Boşanmadan önce yüzleşmek..

Başta anlatacağin şeyleri sonda anlatmayacaksiniz ozamn.bizide su-i zana sevkediyorsunuz.durum buysa hakarete ve başka kadinmi var diye paranoyalardan dolayi sarfedilen çirkin sözler hariç.tabiki kirilmakta haklısın.sende elinden gelen fedakarlıği yapmışsın.karsilikli olmuş bazı şeyler.karsi tarafta eğer isterse konusmalisiniz.her evlilik mükemmel değilki zaten.en azından bundan sonra bebeğinin babasıyla devam edersin hayatına.

Ama ben zaten konunun en altında belirttim insanları sıkmamak için soruldukca anlattım. Hayatta hiç bir şey tek taraflı değildir ki zaten, sizce ben durup dururken eşime senden nefret ediyorum mu dedim bunun mantığı var mı yok tabii ki. Ama ben verdiğim tepkide haksız olduğumu kabul ediyorum o hatalıydı sadece ben yanlış tepki verdim bende hatalı konuma düştüm. Birde aldatılmayı hiç bir kadın hazmedemez en ufak şey bile insana dert oluyor, kaldı ki hamilesiniz ve fiziğiniz değişiyor, kokuna bile hayranım diyen adam gidiyor yerine sizi daha uzun süre arzulamayan bir adam geliyor, siz fiziğim çok çirkin beni beğenmiyor her yerim çatladı artık böyle kalıcam beni hiç sevmeyecek diye saçma sapan düşüncelere giriyorsunuz felan. Ikimiz içinde kritik dönemlerdi ikimizde birbirimizi anlamadık. Bilmiyorum eşim çok soğumuş davranıyor sanki tek kabahatli benmişim gibi, hayırlısı ne ise o olsun.
 
Ama ben zaten konunun en altında belirttim insanları sıkmamak için soruldukca anlattım. Hayatta hiç bir şey tek taraflı değildir ki zaten, sizce ben durup dururken eşime senden nefret ediyorum mu dedim bunun mantığı var mı yok tabii ki. Ama ben verdiğim tepkide haksız olduğumu kabul ediyorum o hatalıydı sadece ben yanlış tepki verdim bende hatalı konuma düştüm. Birde aldatılmayı hiç bir kadın hazmedemez en ufak şey bile insana dert oluyor, kaldı ki hamilesiniz ve fiziğiniz değişiyor, kokuna bile hayranım diyen adam gidiyor yerine sizi daha uzun süre arzulamayan bir adam geliyor, siz fiziğim çok çirkin beni beğenmiyor her yerim çatladı artık böyle kalıcam beni hiç sevmeyecek diye saçma sapan düşüncelere giriyorsunuz felan. Ikimiz içinde kritik dönemlerdi ikimizde birbirimizi anlamadık. Bilmiyorum eşim çok soğumuş davranıyor sanki tek kabahatli benmişim gibi, hayırlısı ne ise o olsun.
Peki nekadar oldu ayrı yaşayali? Bana kalırsa medeni sekilde karşılıklı konuşursaniz,olumlu olur diye düşünüyorum.erkekler yonlendirilmekten bu tarz olumlu adımlarda hoşlanıyorlar.ama eğer olumlu olurda devam ederseniz size karşı daha açık olmalı ve sizi şüpheye dusurmemeli.en rahatsız olduğum şeyse gece arkadaşlariyla çıkması.evlilikte bu tarz çıkmalar çok yıpratıyor.aile hayatına tam adapte olmamış anlaşılan.gece çıkmasını asla kabuletme.ins temiz bir sayfa açarsiniz hakkınızda hayırlısi olsun
 
Unutulur mu dersiniz..
Unutulur unutulur hemde hicbisey olmamış gibi inanın.ben daha geçen hafta şahit oldum.birbirini nefretle terkeden bı çift ailelerin ısrarı ile karşılıklı konuştular kızda erkekte alttan aldı biraz sonra tekrar biraraya geldiler ve Elele geziyorlar.olan bu yaşananlara şahit olanlara oldu.ne küfürler ne hakaretler biz unutmayız sanırım:)
 
