- 11 Haziran 2017
- 205
- 269
- 18
- 39
- Konu Sahibi maviliezgi
- #41
Kocam anlayışlı biriydi beni hiç kısıtlamazdı ama o dönem oluşan o aptalca özgürlük hissi var ya... sanki evliyken özgür değildim. işte o özgürlük hissi yaktı beni.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Boşanma ve Pişmanlık
- Konu Sahibi maviliezgi
- Başlangıç Tarihi
Kocam anlayışlı biriydi beni hiç kısıtlamazdı ama o dönem oluşan o aptalca özgürlük hissi var ya... sanki evliyken özgür değildim. işte o özgürlük hissi yaktı beni.
- 22 Haziran 2012
- 8.468
- 37.317
- 548
- Konu Sahibi maviliezgi
- #42
Ben sizi aşırı bencil biri olarak gördüm.. yani siz her sorunlu ortamdan kendi çıkarlarınız için kaçmak istiyorsunuz... Durup savaşmak size göre değil gibi görünüyor buradan bakınca... Siz istemişsniz ki herşey güllük gülistanlık olsun, o yüzden anne babaya gitmişsiniz, anne baba da sizin beklentilerinizi karşılamadığı için tekrar eskiye rağbet olmuş... Ben eşinizin yerinde olsam sizi kabul etmezdim gerçekten.. bunu kırıcı konuşma olarak görmeyin ama kabul etmezdim size güvenmek çok zor olurdu benim için..
Bence maddi imkanları zorlayıp baska eve çıkın eğer hayatınızda bir insan olmasını istiyorsanız da başka biri olsun bu...
- 24 Nisan 2017
- 1.284
- 1.409
- 48
- 49
- Konu Sahibi maviliezgi
- #43
Canım anlattıklarından anladığım sen o dönem bunalıma girmissin.Inanki ayrılcak bir sebep göremedim.Cok üzüldüm. Hani evlenirken iyi günde kötü günde derler ya işte siz o kötü güne denk gelmissiniz.Cocugunuzu bahane ederek görüşme teklif edin.Boylece yavaş yavaş yakinlasabilirsiniz.Daha sonrada pismanliklarinizdan , ozlediginizden bahsedersiniz.Belki esinizede sizden bir adım bekliyordur.Daha geç olmadan görüşme teklif edin.İnşallah hayatında başka biri yoktur.Hakkinizda hayırlısı olsun.
- 28 Ağustos 2015
- 1.657
- 2.413
- 133
- Konu Sahibi maviliezgi
- #44
Sizin yerinizde olsaydım boşandıktan sonra ayrı eve çıkardım. Eğer imkanınız varsa, alın çocuğunuzu kendi evinize çıkın. Bir süre d öyle deneyin. Düzeninizi, kendi hayatınızı kurun, yine eşinizi ararsanız, bu defa somut adımlar adın.
İnşallah iyi olur, gerçekten pişmansanız, sağlam ve kararlı durun, eşinize bunu hissettirin, anlatın.
- 11 Haziran 2017
- 205
- 269
- 18
- 39
- Konu Sahibi maviliezgi
- #45
Elbetteki sorun bende. Hatalarım çok büyük. Beklentilerimden biri ailemin oğlumla zaman geçirmeleriydi. Hiç oralı olmadılar. Başka semtte oturan babası bile aynı evde yaşayan ailemden daha çok ilgileniyor oğlumla. Biraz ilgi göstermelerini istedim, kötü birşeymi istemişim.
Hayatında bir varsa ben ne yaparım : (
- 25 Mayıs 2017
- 2.899
- 5.492
- 78
- Konu Sahibi maviliezgi
- #46
Yazık adamı yuzustu bırakıp gitmıssın. Bence sen ailenın evınde aradıgın konforu bulamadın. Cocugun bakımı vs. Yardım goremedın esını ondan istiyorsun. Pısmanlıgın bu yüzden.
İyi düşün taşın. Çocuk oyuncagı degil evlılık
İyi düşün taşın. Çocuk oyuncagı degil evlılık
- 15 Nisan 2017
- 3.395
- 8.837
- 158
- Konu Sahibi maviliezgi
- #47
Esinize ve cocugunuza icim sizladi. Bencilliginiz yuzunden ikisininde hayatini tepe taklak ettiniz. Tekrar adamin hayatina girip dunyasini karartmayin siz onu hak etmiyorsunuz.
