boşanmalı mıyım?


nişan olmadan bir iki gün önce söyledi nişandan sonrada hemen nikah yptık. o sırada doktora gitmek aklmız gelmedi ki, sonuçta dedimya tek testisle çocuk olduğunu bildiğim birileri vardı bizimde olurdu, neden ayrılayım bu yüzden dedim. ben 3 yıldır eşimi 3 ayrı hastaneye taşıdım, internette testlerini doktorlara gönderdim. bir sürü hastane embriyoloğuyla konuştum, test günlerini bile ben ayarladım, bu meselede para mevzu değil ama herşeyi kendim karşıladım, onun bir günlük 1 saatlik ayıracağı zamanı ben aylarca randevuydu iş stresiydi gitmesiydi gelmesiydi hepsini ayrı ayrı yaşadım, ailesininde desteğini isterdim ya diyorsunuz ya mecbur değiller, mecbur değillerse neden yanımızda olmuyorlar.
 
Yazı çok uzun ama çoğu yeri boş... İnsanlar söylediğiniz şeylerin çoğunu yapmak zorunda değil. Çok sinirlisiniz sanırım ondan olmuş. Gelelim asıl soruna bunların hiçbiri olmasaydı bile eşiniz sıkıntılı. İnsanların sağlıksal problemleri olabilir, kısır olabilirler. Kalkıp problem etmem bunu, iki insan birbirini sevdiği sürece sıkıntı olmaz. Ama elli tane eksikliği olan adam ben deli gibi uğraşırken üzülürken kendi keyfine bakarsa kapının önünde bulur kendini. Bu kadar sorumsuz saygısız bir adamla kendinizi tüketmeyin bence. Ailesi eksikliklerini örtmüş hep, alıştırmışlar. Siz de sesinizi çıkarmadıkça bu hale gelmiş. Boşanacakmış hasbama bak! Gidin davayı açın da görsün boşanmak nasıl oluyormuş! Tek tek yüzüne vurulsun yaptıkları!
 

Bir kere ailesinden çok eşiniz hatalı gibi geldi. Sanki onun pek hevesi çabası yok gibi anlatmışsınız. Belki o da sizin kadar çabalasaydı siz daha az üzülürdünüz. Bakın suçlamaya, bağırmaya çağırmaya çekirdek ailenizden başlayın. Ortada bir hata varsa bu sizde ve eşinizde. Diğerlerinin de suçu var veya yok ama siz evlenirken bu insanlarla evlenmiyorsunuz. Gerçekten ilgisiz bir aile olsalar bile bu boşanmak için sebep değil. Boşanmak için sebep eşinizin ilgisizliği olur eltinizin ya da kayınvalidenizin değil.
Ben insanların hassasiyetlerine hak veririm. Sizin hassasiyetinizse çok geçerli. Bebek sahibi olmak istemeniz çok doğal. Bunun için boşanılabilir de. Ama bu ikinizin arasında bir olay. Eşinizle ilgili bir durum. Bebek sahibi olamıyoruz diye boşanmak istiyorum deseniz tamam ama yok elti hamile, yok kayınvalide ilgisiz bunlar sebep değil.
Evliliğe devam etmek istemiyorsanız bitirmek belki de ikiniz için de en hayırlısı olacaktır. İkiniz de yolunuzu çizersiniz. Ama istiyorsanız bir aile terapisti ve psikolog yıpranmış sinirlerinize iyi gelecektir. Ailelere mesafe koymak da iyi geleiblir.
 
daha derdinizi anlatamıyorsunuz
konuşmanız da yazınız gibiyse sizi kimse anlamaz
aranızda tamamen iletişimsizlik var
sizin çocuğunuz yok diye başkasının çocuk yapmamasını isteyemezsiniz
ayrıca herkes evlenmek veya çocuk sahibi olmak zorunda mı
neden hayırlısını istemiyorsunuz
bu evlilik bile denmeyecek şeye çocuk yapacaksınız da ne olacak
bir mutsuz çocuk daha
vardır bir hayır demeyi neden bilmiyorsunuz
 

Ah be kardesim, kv sana moral olsundiye ben dogurdum da ne hayir gordum demis, cunku sizde problemler var. Eltin hamile ona niye oyle desin? O gebeligi de hic olmazsa bir sure sizden saklamislar uzulmeyesin diye.
Evliligin cok sorunlu, herkes soylemis bir de ben tekrarlamayayim. Oncelikle esinle olan iliskini bir duzene oturt. Bebegi oyle dusun derim ben...
 

