Boşanma sonrası cocukla iliski

dogadostupanda

Nirvana
Kayıtlı Üye
15 Şubat 2015
13.288
46.742
Son guncelleme 18.sayfada.
guncelleme: yarin kizimizi alacak mi diye mesajlastiktan yarim saat sonra "bebegim bende toparlanip eve geciyorum" diye bir mesaj atti. Telefon elimdeydi, yanlislikla attigi icin siler dedim. Silmeyince "yanlis kisiye yolladin bebegim 😅" yazdim. Pardon dedi. Bu mesajdan once yarin yine disari cikariz hava guzel olursa demisti. Iyi haber hayatindaki kişi problem yaratacak birisi degil sanirim. Kotu haber ise benim uzun zamandir merhaba nasilsindan oteye gitmedigim, Disaridan bakilinca efendi, duzgun bir insan olarak tanidigim, fiziksel olarak etkilendigim baska bir erkek deccalin vucut bulmus hali çıktı. Bosanmamis, esiyle ayri evlerde yaşıyormuş. bosanmadan baska bir kadinla ayni evde yasamis.

Kizlar biliyorsunuz ki yakin zamanda boşandım. Evleri ayirdiktan sonra "sen onu yaptin, bende bunu yaptım " gibi gecmisle ilgili hic konusmadik. Sadece istediklerimi yazdim, kabul etti, avukata gittik protokol hazirlandi. Anlasmali boşandık. Ne o beni ne ben onu zora sokmadik. Mahkeme adliye ek binasinda oldugu icin durusmaya ve istinaftan vazgeçme dilekcesini vermeye arabayla beraber gittik hatta. Ilk 1-2 ay cok öfkeliydim artik ofkem kalmadi. Normalde hayatimdan birini cikardigimda birdaha asla gormek istemem. Ancak birde bebegim var. Bebegim babasina cok düşkün, babasida bebegime ayni şekilde. Yedirir, gezdirir, altini degistirir, giydirir, ilgilenir, alamayacak durumda ise goruntulu arar. Iyi sayilabilecek bir nafaka alıyorum, henuz is bulamadigim icin yine cikan ekstra masraflarini karsilar, ek kartimda var. Evden ayrilma seklimiz haricinde kizima karsi davranislarinda beni huzursuz eden bir durum yok. İlgili olduğu ve bakabileceginden emin oldugum için protokolden bagimsiz olarak istedigi zaman cocugu veriyorum(yatili degil). Arada bir bebegimizi beraber disari cikariyoruz. Beraber yemek yiyip, kahve icip, cocugu oynatiyoruz. Cocuk haricinde konuştuğumuz ortak bir konu yok bu bulusmalarda.
Bu iyi mi kotu mu bilemiyorum. Cunku eninde sonunda onun ya da benim hayatima birisi girecek ve bu bulusmalarin sonu gelecek. O zaman kızımın neden artik bulusmuyoruz diye dusunup psikolojisinin kotu etkilenecegini düşünüyorum. Birde artik onu bu kadar fazla görmek istemiyorum. Bu bulusmalari bitirmenin dogru olacagini düşünüyorum. Sizce bu işin doğrusu nedir?
Not: bosanali 4 ay oldu. Eski eşimin kizimla ayriliginda bocaladigini bildigim icin şu zamana kadar disari çıkma tekliflerini kabul etmiştim. Kendim hicbir zaman disari cikalim teklifinde bulunmadim. Kendisine düşmanlık beslemiyorum. Siddet, kumar, ihanet, ailelerle ilgili sorunlar gibi seyler yoktu sadece son zamanlarda kisisel fikirlerimiz çatışmaya baslamisti.
 
Son düzenleme:
Ayrıldığına hic pisman oluyo musun arada panda?

