- 3 Kasım 2019
- 13.604
- 28.751
- 37
-
- Konu Sahibi Evlat Kokusu
- #21
Benim annem böyleydi eşiniz gibi. Babam da tamam geleceği düşünelim ama hayatı da kaçırmayalım tarzı bir insandı. Annem de tam bir istifçi. Bir haftasonu sokağa bile çıkmazdı. Tatile gidelim yok, yemeğe çıkalım yok, sinemaya gidelim tv var ya işte, misafirliğe gidelim aman ne gitcem ona.... Genel olarak ciddi kabul edilen sorunların olmadığı bir evlilikleri vardı ama hayata bakışları çok çok farklıydı.Hep ona diyorum hayatı kaçırıyorsun. Verdiği cevap şimdi yaşarsam hayatı yaşlanınca kimse bakmaz en kıymetli servet gençliğimiz ama en anlaşamadığımız yönümüz bu ben anı o geleceği yaşıyor. 1 kızımız var 3 çocuğumuz olacak ya onlara gelecek sağlama lazım diyor aklım almıyor
İşten geldiğinde yanıma gelsin öpsün halimi sorsun, günüm nasıl geçti sorsun. Yemek hazırlarken ufakta olsa yardımcı olsun yemeğe verdiğim emeğe iltifat etsin. Hazırlarım çağırırım gelir sofrada yemeği yer bi yandan telefonla konuşarak genelde öyle kalkar biraz tv izler sonra dışarı çıkar. Bilmiyorum yazacak şeyler var kafamda yazmak istiyorum aklıma gelmiyor gibi.
Değişik bir bakış açısı ama eve geldiğinde yemek yoksa alt kata iner kv den yemek alıp gelir yer. Fark etmesi için fazla çaba sarf etmem lazım ama artık gücüm yok gibiyim.ben sizi anladım
ama bunları netleştirin, buraya dökün istedim
yani kendi içinizde de somutlayın
eşinize de iletin istedim zira toplumsal cinsiyet algısı nedeni ile yemek kadının görevi görüldüğü için verilen emeğe iltifat edilmiyor işini yapmış diye görüyor
tıpkı her gün işyerinde kapıyı açan görevliye vayy her sabah erkenden gelip kapı açtı denmediği gibi
özetle bunları eşinizin hissetmesini sağlayın
o her sabah erkenden gelip kapıyı açan kişi işe gelmezse o kapıyı birinin açtığını fark ederiz, siz de zaman zaman o yaptığınız ekstraları hissetmesini sağlayın
Tanışma evlilik 6 yıl oldu bizim sevgilik dönemi çok uzaktık sık görüşemedik. Evlendik ilk 2 yıl mükemmel geçti son yıllarda aşk sevgi heyecan yok. Evde sürekli telefon görüşmesi ve evle geçirdiği zamanda sadece özet izlersin. Tuvalete bile telefonla giriyor kaç defa uyardım evde vaktin en fazla yarım saat 1 saat şu telefonun sussun yok sürekli birileri fikir sorar araba markası modeli konuşulur her gün her günBana kalırsa çocuk olduktan sonra ilginin az olması gibi konular için boşanılmaz.
Mesela ben hiçbir şekilde bir daha evlilik yapmak istemem. Bu durumda boşanıp da napıcam. Zaten 31 yaşına gelmişim aşka heyecana doydum. İşe gidelim, Eve gelelim, yeterli paramız kafasımızı sokacak evimiz olsun, huzurlu olalım, mümkünse ailece birlikte zaman geçirelim. Başbaşa zaten bişey yapacak zamanımız olmuyor olursa da onu cinsel yaşamla değerlendiriyoruz. Yemek sırasında beraber sevdiğimiz diziyi falan izleyelim sonra herkes kendi dünyasında takılsın biraz.