Başka türlü de moral verilir, benim çocuğumun hayırlı hayırsız olması hakkında böyle yorum yapamaz. kimse yapamaz. moral verenleri de biliyorum, olur sabırlı olun, çare bulunur ,pes etmeyin, denemeye devam edin bildiğimiz hepimiz söylediği şeyler söylenir, kadın bir günden bir güne olur sabredin bile demedi, ben bu samimiyete inanamıyorum işte. neyse herkese teşekkürler herkesin iyi niyetli olarak konuştuğunu düşünmek istyorum. gebeliği saklama fikirlerinden de nefret ediyorum ayrıca kimden neyi saklıyorsunuz , sanki sonra öğrensem ne dğişecekmiş, ne biçim bir düşünce bu böyle, saklamak nedir ya
 

dilekce61, hakkınızda hayırlısı ise hayırlısıyla tez zamanda isteğiniz kabul olur inşallah. Yalnız bebek fikrine o kadar saplanıp kalmış gözüküyorsunuz ki bu uğurda kırıp döktüğünüz kalpleri görmüyorsunuz dahi.Dilin kemiği yok , ağızdan bir kere çıkınca geri alınmıyor söylenenler.

Bu aşamada önceliğiniz eşinizle evliliğinizi yürütmek isteyip istemediğinizi belirlemek olmalı. İlişkinizi tamir edebilir misiniz ? Aşk ve sevgi hala mevcut mu ?

Neden sakladılar demişsiniz. Geçmişte yaşanmış düşük vakaları olan insanlar genelde bebek tutunana kadar söylemekten kaçınabilirler. Kendileri böyle bir tecrübe yaşamadı ise dahi , benzer örnekler sonrasında ilk günden hamilelik haberini paylaşmaktan kaçınabilirler. Kötü bir niyet görmüyorum açıkçası.
 
öncelikle herkesin çocugu olacak dıye bır durum yok..
elbette herkes evladım olsun yuvamda evladım eşimle mutlu olayım ister.
Ama Allah yazmadıysa bu o adamın suçu değil(tabı ıhmalkarlık var ıse tartışılır ).Eşinizle bunu bilerek evlenmekde sizin sucunuz değil çocuk olabılır dusuncesıyle evlenmıssınız ama olmuyor bu sızın sınavınız..
Herşeyin Allahtan geldiğine inanıp eşinize hayatı zından etmeden hayatınıza bakabıleceksenız ne ala ..
Yok diyorsanız boşanın kımseyede kendınzede ezıyet etmeyın.

ve bu psikolojıyle devam edersenız Allah korusun şiddette gormeye baslarsınız =(

kendinize eşinize ve evliliğinize bu kadar eziyet etmeyin
onun yerinde sizde olabılırdınız sorun sızden kaynaklanıyor olabılırdı ?
belkı omrunuzun sonuna kadar gebe kalamıyacaktınız o zaman bu durumu sız yasasaydınız karsı taraftan ne beklerdınız ?
sizi anlıyorum kesınlıkle benı yanlıs anlamayın belkı benımde cocugum olmayacak ( bekarım ) Allahtan gelen bırsey butun yontemlerı denersınız eger olmuyorsa kabullenır yolunuza devam edersınız en azından ben oyle yapardım..

