Boşanma sonrası

Bence kendini şanslı bile hissetmelisin. Emin ol katlanmak daha zordur öyle bir hayata. Keşke herkes senin kadar cesaretli olsa
 
Elbette üstesinden geleceksiniz.. bu süreci uzatmak da kısaltmak da kendi elimizde bazısı için daha kısa sürer, bu biraz da evliliğe yukledigimiz anlamla ilgili olduğunu düşünürüm ben hep. Biz iyisek hayatımız daha iyi oluyor, destek elbette alın ama hayatınızı kurduğunuzda daha fazla şey basardiginizda ve en önemlisi o havanın kokusunu artık içime cektigimizde, anın tadina vardığımizda herşey daha güzel olacak. Sizi yoran, toksik insanlardan uzak kaldıkça kendinize dönersiniz. Mutluluğumuz adamlara kalmadı ve kalmayacak da..
 
Ah şu eksik hissetmek yok mu!
Her işi başımıza o açtı zaten.
İyi günlerinizi hatırlayıpta tekrar tekrar üzmeyin kendinizi. Yeni biri demek bi sürü sorun demek. Herşeye daha temkinli yaklaşın ve Erkeklerin canı cehenneme
 
Bende şiddet nedeniyle buhafta anlaşmalı boşandım, çocuğum yok. İyikide olmadı.
Kızınız babasını sizin gördüğünüz gibi görmüyor, böyle davranması çok normal.
Bende dışarda mutlu insanları, çocuklu aileleri görünce ben başaramadım diye ağlıyordum, hatta psikologuma anlattım, buduygunun çok normal olduğunu söyledi. Acı çektiğim için bundan kaçmamam gerektiğini yasamami söyledi. Evliliğe başarı,boşanmaya başarısızlık olarak bakıyoruz. En büyük yanılgı da burada, dışarda gördüğün çiftin kendi içinde nesorunlar yaşadığını bilemeyiz, siz cesaret edip mutlu olmadığınız yerde kalmamayi seçtiniz. Bunu çok az insan yapıyor
 
Her hafta görüyorum bu adamı ben kızımı alıyor onun icin iyi birsey tabi ama ben sürekli muhattap olmak zorundayım kızım icin ondan zaten o kadar oldu ki soğuyalı…ben sadece evlilik kurumunun yıkılmasına Türkiye’de boşanmış kadın olmaya ,kızımın anne baba ayrı yetişecek olmasına hala alışamadım sanırım
 
Çocuğum olmadığı için sizin acınızı anlayabilmem mümkün değil ama Allah yolunuza güzel insanlar, çiçekli bahçeler çıkarsın inşallah
 
Aynen en büyük sıkıntı basaramama hissi diğer insanların da sana öyle baktığını biliyor olmak bir de. Cocuk da olunca katlanıyor dert
 
Boşandıktan sonra ilk olarak sudan çıkmış balığa dönüyoruz ve yeni bir hata yapmaya ne yazık ki müsait oluyoruz. O nedenle sakin kalmanızı tavsiye ediyorum. Süreç çok sıkıntılı geçebiliyor. Ben boşanıp, duruşma sonrası Adana'dan İstanbul'a gelmek zorunda kaldım. Kalacak evim bile yoktu. Gider gitmez ev buldum apar topar. Sağlıklı düşünecek durumda değildim. Babam hayatta değildi, annem köyde yaşıyordu ve köyde yaşamak da istemedim. Kendi sorumluluğumu aldım. Kısıtlı birikimimle elimden geleni yaptım, işe girdim evimi dayadım döşedim ve bir akşam oturdum çay içerken, kendi hayatıma uzaktan baktım ilk defa.
O zaman "oh be" demiştim. Nasıl katlandım ben bunca şeye, nasıl kendime bu kadar haksızlık ettim, nasıl izin verdim bunların bana yaşatılmasına. İnsan bazen gerçekten kör olabiliyor.
Sonra hep kendimi dinledim, acele etmeden hayatımı yoluna koydum. İş değiştirdim, daha saygın ve güvenli bir yerden teklif aldım.
Bunlar şöyle oldu ama.
Enerjim değişti.
Kurban bilincinden çıkıp kendimi sevmeye ve takdir etmeye başladığımda oldu.
Yaydığım titreşim pozitif enerji doluydu artık. Her şeyin yolunda gitmekten başka çaresi yoktu artık. Hayattan ertelediğim ve alacağım şeyleri talep ettim ve hepsi önüme serildi. Şans falan demeyin, sizin kendinize ne kadar inandığınız önemli. Benim dönecek bir baba evim yoktu ama başardım. Sizin aile desteği de var ardınızda. Dahası, manevi yönden güç verecek bir evladınız var.
Çok daha güçlü olabilirsiniz. Önce sakin kalın, kendinizi sevin ve inanın.
Bir insan isterse, başaramayacağı hiçbir şey yok.
Bırakın o çiftlere imrenmeyi de. Herkes bir şekilde kötü şeyler yaşıyor. Sokakta kol kola gezen, kapıdan girdiğinde "hadi bi yemek yap da karnımı doyur" diye emir verebiliyor. Görünen çoğu kez aldatıcıdır. O illüzyona aldanmayın.
Bir gün kendinizi gerçekten sevmeyi öğrendiğinizde, sevilmeye layık olduğunuz enerjisi öyle çok yayılacak ki kâinata, sizi gerçekten seven insanı o zaman ayırt edebileceksiniz. Umarım o zaman güzel günler göreceğiz işte. Göreceksiniz.
Yaşadığınız şeyler şimdi çok normal. Ama mücadele hep devam etmeli.
 