Peki nekadar oldu ayrı yaşayali? Bana kalırsa medeni sekilde karşılıklı konuşursaniz,olumlu olur diye düşünüyorum.erkekler yonlendirilmekten bu tarz olumlu adımlarda hoşlanıyorlar.ama eğer olumlu olurda devam ederseniz size karşı daha açık olmalı ve sizi şüpheye dusurmemeli.en rahatsız olduğum şeyse gece arkadaşlariyla çıkması.evlilikte bu tarz çıkmalar çok yıpratıyor.aile hayatına tam adapte olmamış anlaşılan.gece çıkmasını asla kabuletme.ins temiz bir sayfa açarsiniz hakkınızda hayırlısi olsun

2 hafta kadar. Benim kalbim de içimde soğudu öfkem dindi makul düşünmeye başladım ama onda hala böyle birşey görmüyorum, arada " yaşananlar kolay değil, söylenenler hala aklımda " gibi laflar etti ben böyle yaparak kendi hatasını bastırmaya çalıştığını düşünüyorum. Bu güvensizlik meselesini aşamazsak zaten olmaz ama o da yapmadığım bir şey ile suçlanmayı hazmedemiyorum deyip işin içinden çıkabilir. Önceleride arkadaşlarıyla çıkardı ben yollardım hatta ama şu saatte gel derdim gelirdi sonraları arttı ve umursamamaya başladı. Yani senin eşin hamile gece 3e kadar yalnız nasıl bırakıyosun diyordum birşey olursa ararsın nasılsa diyordu e insan bunları duyunca ister istemez ağır konuşuyor. Çok değişti eşim böyle değildi bende bu yüzden başkası olduğunu düşündüm. Borcun sıkıntısı ve kavgalar bu kadar değiştirir miydi onu bilemiyorum..
 
Karı koca arasına girilmez derler doğru sanırim bosanmalardan dönen bir tanıdığımız var neler neler yaşandı şimdi çocuk için barıştılar sanki hiçbir şey olmamış gibi bir yıldır devam ediyorlar ne bilim

Neler yaşandı mesela ? Bizimkinden ağır mıydı ?
 
Güven yoksa o gemi yürümüyor maalesef ... Hep söylerim önce güvenir sonra seversin .güven gidince sevgi de terk ediyor ....
Çocugu düşünmek biz kadınların üzerinde zaten . Sırf çocuklarımız için nelere katlaniyoruz . Tabi ne kadar doğru tartışılır

Siz boşanacaktınız galiba eşiniz bir adım attı mı ? Çocuk sizde mi ? Babası istemiyor mu ?
 
Surekli suphe surekli baski okurken ben bile bunaldim.bence psikologa gidin yazik bebeginz babasiz kalmasin.eger supheleniyorsaniz bunu surekli cirkin bir sekilde dile getirmek yerine bir delil buldugunuzda esinize kizin yada bosanin.ama sadece supheyle bu kadar baskiya gerek yok adam aldatmiyosada sizin hareketleriniz adami baska bir kadina iter
 
Aldatıldığımdan şüphe edip bir konu açmıştım ardından ardı arkası kesilmeyen iğrenç olaylar yaşadım..

2 yıla yakındır evliyim, 5 yıllıkta mazimiz vardı. Gebeyim ve doğuma son 5 günüm kaldı. Eşimle kısa bir süredir ayrıyız, düşünüp kendimizi toparlamaya çalışıyoruz.
Bu ayrılık bana çok iyi geldi düşünüp herşeyi tartmama sebep oldu, şimdi sizin doğruyu yanlışı ayırt etmeme yardım etmenize ihtiyacım var. Kendimle yüzleşmek istiyorum kısacası.