ama ıllahakı ben cocuk ıstıyorum kocamla mutsuzum bırde cocugum olmuyor dıyorsanız boşanın başka bırıyle elbet evlenırsınız cocukta yaparsınız ... Hayat bu bellı olmaz belkı o zamanda baska sekılde sınava tabi tutulursunuz ( hayırsız evlat , ayyaş kumarbaz koca sonucta kavun karpuz degıl koklayasında alasın )
 
sizede kocanızada o aileyede cok uzuldum .
belliki hassasıyetınızı bıldıklerı ıcın sızden gebelık durumunu saklamıslar.
ama sız gene ustunuze alınıp kırıp dokmussunuz.
bebek özlemi yönündeki duygusallıgınız cevrenızdekılerı ınsanların iyi yönlerini görme olayını iyice örtmüş sanki..

konuşmıyayım dıyorum kalbınızde kırılmasın sakın ama bu derece cocuk ha cocukk dıye tutturmussunuz Allaha sıgının bıraz Allahın bır bıldıgı var kı vermıyor ..

Allah korusun belkı bır yerınde ozuru olacak gebe kalsanız o zaman daha mı ıyı ya da baska bır durum esrar bagımlısı bır cocuk yetıstıreceksınız belkı gecelegın bonzaıcısı olacak..

Allah mukafatınızı ahirete bıraktı belkı nereden bılıyorsunuz ?
nıye bu kadar ofkelısınız ..

dua edın hayırlısını ısteyın ınsallah hayırlı bır evladınız olur..

ama bu derecede yıkıp dokmeyın kımse haketmez
 

Bakın burda yazılan bazı şeylere kızabilirsiniz, eltinize kızabilirsiniz, kayınvalidenize kızabilirsiniz ama günün sonunda herkes evine gider kapısını kapatır. Siz gene eşinizle ya da kendinizle başbaşa kalırsınız. Ve bu öfke, bu nefret sizden başka kimseye zarar vermez. Ben de bazen bazı insanlara çok sinirlenirim ve şu an affedemediğim insanlar var ama bu en çok bana zarar veriyor. Affedemediğim insanın çok da umrunda değil. O yüzden ben kendi akıl ve beden sağlığım için bu nefretten ve affedemeyişten arınmaya çalışıyorum.
 
öncelikle senin durumun çok zor gerçekten bende tüp bebek tedavisiyle anne oldum anlıyorum seni...
amaaa senin olmuyor diye eltinin hamile kalmamasını beklemen tek kelimeyle bencillik...
neyse...
sürekli bağırmak çağırmak fln derken sabrı taşmış adamın...
şiddet uygulaması affedilmez ne olursa olsun vurmaya hakkı yok sana..
ama kusura bakma eşinin yerinde olsam benimde sabrım taşardı...(vurmak ve küfür dışında..)
 
ne demek elti niye çocuk yapıyor yaa ? Benim eltiminde çocuğu olmuyor bende mi yapmayayım ? Bu kadar agrasifleşeceğinize öğrendiğiniz an evlenmeseydiniz keşke de bu kadar insanın hayatını sıkıntıya sokmasaydınız.
 

onlar keyifli siz merak etmeyin . ayrıca yazımın devamında verdiğim cevaplarda diğer sebplerde mevcut,onlar benim hayatımı sıkıntıya soktu ben değil. yaşamadığınız içinde bilemezsiniz. öyle çocuk olunca konuşması kolay oluyor ben herşeyin farkındayım kardeşim.
 
Acaba kaynananiz oğlunun bu rahatsizligini kimsenin bilmesini istemediği için umursamaz davraniyor olabilir mi. Yani benzer sorun siz de olsaydi yine çocuk olsa da olur olmasa da olur diyecek miydi. Biraz tek tarafli düşünecek gibi geliyor bana. Tedavi sürecinde de o yüzden sizin yaninizda olmayabilir.
 
Kocaniz garip, vurdumduymaz bir tip, ailesini sevmiyorsunuz sanirim kendisini de sevmiyorsunuz pek, yani bu isin elle tutulur bir yani yok.


Yasiniz gecmeden bosanin bence, sagligi yerinde biriyle evlenip cocuk sahibi olun.

