Sosyal bilgiler atamasi düşük. Ailem boşanmama karşi bu hasta halimle ayrilip bi işte çalişmam çok zorLağım çukuruna dusmussunuz
Belediye bile temizleyemez bu çukuru
Sonuçta ücretli vs yaparsınız ama bu ailede bu adamla yaşanmaz
Branş nedir atanma durumunuz var mı
Gidin ailenizin evinde hazırlanın sinava.
Canım çok üzüldüm adına meslektasmisiz bak bende önceden öğretmendim atanamayınca sağlık sektörüne gectim.esin şuan da sen ona muhtaçmışsin gibi düşünüyor o yüzden böyle yapıyor. Bak sen bayramı faaln bekleme. Ben bu adamdan çok gördüm. Bu adam 7 de işten geliyorsa onun.gelmesine yakın valizini topla odada seni öyle görsün sen Napiyosun ya vs dediginde senin istediğini yapıyorum. Madem ben ise yaramazın tekiyim. Boşanıyorum senden sende al aileni başına çal bugün ve mahkemede beni son görüşün olacak de bağırarak deme sakin bir sesle söyle. Emin ol tutuşacak saçmalama vs diyecek. Göndermeyecek.. O yüzden korkma ve deneSamimi cevabiniz için çok teşekkür ederim. Bayrama memlekete gidecem ailemle konuşacam. Ailem bu evliliğe onay vermemişti onlari dinlemedim çok sevmiştim. O ve ailesinden yana çok sikintilar çektim. Bende öyle düşünüyorum çocuğum hazir yokken yoksa çocukla zor olur. Aslinda ben atanamadim ve hastayim diye ona mecbur olduğumu düşünüyor birazda ondan böyle davranıyor. Gerçi belli bir süre sonra ailesine babasına ne kadar çok benzediğini anladim bende çok soğudum
Canım çok üzüldüm adına meslektasmisiz bak bende önceden öğretmendim atanamayınca sağlık sektörüne gectim.esin şuan da sen ona muhtaçmışsin gibi düşünüyor o yüzden böyle yapıyor. Bak sen bayramı faaln bekleme. Ben bu adamdan çok gördüm. Bu adam 7 de işten geliyorsa onun.gelmesine yakın valizini topla odada seni öyle görsün sen Napiyosun ya vs dediginde senin istediğini yapıyorum. Madem ben ise yaramazın tekiyim. Boşanıyorum senden sende al aileni başına çal bugün ve mahkemede beni son görüşün olacak de bağırarak deme sakin bir sesle söyle. Emin ol tutuşacak saçmalama vs diyecek. Göndermeyecek.. O yüzden korkma ve dene
Tesekkür ederim cevabiniz için. Onu yaparsam gitme diye yalvarir çünkü bunlari çok yaşadim. Yapiyor sonra bi ton söz veriyor bir daha olmaz herşey senin dediğin gibi olacak diyor. Sonra bi iki hafta geçince tekrar yapıyor. Çok sıkıldım. Misal memlekete gidene kadar sirf zarar görmeyeyim diye susuyorum bu aralar çok iyi davraniyor hatta ailesinden biri arayinca of biktim bunlardan o kadar şey yaptilar hâlâ beni ariyorlar gibi şeyler diyor. Bildiğin dengesiz biri biktim artik pdikolojim bozuldu onun yaninda . Ona dedim zaten bu seninle son günlerimiz bu mübarek ramazanda kimseye huzursuzluk çikartmayacam ama bayramdan sonra bu iş bitecek herkes kendi yoluna. Sizin dediğiniz gibi hemen telaşa verdiCanım çok üzüldüm adına meslektasmisiz bak bende önceden öğretmendim atanamayınca sağlık sektörüne gectim.esin şuan da sen ona muhtaçmışsin gibi düşünüyor o yüzden böyle yapıyor. Bak sen bayramı faaln bekleme. Ben bu adamdan çok gördüm. Bu adam 7 de işten geliyorsa onun.gelmesine yakın valizini topla odada seni öyle görsün sen Napiyosun ya vs dediginde senin istediğini yapıyorum. Madem ben ise yaramazın tekiyim. Boşanıyorum senden sende al aileni başına çal bugün ve mahkemede beni son görüşün olacak de bağırarak deme sakin bir sesle söyle. Emin ol tutuşacak saçmalama vs diyecek. Göndermeyecek.. O yüzden korkma ve dene
Ayni fikirdeyim güya ikimizde eğitimli insanlariz evlenince de dedik birbirimize hayati zehir ettiğimiz yerde bu iş biter diye. Sizin dediğinizi düşünüyorum da belki evlenmeseydim şu an çoktan atanmiş hatta egitimimi ileriye dönük tamamlardim . Zaten beni taniyanlar diyorlar senin bi sikintin var yoksa senin için atanmak çocuk oyuncaği. Gercekten de öyle bu evlilikte kafam hic rahat değil onun için caliştiğim halde kafamı veremedim olmadi. Bazen düşünüyorum boşanınca herşey yoluna girecek diye. Evlendigim gunden beridir gün yüzü gördüğüm yok hep bi sikinti hastalik olaylariyla uğrastim. Bana bu evlilik kara büyü gibi geliyor çünkü hiç huzur bulmadimBiz bazen fark etmeden iyi olmayan bir durumu kendimizden taviz vererek iyilestirmeye deniyoruz, ama olan bize oluyor. Siz bu seneler icin tüm o enerjiyi ve emegi kendinize harcasanaz acaba nerde olurdunuz, kim bilir.