Ben bu bakış açısıyla yaşıyorum mesela. Sizin evlilikten beklentiniz ile eşinizinki çok çok farklıysa ve hayatınızda radikal bir karar alma ihtiyacı duyuyorsanız tabi ayrılın. Ama ilk mesajdaki haliyle ben olsam ayrılmam
Ekleme: ben 9 senedir evliyim eşimle 15 yaşından beri beraberim yani 16 senedir. Bu düşüncelerimin temelinde uzun ilişkimiz yatıyor olabilir. Çünkü yaşanacak her şeyi yaşadım gibi geliyor. Beni sevdiğini biliyorum, ben de onu seviyorum. O yüzden gerisi tolere edilebilir geliyor bana
Anladım tabi sinir bozucu sürekli olması.Tanışma evlilik 6 yıl oldu bizim sevgilik dönemi çok uzaktık sık görüşemedik. Evlendik ilk 2 yıl mükemmel geçti son yıllarda aşk sevgi heyecan yok. Evde sürekli telefon görüşmesi ve evle geçirdiği zamanda sadece özet izlersin. Tuvalete bile telefonla giriyor kaç defa uyardım evde vaktin en fazla yarım saat 1 saat şu telefonun sussun yok sürekli birileri fikir sorar araba markası modeli konuşulur her gün her gün
Benim annem boşandı.Herkese merhaba.
Sorum aslında burada herkesin boşanma hikayesini anlatması değil, birisine gerçekten artık boşan dediği olayı neydi?
Yada nasıl oluyor tamam artık boşanmaya karar verdim demek. Aldatma, şiddet affedilmemeli evet ama tek sebebi bunlarmı olur?
Değersizlik, sizi yönetmesi, evlilikte birçok şeyi onun planına göre yaşamak, ilgisizlik.
Hemde kadın olarak ruhumu ilgisiz hissetmek. Çok farklı iki kutup gibi olduğumu düşünüyorum artık benim doğrum ona yanlış onunki bana.
Evlendik artık ne ilgisi hergün seni seviyorum mu diycem. Ahh ah oysaki nekadar ufak şeyler mutlu eder bilmiyor ki..
Herkesin anlatamadığı paylaşamadığı şeyler olur illaki daha yazamadıklarım var.. Pes ettiğiniz noktada nasıl karar verdiniz yolun sonunun geldiğinize.
1 kızım var ömrüm Allah ayırmasın 4 yaşında onsuz asla yol çizemem, aldığım maaş 2850tl ortaokul mezunuyum mesleğim yokgarson olarak çalışıyorum şu an pandemi var diye ücretsiz izindeyim martta döneceğim işime. Nafaka hayal değil olamaz zaten baya borcu var eşimin babasının üzerine olan evde oturuyoruz sigortası dahi yok şöför olarak abisinin aracında çalışıyor kazancı güzel oluyor ama elden maaş alır maaş yüksek diye sigortası yok. İşsizim der öyle bir durumda çünkü boşanmayı asla istemez düşünmez. Ona göre evlilik çalış, para kazan, yat kalk geçsin günler. Yoruldum artık mutsuzum çok çok mutsuzum yazıp yazıp siliyorum konuyu uzatıyorum diye neyi nasıl ifade edeyim okadar karışığım ki. İçimi dökmek için 2 deftere neler yazmışım geçen gün okudum da kendi halime ağladım inanın.
Nasıl o cesaret gelir kendime güvenim yok okumadım... Ahh kızım okusun istiyorum okutacağım da onu elbet çalışırım ama hep onunla 2 kişilik hayat istiyorum artık. Önünden tabağını kaldırmayan, içtiği soda şişesini, kürdanını bile benim atmamı bekleyen annesiyim gibi hissettiğim adamdan yoruldum kızlar. Evlilik bana göre değil 1kez yaşadım artık sadece kızım olsun istiyorum hayatımda yapamıyorum ben evliliği en olmaz şey bana göre evlilik. Ama kendime hiç güvenim yok nasıl üstesinden gelirim diyip katlanıyorum. Annem erkek kardeşimin çocuğuna bakıyor bir oturuyorlar bekar kız kardeşim var ev kredisi ödüyorlar onlardan beklentim yok Allah onlara kolaylık versin diyorum. Herkes mutlu sanıyor kime ne anlatayım. 2 arkadaşa fikir sordum erkek işte çayını ister suyunu ister getir nolcak bizim kocalar çok mu romantik evlenince hepsi böyle mantığı. Mesela su çay getirmek değil ama kimse anlamıyor. Eşime de üzülüyorum kızından oda ayrılmak istemez ki onun için de ayrı içim yanıyor tamam ömür boyu babası tabi ki ama her akşam görmiycek,,kızım da babasını özliycek herşeyi ayrı ayrı üzülüyorum. Bahane değil kızlar bunlar içimi kemiriyor. Karar vermesi bile zor bişey miş bu ama mutsuzum ben böyle çok çok farklıyız onunla bunu sevgili, nişanlılık dönemde hiç fark etmedim çünkü o zamanlar gözlerimin içine bakıp ne diyeceğimi anlardı saatlerce konuşurdu, hissederdim seviliyordum şimdi bana hiç vakti olmuyor, onun soğuk yapısından içimden geldiği gibi davranamıyorum kendim olamıyorum artık sırf ona ayak uyduracak biri olmak içinTerapiste falan gitmez istemez öyle şeyleri kendini ifade edemez diye. İçimde dinmeyen şeyler var diner sandım ama dinmiyor.. Bunun üstesinden gelen hanımlar nasıl başladı cesaretiniz. Boşanmak için sebebiniz neydi? Ben abartıyormuyum genelde böyle mi evlilikler.