- 25 Mayıs 2017
- 2.899
- 5.492
- 78
- Konu Sahibi maviliezgi
- #48
Hayatında biri varsa ki yüksek ihtimal vardır , üzülme yapacak bırsey yok
- 22 Haziran 2012
- 8.468
- 37.317
- 548
- Konu Sahibi maviliezgi
- #49
Yalan edecek yine herşeyi...
- 11 Haziran 2017
- 205
- 269
- 18
- 39
- Konu Sahibi maviliezgi
- #50
Haklısınız. Ben elimi taşın altına pek sokmadüım hayatımda. Çok kötü bir huy bu : (
- 15 Nisan 2017
- 500
- 512
- 18
- Konu Sahibi maviliezgi
- #51
Boşanırken tüm cesaret örneğini gösterip evliliginizi bitirmişsiniz.
Şuan pişmanlıkla hatalarınızdan çıkardığınız derslerle birlikte eşiniz ile görüşüp bunları acik şekilde dile getirin. Olumsuz bile olsa bunu çocuğunuza eşinize ve kendinize borçlusunuz...
Evladınız icin herşeyi yapın. Boşanırken kendiniz icin hareket etmişsiniz çünkü
Şuan pişmanlıkla hatalarınızdan çıkardığınız derslerle birlikte eşiniz ile görüşüp bunları acik şekilde dile getirin. Olumsuz bile olsa bunu çocuğunuza eşinize ve kendinize borçlusunuz...
Evladınız icin herşeyi yapın. Boşanırken kendiniz icin hareket etmişsiniz çünkü
- 25 Ağustos 2014
- 20.398
- 48.332
- 798
- Konu Sahibi maviliezgi
- #52
Esiniz hic mi engel olmaya calismadi ya? Kararli gorse bile bence biseyler yapmaliydi ayrilmak istemiyorsa..
2 senedir de herhangi bi girisimi yok mu?
2 senedir de herhangi bi girisimi yok mu?
- 25 Mayıs 2017
- 2.899
- 5.492
- 78
- Konu Sahibi maviliezgi
- #53
Maddı sıkıntı çekerken terket
Şimdi iyidir giyiminden kuşamından bellidir
Geri dön hemen . ama bidaha terk etme
Şimdi iyidir giyiminden kuşamından bellidir
Geri dön hemen . ama bidaha terk etme
- 11 Haziran 2017
- 205
- 269
- 18
- 39
- Konu Sahibi maviliezgi
- #54
Haksız sayılmazsınız. Eşimin aşkı okadar büyüktüki her adımı o attı herşeyi o yaptı. Derler ya fazla fedakarlık nankörlükle cezalandırılır diye. Bende nankörlük yaptım : ( Kendimi toparlayıp geliştirmeliyim.
- 28 Ocak 2017
- 2.460
- 5.961
- 88
- Konu Sahibi maviliezgi
- #55
Elbetteki ailenizden beklentileriniz olabilir fakat takdir edersiniz ki onların da kendine göre bir hayatları ve düzenleri vardı. Üstelik eski enerjileri olmayabilir doğal olarak yaşlarından ötürü. İnsanların yaşları ilerledikçe çeşitli hastalıkları olur, sese çok duyarlı olurlar vs.. Çocukla ilgilenmek, anne-baba olarak sizlerin görevidir.
Siz olayları sadece kendi açınızdan değerlendiriyorsunuz, empati kuramıyorsunuz. O yüzden bence eşinizle biraraya geldiğinizde de aynı sorunları yaşayabilirsiniz. Çünkü suçu başkalarına yükleme ve kaçma eğilimi gösteriyorsunuz, bu da güven vermiyor doğrusu.
Hayatında biri varsa yapılacak pek bir şey yok doğrusu. O yüzden bunu öğrenmeniz şart.
- 25 Mayıs 2017
- 2.899
- 5.492
- 78
- Konu Sahibi maviliezgi
- #56
- 11 Haziran 2017
- 205
- 269
- 18
- 39
- Konu Sahibi maviliezgi
- #57
Girişimi hiç olmadı, engel olmaya da çalışmadı. Bir gün bana mesaj attı seni çok özledim lütfen görüşelim diye cevap bile vermedim : ( belli bir yaşa gelmiş insan bu cevapsızlığın üstüne ne girişimde bulunurki.