Diğer konumda bahsettiğim gibi eşimin beni aldattığına sahiden inanıyor bir delil bulup boşanmak için fırsat kolluyordum. Peki niye bebek ? diyeceksiniz, hamile kaldıktan bir kaç ay sonra şüphelenmeye başladım işin acı tarafıda bu. Tam o dönemlerde eşim babasına destek için bizi baya aşan bir miktarda borca girdi (kredi çekti, sağdan soldan buldu) ve eğer eşimin babası o parayı ödemezse alacaklılarla bu dönemlerde sıkıntı yaşayacağımızı ikimizde biliyorduk, doğumuma denk geldiği için gerilip devamlı bu konuyla alakalı huzursuzluk çıkarıyordum haklı olarak çünkü madur oluyorduk çünkü çocuğuma daha iyi şeyler sunmak istiyordum.
Eşim bunalıyor, daha çok çalışıyor, eve geç geliyor, benimle kavga etmek istemediği için bunları hiç anlatmıyor konuşmuyordu bende hamileyim diye beni aldattığını düşünüp sürekli aldatıyorsan söyle boşanalım diyerek üzerine gidiyorum ki en büyük hatam buydu. Arada şüphelerimi kuvvetlendiren şeylerde oldu, mesela bir gece saat 3te telefonuna mesaj geldi telefonu alıp lavaboya gitti geldiğinde telefonu açmasını istedim kızarak açıp son kayıtları gösterdi o saatte sadece öperatörden mesaj gelmişti ama ben bir türlü ikna olmuyordum en ufak şeyi sorguluyordum, tabi bu dönemde eşimin profil resminden bizim resmimiz kalktı, ikimizin resimleri hiç bir yerde paylaşılmaz oldu, telefonun şifresi değişti, sorunca söylenmedi, gece gezmeleri arttı vs.. Ben her birine ayrı ayrı kavgalar edip ağır hakaretler savuruyordum, bazen " metresinin yanında mısın " diye iğrenç cümleler kurup kendisinden nerede olduğunu ispatlamasını istiyordum zavallı kendine yedirebildiği kadar arkadaşlarıyla resim atıyor ya da görüntülü arıyordu, ama birşeyler devamlı gizleniyordu ve bu yüzden evimizde her iki günde kavga vardı bende o da bıkmıştık. İkinci hatam buydu. Diğeri ise evlenirken bildiğim ve değiştirmesini istediğim meseleler için ağır konuşuyordum " adam gibi tutabileceğin sözler verseydin " gibi laflar ettim veya yaptığım iyilikleri başına kaktım utanmadan. Alttan aldı. Yetmedi başka konularda " bana eş, doğmamış çocuğuna baba olamıyorsun " veya " iğrenç adamın tekisin, seninle evlendiğime çok pişmanım, Allah belanı versin " gibiye kadar gidiyordu söylediklerim cevap veriyordu kavga ediyorduk ama asla bana bu gibi şeyler söylemiyordu. Böyle böyle soğuduk o da artık alttan almamaya ne düşünürsen düşün bıktım demelere başladı ve son noktalara geldik. Onun hatasıda elbette çoktu benim şüphelerimi dindirebilirdi, telefonu alıp duşa lavaboya girmek nedir, yanımda yabancı numaraları açmamak veya.. Böyle huyları sonradan türeyince dayanamaz oldum..

Onu bu şekilde incitmiş ve bunaltmış olduğumun farkındayım. Ama boşanmanın doğru olduğunu düşünüyorum, ailelerle yüz göz olduk, birbirimize demediğimiz kalmadı, iki yabancı olup rehberde ki aşkımlı canımlı cicimli yazıları bile silip isimlerle kaydettik.
Ben hala kendisine güvenemiyorum neyin ne olduğunu bilmiyorum..

Sadece aramızda ufakta olsa kalan gurursuz bir sevgi var, çocuğumu haksız yere babasız mı bırakıyorum acaba diyorum.
Karşılıklı çok hatalı olduğumuzu biliyoruz, düzelmez sanıyorum ama..
Bir kaç gün sonra yüzyüze konuşup son kararı vereceğiz. Sizce doğru olan ne ?

Konunun uzun olmaması için sadece kendimi yargıladım sorarsanız karşı tarafıda anlatırım.

onu gerçekten geri kazanmak istiyor musunuz ?
 
