Ailem destek çıkar herzaman çalışıyordum iş bakıyorum suan böyle olacagını bilemedim sevmesem bu kadar durmazdım tek taraflı sanırım cok üzülüyorumKaç yaşındasınız , işiniz var mı , aileniz destek çıkar mı önemli bunlar. Evlilik yok zaten ortada. Sizinki de sevgi değil alışkanlık atlatırsınız zamanla.
Gayet iyi o zaman. Kendi yolunuzu çizin tek taraflı sevgi, emek ömür çürütür ve değmez çünkü.Ailem destek çıkar herzaman çalışıyordum iş bakıyorum suan böyle olacagını bilemedim sevmesem bu kadar durmazdım tek taraflı sanırım cok üzülüyorum
Evet üzülmemi oyun olarak görüyor hangisine üzüleyim bilemedimEşiniz sizi sevseydi bütün bunlar yaşanmazdı. İnsan sevdiğini korur, kollar ve üzülmesine dayanamaz. Bence de hazır çocuk yokken bitmesi en mantıklısı olur. Hakkınızda hayırlısı olur inşallah kısa zamanda da iş bulursunuz
Bilmiyorum cesaret edemiyorum belkide cesaretimi toplamak yolumda neler cıkacak nasıl olacak bunların endişesi var evet bişiyi değiştirmiyor bu yola girdiğimizde bana cektirecekmiş gibi geliyor öylede görmek istemiyorum nasıl bir yol izlemeliyim onuda bilemiyorumŞiddeti dahi tolere edicekseniz daha hicbiseyden şikayet etmeyin zaten, ne güzel herşeyin farkındasınız. Geriye bi davayı açmak kalmış. Seviyorum diye diye size zerre değer vermeyen, ezdiren, ezen, döven bi adama ömür mu heba ediceksiniz, bütün bunları yapan adam diyelim ki farzimisal sizi hala seviyor, bu bişey değiştirir mi?
Önce ailenizle konuşup bi plan yaparak avukata danismakla başlayabilirsiniz. Boşandıktan sonra size cektirecekleri şuan cektiklerinizden daha mı kötü olacak? İlk adımı atsanız gerisi çorap söküğü gibi gelecek aslındaBilmiyorum cesaret edemiyorum belkide cesaretimi toplamak yolumda neler cıkacak nasıl olacak bunların endişesi var evet bişiyi değiştirmiyor bu yola girdiğimizde bana cektirecekmiş gibi geliyor öylede görmek istemiyorum nasıl bir yol izlemeliyim onuda bilemiyorum
Evet bir yuva kolay kurulmuyor ama çok kolay dağılabiliyor.Sevgi öyle hemen biten bişiy olabilse malesef değil aşk çabuk geçer insani duygular bunlar.sevgiliyken herşey tozpembe ama evlilik 2 kişi arasında değil on kişi arasında oluyormuş ve durum buraya geliyor.Neyin içindeyim diye etrafıma bakıyorum.Durum bu.Boşanma süreci yaşamadım, evlilik de yaşamadım gerçi
ama dayanamıyorum sorucam yine, sıradan günlerde koltuğa 3. bir minder olmaktan öteye gitmeyen, geri kalan zamanda da size el kaldıran, ailem elzem sen de necisin havası yaratan adamın nesini seviyorsunuz hala?
Bunu söyledim oda cesaret edemiyor tek düşündüğü bu arkadaşları var kötü örnek oluyorlar yok boşanacaklarmış çocuk var diye duruyormuş diye dolduruyorlar onu eski günleri özlüyorlar galibaLütfen çocuk olmadan ayrılın. Ben senin için neyim? Ailenin senin egonu tatmin etmekten bıktım. Çocuk da istemiyorsun çünkü sorunun bende oldugunu düşünüyorsun madem öyle yol yakınken dönelim de.
