Bosandim. 10 yila yakin oldu gerçi bosanali. Vay be. Ne cabuk gecmis zaman.
Bosaninca eski defterleri kurcalamadim hic. Hoş kurcalasam da birsey cikmaz zaten. Ama eski defterlerde birileri olsa da aramazdim. Adı uzerinde "eski". Onlardan hayırli birsey çıksa zaten şu an eskide olmazlardi, oyle degil mi?
Diyelim ki bosluga dustum aradim eskileri, oglumu istemeyenlerle hiiiiçç isim olmazdi.
Bir kac kisi oglumu istemedi diye de bunu genelleme yapıp hayatimi da karartmazdim.
Şimdi buralari gecersek bir kaç sorum var: ille de biri mi olmali?
Tamam hayat yalniz da olmuyor da, arkadasiniz da mi yok?
Daha bir sene olmus. Bu ne acele? Bu ne karamsarlik?
Bende mi tuhaflik var bilmiyorum ki. Hic dusunmedim ben ikinci evliligi. Agzim yandigindandir belki de.
Ozgurum. Hesap verecegim, izin alacagim kimsem yok. Bu tatil once kimin ailesine gidecegiz diye tartismalar da yok. Gunlerce kusen bir eş yok. Kaynana kayinbaba gorumce elti kayın derdim yok. Kucucuk sevgi kirintisi ile yetinmek icin omur boyu hizmetcilik derdim de bitti.
Evlenmem de demiyorum ama, yanlıs anlaşılmasin. Olur ya biri cikar da karsima aşık olur cok seversem evlenirim elbet, neden olmasin, ama sırf biri olsun diye de eskileri aramazdim ben ya. Once oh misss gibi şu ozgurlugun keyfini doya doya çıkarırdım bi. Ben oyle yapıyorum 10 yıldır. Biri de cikarsa, istersem de evlenirim.