Yok hayır. Israrla evden gitmemi istedi. annemle ayni evde yasamak istemedigimi bildigi icin bunu yapti. Bu siradan bir evden kovma mevzusu değildi. Hatta keske oyle olsaydi. Beni zayif noktamdan vurdu canimi yakmak icin. Sonradan pisman oldugunu davranislariyla hissettirdi ama iş işten geçmişti benim için. Zaten ne o bir adim atti ne de ben. Susarak anlastik diyeyim
 
Aslinda bebegin acisindan anne babayi arada birlikte görmesi güzel bisey. Hayatiniza birisi girdiginde bile ortak cocuktan ötürü esinle bagin kopmayacak, gelen kisi de buna saygi göstermeli, anlamali durumunu. Bence en doğrusu bir psikologa danismak, cocuk icin uygun olani nedir diye. Eğer bir arada biseyler yapmak kafani karistirip, canini acitmiyosa sanki bebek icin doğru bisey yapiyosunuz gibi geldi bana panda. Ama profesyonel bi görüş degil bu tabii ki
 
Kizlar biliyorsunuz ki yakin zamanda boşandım. Evleri ayirdiktan sonra "sen onu yaptin, bende bunu yaptım " gibi gecmisle ilgili hic konusmadik. Sadece istediklerimi yazdim, kabul etti, avukata gittik protokol hazirlandi. Anlasmali boşandık. Ne o beni ne ben onu zora sokmadik. Mahkeme adliye ek binasinda oldugu icin durusmaya ve istinaftan vazgeçme dilekcesini vermeye arabayla beraber gittik hatta. Ilk 1-2 ay cok öfkeliydim artik ofkem kalmadi. Normalde hayatimdan birini cikardigimda birdaha asla gormek istemem. Ancak birde bebegim var. Bebegim babasina cok düşkün, babasida bebegime ayni şekilde. Yedirir, gezdirir, altini degistirir, giydirir, ilgilenir, alamayacak durumda ise goruntulu arar. Iyi sayilabilecek bir nafaka alıyorum, henuz is bulamadigim icin yine cikan ekstra masraflarini karsilar, ek kartimda var. Evden ayrilma seklimiz haricinde kizima karsi davranislarinda beni huzursuz eden bir durum yok. İlgili olduğu ve bakabileceginden emin oldugum için protokolden bagimsiz olarak istedigi zaman cocugu veriyorum(yatili degil). Arada bir bebegimizi beraber disari cikariyoruz. Beraber yemek yiyip, kahve icip, cocugu oynatiyoruz. Cocuk haricinde konuştuğumuz ortak bir konu yok bu bulusmalarda.
Bu iyi mi kotu mu bilemiyorum. Cunku eninde sonunda onun ya da benim hayatima birisi girecek ve bu bulusmalarin sonu gelecek. O zaman kızımın neden artik bulusmuyoruz diye dusunup psikolojisinin kotu etkilenecegini düşünüyorum. Birde artik onu bu kadar fazla görmek istemiyorum. Bu bulusmalari bitirmenin dogru olacagini düşünüyorum. Sizce bu işin doğrusu nedir?
Not: bosanali 4 ay oldu. Eski eşimin kizimla ayriliginda bocaladigini bildigim icin şu zamana kadar disari çıkma tekliflerini kabul etmiştim. Kendim hicbir zaman disari cikalim teklifinde bulunmadim. Kendisine düşmanlık beslemiyorum. Siddet, kumar, ihanet, ailelerle ilgili sorunlar gibi seyler yoktu sadece son zamanlarda kisisel fikirlerimiz çatışmaya baslamisti.

Bu dışarı çıkma tekliflerini yapan eski eşiniz ise, dışarıdan siz üçünüz otururken gözüken o aile tablosu için sizle böyle görüşüyor olabilir. Sonuçta alnınızda yazmıyor boşanan çift olduğunuz, sizi görenler sıradan bir aile sanıyordur. Belki tekrar bir araya gelmeye heves ediyordur. Sonuçta bebekle vakit geçirse bile, ağırlıkla o buluşmalarda sizinle de zaman geçirmiş oluyor.