yeni birini hayatınıza almak için yeterli zaman geçmiş bence. Yalnızlık Allah'a mahsus. Bakın erkeklere hiç düşünüyor mu böyle şeyleri canı istediği an bulduğu dakka birini hayatına alıyor. Çekinceniz kızınız ise evlenmek zorunda değilsiniz. Zaten evliliği tatmışsınız sevgiliği yaşayın doya doya
 
Bende ayni durumdayım ex kocama gram nefret sevgi ozlem aglama olmadi halada tik yok hissiyat .annemin laflari beni cok aglatmisti . seytan gorsun yüzünü dedigim cok kafada bitince bitiyor hersey benimde kafamda bitmisti .cocuk var bizde tek ani o
 
Derlerdi de inanmazdım gerçekten kafada bitmesi başkaymış. Size de çocugunuzla mutluluklar diliyorum
 
Tebrik ederim mücadeleniz icin
Ben de aynı mücadeleyi vermeye çalışıyorum boşanmak cok büyük bir adımdı benim icin ama hala üstesinden gelemedim maalesef o cok canımı acıtıyor bir de kardeşimin dügün olayı olacak o cok tetikliyor beni
 
Evlilik suan zaten cok uzak geliyor ama bir sevgiliye de kapalı değilim sadece kimse çıkmadı karşıma
 
Zor olanı başardınız zaten, boşanmaya karar vermek ve eyleme geçmek.
Gerisi halloluyor. Nedir sizi üzen? Çok mu seviyorsunuz hâlâ? Sanmıyorum.
Ya bundan sonraki on yılınız daha kahırla geçseydi, daha mı iyi olacaktı yahut daha mı az üzülecektiniz?
Kangren olan yeri kesip atmak en doğrusu ve siz bunu başardınız
İnsan hem kardeşi evlenirken kıyas yapmaz, unutun bunları. O da mutlu olacak, siz de mutlu olacaksınız. Önce onun adına, daha sonra her şey yoluna girdikçe de kendi adınıza.
Unutmayın, hikayeniz çok değerli. Kendinizi önemseyin ve çok sevin. Önce siz sevin.
Hayat normal koşullarda da bir şeyleri eksik veriyor zaten, kimin hayatı dört dörtlük ki?
Bir yanımız yaprak dökecek belki ama bir yanımız hep bahar-bahçe...
 
Birkaç gün önce boşanmış 2 çocuklu 40 yaşında bir kadın olarak söylüyorum ..geçecek herşey bu acılar gozyaslarida dinecek ..şuan yaşadıklarımız çok normal bir yas sürecindeyiz ve bunu doya doya yaşamalıyız dibe vurmadan yüzeye çıkılmaz ..berbat bir durumdayım bir guluyorsam 10 ağlıyorum ,kendimi güçsüz başarısız gördüğüm yetmiyormuş gibi hala krndimi suclayabiliyorum onu aklamalara çalışabiliyorum ,mutlu bir çift gördüğümde içim kan ağlıyor ,bir baba görsem xocuguyla kahroluyorum ..çocuklarıma üzülüyorum kendime aciyorum gelecekten korkuyorum ,kendimi yalnız hissediyorum ..onun mutlu olduğunu düşündükçe nefes alamıyorum ..daha nice duygular ...
Ama biliyorum geçecek sadece zamana ihtiyacım var acelem yok bu yas sürecini yaşayıp bitmesi gereken yerde kesip atmaliyim bunu biliyorum ..
Sizde sabredin acinizi yaşayın tek değilsiniz hep içinizden geçecek deyin geçecek bir gün herşey Allah in izniyle gececek
 
Bence sizdeki durum geçmeyen acı değil,geleceğe olan kaygı.. Acaba karşıma iyi biri çıkacak mı tamamen hayatım düzene girecek mi ? Bende mutlu bir aile kuracak mıyım kaygısı.
Öncelikle kendinize güvenmelisiniz. Çoğu çiftte mutsuz o dört duvarın arasında hiç kaygılanma. Boşanmak cesaret işi sosyaleşin ve özgüveninize yatırım yapın
 
Düşüncelerinizi ve adımlarınızı takdir ettim. Hayatınız çok güzel olsun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…