Sizin yasadiginiza benzer şeyler yaşadım ,ve boşandım ,dört ay oldu ,sadece yıkılan hayellerime üzülüyorum , Allah insana hayırlı eş versin ,hiç bir kadın iyi esinden yuvasından ayrılıp baba evine dönmez ben şimdi onları Allah a havale ettim ahirette hesaplasacagiz üzülmeyin sağlıktan onmelisi yok bu hayattaArkadaşlar merhaba yeniyim burda patlamak üzereyim.3 yıllık evliyim.Olaylı bir düğün ardından tabi nişan yolundada olanları kör gözümle görmeyip yine de evlilik yolunda ilerledim.Şuan bir şekilde kendimi değersiz umursanmayan inanılmayan durumda buldum.Evliliğimiz tv ve eşimin cekyatta oturmasıyla gecti.Hiç bir zaman ne arkadaşları geldi ne de akrabaları.(ben çağırdım eşim istemedi)Tek derdi ailesi ve onların sorunları.Ailesine nasıl davrandığımı emek verdiğimi hiçe sayıyor.Onlarında tek derdi benim evliliğim ki sanırım eşim dolup dolup geliyor.Geldiklerinde sabahlara kadar uyumayıp onlara bişiyler hazırladım.Onların dediği yerlere gittik.Eşimle Kısada olsa bir tatile gitmedik.annesi bize gelip kaldığında bana acayip şeyler söyledi.Haketmediğim şeyler.Eşimle paylaştım umru olmadı.Sonra ablası geldi ne oluyorsa ondan sonra bir değişimler.Ben arardım ablasını bir kere beni aramadı ama işi düşünce çabuk yap bitir diye elli kere aradı.Gecen sene ablası laf sokmuştu haksız yere yinede güzel şekilde ağırladım.Bende dolduğumdan artık kimsenin egosunu tatmin etmeyeceğimi eşime söyledim.Ne arıyorum ne soruyorum.Bunu eşim sorun yapmış.Bize gelcekleri zaman eşimi ararlar.Arasınlar sorun yok ama ben arayıp çağırdım da ya işleri var ya unuturlar.Çağırmayan ben olurum.Ki bunu eşime ispatladım hak verdi.Gelin kalın dediğim halde.Herkes kırmızı halı bekler.Aradaki laf sokmalarını demiyorum bile.Günah keçisi olmaktan bıktım.Beni üzen kayınvalidemin sözleri anlattığı abuk subuk konular.Eşime göre mesafeliymişim.Evet artık mesafeliyim çünkü ne zaman kynvalide ile başbaşa kalsak üzülceğim şeyler anlatıyor.Eşim iş seyahatine gittiğinde onlarda kalıcakmısım.Kendi ailemde kalıyordum.İstemediğimi birlikte olursak olur dediğimi söyledim ama yok dediği olcak.Annecim derken bana gelin denmesi benim şucum tabi.Diğer görümcem kardeşimgibi Benide çok sever.Eşime terapiste gidelim yardım olur dedim.Sorun bendeymiş tamam beni götür sende gel diyorum yok ben kendim gidecekmişim.Ben bu dünyaya bu evliliği sürekli eşimin ailesini pışpışlamak için gelmedim.Bir sorunu kapatsam başka sorun cıkıyor.Ama beni umursayan yok herkes işi düşünce.Bir evlilik aile nasıl olması gibiyse özveri şekilde davrandım hep hiç dertsiz başıma dert alayım o bunu niye yaptı bir insan olmadım.Dediğim gibi Günah gecisi olmak beni yordu eşimi seviyorum ama beni anladığını düşünmüyorum.Manevi anlamda on gidip hiç gelinmemesi beni üzdü ve yıprattı.Herkes için öyle değilmidir.Üstüne tuhaf şeyler duymak.Psikolojik baskıya maruz kalmak.Evliliğimizde şiddette girdi malesef asla taviz vermeyceğim şeye taviz verdim.Sadece kendi istediği olucak benim ne istediğim kimsenin umru değil taşınır maldan farkım yok.Evlilik süresinde çocuğumuz olursa olsun düşüncesindeyim eşim istemiyordu hep tersliyordu.Anlam veremiyordum şimdi anlam veriyorum mecbur kalmış evliliği sürdürüyor gibi.Yuva kurmak İçin evlendik ama bizim yuvamız onun ailesinden ibaret sanırım tek derdi o .Yıprandım sevmek yetmiyor artık boşanmak istiyorum kendimi değersiz hissediyorum ben bu tarz düşüncelerle nefes alamıyorum. Hasetli bakışlar iş cevirmeler iftiralar insan gibi anlaş git dimi yok cok kınardım başıma geldi derdim insanlar neden neyi paylaşamazlar.Boşanma süreci yaşayan arkadaşlardan fikir almak istiyorum yıprandım Keske bu duruma gelmeseydik eşimi seviyorum bende insanım kendime saygım kalmazsa kaybolur giderim.