Aileniz belki arkanizda olmayacak ama annemin bir arkadasini hikayesini anlatiyim: Onun ailesindede bosanmak yok. Kadinin esi ama deli gibi birsey. Evde yok yerden huzusuzluk yaratan, siddet gösteren, eve gelen misafirin ayakkabisini bahceye atan (annemin ayakkabilari da nasibini aldi), degisik bir adam. Kadin bosanmak istediginde abileri "bosanirsan seni öldürürüz" dediler senelerce cekmeye devam etti. Gün geldi kadinda sabir kalmadi abilerine "isterseniz öldürün ben bu adami bosuyorum" dedi. Bosadi ve kendine bir yeni hayat kurdu. Abileride durumun ne kadar vahim oldugunu anladiklarinda saka gibi arkasinda durdu. Siz siz olun senelerinizi hic bir insan icin heba etmeyin.
Okadar emek vermissinMerhaba. Ben son 1 yildir eşimden boşanmak istiyorum ama bir türlü çeşitli sebeplerden dolayi çekiniyorum. Ben 5 yıllık evliyim öğretmenim ama şimdilik çalişmiyorum çünkü bir takim sağlık sorunlarım var. Benle eşim evlilik hazirliklari ve sonrasindaki sorun ve sikintilarla kendi kendimize hallettik. Eşim düğün için borç yapti ailesi 1 lira bile katki sağlamadı yetmezmiş gibi bizim düğünümüze karıştılar. Kayinpeder gelinlik giymeme kina gecesi yapmama ve düğün alayina karşi çıktı. Eşime gelinlik giymeyecek kina yapilmayacak dedi eşim kabul etmeyince gerginlikler oldu. Hem destek çıktığı yoktu hemde olmayacak istekleri vardi. Ben üniversiteden o yil mezun oldum eşimde memurluğa yeni atanmıştı bizim arkadaş çevremiz vardi kabul edilecek bi talep değildi babasının istediği. Düğün günü düğün alayi kalabalik diye gene karşi çıktı eşime demişti sadece 2 araba almaya gidecek sende gitmeyecen. Eşim bunu kabul etmeyince en mutlu günümüzde eşimi dövmeye kalkişmiş kalabalik araya girdi. Eşim beni almaya geldi kayinpeder gelmedi üstelik evine gelin olarak geldiğim halde ne tebrik etti ne de bi hoşgeldin dedi. O gün eşimi zor ikna ettim nakliye tutacakti düğün gününde görev yerine gidelim dedi. Insanlik bizde kalsın dedik oturduk . Sonra 1 hafta icinde eşimle görev yerine gittik. Normalde yeni gelin dayali döşeli eve hazır girer. Ortada ne ev vardi ne eşya. Neyse dedim buna da sabır daha 21 yaşındaydım hep eğitim hayatim olduğu için bi yol yordamda bilmezdim kimse yardimci olmadi. Eşimle evimizi kurduk. Tam 4 yil atandığı yerde kaldik. Atandiği yerin koşulları çok kötüydü katlandım sevdiğim için ailesinin beni istememesine de ses çıkartmadım. Borcumuz çoktu sırf eşime yardimci olmak için birseye ihtiyacım olsa bile söylemedim parası yok diye hatta altinlatimi da hepsini bozdurdum borcu ödesin diye. Bende 3 yıl ücretli öğretmenlik yaptim ve hergün 1 saat gidiş geliş yapıyordum okul ile ev arasinda ulaşim yoktu köydeydik okulda köyden uzakti. Eşim hiçbir zaman beni okula getirip götürmedi yol çok tenha olmasina rağmen aslinda orda bir şeyler yanliş dedim kendime seven nasil düşünmez eşim karda kişta tenha yollardan gidiyor diye. Calistiğim dönem saat 7 ile 2 arası okul vardi yürüyerek gidip geldiğim halde eve gelip yemek yapar yetmez gece yarisina kadar da ders çalışırdım. Anne ve kiz kardeşi her ay bizdeydiler farkli şehirde olmamiza rağmen. Ve çalisip yorulduğumu bildikleri halde bir kere bile yardimci olmadilar aksine beni