- 9 Haziran 2023
- 14
- 8
- Konu Sahibi damlam_12345
- #1
Merhaba,hikayem çok uzun ama kısa kısa yazmaya çalışacağım.13 senelik evliyim ve 2 çocuğum var biri 12 biri 6 yaşında.2019 yılında anlaşmalı boşandım eşim aldattı bazı başka problemler vardı beni gözü görmedi eziyet etti ex kişisi için benden boşanmak istemiyordu ama karşı tarafta boşanması için baskı yapıyodu arada kalmıştı ve ben boşanmaya ikna etmiştim bitmişti çok zor günler geçirdim anlatsam roman olur.neyse aradan baya zaman geçti ilişkileri bitmiş vs araya birilerini koydu ben bi boşluktayken tekrar barışma teklifini kabul ettim maddi zorluklar çocuklar vs ev kendimindi ama geçim zordu çocuklara bakcak kimse olmadığı için çalışamıyordum o zaman çocuklar daha küçüktü.birleştim ilk 1 ay herşey güzeldi sonradan tekrardan yani yavaş yavaş bişeyler tekrar etmeye başladı, benim yaptığım hiçbirşeyi beğenmiyor beğensede taktir etmiyor, sürekli eleştiriyor yaptığım herşeyi, kendiyle kıyaslıyor, işte beni kendimle neredeyse küstürüyor egosu çok yüksek hep o mükemmel ben hep hatalı işin özü.ben artık doldum biriktim.çocuklarıma çok üzülüyordum babasız kalmasınlar diye barışınca çocukların yüzledi gülmeye başladı mutlululardı iştahları açıldı yüzleri gülüyordu ben onları gördükçe daha çok mutlu oluyordum.herkes çocuklarına elbette düşkündür ama ben onlar için yaşayan bi anneyim çok derin düşnüyorum onların üzülmesine tahammül edemiyorum boşveremiyorum içm içimi kemiriyor.neyse uzatmadan sürekli çocuğumu ders çalıştırdığımda aman ne okuycaksın okuyanlar ne yapmışki diyordu çocuğuma bunu aşılıyordu.mesela ben çocuğuma bi konuda haklı olarak kızdığımda gel yavrum gel bana diyodu.yani fikir birliği yok anne baba bazı konularda ortak davranmalı kararlı olmalı ama bana çok zıttı sanki inatlaşıyormuş gibi.iyce biriktim daha bi çok sebep alışverişe gideriz çocuklara alırdık bana bi kere bile sende üstüne bişey al demezdi yada kendi alıp getirmezdi.bazı şeyler birikti artık tak etti birde çapkınlık yaptığını öğrendim yani ufak bi kriz çıktı tekrar bi şekilde kapattık üstünü.sadete geliyorum dün eşimi evden büyük bi kavgayla gönderdim ben evde yokken artık çocuklara ne anlattıysa çocuklar babam ne zaman gelicek diye sormuyorlar büyük aklı kesiyor küçük çocuğum çok düşkün babasına o bile sormadı benden habersiz kimbilir neler dedi aynı günün sabahına küçük çocuğumda huzursuzluk ve ağzının içinde 4 yerinde af çıkmış yara.çok üzüldüm.acaba ne yaşıyo içinde.ben be yapmalıyım bilmiyorum.diğer çocuğum zaten önceki boşanma durumunuzdaki krizlerimize şahit alışkın bilmiyorum içini ama o daha sakin bilinçli yaşından dolayı ama küçük çocuğuma çok üzülüyorum.bencillikmi yapıyorum yanlışmı yapıyorum kendimi sorguluyorum.babasının dolabını açtı boş görünce sessizce gitti hiçbişey demeden.bilmiyorum ona haksızlıkmı ediyorum.ama kendime bakıyorum mutlu değilim onlayken hiçbirzaman bazı eşler gibi elimi tutmaz yürürken ne biliyim güzel iki kelime söylemez bugünde çok güzel olmuşsun demez yani onun için rutin birisiyim.boşandıktan sonra bir araya tekrar geldik ama nikah yapmadım bilerek biraz izlemek istedim taki işte bu olaylae olana kadar.nikah olmadığı içinde kolay olsada bişeylerin tekrar bitmesi ama çocuklar bu durumu atlatabilirmi ne kadar sürer bilmiyorum.ilk boşanma sonrası ayrılıkta çok zordu herşey manevi olarak hep çocuklarımın yüzüne baktıkça boyunları bükük gibi geliyor vicdanen rahatsız oluyordum.çocuklarına çok iyi bir baba başlarından yağdırır ama bana öyle değil ben olmasamda olur gibiyim evde ben çocukları için güven im onun için evde çarkı çeviren kişiyim ama kadınlığımı hissettirmedi baba bi sohbetimiz olmaz muhabetimiz olmaz yani yapayanlızdım hep.bilmiyorum belki kızıcakaınız bazı durumlardan dolayı ama lütfen beni anlamaya çalışın.çocuklarını çok seven bir baba ve onların kırılmaması için benim sesimi yükseltmekten rahatsız olan baba ve çocuğunu ders çalıştırırken bile bazen dikkatini ve odaklan derken gerildiğim noktalarda bile çocuğa yüklenmemden kızan bir baba(okuyupta ne olacak) diyerek sanki çocuğunu o kadar seviyorki kendince o ders çalışmayı eziyet görüp onu bile yaşamasını istemiyor.ama beni gözü görmüyor.yanlışmı yaptım eşimi uzaklaştırarak evden göndererek sizden yorumlarınızı bekliyorum
