- Konu Sahibi Sunshine232
-
- #21
Bence kendini şanslı bile hissetmelisin. Emin ol katlanmak daha zordur öyle bir hayata. Keşke herkes senin kadar cesaretli olsaAslında o gördüğüm o çiftlerin çoğu ne dertlerle ne sorunlarla uğraşıyor hatta siddet aldatma birçok olay var bunu biliyorum ama o aile tabloları hala var sonuç olarak nerde ne yanlış diye sorgulayıp duruyorum
Elbette üstesinden geleceksiniz.. bu süreci uzatmak da kısaltmak da kendi elimizde bazısı için daha kısa sürer, bu biraz da evliliğe yukledigimiz anlamla ilgili olduğunu düşünürüm ben hep. Biz iyisek hayatımız daha iyi oluyor, destek elbette alın ama hayatınızı kurduğunuzda daha fazla şey basardiginizda ve en önemlisi o havanın kokusunu artık içime cektigimizde, anın tadina vardığımizda herşey daha güzel olacak. Sizi yoran, toksik insanlardan uzak kaldıkça kendinize dönersiniz. Mutluluğumuz adamlara kalmadı ve kalmayacak da..Merhaba
Geçen yıl Nisan ayında siddet yüzünden eşimden boşandım suan 4.5 yaşında bir kızım var
Geçici bir süre icin ailemle kalıyoruz ama kendi evime geçeceğim evladımla birlikte
Sizlere soracağım şey su ki boşanma sonrası hic pişman olmasam da içimdeki acı geçmiyor evli bir çift görünce gerçekten üzülüyorum terapi gördüm bıraktım ama geri almayı düşünüyorum
Kendimi eksik yalnız hissediyorum
Yeni birisi de olmadı hic zaten hazır da değildim ama olsa da korkuyorum zaten kızım var nasıl olur bilmiyorum
Geçecek mi tamamen hayatım düzene girecek mi ? Üstesinden gelebilecek miyim ?
Bende şiddet nedeniyle buhafta anlaşmalı boşandım, çocuğum yok. İyikide olmadı.Evleri ayıralı 2 yıl olacak nerdeyse 2020 aralıkta olmustu son siddeti sonra evden çıktım zaten
Hala toparlayamamak kızımın bazen babamı istiyorum diye ağlaması beni cok cok üzüyor bu süreçte bir de kardeşim evlenecek cok değişik duygular içindeyim
Her hafta görüyorum bu adamı ben kızımı alıyor onun icin iyi birsey tabi ama ben sürekli muhattap olmak zorundayım kızım icin ondan zaten o kadar oldu ki soğuyalı…ben sadece evlilik kurumunun yıkılmasına Türkiye’de boşanmış kadın olmaya ,kızımın anne baba ayrı yetişecek olmasına hala alışamadım sanırımBelki de kardeşinizin düğün süreci biraz içinizi acıtıyordur. İnsanız duygularımız var ve böyle hissediyorsanız çok normal.. Ama dediğim gibi düşünün en basiti verdiğiniz örneğe bakın. Baba diye üzülen bir evladı ardında bıraktı niye hayvani iç güdüsüne yenilip şiddet uyguladı diye. Buna bağlı olarak ondan iyice soğumalısınız..
Çocuğum olmadığı için sizin acınızı anlayabilmem mümkün değilHer hafta görüyorum bu adamı ben kızımı alıyor onun icin iyi birsey tabi ama ben sürekli muhattap olmak zorundayım kızım icin ondan zaten o kadar oldu ki soğuyalı…ben sadece evlilik kurumunun yıkılmasına Türkiye’de boşanmış kadın olmaya ,kızımın anne baba ayrı yetişecek olmasına hala alışamadım sanırım
Amiiin cok teşekkür ederimÇocuğum olmadığı için sizin acınızı anlayabilmem mümkün değilama Allah yolunuza güzel insanlar, çiçekli bahçeler çıkarsın inşallah
Aynen en büyük sıkıntı basaramama hissi diğer insanların da sana öyle baktığını biliyor olmak bir de. Cocuk da olunca katlanıyor dertBende şiddet nedeniyle buhafta anlaşmalı boşandım, çocuğum yok. İyikide olmadı.
Kızınız babasını sizin gördüğünüz gibi görmüyor, böyle davranması çok normal.