beklerlerdi ben yemek yapayım diye. Kaynanam da eşimin yaninda bana iyi arkasindan kötü davranirdi ama eşime durumu izah ettim. Neyse hastalik olurdu ailesi yok maddi sikinti olurdu ailesi yok tasinirdik yardim isterdik gelmezlerdi ama keyif içinher ay bizdelerdi. Kaynana ve kayinpeder beni insanlarin içinde rencide etmişlikleri de çoktu.Yani ben onlardan yana çok çektim. Ama eşimi çok sevdiğim için hep katlandim. Taaaki eşimi de taniyana kadar. Evliliğimin 4. Yilinda trafik kazasi geçirdim ve bir bucuk yildir sol bacak bel kasik ağrım var gitmedigim yer doktur kalmadi ama bi çözüm bulamadim. Ister istemez bu durum ilişkimi de bozdu. Artik eşim beni eskisi kadar sevmiyor çok küçük seykerden kavga çıkıyor. Hatta artik fiziksel psikolojik şiddete maruz kaldim. Ailemden de uzaktayim ki ailem kapali bi toplumda bulunuyor kiz evlenince kizin ailesi birşey yapmıyor hatta kiza destek çikmazlar. Evimin işini eşimin ihtiyaçlarini elimden geldiğince karşilamaya çalışıyorum. Iş yapinca yorulunca ağridan uyuyamiyorum tedavide gördüm ama çözüm olmadi. Eşim bana işe yaramaz diyor iş bana hakarete kadar dayandi. Geçen gün kardesinin lise açık öğretim sinavi vardi bana yapacaksin dedi eşim . Bende ben kaç aydir hastayim bir kere bile beni aramayan işi düşunce seni arayip bana sunavlarini yaptirtiyor bunu kendime yapmam dedim. Sen nasil kardeşimin sinavini yapmazsin yapmak zorundasin deyince tartıştık. Ve eline geçen sıcak su torbasını duvara atti duvardan geldi kafama çarptı. Hastanelik oldum tam 1 hafta yataktan çıkamadım. Ve ne benden ozür diledi ne de başka birşey yapti. Suçlu olduğu halde hâlâ o trip atiyor neymiş benden soğumuş . Benle arası bozulunca hemen ailesine sarıyor. Onlar eşime bir sürü kötü şey yaptiklari halde onlar eşimin gözünde iyi kötü olan da bnm. Ben onun için anlatmadiğim daha bir sürü fedakarlık yaptim ama eşim nankörlük etti sevgime de emeklerimede . Şuan bu evde kendimi bi siğinti gibi hissediyorum. Sürekli bana sen ne işe yariyorsunki diyor çok bunaldim. Ailem destek çıkmıyor üstüne üstelik atanamadim hastayim. Kpssye cok çaliştim onun ailesi ozellikle annesi sinava 1 ay kala bana yerleşirdi eşim bir kere sesini çikartmadi. Ve şu an çok iyi anladim eşim dediğim insan tam vefasiz çıktı. Oña en cok ihtiyacim oldugunda beni hep hor gördü. Boşanmak ıstiyorum ama bu hasta atanmamiş kimsesiz halimle ne yapacam ama onunla evli kalmak gururuma dokunuyor . Lütfen bi akil verin
Boşanmakta haklisin alalh yardım etsin çocuğun yoksa tek başına bir şekilde ayakta durabilirsin kadın sığınma evine gidip bir iş bulana kadar kalabilirsin mesleğine arabana kadar başka bir ose girebilirsin sigortasızMerhaba. Ben son 1 yildir eşimden boşanmak istiyorum ama bir türlü çeşitli sebeplerden dolayi çekiniyorum. Ben 5 yıllık evliyim öğretmenim ama şimdilik çalişmiyorum çünkü bir takim sağlık sorunlarım var. Benle eşim evlilik hazirliklari ve sonrasindaki sorun ve sikintilarla kendi kendimize hallettik. Eşim düğün için borç yapti ailesi 1 lira bile katki sağlamadı yetmezmiş gibi bizim düğünümüze karıştılar. Kayinpeder gelinlik giymeme kina gecesi yapmama ve düğün alayina karşi çıktı. Eşime gelinlik giymeyecek kina yapilmayacak