Eşimle ben 20, eşim 24 yaşında iken 15 sene önce evlendik. Memurum, aylık 5 bin gelirim var, ve eşimden uzun zamandır boşanmayı düşünüyorum ciddi ciddi.
Eşimin iİYİ YANLARI:
Market alışverişinde sınır yoktur, ne istersek alabiliriz ve alır, pahalıymış gereksizmiş demez.
İnsanların içinde kolay kolay rencide etmez
KÖTÜ YANLARI
Çok tembeldir, benim için de başkası için de kılını kıpırdatmaz. Mesela 23 nisan resmi tatildir, kendi evde kalır, uyur, uyanır, benim okuldan gelmemi bekler, tören biter yorgun argın eve gelirim kahvaltısını hazırlar koyarım önüne.
Şimdi kızlar o kadar çom yazacak çok şeyim var ama ancak bu kadar kısa kesebildim.
Önceden Yaşım gençti anlamadım, geri baba evine dönmek ağır olduğu için sabrettim göz yumdum çok şeye. Annem başkasının lafıyla yaşar,o ne der bu ne der, biz ölelim ama başkası iyi bilsin o kafada. babam ise çok hassastır,duygusaldır, boşansam kalpten gider, evin tek çocuğuyum bi de. ama artık bazı şeylere katlanamıyorum.
Bu güne kadar yatırım yaptık, yüklü krediler ödedik,yaptıklarımız çok değerlendi, para harcamadık, sıktık. tam harcamaya başladık. Eşim şu an süper lüx villa yaptırıyor ve üç ay sonra geçmeyi planlıyoruz. İçini en lüx şekilde bana bıraktı istediğim harcamayı yapabilrirm sınır yok.
Yine hakaret etti 10 gün önce küstüm ve barışmayı düşünmüyorum o da af dilemez zaten.
Üç çocuğumuz var, ayrılırsam zor geçim şarları onları ve beni bekliyor, benim umrumda değil ama çocuklarım çok büyük imkanlardan mahkum kalacak. Beni silince çocuklarımı da siler bu adam ve zırnık vermez hiçbirimize buna eminim.
Nolur aklı başında kadınlardan fikir bekliyorum. Birkaç yakın arkadaşım var ayrılan hepsi de ayrıldığına pişman. Sabredip çocuklarım için katlansam mı diyorum, bazen de çekip gideyim ben anamın babamın imkanıyla mı bu güne geldim çocuklarım da çalışsın didinsin diyorum, fikir verin lütfen....
Yaşlı bi teyzeye anlatmıştım parkta kimsem yok ki yakın, “kızım sevgi ekmeğin arasına sarılıp yenmez ki” demişti.
Bilmiyorum insan sevgisizliğe alışır mı, evlilik değil bizimki bir nevi ticaret artık. Offff of....
EKLEME
İki sene önce boşanmak istedim,evde sözleşme yaptık,notere gittik, çocuk ve görüş günleri belli bir miktar para...noter kabul etmedi, boşanmadan o sözleşmenin önemi yokmuş. Başka bir belge vardı, oku imzala dedi eşim, benim kafa yok zaten o an. noterde imzaladım, meğer mal ayrılığı sözleşmesiymiş. Sonra eve geldik ağladı mağladı ikna etti, devam ettik, sonra araştırdım imzaladığım kağıdın mahiyetimi. Güya beni koruyormuş o kağıt. Üstüne gidince çalıştığım paraları sana mı kaptıracağımı sanıyorsun dedi. Sen param için mi benlesin dedi. Düşündüm o an “evet para derdinde değilim“ dedim içimden. Devam ettik. Ama zaman geçtikçe en çok bu olay gün be gün daha çok koydu bana, ya insan 13 senelik eşine nasıl böyle bir sözleşme imzalatır? Bu en ağır hakarete bedel davranışı hazmedemiyorum
Eşimin iİYİ YANLARI:
Market alışverişinde sınır yoktur, ne istersek alabiliriz ve alır, pahalıymış gereksizmiş demez.
İnsanların içinde kolay kolay rencide etmez
KÖTÜ YANLARI
Çok tembeldir, benim için de başkası için de kılını kıpırdatmaz. Mesela 23 nisan resmi tatildir, kendi evde kalır, uyur, uyanır, benim okuldan gelmemi bekler, tören biter yorgun argın eve gelirim kahvaltısını hazırlar koyarım önüne.
Şimdi kızlar o kadar çom yazacak çok şeyim var ama ancak bu kadar kısa kesebildim.
Önceden Yaşım gençti anlamadım, geri baba evine dönmek ağır olduğu için sabrettim göz yumdum çok şeye. Annem başkasının lafıyla yaşar,o ne der bu ne der, biz ölelim ama başkası iyi bilsin o kafada. babam ise çok hassastır,duygusaldır, boşansam kalpten gider, evin tek çocuğuyum bi de. ama artık bazı şeylere katlanamıyorum.
Bu güne kadar yatırım yaptık, yüklü krediler ödedik,yaptıklarımız çok değerlendi, para harcamadık, sıktık. tam harcamaya başladık. Eşim şu an süper lüx villa yaptırıyor ve üç ay sonra geçmeyi planlıyoruz. İçini en lüx şekilde bana bıraktı istediğim harcamayı yapabilrirm sınır yok.
Yine hakaret etti 10 gün önce küstüm ve barışmayı düşünmüyorum o da af dilemez zaten.
Üç çocuğumuz var, ayrılırsam zor geçim şarları onları ve beni bekliyor, benim umrumda değil ama çocuklarım çok büyük imkanlardan mahkum kalacak. Beni silince çocuklarımı da siler bu adam ve zırnık vermez hiçbirimize buna eminim.
Nolur aklı başında kadınlardan fikir bekliyorum. Birkaç yakın arkadaşım var ayrılan hepsi de ayrıldığına pişman. Sabredip çocuklarım için katlansam mı diyorum, bazen de çekip gideyim ben anamın babamın imkanıyla mı bu güne geldim çocuklarım da çalışsın didinsin diyorum, fikir verin lütfen....
Yaşlı bi teyzeye anlatmıştım parkta kimsem yok ki yakın, “kızım sevgi ekmeğin arasına sarılıp yenmez ki” demişti.
Bilmiyorum insan sevgisizliğe alışır mı, evlilik değil bizimki bir nevi ticaret artık. Offff of....
EKLEME
İki sene önce boşanmak istedim,evde sözleşme yaptık,notere gittik, çocuk ve görüş günleri belli bir miktar para...noter kabul etmedi, boşanmadan o sözleşmenin önemi yokmuş. Başka bir belge vardı, oku imzala dedi eşim, benim kafa yok zaten o an. noterde imzaladım, meğer mal ayrılığı sözleşmesiymiş. Sonra eve geldik ağladı mağladı ikna etti, devam ettik, sonra araştırdım imzaladığım kağıdın mahiyetimi. Güya beni koruyormuş o kağıt. Üstüne gidince çalıştığım paraları sana mı kaptıracağımı sanıyorsun dedi. Sen param için mi benlesin dedi. Düşündüm o an “evet para derdinde değilim“ dedim içimden. Devam ettik. Ama zaman geçtikçe en çok bu olay gün be gün daha çok koydu bana, ya insan 13 senelik eşine nasıl böyle bir sözleşme imzalatır? Bu en ağır hakarete bedel davranışı hazmedemiyorum
Son düzenleme: