Boşanmak ya da boşanmamak

pinkycloud

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
18 Mart 2025
57
12
3
30
Merhabalar daha önce konu acmıstım ilişkimde ki sorunla ilgili.Çocuk yok.Kısaca evliliğimde fiziksel şiddet yok.Hakaret yok.Sadece ben duyulmauyor, görülmğyor,deger görmüyor ve yalnız hissediyordum eşimin bazı davranıslarından dolayı.Cinsellikte de uzaklastım eşimden arzulamıyorum onu.Neyse eşim de ben gibi psikologa gitmeye basladı.Ben psikologa ara vermek istedim çünkü bir faydasını sanki göremedim gibi.Her neyse durum şu ki benim kafamda hep yanlıs evlilikte miyim? Ayrılmak ikimizi de rahatlatacak mı gibi sorular da vardı. Ama hep yakınlasmaya calıstım eşime fiziksel temas etmek içimden gelmiyor hiç.İnanın artık onun gibi duvara döndüm.Sadece ilişki hakkında konusarak ya da onun derdi varsa anlamaya calısarak iletişime gecmeye calısarak cabalıyorum.Fiziksel temas cabası içimden gelmiyor.Eşimde asla cinselliğin olmaması sorun yapmadı 2 yıldır.Ben inanın ilişki hakkında sorunların konusunu acmasam hala aynı devaöm ediyorduk.Ben sesimi etmesem böyle devam ederdi ilişki.Eşime göre sorun yoktu çünkü.Benim mutsuzlugumu bile farkedip de çözmeye calısmıyordu hiç.Neyse kafam hala cok karısık.Ben şuan sorun çözmeye calısan tarafım eşim ise kaçan taraf.Hatta sessiz kalan taraftaydı.Eşim psikolaga basladıktan sonra ilgili davranmaya calısıyor ama bana sahte geliyor.Ne bilim bir seyleri tetikliyor eşimde bende artık sanki.Eve geldiğinde rahatsız oluyorum Her hareketini analiz etmeye calısır oldum.Bazen kafese kapalı sıkışmıs hissediyorum.Eşime ilişkimiz hakkında sorular soruyorum konusmaya calısıyorum.Ama yok asla bir seyler kafaöda içimde oturmuyor.Ben kendimi degersiz görmüyorum ama eşimde ki olan değerimi sorguluyorum hep.Çift terapisine daha sonra baslayacagız.Ama inanın ona gitmek bile içimdeb gelmiyor.Acaba ayrılıgı mı istiyorum diye düşünüyorum.Ama yanılıyorum mu diyorum.Mesela bizim hayvanlarımız var ortak sahiplendiğimiz.Eşi dedi ki bazen onlar için bir aradayız gibi hissediyorum dedi. Ama bu değişen bir sey dedi.Ben de öyle hissediyorum bazen dedim.Ama yine de eşim psikologa gidip kendini anlamaya calısıyor ve bana karsı da bir seyleri değiştirmeye calsııyor gibi. Fakat neden beni mutlu etmiyor bu cabası? Neden eşim iltifat ettiğinde yüzüm gülmüyor hosuma gider gibi olmuyor? Eşimin ufak cabalarını gördüğümde neden motive olamıyorum adım atamıyorum? Ve böyle hissetmeme ragmen neden eşimle hala ilişki analizi yapmaya calısıyorum? Onun duygularınj dğşüncelerini anlamaya calısıyorum?
 
Sevgi bitince karşı tarafın çabası anlamsız geliyor. Çoğu zaman alışkanlıkları, konfor sevgimizi, eşe olan sevgi olarak yanlış yorumluyoruz. Ben eski boşandığım kişiyi sevmediğimi anladığım zaman, hiç ne olur nasıl olur demedim boşanmak istediğimi söyledim ve boşandık. ‘Sevmediğim biriyle vakit kaybetmeyecek kadar kısa ömür’ benim mottom oldu.
 
ben duyulmauyor, görülmğyor,deger görmüyor ve yalnız hissediyordum

Cinsellikte de uzaklastım eşimden arzulamıyorum onu.

fiziksel temas etmek içimden gelmiyor hiç.İnanın artık onun gibi duvara döndüm

Sonrasını okumaya gerek yok burda boşanmalı , dedim
 
Psikolog eşime erkeklerin rahat hissettikleri kadınlarla evlendiğini söylemiş. Eşim de hep bana seninleylen cok rahat hissediyorum diyordu. Sevgim bitti mi emin bile değilim.Zamana bırakayım bir diyorum. Ama zaman bırakırken bile hala içim içimi yiyor. Enerjim tükeniyor. Geri dönüp eşimin davranıslarını hatırlıyırum eşim enerjimi sömürmüş neşem gitmiş gibi düşünüyorum.Şimdi haline odaklanamıyorum. Eski sorunları hatırlıyorum hep.
 
.Eşimde asla cinselliğin olmaması sorun yapmadı 2 yıldır.Ben inanın ilişki hakkında sorunların konusunu acmasam hala aynı devaöm
Öncelikle eski konuyu bilmiyorum. 2 yıl boyunca cinselliği sorun yapmaması çok ilginç. Hormonlarında sorun olmayan normal bir erkek eşinden 2 yıl uzak duramaz.
Kısaca evliliğimde fiziksel şiddet yok.Hakaret yok.Sadece ben duyulmauyor, görülmğyor,deger görmüyor ve yalnız hissediyordum eşimin bazı davranıslarından dolayı.Cinsellikte de uzaklastım
Evlilikte boşanmak için illa şiddet,aldatma hakaret olmasına gerek yok. İlgisiz davranmak, değersiz hissettirmek, cinsellik yaşamamak da büyük bir problem.
bizim hayvanlarımız var ortak sahiplendiğimiz.Eşi dedi ki bazen onlar için bir aradayız gibi hissediyorum dedi.
Eşiniz de demekki sizin gibi düşünmeye başlamış.
Ama yine de eşim psikologa gidip kendini anlamaya calısıyor ve bana karsı da bir seyleri değiştirmeye calsııyor gibi
Şuan size yapmacık gelen şeyler var, onun yaptıkları sizi mutlu etmiyor. Belki de zamanında, daha önce yapmaması sizi düşündürüyor. Siz kendinizi daha iyi tanırsınız. Bu konuyu mutlaka psikologa anlatın. Bence terapiyi yarıda bırakmayın devam edin.
 