Ama hayatınıza biri girse bile sizin böyle görüşmeleri çocuğunuz için devam ettirmeniz gerekir. Eğer aranızda böyle birbirinizin yüzüne bakamayacak olay yaşanmadıysa, artık sadece birbirine değer veren, saygı duyan insanlar olarak hayatınıza devam etmeniz gerekir. Bu buluşmalar azaltılabilir ama kesilmesi doğru olmaz çocuk için. Çünkü sizin hayat boyu önemli bir bağınız olacak. Çocuğun, anne babası ayrı olsa bile birbirlerine saygı duyduklarını, önemsediklerini görmesi çok önemli. Ki siz zaten hayat boyu birçok kez önemli günlerde, çocuğun hastalığında mecburen yan yana olacaksınız. Düşmanda değilsiniz, bir dönem için çok sevdiğiniz, güvendiğiniz bir adam. Buluşmaları bitirmektense azaltmanız daha iyi olur.
 
En azından medeni bir şekilde ayrılmışsınız, çocuk en azından ayrı da olsanız birbirine saygı duyan anne babalar tarafından büyütülecek. Tabii yaşı ilerledikçe durumu fark edecek sorgulayacak ama zamanı gelince güzelce açıklayacağınızı düşünüyorum. Şimdilik çocuğa sevgi dolu, anlayışlı bir ortam sunmak en önemlisi.
 
Aslinda bebegin acisindan anne babayi arada birlikte görmesi güzel bisey. Hayatiniza birisi girdiginde bile ortak cocuktan ötürü esinle bagin kopmayacak, gelen kisi de buna saygi göstermeli, anlamali durumunu. Bence en doğrusu bir psikologa danismak, cocuk icin uygun olani nedir diye. Eğer bir arada biseyler yapmak kafani karistirip, canini acitmiyosa sanki bebek icin doğru bisey yapiyosunuz gibi geldi bana panda. Ama profesyonel bi görüş degil bu tabii ki

Eski eşimle cocugu gezmeye götürüyorum dedigimizde arıza cikarmayacak birisinin oldugunu düşünmüyorum 😆. Tabi okul etkinligi, mezuniyet, nişan gibi sureclerde saygı duymasi gerek beraber oldugumuz kisilerin. Ariza cikaracak birini hayatimda istemem. Bazen cok sacma birsey yaptığımızı düşünüyorum, bazen kızımın ikimizin elinden tutup gulerek yurudugunu gorunce mutlu oldugum icin yaptigimiz sey dogru geliyor, bazen beraber vakit gecireceksek neden bosandik diyorum. Kafam karisti bu konuda. Insan olaylarin icindeyken net goremiyor. Disaridan fikir almak istedim. Psikologla degil ama çocuk doktorlariyla görüştüm, onlar pek anlamadi. Bana sorarsan kendisini gormek istemiyorum ama bu dusmanlikla ya da kin tutmamla alakali degil, iliskimiz bittigi icin
 
Eski eşimle cocugu gezmeye götürüyorum dedigimizde arıza cikarmayacak birisinin oldugunu düşünmüyorum 😆. Tabi okul etkinligi, mezuniyet, nişan gibi sureclerde saygı duymasi gerek beraber oldugumuz kisilerin. Ariza cikaracak birini hayatimda istemem. Bazen cok sacma birsey yaptığımızı düşünüyorum, bazen kızımın ikimizin elinden tutup gulerek yurudugunu gorunce mutlu oldugum icin yaptigimiz sey dogru geliyor, bazen beraber vakit gecireceksek neden bosandik diyorum. Kafam karisti bu konuda. Insan olaylarin icindeyken net goremiyor. Disaridan fikir almak istedim. Psikologla degil ama çocuk doktorlariyla görüştüm, onlar pek anlamadi. Bana sorarsan kendisini gormek istemiyorum ama bu dusmanlikla ya da kin tutmamla alakali degil, iliskimiz bittigi icin
Bence henüz ikinizin de hayatında biri yoksa ve sizleri rahatsız etmiyorsa bu durum birlikte vakit geçirin. İlerleyen süreçte çocuğun da artık anlayamaya başlayacağı bir zamanda konuşursunuz hazırlarsınız onu bu sürece ve artık babası ile tek görüşmeye başlar. Siz yine özel günlerinde tabii ki bir araya gelirsiniz.
 
