Merhaba, ben genç yaşta evlilik yaptım . Eşimle ailelerimizin aracılığı ile ilişki kurduk ve evlendik .Fakat 2 aylık evlilik süreçtinden sonra boşanma oldu . Eşim ne kadar kendini iyi ve kibar insan olarak göstersede evlendikden sonra annesi ve kendisinin asıl yüzü beni pişman etdi. İlk zamanlar annesi bizden uzakta kaldığı için ve eşim için , yeni evli olduğumuz için katlanıyordum . Ben hep hayatdolu sevgdi dolu neşeli insandım. Fakat eşim arkadaşları ile görüştüğünde beni hep sinir ediyordu. Arkadaşları evli diğildi ve eşiminde onlara özeneceğinden bana karşı kötülük yapacağından hep korkardım.2 aylık süreçte ne zaman onlarla olduysa beni hiç nerde olduğundan haberdar etmezdi , fakat ben çok dikkatli insan olduğum için ona böyle davranmazdım. Zamanla bu duygu içimde onun beni sevmediğine dair fikir yaratdı ve sevgisizlik umursamamazlık duygusu ile başbaşa kaldım. Hep kendimi soğukkanlı hep dikkatsiz olmağa çalışsamda başaramadım. Sanki ben olamıyordum öyle olunca. İhanete uğramadım ancak son gün onun beni öldürmesi ile karşı karşıya kendimi buldum . Akşam geç saat olduğu ve arkadaşlarının bize geldiğine itiraz etdiğim için beni boğmağa çalıştı . Öldüremedi fakat içimde psikolojik hasar yaratdı . O saatler olduğunda hep ağlama gelir bana yaşadıklarımla ilgili. Kaç aydır aşamıyorum , ilk önceler film izlerdim kötü şeylerden uzak kalırdım ve ya kötü hadiseler olan insanlardan uzak kalırdım , şimdiyse ne kimseye inanamıyorum ne de güvenemiyorum. Sanki onlara adım atarsam ya ölecekler ya da ihanet edeceklermiş gibi geliyor bana . Yanlızlığı ise hiç sevmiyorum , ben hayatdoluyum hep bie ümit isterim içimde olsun. Kendimi güzel anne güzel eş gibi görürüm hep. Fakat çoçuğum yok sadece kendi başıma ailemle yaşıyan öğrenciyim. Bazen düşünüyorumda onun gibi insanların elinde ölmektense kendi ecelimle ölmeyi seçiyorum bazen tanrıya isyan ediyorum ben bunları yaşamağa layik diğildim, bazense öyle insanlardan kurtulduğum için seviniyorum amma kadın olduğum için namus için kendimi toparlıyamıyorum. Bazense uğrusuz bir kadın gibi hiss ediyorum . Napsam düzelemiyorum ölmekte istemiyorum nerden başlamalıyım nasıl aştınız siz kadınlar yardım edin bana . Sizce benim psikolojik sorunlarımmı var yoksa doğru insanlarlamı karşılaşmadım?