Kendimi düşünüyorumHerkese merhaba.
Sorum aslında burada herkesin boşanma hikayesini anlatması değil, birisine gerçekten artık boşan dediği olayı neydi?
Yada nasıl oluyor tamam artık boşanmaya karar verdim demek. Aldatma, şiddet affedilmemeli evet ama tek sebebi bunlarmı olur?
Değersizlik, sizi yönetmesi, evlilikte birçok şeyi onun planına göre yaşamak, ilgisizlik.
Hemde kadın olarak ruhumu ilgisiz hissetmek. Çok farklı iki kutup gibi olduğumu düşünüyorum artık benim doğrum ona yanlış onunki bana.
Evlendik artık ne ilgisi hergün seni seviyorum mu diycem. Ahh ah oysaki nekadar ufak şeyler mutlu eder bilmiyor ki..
Herkesin anlatamadığı paylaşamadığı şeyler olur illaki daha yazamadıklarım var.. Pes ettiğiniz noktada nasıl karar verdiniz yolun sonunun geldiğinize.
1 kızım var ömrüm Allah ayırmasın 4 yaşında onsuz asla yol çizemem, aldığım maaş 2850tl ortaokul mezunuyum mesleğim yokgarson olarak çalışıyorum şu an pandemi var diye ücretsiz izindeyim martta döneceğim işime. Nafaka hayal değil olamaz zaten baya borcu var eşimin babasının üzerine olan evde oturuyoruz sigortası dahi yok şöför olarak abisinin aracında çalışıyor kazancı güzel oluyor ama elden maaş alır maaş yüksek diye sigortası yok. İşsizim der öyle bir durumda çünkü boşanmayı asla istemez düşünmez. Ona göre evlilik çalış, para kazan, yat kalk geçsin günler. Yoruldum artık mutsuzum çok çok mutsuzum yazıp yazıp siliyorum konuyu uzatıyorum diye neyi nasıl ifade edeyim okadar karışığım ki. İçimi dökmek için 2 deftere neler yazmışım geçen gün okudum da kendi halime ağladım inanın.
Nasıl o cesaret gelir kendime güvenim yok okumadım... Ahh kızım okusun istiyorum okutacağım da onu elbet çalışırım ama hep onunla 2 kişilik hayat istiyorum artık. Önünden tabağını kaldırmayan, içtiği soda şişesini, kürdanını bile benim atmamı bekleyen annesiyim gibi hissettiğim adamdan yoruldum kızlar. Evlilik bana göre değil 1kez yaşadım artık sadece kızım olsun istiyorum hayatımda yapamıyorum ben evliliği en olmaz şey bana göre evlilik. Ama kendime hiç güvenim yok nasıl üstesinden gelirim diyip katlanıyorum. Annem erkek kardeşimin çocuğuna bakıyor bir oturuyorlar bekar kız kardeşim var ev kredisi ödüyorlar onlardan beklentim yok Allah onlara kolaylık versin diyorum. Herkes mutlu sanıyor kime ne anlatayım. 2 arkadaşa fikir sordum erkek işte çayını ister suyunu ister getir nolcak bizim kocalar çok mu romantik evlenince hepsi böyle mantığı. Mesela su çay getirmek değil ama kimse anlamıyor. Eşime de üzülüyorum kızından oda ayrılmak istemez ki onun için de ayrı içim yanıyor tamam ömür boyu babası tabi ki ama her akşam görmiycek,,kızım da babasını özliycek herşeyi ayrı ayrı üzülüyorum. Bahane değil kızlar bunlar içimi kemiriyor. Karar vermesi bile zor bişey miş bu ama mutsuzum ben böyle çok çok farklıyız onunla bunu sevgili, nişanlılık dönemde hiç fark etmedim çünkü o zamanlar gözlerimin içine bakıp ne diyeceğimi anlardı saatlerce konuşurdu, hissederdim seviliyordum şimdi bana hiç vakti olmuyor, onun soğuk yapısından içimden geldiği gibi davranamıyorum kendim olamıyorum artık sırf ona ayak uyduracak biri olmak içinTerapiste falan gitmez istemez öyle şeyleri kendini ifade edemez diye. İçimde dinmeyen şeyler var diner sandım ama dinmiyor.. Bunun üstesinden gelen hanımlar nasıl başladı cesaretiniz. Boşanmak için sebebiniz neydi? Ben abartıyormuyum genelde böyle mi evlilikler.