3 e kadar eve gelmemek ve sen nerde oldugunu bilmiyorsun...senden baya kopmuş gibi adam...şimdi sen laf soyledim diye kendini sucluyorsun da peki hamile eşini yalnız bırakan kişide hiç mi hata yok...işler ciddiye binince başladın kendini suçlamaya, yakında ayağına gider özür de dilersin ama boyle yaparsan barıştıgınızda artık sana karşı daha vurdumduymaz olacaktır, dışarı çıktıgında geç geldiğinde haksız oldugu halde yine soylenme diyecektir...Kendini ezdirme dayan...Adamda birsürü hata var bunları yoksayma...dik dur..onsuz da yaşarım gibi konuş hem kendine hem cevreye...böyle çaresiz suçlu gibi olursan senin ayrılmayacagını anlar ve dönse bile aynı sekilde üzmeye devam eder...üstüne üstlük bu adam şimdiden bunaldıysa yarın bebek olunca hem bebekle hem onun telefondaki gizli saklı işleriyle nasıl ugrasacaksın?
Alttan alma derim
 
3 e kadar eve gelmemek ve sen nerde oldugunu bilmiyorsun...senden baya kopmuş gibi adam...şimdi sen laf soyledim diye kendini sucluyorsun da peki hamile eşini yalnız bırakan kişide hiç mi hata yok...işler ciddiye binince başladın kendini suçlamaya, yakında ayağına gider özür de dilersin ama boyle yaparsan barıştıgınızda artık sana karşı daha vurdumduymaz olacaktır, dışarı çıktıgında geç geldiğinde haksız oldugu halde yine soylenme diyecektir...Kendini ezdirme dayan...Adamda birsürü hata var bunları yoksayma...dik dur..onsuz da yaşarım gibi konuş hem kendine hem cevreye...böyle çaresiz suçlu gibi olursan senin ayrılmayacagını anlar ve dönse bile aynı sekilde üzmeye devam eder...üstüne üstlük bu adam şimdiden bunaldıysa yarın bebek olunca hem bebekle hem onun telefondaki gizli saklı işleriyle nasıl ugrasacaksın?
Alttan alma derim
+1 Çok güzel yazmışsınız
 
Unutulur mu dersiniz..
kolay olmaz ama yardım alırsanız ve o bebeğin yüzünü gorursenız katlanma gucunuz artara lutfen hakaret etmeyı bırakın o eğer sızı aldatıyorsa bu onun kendı ayıbı olacak ve hiçbir sır gizli kalmaz bunu unutmayın ... aile terapistine gıdın...
 
3 e kadar eve gelmemek ve sen nerde oldugunu bilmiyorsun...senden baya kopmuş gibi adam...şimdi sen laf soyledim diye kendini sucluyorsun da peki hamile eşini yalnız bırakan kişide hiç mi hata yok...işler ciddiye binince başladın kendini suçlamaya, yakında ayağına gider özür de dilersin ama boyle yaparsan barıştıgınızda artık sana karşı daha vurdumduymaz olacaktır, dışarı çıktıgında geç geldiğinde haksız oldugu halde yine soylenme diyecektir...Kendini ezdirme dayan...Adamda birsürü hata var bunları yoksayma...dik dur..onsuz da yaşarım gibi konuş hem kendine hem cevreye...böyle çaresiz suçlu gibi olursan senin ayrılmayacagını anlar ve dönse bile aynı sekilde üzmeye devam eder...üstüne üstlük bu adam şimdiden bunaldıysa yarın bebek olunca hem bebekle hem onun telefondaki gizli saklı işleriyle nasıl ugrasacaksın?
Alttan alma derim

Zaten sadece buraya yazdım, onun haricinde onada ailemede pek ılımlı konuşmadım. Sadece ağır sözler sarf ettiğim için utanç duyuyorum daha makul anlatabilirdim kendimi onun dışında haksız olduğumu düşünmüyorum. Onunla görüşüncede benim hatam buydu ama buna senin şu tavrın sebep oldu diyeceğim. Ya bilmiyorum sonu ne olacak. Ayrılmak değil minicik bir bebeğe yetememek onu eksik hissettirmek beni korkutuyor. Ama ben layığıyla annelik yaptıktan sonra babalığı ona kalmış ne diyebilirim ki..
 