- 28 Ocak 2017
- 2.460
- 5.961
- 88
- Konu Sahibi maviliezgi
- #58
Evet bu yönünüzü biraz değiştirmeniz şart doğrusu. Biraz daha mücadeleci ve kendi hayatını sahiplenen bir tavır geliştirmeniz gerekiyor.
- 21 Şubat 2016
- 3.636
- 4.583
- 133
- Konu Sahibi maviliezgi
- #59
nefes bile almadan okudumKızlar merhaba.
Derdim çok büyük ve dışardan birilerinin tavsiyesine çok ihtiyacım var.
6 yaşında bir oğlum var ve bundan 2 yıl kadar önce eşimden boşandım. Boşanmayı ben istedim. O kadar cok istedim ki boşanmayı önüme dağlar çıksa onları da yıkar geçer yine de o evde durmazdım.
Ufak tartışmalarımız oluyordu ama o akşamki çok kötüydü. O akşam yine tartıştık ve tartışma kavgaya döndü.
Evden gitmesini istedim ama o gitmeyince o zaman ben gidiyorum dedim. Ailemi aradım, onlar gelene kadar da oğlumun ve kendimin birkaç esyamızı toplayıp valize koydum. Bu arada eşim sürekli, lütfen konuşalım yapma etme deyip duruyordu. Ama o evde kalamazdım, kalmaya zerre kadar tahamülüm yoktu. Eve de ona da tahamülüm kalmamıştı. Ailem gelince de onlara tek laf ettirmeden, oğlumu da aldım ve gittik. Annemin evine döndüm. İçimde hiç üzüntü yoktu ve daha öncede birkaç defa boşanmayı düşündüğüm için kararımı vermiştim boşanacaktım. Şimdi o günleri düşündüğümde annemin de beni olumsuz yönlendirdiğini fark ediyorum. Bana hiç yapma kızım demedi. Kızım sen gel dedi biz sanada torunumuzada bakarız dedi. O ilk günler okadar rahattımki sanki omuzlarımdan büyük bir yük kalkmıştı. Kuş gibi hafiftim ve özgürdüm. Bir ay sonrada eşyalarımın tamamını aldım, evlenirken ailemin aldığı ve evliliğimiz süresince aldığım tüm eşyaları aldım. Sonra eşimin karşısına geçip onu sevmediğimi, hiç saygımın kalmadığını, annemin evinde çok ama çok mutlu olduğumu ve boşanmak istediğimi söyledim. Karşımda güçlü durmaya çalışıyordu ama biliyorum içi paramparça olmuştu. Biliyorum çünkü çok duygusal bir insandır. Sonra kalktım konuşmamız bu kadar diyip evden çıktım. Hiç sesini çıkarmadı çıkaramazdı çünkü çok kararlıydım. Ertesi gün bütün sosyal mecralarda eşimi engelledim. Hiçbirinde beni göremiyordu artık. 3 ay önce işten çıkarılmıştı, sürekli iş arıyordu. İnşaat mühendisiydi ama iş bulamıyordu. Oğlumu hergün okuldan alıyor parkta oynatıyor annemlere bırakıyordu. Bundan dolayı oğlum sürekli babasını soruyordu. Asla göstermemezlik etmedim oğlumu eşime. Bu kadar baba diyeceğini hiç düşünmemiştim, oğlum sürekli babayı sayıklıyordu. Oğluma babayla anlaşamadığımızı ama onu ikimizinde çok sevdiğini söylüyordum ama anlamıyordu daha 3,5-4 yaşındaydı. Şu anda 6 yaşında ve hala babacı benim oğlum.
Sunuda belirteyim eşim asla aldatmadı beni, elini bir kere bile kaldırmadı, sigara kullanmaz, alkolü yoktur. işinden dolayı çok geç geldiği olurdu. Bazen banyo yapmadan yatardı, ayaklarını bile yıkamazdı... son zamanlarda herseyi batar olmuştu, bazen telefonda oyun oynardı ve bu beni çıldırtırdı... o telefonu camdan fırlatasım gelirdi. O evde ne yemek yapıyordum ne de ütü, hiçbirşey içimden gelmiyordu.