Hedefi hayali neymiş? Sigortasız çalışarak nasıl bir hedefe ulaşmayı düşünüyor?Yorumları tek tek okudum teşekkür ederim. Evet konuştum onunla bikaçkez bu konuyu şu an işime odaklı olmam lazım gece gündüz gerekirse çalışmam lazım beni biraz daha idare et diyor 10yıl böyle bir zaman istiyor benden sana ayıracağım vaktim yok diyor açıkçası hedefi, hayali için. Onun hedefi hayali gerçek olsun diye çabalıyoruz ama benim içim gün be gün soğuyor farkında ama hırslarından vaz geçmiyor.
Evde kendimi yalnız hissedince bittiğini anladım meselaHerkese merhaba.
Sorum aslında burada herkesin boşanma hikayesini anlatması değil, birisine gerçekten artık boşan dediği olayı neydi?
Yada nasıl oluyor tamam artık boşanmaya karar verdim demek. Aldatma, şiddet affedilmemeli evet ama tek sebebi bunlarmı olur?
Değersizlik, sizi yönetmesi, evlilikte birçok şeyi onun planına göre yaşamak, ilgisizlik.
Hemde kadın olarak ruhumu ilgisiz hissetmek. Çok farklı iki kutup gibi olduğumu düşünüyorum artık benim doğrum ona yanlış onunki bana.
Evlendik artık ne ilgisi hergün seni seviyorum mu diycem. Ahh ah oysaki nekadar ufak şeyler mutlu eder bilmiyor ki..
Herkesin anlatamadığı paylaşamadığı şeyler olur illaki daha yazamadıklarım var.. Pes ettiğiniz noktada nasıl karar verdiniz yolun sonunun geldiğinize.
1 kızım var ömrüm Allah ayırmasın 4 yaşında onsuz asla yol çizemem, aldığım maaş 2850tl ortaokul mezunuyum mesleğim yokgarson olarak çalışıyorum şu an pandemi var diye ücretsiz izindeyim martta döneceğim işime. Nafaka hayal değil olamaz zaten baya borcu var eşimin babasının üzerine olan evde oturuyoruz sigortası dahi yok şöför olarak abisinin aracında çalışıyor kazancı güzel oluyor ama elden maaş alır maaş yüksek diye sigortası yok. İşsizim der öyle bir durumda çünkü boşanmayı asla istemez düşünmez. Ona göre evlilik çalış, para kazan, yat kalk geçsin günler. Yoruldum artık mutsuzum çok çok mutsuzum yazıp yazıp siliyorum konuyu uzatıyorum diye neyi nasıl ifade edeyim okadar karışığım ki. İçimi dökmek için 2 deftere neler yazmışım geçen gün okudum da kendi halime ağladım inanın.