Ortada bir evlilik yok , zorlamayın...
 
Şimdi eşin gelse, ben boşanmak istiyorum derse ve eşyalarının bir kısmını toplayıp evi terketse, ne hissedersin? Sence hayatın nasıl olur, rahatlar mısın, özler misin onu?
 
Sonrasını okumaya gerek yok burda boşanmalı , dedim
İnanın cok kez tahammülümü aştım bir an cekip gitmek geldi içimden.Ama ani karar sinirle karar veriyorumdur diye kendiöi sakinleştirdim hep.Şimdi de psikilog eşime annesinden kaynaklandıgını söylemiş davranıslarının. Ve eşime yazılı test yapmıs. Anksiyetesi ve depresyonu yüksek cıkmıs. Ama eşim farkında değilmiş. Bu da empati yapmasını da zorlastırırmıs falan bir seyler anlattı eşim.Ama tabi ben yine de bazı davranıslarını bu sorunlarını düşünerek görmezden gelemiyorum. Ben test falan yaptırmadım ama kimsebin zaten cocukluktan bir tramva tasımadıgını söyleyemeyiz dimi.
 
Şimdi eşin gelse, ben boşanmak istiyorum derse ve eşyalarının bir kısmını toplayıp evi terketse, ne hissedersin? Sence hayatın nasıl olur, rahatlar mısın, özler misin onu?
Bunu bazen düşünüyorum. İçten içe rahatlayacakmısım hafifleyecekmişim gibi hissediyorum ama acele mi ediyorum haksızlık mı yapıyorum diyerek suclu hissediyorum ve özlemekten de korkuyorum
 
Psikologum bir sey demiyor ki zaten kafamı rahatlatamadıgı için bıraktım. Tabi ki yönlendiremez beni. Ama bilmiyorum sanki doğru yere parmak basamadı gibi geldi.
 
Psikologum bir sey demiyor ki zaten kafamı rahatlatamadıgı için bıraktım. Tabi ki yönlendiremez beni. Ama bilmiyorum sanki doğru yere parmak basamadı gibi geldi.
O halde psikologunuzu değiştirin bir de öyle deneyin. Ama geçmişte yaşananları unutamamamış soğumuşsunuz belli. Yine çözüm olmazsa boşanmanız daha iyi olur ruh sağlığınız için.
 
Cabasızlığı artık sizi usandırmış. Yani heyecan falan kalmamış. Cinsel uzaklık zaten normal uzaklığa sebep oluyor.
Sanırım dediğiniz gibi. Duygusal desteğe ihtiyacım varken destek görmediğim zamanları unutamıyırum. O degersiz hissettirilmemi unutamıyorum. Aşamadım bunu düzelecek cabalıyor diye motive olamıyorum
 
O halde psikologunuzu değiştirin bir de öyle deneyin. Ama geçmişte yaşananları unutamamamış soğumuşsunuz belli. Yine çözüm olmazsa boşanmanız daha iyi olur ruh sağlığınız için.
Evet degersiz hissettiğim görünmez hissettiğim o zamanı o hissiyatı aşamadım bir türlü
 
Olmuyorsa bırakın, ne seviyorsunuz ne istiyorsunuz karşı taraf da zaten yok hükmünde ... Terapiye bir sürü para, zaman, emek koyacaksınız ama terapistte de sihirli değnek yok birden adamı sevmeye başlamayacaksınız ya da adam Romeo olmayacak. Yaşınız çok genç, sizden 5 , 10 yaş büyük kadınlar ilk evliliklerini yapıyorlar olmuyorsa bence bırakın hayatınızı tekrar kurun başkasıyla.
 
Psikolog secımınız yanlış o zaman ikiniz de de en ufak ilerleme yoksa

Bugün ayrılırsanız ne hissedersınız oturun ve düşünün düşünce gucunuz yetmıyorsa oturun konuşun bi hafta ayrı yaşayın sonra oturup tekrar konuşun madem içinizde keskelerınız kalmasın
 
Sanırım dediğiniz gibi. Duygusal desteğe ihtiyacım varken destek görmediğim zamanları unutamıyırum. O degersiz hissettirilmemi unutamıyorum. Aşamadım bunu düzelecek cabalıyor diye motive olamıyorum

Yani adam tezgahtaki brokoli ya da kenardaki minde rolarak yaşıyor da ondan, adaman varlığı yokluğu bir ondan.
 
Kendimi suclu hissediyorum ayrılıgı düşünürken.Eşim normalde cok iyi biri. Kötü niyetli düşüncesi asla olmaz kimseye karsı.Sanırım onun gibi iyi birini kırmaktan bana suclu hissetiriyor. Ve de özlerim pişman olurum diye korkum var. Ayrıca yurt dısındayım suan ve bütün hayvanlarım burada.Türkiye ye dönmem gerek ama hayvanlarımı yanıma alamam da.Eşim de hisleri hakkında net konusmuyor. Ama ayrılmayı hiç aklından gecirmediğini söyledi sordugumda.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…