Bende dışarda mutlu insanları, çocuklu aileleri görünce ben başaramadım diye ağlıyordum, hatta psikologuma anlattım, buduygunun çok normal olduğunu söyledi. Acı çektiğim için bundan kaçmamam gerektiğini yasamami söyledi. Evliliğe başarı,boşanmaya başarısızlık olarak bakıyoruz. En büyük yanılgı da burada, dışarda gördüğün çiftin kendi içinde nesorunlar yaşadığını bilemeyiz, siz cesaret edip mutlu olmadığınız yerde kalmamayi seçtiniz. Bunu çok az insan yapıyor
Bende ayni durumdayım ex kocama gram nefret sevgi ozlem aglama olmadi halada tik yok hissiyat .annemin laflari beni cok aglatmisti . seytan gorsun yüzünü dedigim cokBenim daha çok yeni. Bende mi bir tuhaflık var diye düşünüyorum bazen çünkü arkasından hüngür hüngür bile aglamadım. Eski sevgililerime bile daha çok yas tuttugumu hatırlıyorum. Aldatma,siddet,parama el koyması,ailesine ezdirmesi vs herşey vardı.
Sanırım o kadar yaktı ki canımı varlığında,yoklugunda onu hatirlatacak tek iyi anı bulamıyorum.
Derlerdi de inanmazdım gerçekten kafada bitmesi başkaymış. Size de çocugunuzla mutluluklar diliyorumBende ayni durumdayım ex kocama gram nefret sevgi ozlem aglama olmadi halada tik yok hissiyat .annemin laflari beni cok aglatmisti . seytan gorsun yüzünü dedigim cokkafada bitince bitiyor hersey benimde kafamda bitmisti .cocuk var bizde tek ani o
Katlananları gördükçe de doğru yanlış dengesi bozuluyor insanın inanınBence kendini şanslı bile hissetmelisin. Emin ol katlanmak daha zordur öyle bir hayata. Keşke herkes senin kadar cesaretli olsa
Tebrik ederim mücadeleniz icinBoşandıktan sonra ilk olarak sudan çıkmış balığa dönüyoruz ve yeni bir hata yapmaya ne yazık ki müsait oluyoruz. O nedenle sakin kalmanızı tavsiye ediyorum. Süreç çok sıkıntılı geçebiliyor. Ben boşanıp, duruşma sonrası Adana'dan İstanbul'a gelmek zorunda kaldım. Kalacak evim bile yoktu. Gider gitmez ev buldum apar topar. Sağlıklı düşünecek durumda değildim. Babam hayatta değildi, annem köyde yaşıyordu ve köyde yaşamak da istemedim. Kendi sorumluluğumu aldım. Kısıtlı birikimimle elimden geleni yaptım, işe girdim evimi dayadım döşedim ve bir akşam oturdum çay içerken, kendi hayatıma uzaktan baktım ilk defa.
O zaman "oh be" demiştim. Nasıl katlandım ben bunca şeye, nasıl kendime bu kadar haksızlık ettim, nasıl izin verdim bunların bana yaşatılmasına. İnsan bazen gerçekten kör olabiliyor.
Sonra hep kendimi dinledim, acele etmeden hayatımı yoluna koydum. İş değiştirdim, daha saygın ve güvenli bir yerden teklif aldım.
Bunlar şöyle oldu ama.
Enerjim değişti.
Kurban bilincinden çıkıp kendimi sevmeye ve takdir etmeye başladığımda oldu.
Yaydığım titreşim pozitif enerji doluydu artık. Her şeyin yolunda gitmekten başka çaresi yoktu artık. Hayattan ertelediğim ve alacağım şeyleri talep ettim ve hepsi önüme serildi. Şans falan demeyin, sizin kendinize ne kadar inandığınız önemli. Benim dönecek bir baba evim yoktu ama başardım. Sizin aile desteği de var ardınızda. Dahası, manevi yönden güç verecek bir evladınız var.
Çok daha güçlü olabilirsiniz. Önce sakin kalın, kendinizi sevin ve inanın.
Bir insan isterse, başaramayacağı hiçbir şey yok.
Bırakın o çiftlere imrenmeyi de. Herkes bir şekilde kötü şeyler yaşıyor. Sokakta kol kola gezen, kapıdan girdiğinde "hadi bi yemek yap da karnımı doyur" diye emir verebiliyor. Görünen çoğu kez aldatıcıdır. O illüzyona aldanmayın.
Bir gün kendinizi gerçekten sevmeyi öğrendiğinizde, sevilmeye layık olduğunuz enerjisi öyle çok yayılacak ki kâinata, sizi gerçekten seven insanı o zaman ayırt edebileceksiniz. Umarım o zaman güzel günler göreceğiz işte. Göreceksiniz.
