- 25 Ağustos 2017
- 1.490
- 723
- 123
- 27
- Konu Sahibi SalakSacma
- #1
Geçen yaz evlendik evleneli 8 ay oldu ben balayında hamile kalmışım şuan 8 aylık evliyim
Eşimin ailesiyle büyük kavgalar sonucu görüşmüyoruz kadının psikolojik sıkıntıları var ve bütün akrabalarıda küs . Dolayısıyla eşimde akrabaları yok gibi bişey düğün günü bile bizden çıktı diyebilirim .
Okadar probleme ragmen nişanlılığımız çok güzel geçti zorluklara ragmen evlendik .
Aslında ilk olaylar balayında başladı orda gördüm anlaşamadıgımızı sanki evlenmek için uğraşmış gibi değildik ve orda olmak beni çok mutsuz etti sonra evimize geldik eşim sürekli geç çıkıyodu biraz erken çık dediğinde para yok para yok diyodu . Bana evlenirken borçsuz evlendik senin maddi sıkıntın olmayacak dedi ve ben de işimden çıkarak onun işinin oldugu yere yerleştim . Meğerse bütün düğünü borçla yapmış ve bunu bana söylememiş bile . Bide alım satım işi yapiyo bütün bileziğime kolyeme kadar verdim biraz toparlanalım diye onlarda geri gelmedi gelmesin parada gözüm yok . Neyse maddi olarak toparladık ama hamilelikten dolayı ne cicim ayımız oldu ne başka bişeyimiz bi türlü kabullenemedim hamile oldugumu şuan 2 ayımız kaldı şükür ediyorum artık ve o durumu aştım . Ama yalnız bi hamilelik geçirdim
Ailem bi saat uzakta burda kimsem yok ailemin yanına şuan eşim götürürse gidebiliyorum hamilekikten kaynaklı eşim her gün 10 10 bucuk 11 de geliyo eve yani kendi işi erkek kuaförü ben tamamen yalnızım bi akşam yemeğinde bile karşımda bi insan yok ortak bi akşam oturmasına gitmemiz yok evlendik evleneli geçen hafta gittik bi ondada herkesten geç gittğimiz için yemeği ayrı yedik bir saat oturduk kalktık eşim geri işe döndü yani herşey koştur koştur olunca biyere gitme isteği bile kalmıyo bende diyorum ki ben niye evlendim hiç tanımadıgım bi yerde Sadece eve kapanıp yapayalnız oturmak için mi işimi ailemi ortamımı yaşadıgım yerin sokaklarını bile çok özlüyorum ağlamaktan burnum kanıyo artık
Evlenirken dedimki bak işten çıkmayım ortak biyerde oturalım yok ben seni yalnız bırakmam 8 de 9 da evime gelirim ben dedi ama nerde . Yemeğimi temizliğimi herşeyimi yapıyorum hiç sızlanmiyorum artık 8 ay olmasına ragmen sürekli cinsellik bekliyo kendimi robot gibi hissediyorum
Bu isteklerni yerine getiremiyorum zaten eski bedenim eski pskolojim yok iyice soğukluk oluyo Dün burnum kanarken annem aradı görüntülü sonra eşin nerde bu saat olmuş bi saat erken kapatsın bune yapayalnız dedi babam eşimi aramış kız hamile bak son zamanları biraz erken kapat dükkanı yalnız bırakma diye biz iyice bozuştuk ve ben pzt den itibaren annemlere yerleşcem doğumdan sonrada bebek biraz toplanınca boşanma davası açarım dedim tamam dedi artık kaldıramıyorum çünkü ?
Eşimin ailesiyle büyük kavgalar sonucu görüşmüyoruz kadının psikolojik sıkıntıları var ve bütün akrabalarıda küs . Dolayısıyla eşimde akrabaları yok gibi bişey düğün günü bile bizden çıktı diyebilirim .
Okadar probleme ragmen nişanlılığımız çok güzel geçti zorluklara ragmen evlendik .
Aslında ilk olaylar balayında başladı orda gördüm anlaşamadıgımızı sanki evlenmek için uğraşmış gibi değildik ve orda olmak beni çok mutsuz etti sonra evimize geldik eşim sürekli geç çıkıyodu biraz erken çık dediğinde para yok para yok diyodu . Bana evlenirken borçsuz evlendik senin maddi sıkıntın olmayacak dedi ve ben de işimden çıkarak onun işinin oldugu yere yerleştim . Meğerse bütün düğünü borçla yapmış ve bunu bana söylememiş bile . Bide alım satım işi yapiyo bütün bileziğime kolyeme kadar verdim biraz toparlanalım diye onlarda geri gelmedi gelmesin parada gözüm yok . Neyse maddi olarak toparladık ama hamilelikten dolayı ne cicim ayımız oldu ne başka bişeyimiz bi türlü kabullenemedim hamile oldugumu şuan 2 ayımız kaldı şükür ediyorum artık ve o durumu aştım . Ama yalnız bi hamilelik geçirdim
Ailem bi saat uzakta burda kimsem yok ailemin yanına şuan eşim götürürse gidebiliyorum hamilekikten kaynaklı eşim her gün 10 10 bucuk 11 de geliyo eve yani kendi işi erkek kuaförü ben tamamen yalnızım bi akşam yemeğinde bile karşımda bi insan yok ortak bi akşam oturmasına gitmemiz yok evlendik evleneli geçen hafta gittik bi ondada herkesten geç gittğimiz için yemeği ayrı yedik bir saat oturduk kalktık eşim geri işe döndü yani herşey koştur koştur olunca biyere gitme isteği bile kalmıyo bende diyorum ki ben niye evlendim hiç tanımadıgım bi yerde Sadece eve kapanıp yapayalnız oturmak için mi işimi ailemi ortamımı yaşadıgım yerin sokaklarını bile çok özlüyorum ağlamaktan burnum kanıyo artık
Evlenirken dedimki bak işten çıkmayım ortak biyerde oturalım yok ben seni yalnız bırakmam 8 de 9 da evime gelirim ben dedi ama nerde . Yemeğimi temizliğimi herşeyimi yapıyorum hiç sızlanmiyorum artık 8 ay olmasına ragmen sürekli cinsellik bekliyo kendimi robot gibi hissediyorum
Bu isteklerni yerine getiremiyorum zaten eski bedenim eski pskolojim yok iyice soğukluk oluyo Dün burnum kanarken annem aradı görüntülü sonra eşin nerde bu saat olmuş bi saat erken kapatsın bune yapayalnız dedi babam eşimi aramış kız hamile bak son zamanları biraz erken kapat dükkanı yalnız bırakma diye biz iyice bozuştuk ve ben pzt den itibaren annemlere yerleşcem doğumdan sonrada bebek biraz toplanınca boşanma davası açarım dedim tamam dedi artık kaldıramıyorum çünkü ?