Eski eşimle cocugu gezmeye götürüyorum dedigimizde arıza cikarmayacak birisinin oldugunu düşünmüyorum 😆. Tabi okul etkinligi, mezuniyet, nişan gibi sureclerde saygı duymasi gerek beraber oldugumuz kisilerin. Ariza cikaracak birini hayatimda istemem. Bazen cok sacma birsey yaptığımızı düşünüyorum, bazen kızımın ikimizin elinden tutup gulerek yurudugunu gorunce mutlu oldugum icin yaptigimiz sey dogru geliyor, bazen beraber vakit gecireceksek neden bosandik diyorum. Kafam karisti bu konuda. Insan olaylarin icindeyken net goremiyor. Disaridan fikir almak istedim. Psikologla degil ama çocuk doktorlariyla görüştüm, onlar pek anlamadi. Bana sorarsan kendisini gormek istemiyorum ama bu dusmanlikla ya da kin tutmamla alakali degil, iliskimiz bittigi icin
Tekrar bir araya gelmek istiyosunuz gibi anladim ben
 
En azindan anne babanin arkadas oldugunu, birbirlerinden nefret etmediklerini, ayni masada oturup cocuklariyla ortak vakit gecirdiklerini, cocuklari hakkinda konuştuklarını görmek ben e cocuk için önemli, ben 10 yasinda boşandılar benimkiler, ben isterdim mesela böyle bi ilişkileri olsun. Illa ayni evde kari koca olmak gerekmiyot ama arada anne baba cocuk olarak bi araya gelmek güzel bisey diye düşünüyorum. Hani diyolar ya kadinlar, cocugum babasiz büyümesin, Sikinti bence cocuk anne babayi iki ayri kutup olarak görmesin. Bir araya da gelinebilsin. Amarigada millet eski eşinin düğününe gidiyor arada cocuk var diye yahu😐
 
Bu dışarı çıkma tekliflerini yapan eski eşiniz ise, dışarıdan siz üçünüz otururken gözüken o aile tablosu için sizle böyle görüşüyor olabilir. Sonuçta alnınızda yazmıyor boşanan çift olduğunuz, sizi görenler sıradan bir aile sanıyordur. Belki tekrar bir araya gelmeye heves ediyordur. Sonuçta bebekle vakit geçirse bile, ağırlıkla o buluşmalarda sizinle de zaman geçirmiş oluyor.

Ama hayatınıza biri girse bile sizin böyle görüşmeleri çocuğunuz için devam ettirmeniz gerekir. Eğer aranızda böyle birbirinizin yüzüne bakamayacak olay yaşanmadıysa, artık sadece birbirine değer veren, saygı duyan insanlar olarak hayatınıza devam etmeniz gerekir. Bu buluşmalar azaltılabilir ama kesilmesi doğru olmaz çocuk için. Çünkü sizin hayat boyu önemli bir bağınız olacak. Çocuğun, anne babası ayrı olsa bile birbirlerine saygı duyduklarını, önemsediklerini görmesi çok önemli. Ki siz zaten hayat boyu birçok kez önemli günlerde, çocuğun hastalığında mecburen yan yana olacaksınız. Düşmanda değilsiniz, bir dönem için çok sevdiğiniz, güvendiğiniz bir adam. Buluşmaları bitirmektense azaltmanız daha iyi olur.

Barisma hevesi vardı adliyeye giderken, kursaginda biraktim, o yolu kapadım. Bu bulusmalar ekstrem bir durum yoksa 2 haftada bir oluyor. Ekstrem durumdan kastim doktorumuz uzak mesafede, taksi parasi vermemek icin arabayla o götürüyor ya da kartta limit olmuyor diger kartini kullanmamiz gerekirse bizimle alisverise geliyor. Sozlu munakasa ettik, o benim ben onun damarina bastik ama dedigim gibi yuzune bakilmayacak bir durumumuz yok cok şükür.
Sizce bu konuyu babasiyla konusmali miyim?
 