Unutulur unutulur hemde hicbisey olmamış gibi inanın.ben daha geçen hafta şahit oldum.birbirini nefretle terkeden bı çift ailelerin ısrarı ile karşılıklı konuştular kızda erkekte alttan aldı biraz sonra tekrar biraraya geldiler ve Elele geziyorlar.olan bu yaşananlara şahit olanlara oldu.ne küfürler ne hakaretler biz unutmayız sanırım:)
Şimdi elele gezerler ama kalplerindeki yara öyle kolay iyileşmez. Tekrar ayrilmayacaklarinin ve bosanmayacaklarinin garantisi yok.
 
+1 Çok güzel yazmışsınız

Biz kadınlar işleri yoluna sokmak için fedakarlık ediyoruz ama bu aslında karşı tarafın egosunu tavan yapıp bize karşı daha da saygısız olmasına sebep oluyor...bize değer vermeyen erkeklere aynı şekilde cevap vermek gerekiyor...Hamile bile olsan...Çünkü o senin hamile olmanı bir faktör olarak görmüyor
 
Evet resmen hakaret. Siz o karakterde olabilirsiniz ben değilim. Emin olun sizinde eşiniz babası için 300 küsür bin bir borca girip çocuğu için kenara 2 3 kuruş ayıramadığında aileside arayıp durumunuz bizim yüzümüzden sıkışık ihtiyacınız var mı bile demediğinde ( asla kendi ailemdende onun ailesindende yardım kabul etmem, ama benim ailem bana haber bile vermeden çocuğun ihtiyacı olan ufak tefek şeyleri alıp getirmişlerdi, ki durumları bilmedikleri halde ) ufak bir düşünce görmediğinizde, eşiniz size karşı mahçup olmak yerine gece 3lere kadar arkadaşlarıyla okeye döndüğünde, siz o sıkıntıyla kendini kıvranırken eşiniz hiç bir açıklama yapma gereği duymadığında sizinde tavrınızı görmek isterdim. Bu arada kötü günde yanında olmayan ben eşimin kendi şahsi borcu için evlendiğimizde kendi birikimimden borcunu kapattım, yetmedi ailemden kalan bir mülkü daha satıp ona destek çıktım. Sizde o kadar yapabilirseniz gelin burada tekrar konuşalım.
Hanımefendi bu konunuzu okuyunca ben de sizi haksız bulmustum. Eski konunuzu ve onun güncellemesini okuyunca sizi haklı buldum. Bu konunun açılışında yazdıklarınızı okuyan herkes sizi suçlayacak çünkü gercekten kendinize cok yüklenmişsiniz. Eski konuyu da herkes okumaz.
 
Eğer kendiside hatalarını görüp tekrar etmemeyi kabul ederse evet kazanmak istiyorum. Ama asıl sorumlu o iken sadece kendim alttan alıp devam edemem.

ama size göre böyle. Belki de hassas dönemde olduğunuz için yanlış anlamışsınızdır. Aile kolay kurulmuyor birbirinizi yargılamadan yaftalamadan sakince konuşup çözmeye çalışsanız iyi olabilir.
 
Biz kadınlar işleri yoluna sokmak için fedakarlık ediyoruz ama bu aslında karşı tarafın egosunu tavan yapıp bize karşı daha da saygısız olmasına sebep oluyor...bize değer vermeyen erkeklere aynı şekilde cevap vermek gerekiyor...Hamile bile olsan...Çünkü o senin hamile olmanı bir faktör olarak görmüyor
Ahh ah... kesinlikle. Bi inatlaşma için boşanmayayım, büyüklük bende kalsın diye düşünüyoruz. Ama karşı taraf bu kadın bana mecbur zannediyor...
 
Ahh ah... kesinlikle. Bi inatlaşma için boşanmayayım, büyüklük bende kalsın diye düşünüyoruz. Ama karşı taraf bu kadın bana mecbur zannediyor...

Bende bu tarz hataları defalarca yaptım ders almadım yine yine yaptım..sonuç ne karşı tarafın egosu uzaya çıktı ve ben neydim ne oldum...hani derler ya lanet olsun içimdeki insan sevgisine aynen o hesap...ayrılınca geçmişi ozlersin bi duygu basar neden boyle olduk bende hata var diye kendi kendini yersin ama erkekler için bu çabalar değerli değil...dik duracaksın giderse gitsin gerçekten ömür boyu telefon takibinden, geç gelince kendini yemekten iyidir
 
X