4 yıl çalıştığı son firmada maaşını hep geç alırdı hatta 3 ay maaş almadığı oldu ve benim kartlarım sonuna kadar doluydu. Maaşını yalvar yakar, yarım yamalak alır kredi kartlarımızı öderdi. Sonra işten çıkardılar, tazminatını bile zor ödediler. Kalan maaşlarını ödeyemediler, iflas ettiler. Ailelerimiz bize destek olamazlardı emeklilerdi ve bütçeleri belliydi. Bu da evi terk etmemde ayrı bir etkendi. Anlayışım, sabrım, tahamülüm, sevgim, hersey tükenmişti. Para önemli değildi ama önemliydi işte, çıkıp bir çay içemezdik. Bütün olanaklarımızı oğlumuza aktarırdık. Ve tüm bunlar beni çok bunalttı ve boşanmamda etkili oldu. Şunu belirtmeliyim boşanma esnasında beni hiç zorlamadı (ben onu çok zorladım). Anlaşmalı boşandık ve boşanma protokolünde çocuğumuzla ilgili 1-2 maddeye itiraz etti ve isteklerimin hepsine evet dedi.
Ailem ilk başta bana ve oğluma karşı çok iyiydiler fakat boşanana kadar sürekli beni destekleyen annem ve babam boşanmadan sonra bambaşka oldular. Düzenleri bozulduğu için bana da oğluma da kızgınlar. Ve ailemle çok problem yaşamaya başladık. Oğlumun saçını okşayıp oturup bir kez oyun oynamadılar. Oğlumla hiç ilgilenmediler. Onlarında elinde telefon sürekli sosyal sitelerdeler ya da televizyon izliyorlar.
Kimseyle beraber olmadım. Eşim ne yaptı ne yapıyor bilmiyorum. Belki de hayatında birileri vardır.
Dostlar ben çok pişmanım. Bu pişmanlık okadar ağırki inanın taşıyamıyorum. Pişmanlık beni öldürüyor. Fakat kapıları okadar sert kapattımki eşime nasıl döneceğimi bilmiyorum. Oğlum gece gündüz baba diyor ve hep onu aramak istiyor, konuşmak istiyor. Görüştüklerinde de babasını bırakmak istemiyor, ağlıyor. Onun daha fazla üzülmesini istemiyorum.
Çevremde boşanıp tekrar aynı kişiyle evlenen örnekler var ama onlar benim gibi giderken yakıp yıkmadılar. Ben çok kötü davrandım
Ne olur bana yol gösterin. Soracagınız sorular varsa onları da memnuniyetle cevaplarım yeter ki yardımcı olun fikir verin.
Aşağı yukarı aynı şeyleri yaşıyorum. Her gün eşimle konuşmak için cesaret toplayıp konuşamıyorum boşanma işini. Evin içinde iki yabancıya döndük. Mevzular aynı para pul iş annesi vs. Ama eşim çok iyi tıpkı eski eşin gibi... ve benimde bir oğlum var.
Bu konu bi işaret mi acaba bana, gerçekten pişmanmısın? Çok merak ediyorım şu anda. Belki içinde bir ilgi boşluğu vardır? Annen baban bunaltmıştır??
- 23 Mart 2015
- 5.714
- 12.037
- 248
- Konu Sahibi maviliezgi
- #60
Bence artık geçmişi sorgulamanin bi anlamı yok.
Siz bu adamı geri istiyor musunuz evet.
O zaman kaldırın engelleri sosyal medyadan atın bir mesaj dökün içinizi.
Madem yüz yüze gelemiyorsunuz tek yolu bu.
Evet size ters bi cevap da verebilir ama bunu göze almalısınız.
Ki en fazla ne diyebilir cocugunun annesisiniz.
Böyle beklemekle düşünmekle bi yere varamazsiniz hiçbir şey olmasa bile özür dileyin adamdan neler çekmiş.
Özür dilemekten de utanmayin asla hatanizi anlayıp özür dilemek de büyük bir erdemdir.
Siz bu adamı geri istiyor musunuz evet.
O zaman kaldırın engelleri sosyal medyadan atın bir mesaj dökün içinizi.
Madem yüz yüze gelemiyorsunuz tek yolu bu.
Evet size ters bi cevap da verebilir ama bunu göze almalısınız.
Ki en fazla ne diyebilir cocugunun annesisiniz.
Böyle beklemekle düşünmekle bi yere varamazsiniz hiçbir şey olmasa bile özür dileyin adamdan neler çekmiş.
Özür dilemekten de utanmayin asla hatanizi anlayıp özür dilemek de büyük bir erdemdir.