Yaşadığınız şeyler şimdi çok normal. Ama mücadele hep devam etmeli.
yeni birini hayatınıza almak için yeterli zaman geçmiş bence. Yalnızlık Allah'a mahsus. Bakın erkeklere hiç düşünüyor mu böyle şeyleri canı istediği an bulduğu dakka birini hayatına alıyor. Çekinceniz kızınız ise evlenmek zorunda değilsiniz. Zaten evliliği tatmışsınız sevgiliği yaşayın doya doya
Evlilik suan zaten cok uzak geliyor ama bir sevgiliye de kapalı değilim sadece kimse çıkmadı karşımayeni birini hayatınıza almak için yeterli zaman geçmiş bence. Yalnızlık Allah'a mahsus. Bakın erkeklere hiç düşünüyor mu böyle şeyleri canı istediği an bulduğu dakka birini hayatına alıyor. Çekinceniz kızınız ise evlenmek zorunda değilsiniz. Zaten evliliği tatmışsınız sevgiliği yaşayın doya doya
Zor olanı başardınız zaten, boşanmaya karar vermek ve eyleme geçmek.Tebrik ederim mücadeleniz icin
Ben de aynı mücadeleyi vermeye çalışıyorum boşanmak cok büyük bir adımdı benim icin ama hala üstesinden gelemedim maalesef o cok canımı acıtıyor bir de kardeşimin dügün olayı olacak o cok tetikliyor beni
Cok tesekkurlerDerlerdi de inanmazdım gerçekten kafada bitmesi başkaymış. Size de çocugunuzla mutluluklar diliyorum
Bence sizdeki durum geçmeyen acı değil,geleceğe olan kaygı.. Acaba karşıma iyi biri çıkacak mı tamamen hayatım düzene girecek mi ? Bende mutlu bir aile kuracak mıyım kaygısı.Merhaba
Geçen yıl Nisan ayında siddet yüzünden eşimden boşandım suan 4.5 yaşında bir kızım var
Geçici bir süre icin ailemle kalıyoruz ama kendi evime geçeceğim evladımla birlikte
Sizlere soracağım şey su ki boşanma sonrası hic pişman olmasam da içimdeki acı geçmiyor evli bir çift görünce gerçekten üzülüyorum terapi gördüm bıraktım ama geri almayı düşünüyorum
Kendimi eksik yalnız hissediyorum
Yeni birisi de olmadı hic zaten hazır da değildim ama olsa da korkuyorum zaten kızım var nasıl olur bilmiyorum
Geçecek mi tamamen hayatım düzene girecek mi ? Üstesinden gelebilecek miyim ?
Düşüncelerinizi ve adımlarınızı takdir ettim. Hayatınız çok güzel olsunBoşandıktan sonra ilk olarak sudan çıkmış balığa dönüyoruz ve yeni bir hata yapmaya ne yazık ki müsait oluyoruz. O nedenle sakin kalmanızı tavsiye ediyorum. Süreç çok sıkıntılı geçebiliyor. Ben boşanıp, duruşma sonrası Adana'dan İstanbul'a gelmek zorunda kaldım. Kalacak evim bile yoktu. Gider gitmez ev buldum apar topar. Sağlıklı düşünecek durumda değildim. Babam hayatta değildi, annem köyde yaşıyordu ve köyde yaşamak da istemedim. Kendi sorumluluğumu aldım. Kısıtlı birikimimle elimden geleni yaptım, işe girdim evimi dayadım döşedim ve bir akşam oturdum çay içerken, kendi hayatıma uzaktan baktım ilk defa.
O zaman "oh be" demiştim. Nasıl katlandım ben bunca şeye, nasıl kendime bu kadar haksızlık ettim, nasıl izin verdim bunların bana yaşatılmasına. İnsan bazen gerçekten kör olabiliyor.
Sonra hep kendimi dinledim, acele etmeden hayatımı yoluna koydum. İş değiştirdim, daha saygın ve güvenli bir yerden teklif aldım.
Bunlar şöyle oldu ama.
Enerjim değişti.
Kurban bilincinden çıkıp kendimi sevmeye ve takdir etmeye başladığımda oldu.
Yaydığım titreşim pozitif enerji doluydu artık. Her şeyin yolunda gitmekten başka çaresi yoktu artık. Hayattan ertelediğim ve alacağım şeyleri talep ettim ve hepsi önüme serildi. Şans falan demeyin, sizin kendinize ne kadar inandığınız önemli. Benim dönecek bir baba evim yoktu ama başardım. Sizin aile desteği de var ardınızda. Dahası, manevi yönden güç verecek bir evladınız var.
Çok daha güçlü olabilirsiniz. Önce sakin kalın, kendinizi sevin ve inanın.
Bir insan isterse, başaramayacağı hiçbir şey yok.
Bırakın o çiftlere imrenmeyi de. Herkes bir şekilde kötü şeyler yaşıyor. Sokakta kol kola gezen, kapıdan girdiğinde "hadi bi yemek yap da karnımı doyur" diye emir verebiliyor. Görünen çoğu kez aldatıcıdır. O illüzyona aldanmayın.
Bir gün kendinizi gerçekten sevmeyi öğrendiğinizde, sevilmeye layık olduğunuz enerjisi öyle çok yayılacak ki kâinata, sizi gerçekten seven insanı o zaman ayırt edebileceksiniz. Umarım o zaman güzel günler göreceğiz işte. Göreceksiniz.
Yaşadığınız şeyler şimdi çok normal. Ama mücadele hep devam etmeli.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?