dedi eşim kabul etmeyince gerginlikler oldu. Hem destek çıktığı yoktu hemde olmayacak istekleri vardi. Ben üniversiteden o yil mezun oldum eşimde memurluğa yeni atanmıştı bizim arkadaş çevremiz vardi kabul edilecek bi talep değildi babasının istediği. Düğün günü düğün alayi kalabalik diye gene karşi çıktı eşime demişti sadece 2 araba almaya gidecek sende gitmeyecen. Eşim bunu kabul etmeyince en mutlu günümüzde eşimi dövmeye kalkişmiş kalabalik araya girdi. Eşim beni almaya geldi kayinpeder gelmedi üstelik evine gelin olarak geldiğim halde ne tebrik etti ne de bi hoşgeldin dedi. O gün eşimi zor ikna ettim nakliye tutacakti düğün gününde görev yerine gidelim dedi. Insanlik bizde kalsın dedik oturduk . Sonra 1 hafta icinde eşimle görev yerine gittik. Normalde yeni gelin dayali döşeli eve hazır girer. Ortada ne ev vardi ne eşya. Neyse dedim buna da sabır daha 21 yaşındaydım hep eğitim hayatim olduğu için bi yol yordamda bilmezdim kimse yardimci olmadi. Eşimle evimizi kurduk. Tam 4 yil atandığı yerde kaldik. Atandiği yerin koşulları çok kötüydü katlandım sevdiğim için ailesinin beni istememesine de ses çıkartmadım. Borcumuz çoktu sırf eşime yardimci olmak için birseye ihtiyacım olsa bile söylemedim parası yok diye hatta altinlatimi da hepsini bozdurdum borcu ödesin diye. Bende 3 yıl ücretli öğretmenlik yaptim ve hergün 1 saat gidiş geliş yapıyordum okul ile ev arasinda ulaşim yoktu köydeydik okulda köyden uzakti. Eşim hiçbir zaman beni okula getirip götürmedi yol çok tenha olmasina rağmen aslinda orda bir şeyler yanliş dedim kendime seven nasil düşünmez eşim karda kişta tenha yollardan gidiyor diye. Calistiğim dönem saat 7 ile 2 arası okul vardi yürüyerek gidip geldiğim halde eve gelip yemek yapar yetmez gece yarisina kadar da ders çalışırdım. Anne ve kiz kardeşi her ay bizdeydiler farkli şehirde olmamiza rağmen. Ve çalisip yorulduğumu bildikleri halde bir kere bile yardimci olmadilar aksine beni beklerlerdi ben yemek yapayım diye. Kaynanam da eşimin yaninda bana iyi arkasindan kötü davranirdi ama eşime durumu izah ettim. Neyse hastalik olurdu ailesi yok maddi sikinti olurdu ailesi yok tasinirdik yardim isterdik gelmezlerdi ama keyif içinher ay bizdelerdi. Kaynana ve kayinpeder beni insanlarin içinde rencide etmişlikleri de çoktu.Yani ben onlardan yana çok çektim. Ama eşimi çok sevdiğim için hep katlandim. Taaaki eşimi de taniyana kadar. Evliliğimin 4. Yilinda trafik kazasi geçirdim ve bir bucuk yildir sol bacak bel kasik ağrım var gitmedigim yer doktur kalmadi ama bi çözüm bulamadim. Ister istemez bu durum ilişkimi de bozdu. Artik eşim beni eskisi kadar sevmiyor çok küçük seykerden kavga çıkıyor. Hatta artik fiziksel psikolojik şiddete maruz kaldim. Ailemden de uzaktayim ki ailem kapali bi toplumda bulunuyor kiz evlenince kizin ailesi birşey yapmıyor hatta kiza destek çikmazlar. Evimin işini eşimin ihtiyaçlarini elimden geldiğince karşilamaya çalışıyorum. Iş yapinca yorulunca ağridan uyuyamiyorum tedavide gördüm ama çözüm olmadi. Eşim bana işe yaramaz diyor iş bana hakarete kadar dayandi. Geçen gün kardesinin lise açık öğretim sinavi vardi bana yapacaksin dedi eşim . Bende ben kaç aydir hastayim bir kere bile