Barisma hevesi vardı adliyeye giderken, kursaginda biraktim, o yolu kapadım. Bu bulusmalar ekstrem bir durum yoksa 2 haftada bir oluyor. Ekstrem durumdan kastim doktorumuz uzak mesafede, taksi parasi vermemek icin arabayla o götürüyor ya da kartta limit olmuyor diger kartini kullanmamiz gerekirse bizimle alisverise geliyor. Sozlu munakasa ettik, o benim ben onun damarina bastik ama dedigim gibi yuzune bakilmayacak bir durumumuz yok cok şükür.
Sizce bu konuyu babasiyla konusmali miyim?
Bişi soracağım ortada bir şey yoksa barışmayı düşünmez misiniz?
 
En azindan anne babanin arkadas oldugunu, birbirlerinden nefret etmediklerini, ayni masada oturup cocuklariyla ortak vakit gecirdiklerini, cocuklari hakkinda konuştuklarını görmek ben e cocuk için önemli, ben 10 yasinda boşandılar benimkiler, ben isterdim mesela böyle bi ilişkileri olsun. Illa ayni evde kari koca olmak gerekmiyot ama arada anne baba cocuk olarak bi araya gelmek güzel bisey diye düşünüyorum. Hani diyolar ya kadinlar, cocugum babasiz büyümesin, Sikinti bence cocuk anne babayi iki ayri kutup olarak görmesin. Bir araya da gelinebilsin. Amarigada millet eski eşinin düğününe gidiyor arada cocuk var diye yahu😐

Ay son cumleye koptum beni cok güldürüyorsunuz 😂
Aslinda bosanmak istememizin en buyuk sebebi buydu. Evde tartisan anne baba gormektense anneyi ayri iyi, babayi ayri iyi bilsin. Kendi psikiyatristimle konustugumda cocuklarin bosanma yuzunden kendilerini sucladiklarini, 3 yas civari pedagog destegi almamiz gerektigini söyledi ama ben gidip direkt bie pedagogla gorusmedim. Ona ayiracak butcemiz yok su sıralar. Sizce bu konuyu baba ile konusayim mi?
 
Bişi soracağım ortada bir şey yoksa barışmayı düşünmez misiniz?
Yok hayir. Şöyle dusunun ben 9 aylik bebekle kendi giysilerimi, kisisel esyalarimi, ceyizlerimi, cocugun esyalarini topladim koliledim eve geldik ve hepsini yerlestirdim. Cocugum duzen degisikliginden etkilendi uyku problemleri yasadik. Ben onun istediginde canimi acıtmak için yollayip, istemediginde yanina cagiracagi bir kadin degilim. Bir adim atsaydim barisirdik zaten bikac cümlesinden anladim istegini ama benim isim o evden ayrildiktan sonra bitti. Ceketini alip, siz kalin ben gidiyorum deseydi yeniden denemek icin adim atardım. Onun gidebilecegi 2 ev vardi, yapmadi.
 
Bence henüz ikinizin de hayatında biri yoksa ve sizleri rahatsız etmiyorsa bu durum birlikte vakit geçirin. İlerleyen süreçte çocuğun da artık anlayamaya başlayacağı bir zamanda konuşursunuz hazırlarsınız onu bu sürece ve artık babası ile tek görüşmeye başlar. Siz yine özel günlerinde tabii ki bir araya gelirsiniz.