Hepatit B yi duydugunuzda kacacaktiniz bence.
 
Mutluluk= çocuk olarak özümsemişsiniz.
Bu nedenle mutsuz, hırçın, olumsuz iletişim kuran biri olmuşsunuz.

Ben kimseyi suçlu bulamadım.

Daha baştan kötü başlamış bir evlilik, insanın içinde yara olur eminim.
Ayrıca çocuk tedavisi için geçirilen süreç çok yıpratıcıdır.

Sizi anlıyorum..
Ama sizin çocuğunuz olmuyor diye insanlar aman çocuk yapmayalım üzülmesinler diye düşünemez.
Bu kadar büyük fedakarlığı siz de beklememelisiniz.

Mutsuz bir kadın, mutsuz bir eş ve mutsuz bir çevre oluşturmuş..

Sizin için evliliği yürütme nedeni çocuksa eğer boşanın.

Yok eşimi seviyorum diyorsanız da çocuksuz bir hayata da daha pozitif bakmaya çabalayın..
Olmadı evlat edinin.. Ama çözüm odaklı olun artık.. Sorun değil..
 
Siz eşinizin durumunu biliyordunuz.Yani evet her kadın anneliği yaşamak ister ama bunun olup olamayacağını doktora giderek teyit ettirebilirdiniz.Yani bir yandan evet çok zor bi durum ama bu riski goze alarak evlenmissiniz zaten.
Diger sorunlar halledilebilecekse eğer evlatlık almayı düşünseniz?
Bir çocuk yapmak kadar bir çocuğun hayatını kurtarmak guzeldir.
 
Cok agrasifsiniz.siz bile bile evkeniyor ,sonra niye cocuk yok diye her kezi mutsuz ediyorsunuz.eltiniz hamile neden kalmis diye sacmaliyorsunuz.

Siz bir sinavda oldugunuzu unutuyorsunuz.allah yazdiysa zaten olur.siz hem ailenizi kendinizi mutsuz edip,hemde allaha isyan ediyorsunuz.hastaliklar bizler icin.bu senin kardesinde olabilirdi.o zmn gelininiz boyle davransaydi kardesiniz adina uzulmezmiydiniz.
 


Herkes size ayni seyleri diyor. Agresif olmaniz, beklentileriniz gerçekçi olmamasi, hirçin olmaniz,.. ve hepsine hep ayni tepki "sizin çoçugunuz oluyor" eh, oluyor diye hirçin, agresif davranis nedir diye bilmiyecezmi? Üstelik bebek tedavisini gören insanlar bile ayni seyi söylediler size.

Artik bu bebek sevdasi degil, saplanti olmus resmen ve etrafindaki herkesi bu saplanti içine çekmeye çalisiyorsunuz. Herkesi sanki bi kara delige sokup, mutsuz olmalarini istiyorsunuz ve bunda basarsiz kaldiginizda çareyi küslük ve bagir çagirista buluyorsunuz.

Zaten ilk basta esini sevdiginize asla inanmiyorum. Siz esiniz ile sirf evlenmek için, bebek için evlendiniz. Yoksa hepatiti duydunuz an derhal kaçardiniz. Yani ilk basta sorun olmadida, sonra mi oldu? Sizin atiyorum tek yumurtaliginiz olsaydi, yada rahiminiz olmasaydi, esinizin öyle davranmasini normal mi bulurdunuz?

Durumun özü aslinda su, siz sürekli negativ enerji saçiyorsunuz her yere ve esiniz zaten "iyi" bir adam degilken (sorumsuz, ilgisiz), sizin bu tavirlariniz ile esinizde sizin ile beraber hirçinlasip, sinirleniyor. Haliyle tansiyon yükseliyor ve ortada artik evlilik naminda birsey kalmiyor.

Siz hem evlilik için hazir degildiniz, hem yalnis kisi ile evlenmissiniz. Yerinizde olsam derhal bosaniridim, ve daha önemlisi psikolojik tedavi görürdüm. Bu pskioloji ile bebege bakamazsiniz bile.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…