beni aramayan işi düşunce seni arayip bana sunavlarini yaptirtiyor bunu kendime yapmam dedim. Sen nasil kardeşimin sinavini yapmazsin yapmak zorundasin deyince tartıştık. Ve eline geçen sıcak su torbasını duvara atti duvardan geldi kafama çarptı. Hastanelik oldum tam 1 hafta yataktan çıkamadım. Ve ne benden ozür diledi ne de başka birşey yapti. Suçlu olduğu halde hâlâ o trip atiyor neymiş benden soğumuş . Benle arası bozulunca hemen ailesine sarıyor. Onlar eşime bir sürü kötü şey yaptiklari halde onlar eşimin gözünde iyi kötü olan da bnm. Ben onun için anlatmadiğim daha bir sürü fedakarlık yaptim ama eşim nankörlük etti sevgime de emeklerimede . Şuan bu evde kendimi bi siğinti gibi hissediyorum. Sürekli bana sen ne işe yariyorsunki diyor çok bunaldim. Ailem destek çıkmıyor üstüne üstelik atanamadim hastayim. Kpssye cok çaliştim onun ailesi ozellikle annesi sinava 1 ay kala bana yerleşirdi eşim bir kere sesini çikartmadi. Ve şu an çok iyi anladim eşim dediğim insan tam vefasiz çıktı. Oña en cok ihtiyacim oldugunda beni hep hor gördü. Boşanmak ıstiyorum ama bu hasta atanmamiş kimsesiz halimle ne yapacam ama onunla evli kalmak gururuma dokunuyor . Lütfen bi akil verin
Çok üzüldüm geçmiş olsun öncelikle kendine güvenin olsun ogretmenmissin tek kuru ekmek ye sözleşmeli çalış atanana kadar genelde onun eline bakma kötü gününde yanında olmayacaksa niye kocan oldu hemen kurtul ondanMerhaba. Ben son 1 yildir eşimden boşanmak istiyorum ama bir türlü çeşitli sebeplerden dolayi çekiniyorum. Ben 5 yıllık evliyim öğretmenim ama şimdilik çalişmiyorum çünkü bir takim sağlık sorunlarım var. Benle eşim evlilik hazirliklari ve sonrasindaki sorun ve sikintilarla kendi kendimize hallettik. Eşim düğün için borç yapti ailesi 1 lira bile katki sağlamadı yetmezmiş gibi bizim düğünümüze karıştılar. Kayinpeder gelinlik giymeme kina gecesi yapmama ve düğün alayina karşi çıktı. Eşime gelinlik giymeyecek kina yapilmayacak dedi eşim kabul etmeyince gerginlikler oldu. Hem destek çıktığı yoktu hemde olmayacak istekleri vardi. Ben üniversiteden o yil mezun oldum eşimde memurluğa yeni atanmıştı bizim arkadaş çevremiz vardi kabul edilecek bi talep değildi babasının istediği. Düğün günü düğün alayi kalabalik diye gene karşi çıktı eşime demişti sadece 2 araba almaya gidecek sende gitmeyecen. Eşim bunu kabul etmeyince en mutlu günümüzde eşimi dövmeye kalkişmiş kalabalik araya girdi. Eşim beni almaya geldi kayinpeder gelmedi üstelik evine gelin olarak geldiğim halde ne tebrik etti ne de bi hoşgeldin dedi. O gün eşimi zor ikna ettim nakliye tutacakti düğün gününde görev yerine gidelim dedi. Insanlik bizde kalsın dedik oturduk . Sonra 1 hafta icinde eşimle görev yerine gittik. Normalde yeni gelin dayali döşeli eve hazır girer. Ortada ne ev vardi ne eşya. Neyse dedim buna da sabır daha 21 yaşındaydım hep eğitim hayatim olduğu için bi yol yordamda bilmezdim kimse yardimci olmadi. Eşimle evimizi kurduk. Tam 4 yil atandığı yerde kaldik. Atandiği yerin koşulları çok kötüydü katlandım sevdiğim için ailesinin beni istememesine de ses çıkartmadım. Borcumuz çoktu sırf eşime yardimci olmak için birseye ihtiyacım olsa bile söylemedim parası yok diye hatta