, evde kavgalar başlamış. En son tartışmada kayınvalidem yapmayın etmeyin diye araya girmiş , kadın kayınvalidemi dövmüş. Bu arada da, görüştükleri herkese "kayınvalidem para karşılığı erkeklerle beraber oluyor, kötü kadın" falan diye konuşmaya başlamış. Kayınvalidem emekli öğretmen bu arada :) Kayınpederim emekli hakim :) En son ipler kopuyor ve eşim dava açıyor. 2 sene sürüyor boşanma davası ve ayrılıyorlar. Kayınvalidem hakaret davası açarak yüklü bir tazminat aldı, onu da bir kuruma bağışladı.

Kızına gelince, ben eşimle tanıştığım zaman "senin için önemli ne varsa benim içinde önemlidir" diyerek çıkmıştım bu yola. Kızı da bizim değerlimiz, ilk başlarda gelip gidiyorda en son karşı taraf yine bir sorun çıkartıp araya zaman girince , geçtiğimiz Şubat ayında velayeti eşim aldı. Benimde 19 aylık kızım, abla-kardeş büyüyorlar. Ben hayatta sorun aramak yerine, var olan şeylerden mutluluk çıkartmayı seviyorum. Eşim kızlarıyla mutlu, o mutluysa bende mutluyum, ben mutluysam evlatlarımda mutlu. 3 günlük dünyada huzursuzluk aranırsa illa ki bulunur, mutluluğu kovalamak en güzeli. Allah herkesin yuvasına huzur versin.
 
1.) 30 yaş geç bir yaş değil
2.) boşanma sebebine hemen inanma adliyeden evrakları oku derim

Kesinliklee. Sorsan benim bosandigim zevat da annesi sebep oldu diyordu :D alakasi bile yok.

Duygusal bakmani da anliyorum bu yeterince isinamamandan kaynaklaniyor olabilir insan isindi mi gozu bir seyi gormeyebiliyor cunku.
 
Ben hiç evlenmedim öğrenciyken evlenmiş boşanmış bir adama aşık oldum.

Yaş farkı,evlilik yapmış olması umrumda olmadı.
Tabi ara ara yapamam gibi hissettim ama baktım ki özel hissettiriyor sürekli arıyor soruyor o gerekti adam eve kapanıp sabahları görmek için beni bekliyor ,mesela ilk evliliğinde daha ilgisizmiş çiçek bir kere bile almamış,tektaş vs de.Yani yapmadığı şeyleri yaptı Bende.Daha biz evlenmeden tüm etrafına çevresine eşim diyecek kadar güvenip,sevmiş diye görüyorum.

Eşimi sevmiş olmasaydım mantık evliliği yapmazdım.Bu net.
Ve eşim ilişkimiz nerdeyse tam 1 yıl olana kadar açıkça boşanma nedenlerini söylemedi eski eşini kötülemedi bu da bir artıydı benim için,uyuşamıyorduk dedi hep.

Zor bir karar biraz hoşlantı biraz mantık biraz uyum gerek.
Bir süre sonra kıyaslara girebilecek kıskançlıktaysa hiç bulaşma,şahsen ben şuan boşanıyorum ve pişmanım denk hissedemedim zamanla,o aşkta saygıya sevgiyi dönünce ben ne yaptım diyorsun tabi.
 
İlkler değil enler önemlidir.
Kendimi senin yerine koyuyorum, eğer tanıştığım kişi ilk eşini unutamadı ve benimle evlenmek için evleniyorsa (böyleleri de var) istemezdim öyle adamı.
Fakat başından bir evlilik geçmiş ve unutmuş şu anda da en büyük aşkı bensem :) sorun etmezdim.
Tabi neden boşandığı ve de senin kendine güvenin çok önemli.
 
Çok romantik bakmışssınız olaya
sanırım henüz bekar olusunuzdan ve 30 yasında evde kaldıgınızı dusunduren psıkolojıden
 
Back
X