Nasıl o cesaret gelir kendime güvenim yok okumadım... Ahh kızım okusun istiyorum okutacağım da onu elbet çalışırım ama hep onunla 2 kişilik hayat istiyorum artık. Önünden tabağını kaldırmayan, içtiği soda şişesini, kürdanını bile benim atmamı bekleyen annesiyim gibi hissettiğim adamdan yoruldum kızlar. Evlilik bana göre değil 1kez yaşadım artık sadece kızım olsun istiyorum hayatımda yapamıyorum ben evliliği en olmaz şey bana göre evlilik. Ama kendime hiç güvenim yok nasıl üstesinden gelirim diyip katlanıyorum. Annem erkek kardeşimin çocuğuna bakıyor bir oturuyorlar bekar kız kardeşim var ev kredisi ödüyorlar onlardan beklentim yok Allah onlara kolaylık versin diyorum. Herkes mutlu sanıyor kime ne anlatayım. 2 arkadaşa fikir sordum erkek işte çayını ister suyunu ister getir nolcak bizim kocalar çok mu romantik evlenince hepsi böyle mantığı. Mesela su çay getirmek değil ama kimse anlamıyor. Eşime de üzülüyorum kızından oda ayrılmak istemez ki onun için de ayrı içim yanıyor tamam ömür boyu babası tabi ki ama her akşam görmiycek,,kızım da babasını özliycek herşeyi ayrı ayrı üzülüyorum. Bahane değil kızlar bunlar içimi kemiriyor. Karar vermesi bile zor bişey miş bu ama mutsuzum ben böyle çok çok farklıyız onunla bunu sevgili, nişanlılık dönemde hiç fark etmedim çünkü o zamanlar gözlerimin içine bakıp ne diyeceğimi anlardı saatlerce konuşurdu, hissederdim seviliyordum şimdi bana hiç vakti olmuyor, onun soğuk yapısından içimden geldiği gibi davranamıyorum kendim olamıyorum artık sırf ona ayak uyduracak biri olmak içinTerapiste falan gitmez istemez öyle şeyleri kendini ifade edemez diye. İçimde dinmeyen şeyler var diner sandım ama dinmiyor.. Bunun üstesinden gelen hanımlar nasıl başladı cesaretiniz. Boşanmak için sebebiniz neydi? Ben abartıyormuyum genelde böyle mi evlilikler.
Ne güzel bir duruşunuz varKendimi düşünüyorum
Sanırım beni anlamayan, anlamaya çalışmayan, dinlemeyen, saygısını kaybeden bir adamla devam edemem.
Kimse bana maddi zarar veremez çünkü o konuda ayaklarım yere sağlam basar tuttuğumu koparırırm
Ama eşim beni anlamıyorsa benim için endişelenmiyorsa şefkat saygı bittiyse
bende de biter
Bundan dolayı da eşim çok dikkat eder
Çünkü vazgeçersem oturup da tek damla gözyaşı dökmem yoluma bakarım
Aynen öyleİşte bu yüzden kadınlar maddi bağımsızlıklarını kazanmalı sonra evlilik düşünmeli. Bu anlattiklariniz bir evliliği sonlandırmak için yeterli sebep. Mutsuzsunuz en başta. İlk olarak da hâliyle maddi açıdan bakıyorsunuz olası sürece. Çoğu kadın da bence sizin gibi toplumumuzda, maddi açıdan yeterli olmadıkları için mutsuz evliliklerine katlanmaya çalışıyorlar.
Ben 1 saat çalışmam sigortasız.Hedefi hayali neymiş? Sigortasız çalışarak nasıl bir hedefe ulaşmayı düşünüyor?
Vizyon 0 ya matematik de bilmiyor. Parayi faize koyup sadecr faizi yese bile o para bankada erir çünkü resmi rakamlardan çok daha fazla hissedilen enflasyon. Bu kadar enflasyonist bir ülkede hiç ulasilamayacak sacma sapan bir tembellik hayali.Arsa, araba, şehitler arası kullanım için otobüs almak gibi planı var o işlerde yeterince para kazanırım sonra satıp parayı bankaya koysam emekli maaşı gibi aylık çekip harcarım diyor. Ya ben 1 saat çalışmam sigortasız diyorum ama fikri değişmiyor.
Ilımlı tarafım zaten zayıf noktam. Aile binasında oturuyoruz 5 yıldır çıkamadık hep erteliyor huzurum yok anlamıyor.Sizin çok farklı problemleriniz var.
Saygı konusunu halletmeniz lazım
Tahminimce çok nazenin bir kadınsınız eşinize karşı
Bence bazı adamlara dişli olmak lazım
Herkes anlamaz naiflikten