2.5-3 yaş civari anne babanin ayri evlerde yaşayabileceğini anlatabilirmisiz. Nerden baksaniz 14-15 ay var. O kadar uzun vadede onumu göremiyorum. Sanirim en dogrusu uygun zamanda pedagog fikrini almak
 
Yok hayir. Şöyle dusunun ben 9 aylik bebekle kendi giysilerimi, kisisel esyalarimi, ceyizlerimi, cocugun esyalarini topladim koliledim eve geldik ve hepsini yerlestirdim. Cocugum duzen degisikliginden etkilendi uyku problemleri yasadik. Ben onun istediginde canimi acıtmak için yollayip, istemediginde yanina cagiracagi bir kadin degilim. Bir adim atsaydim barisirdik zaten bikac cümlesinden anladim istegini ama benim isim o evden ayrildiktan sonra bitti. Ceketini alip, siz kalin ben gidiyorum deseydi yeniden denemek icin adim atardım. Onun gidebilecegi 2 ev vardi, yapmadi.
Burdaki çoğu kişi barışırdı. Sen dik durmuş taviz vermemişsin. Helal olsun kız. 😁 Valla takdir ettim.
 
Barisma hevesi vardı adliyeye giderken, kursaginda biraktim, o yolu kapadım. Bu bulusmalar ekstrem bir durum yoksa 2 haftada bir oluyor. Ekstrem durumdan kastim doktorumuz uzak mesafede, taksi parasi vermemek icin arabayla o götürüyor ya da kartta limit olmuyor diger kartini kullanmamiz gerekirse bizimle alisverise geliyor. Sozlu munakasa ettik, o benim ben onun damarina bastik ama dedigim gibi yuzune bakilmayacak bir durumumuz yok cok şükür.
Sizce bu konuyu babasiyla konusmali miyim?

Bence asla konuşmamalısınız. Adam sizi zayıf noktanızdan vurmuş birisi. Bebekle boşanma kararı almak hem de henğz iş hayatına girmemiş bir kadın için çok zor. Siz bu kararı verip, pişman olmamışsınız. Demekki eski eşiniz sizin canınızı nasıl yakacağını iyi biliyormuş.

Kontrollü bir şekilde akışına bırakın bu görüşmeleri. Yanlış anlamayın ama böyle çocuğun babasıyla iletişimi koparmak doğru gelmiyor bana. Çünkü toplumda ister istemez anne ve bebek bir bütün, tek bir birey gibi görülüyor. Sizin böyle iyi niyerle söylediğiniz şey, eski eşiniz tarafından "eski eşimle görüşmeyeceğim, çocukla da bağım kalmaz" düşüncesine girip, çocuğu ikinci plana atabilir. Eski eşiniz sizin zayıf noktanızı biliyor, bu sefer sizin bu görüşmeme fikrinizi alır, kötü şekilde kullanır. Maddi olarak sonuçta ona bağımlısınız birde bu yanı var. "Aa çocuğa mutlaka bakar" diye de kesin düşünmeyin.

Birde şöyle bir şey var, siz şimdiden hayatınıza ileride hem kendinizin hem eski eşinizin hayatına başka insanların girebileceğini kabul etmişsiniz. Ama sizin hayatlarınızda artık çocuğunuzunda hakkı var. Bu adamla görüşmeyi kesseniz, size kinlenip hayatına saçma birini alsa ruhunuz duymayacak. Sizin bir gözünüzün bu adamın hayatında olması gerekiyor. Hayatına alsın istediğini, ama çocuğunuzun hakkını yiyecek biri olursa da bunu bilmeniz ve gerekirse müdahale etmeniz gerekiyor.

Eşinizin sizin fikrinizi olgunlukla karşılayacağını düşünmüyorum. Sizin ayrılığınız ne kadar ortada çirkin bir durum olmasa gibi de, sonuçta canınızı yakmış. Sizin evliliğiniz öyle basit anlaşmazlık, fikir farklılığından bitmemiş. Zaten öyle fikir ayrılığından bitse, siz bu görüşmelerden rahatsız olmazdınız, öyle eski bir arkadaşınız gibi gelirdi bu kişi. Dilerseniz bir pedagog ile paylaşın düşüncenizi. Ama eski eşinizle bunu paylaşmayın.
 
X