altinlatimi da hepsini bozdurdum borcu ödesin diye. Bende 3 yıl ücretli öğretmenlik yaptim ve hergün 1 saat gidiş geliş yapıyordum okul ile ev arasinda ulaşim yoktu köydeydik okulda köyden uzakti. Eşim hiçbir zaman beni okula getirip götürmedi yol çok tenha olmasina rağmen aslinda orda bir şeyler yanliş dedim kendime seven nasil düşünmez eşim karda kişta tenha yollardan gidiyor diye. Calistiğim dönem saat 7 ile 2 arası okul vardi yürüyerek gidip geldiğim halde eve gelip yemek yapar yetmez gece yarisina kadar da ders çalışırdım. Anne ve kiz kardeşi her ay bizdeydiler farkli şehirde olmamiza rağmen. Ve çalisip yorulduğumu bildikleri halde bir kere bile yardimci olmadilar aksine beni beklerlerdi ben yemek yapayım diye. Kaynanam da eşimin yaninda bana iyi arkasindan kötü davranirdi ama eşime durumu izah ettim. Neyse hastalik olurdu ailesi yok maddi sikinti olurdu ailesi yok tasinirdik yardim isterdik gelmezlerdi ama keyif içinher ay bizdelerdi. Kaynana ve kayinpeder beni insanlarin içinde rencide etmişlikleri de çoktu.Yani ben onlardan yana çok çektim. Ama eşimi çok sevdiğim için hep katlandim. Taaaki eşimi de taniyana kadar. Evliliğimin 4. Yilinda trafik kazasi geçirdim ve bir bucuk yildir sol bacak bel kasik ağrım var gitmedigim yer doktur kalmadi ama bi çözüm bulamadim. Ister istemez bu durum ilişkimi de bozdu. Artik eşim beni eskisi kadar sevmiyor çok küçük seykerden kavga çıkıyor. Hatta artik fiziksel psikolojik şiddete maruz kaldim. Ailemden de uzaktayim ki ailem kapali bi toplumda bulunuyor kiz evlenince kizin ailesi birşey yapmıyor hatta kiza destek çikmazlar. Evimin işini eşimin ihtiyaçlarini elimden geldiğince karşilamaya çalışıyorum. Iş yapinca yorulunca ağridan uyuyamiyorum tedavide gördüm ama çözüm olmadi. Eşim bana işe yaramaz diyor iş bana hakarete kadar dayandi. Geçen gün kardesinin lise açık öğretim sinavi vardi bana yapacaksin dedi eşim . Bende ben kaç aydir hastayim bir kere bile beni aramayan işi düşunce seni arayip bana sunavlarini yaptirtiyor bunu kendime yapmam dedim. Sen nasil kardeşimin sinavini yapmazsin yapmak zorundasin deyince tartıştık. Ve eline geçen sıcak su torbasını duvara atti duvardan geldi kafama çarptı. Hastanelik oldum tam 1 hafta yataktan çıkamadım. Ve ne benden ozür diledi ne de başka birşey yapti. Suçlu olduğu halde hâlâ o trip atiyor neymiş benden soğumuş . Benle arası bozulunca hemen ailesine sarıyor. Onlar eşime bir sürü kötü şey yaptiklari halde onlar eşimin gözünde iyi kötü olan da bnm. Ben onun için anlatmadiğim daha bir sürü fedakarlık yaptim ama eşim nankörlük etti sevgime de emeklerimede . Şuan bu evde kendimi bi siğinti gibi hissediyorum. Sürekli bana sen ne işe yariyorsunki diyor çok bunaldim. Ailem destek çıkmıyor üstüne üstelik atanamadim hastayim. Kpssye cok çaliştim onun ailesi ozellikle annesi sinava 1 ay kala bana yerleşirdi eşim bir kere sesini çikartmadi. Ve şu an çok iyi anladim eşim dediğim insan tam vefasiz çıktı. Oña en cok ihtiyacim oldugunda beni hep hor gördü. Boşanmak ıstiyorum ama bu hasta atanmamiş kimsesiz halimle ne yapacam ama onunla evli kalmak gururuma dokunuyor . Lütfen bi akil verin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?